Raad van State veroordeelt impliciet het Belgische regime voor schending van de mensenrechten: "totaalverbod erediensten is strijdig met de godsdienstvrijheid"

Raad van State verwerpt verbod op erediensten: “evident”, vindt Freilich (N-VA), Lachaert (Open Vld): “Andere prioriteiten dan geloof op dit ogenblik”

Het ministerieel besluit van 28 oktober 2020 ‘houdende dringende maatregelen om de verspreiding van het coronavirus COVID-19 te beperken’ verbiedt de collectieve uitoefening van de eredienst, behalve in drie zeer beperkte gevallen, zo stelt de Raad van State vast. Voor het eerst verwerpt de Raad van State nu een nationale coronamaat­regel: het totaalverbod op collectieve religieuze erediensten is strijdig met de godsdienstvrijheid. De Raad van State heeft in het kader van een vordering in kort geding bevolen dat de Belgische Staat deze regeling tenminste voorlopig zodanig dient te wijzigen dat een eventuele beperking van de collectieve uitoefening van de eredienst niet meer onevenredig is. Dat moet volgens het arrest ten laatste op 13 december 2020 gebeuren.

Disproportionele beperking

Volgens het arrest is er sprake van een “disproportionele beperking van de vrijheid van eredienst doordat de overheid zelfs niet in de mogelijkheid heeft voorzien om de collectieve uitoefening van de eredienst ten minste, bij wijze van uitzondering en onder voorwaarden, te laten doorgaan in bepaalde gevallen, eventueel enkel op aanvraag met opgave van plaats en tijdstip”.

Het waren enkele Joodse organisaties en particulieren, zoals de vzw Thora Vejirah uit Antwerpen, die een vordering in kort geding hadden ingediend bij de Raad van State. Zij wilden een nieuwe regeling, in samenspraak met de diverse geloofsgemeenschappen, zodat erediensten en huwelijksceremonies opnieuw zouden kunnen plaatsvinden mits inachtneming van de veiligheidsvoorschriften. Daarnaast wilden ze ook dat de synagoge toegankelijk zou blijven voor studie en onderricht en voor bezinning, “ook indien daardoor meer dan vier personen tegelijk in het gebouw aanwezig zijn”.

CD&V-voorzitter Joachim Coens zegt in een reactie dat het arrest moet doen nadenken over creatieve manieren waarop een veilige kerstviering kan plaatsvinden. Hij zegt op Twitter voorts dat het “goed is dat ook het belang van zingeving in deze donkere tijden benadrukt wordt”. [Deze reactie van Coens is natuurlijk hypocriet omdat hij géén vinger verlegd heeft om aan het verbod op de erediensten ook maar iets te veranderen. We konden alles toch online volgen... Het is zélfs zijn eigen CD&V minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden, die de erediensten in HAAR ministrieel besluit verboden heeft. Coens, hoe hypocriet en leugenachtig kan je zijn?]

Freilich: “Verbod valt niet langer uit te leggen”

“Ik ben niet verbaasd dat mijn voorspelling is uitgekomen”, reageert N-VA-Kamerlid Michael Freilich, gewezen hoofdredacteur van Joods Actueel. “Voor mij was het evident dat de rechters niet anders zouden kunnen dan de eredienst toe te laten aangezien een verbod niet langer uit te leggen valt op het moment dat niet-essentiële winkels, zwembaden en musea open zijn.”

De joden en moslims reageren intussen verheugd.

Uit 'katholieke' hoek is van de zijde van de bastaardbisschoppen nog niets vernomen.

Logebroeder Egbert Lachaert wordt bij deze ontmaskerd als een anti-democraat en een vijand van de Kerk: “Andere prioriteiten dan geloof op dit ogenblik”

“Geef niet graag commentaar op rechterlijke uitspraken, maar tot hiertoe gaf Raad van State nooit andere grondrechten voorrang op COVID-maatregelen. Een avondklok is veel ingrijpender dan verbod op erediensten. Er lijken mij echt andere prioriteiten dan geloof op dit ogenblik”, reageert voorzitter Egbert Lachaert.

Het is duidelijk, dat heel wat coronamaatregelen niets met de volksgezondheid te maken hebben, maar integendeel ideologisch zijn geïnspireerd. De 'Liberalen' willen op aanstoken van het World Economic Forum kost wat wil een sanitaire dictatuur introduceren!

In zijn uiterst domme reactie stelt Egbert Lachaert dat "andere grondrechten" géén voorrang hebben op de COVID-maatregelen. De COVID-maatregelen zijn echter géén grondrechten. Grondrechten zijn altijd gegarandeerd met of zonder COVID-19, daarom zijn het grondrechten.

Zo mogelijk nog dommer is de opmerking van Lachaert aangaande de avondklok. Indien de avondklok ingrijpender is dan het verbod op erediensten, dan moet die avondklok maar zonder verwijl afgeschaft worden. Hij zit toch aan de knoppen! Die ongrondwettelijke avondklok is niet onze schuld, maar het gevolg van domme politici die zo graag de cowboy spelen!

Onze grondrechten hebben dus wel degelijk prioriteit op de coronamaatregelen. Tot zover de sanitair dictatuur die de 'Liberalen' in petto hadden. Alle coronaboetes zijn dus ongrondwettelijk!

En Gwendolyn Rutten wil toch o zo graag naar de Werkplaats om haar 'mens-zijn te beleven'. Rutten beseft blijkbaar niet, dat aan het opsluiten van mensen en het verbieden van erediensten niets 'menselijks' is!

Berechting van schenders van mensenrechten

Het berechten van schenders van mensenrechten kwam tot het einde van de jaren 1990 maar sporadisch voor. Na de processen van Neurenberg (1945-46) en Tokio (1946-48), direct na de Tweede Wereldoorlog, duurde het lang tot er internationale tribunalen tegen schenders van mensenrechten werden ingesteld (Joegoslavië, 1993; Rwanda, 1994; Internationaal Strafhof, 1998; Sierra Leone, 2000; Cambodja, 2003). Bij misdaad hoort straf. Dat is het beginsel van alle strafrecht, overal ter wereld. Iedereen die verantwoordelijk is voor schendingen van mensenrechten behoort een (eerlijk) proces te krijgen. Schenders kunnen berecht worden door nationale rechtbanken of door een internationaal hof. In de praktijk wordt de juridische vervolging van daders veelal beperkt tot de belangrijker figuren. Bij de processen in Tokio tegen de Japanse oorlogsmisdadigers (in 1946-48) heetten die ‘Categorie A’-misdadigers, en zo worden ze nu ook aangeduid in bijvoorbeeld Ethiopië en Rwanda.