dinsdag 21 maart 2023
zondag 19 maart 2023
Een Zalig Hoogfeest van de Heilige Jozef toegewenst!
 |
De Kerk viert op 19/20 maart “het Hoogfeest van de Heilige Jozef, de bruidegom van de Allerheiligste Maagd Maria; die als een rechtschapen man uit het geslacht van David de voedstervader was van de Zoon van God, Christus Jezus, die 'Zoon van Jozef' genoemd wilde worden en aan hem onderdanig wilde zijn zoals een zoon aan zijn vader. In het bijzonder vereert de Kerk de Heilige Jozef als de beschermer die de Heer over Zijn gezin heeft aangesteld”. (Romeins Martyrologium, 2008, p. 218) |
Joseph Kardinaal Zen
 |
Sint-Jozef is o.a. de patroonheilige van de Kerk in China en in België. Laten we niet vergeten te bidden voor zijn voorspraak om onze Kerk te bewaken en te beschermen en we bidden ook voor degenen die vandaag hun naamdag vieren, waaronder Joseph Kardinaal Zen, de Provinciaal Joseph Ng Chi Yuen (SDB) en Joseph Ratzinger in de hemel. |
zondag 12 maart 2023
Paus Benedictus XVI over het priesterlijk celibaat
Op 22 december 2006, ter gelegenheid van de traditionele toespraak tot de Curie, dacht Paus Benedictus XVI ook na over het fundament van het priesterlijk celibaat
Met het thema God zijn twee thema's verbonden die een stempel hebben gedrukt op de dagen van het bezoek aan Beieren: het thema van het priesterschap en dat van de dialoog. Paulus noemt Timotheüs - en in hem de bisschop en in het algemeen de priester - "man Gods" (1 Tim. 6, 11). Dit is de centrale opdracht van de priester: God naar de mensen brengen. Uiteraard kan hij dat alleen maar als hij zelf van God komt, als hij met God en van God leeft. Dat is prachtig uitgedrukt in een vers van een priesterlijke Psalm dat wij - de oude generatie - hebben uitgesproken bij de toelating tot de clericale staat: "De Heer is mijn erfdeel, mijn dronk uit de beker, Hij heeft mijn lot in zijn hand" (Ps. 16, 5).
De bidderpriester van deze Psalm interpreteert zijn bestaan vanuit de vorm van landverdeling zoals deze in Deuteronomium is vastgelegd. Na de inbezitname van het Land kreeg elke stam door het lot zijn deel van het Heilig Land en heeft daarmee deel aan de gave die aan het Stamhoofd Abraham is beloofd. Alleen de stam Levi krijgt geen gebied: haar land is God zelf. Deze vaststelling had uiteraard een volledig praktische betekenis. De priesters leefden niet zoals de andere stammen van het bewerken van het land, maar van de offergave.
Toch gaat deze vaststelling nog veel dieper. Het ware fundament van het leven van de priester, de bodem van zijn bestaan, het land waar hij leeft is God zelf. Terecht heeft de Kerk in deze oudtestamentische uitleg van het priesterlijke bestaan - een uitleg die bij herhaling ook in psalm 118 voorkomt - een uitleg gezien van wat de priesterlijke zending met zich brengt in het voetspoor van de Apostelen, in de communio met Jezus zelf. De priester kan en moet ook vandaag de dag met de leviet zeggen: "Dominus pars hereditatis meae et calicis mei". "God zelf is mijn deel van het land, het uitwendig en inwendig fundament van mijn bestaan".
Dit theocentrisch karakter van het priesterlijk bestaan is juist in onze volledig functionalistische wereld noodzakelijk, waarin alles gefundeerd wordt op berekenbare en verifieerbare prestaties. De priester moet God waarachtig van binnenuit kennen en Hem zo naar de mensen brengen: aan deze dienst heeft de mensheid van vandaag bovenal behoefte. Als in een priesterleven deze centrale plaats van God verloren gaat, loopt geleidelijk aan ook de ijver weg om zich in te zetten. In de overmaat aan uitwendige zaken ontbreekt het centrum dat zin geeft aan alles en dat alles tot eenheid herleidt. Daar ontbreekt dan het fundament van het leven, de "aarde", waarop dit alles kan rusten en vrucht dragen.
Het celibaat, dat in heel de oosterse en de westerse Kerk voor de bisschoppen geldt en dat, volgens een traditie die teruggaat tot een tijd die dicht bij die van de Apostelen ligt, in de Latijnse Kerk voor de priesters in het algemeen geldt, kan uiteindelijk alleen maar begrepen en beleefd worden op basis van deze grondhouding. De louter praktische argumenten, de verwijzing naar de grotere beschikbaarheid, volstaan niet: een dergelijke grotere beschikbaarheid in tijd zou gemakkelijk tot een soort egoïsme kunnen worden, dat zich de offers en de inspanningen bespaart van het elkaar in het huwelijk wederzijds aanvaarden en verdragen; het zou zo kunnen leiden tot een geestelijke verarming en tot een hardheid van hart.
Het ware fundament van het celibaat kan alleen besloten liggen in de uitdrukking: Dominus pars - Gij zijt mijn land, mijn erfdeel. Het kan alleen maar theocentrisch zijn. Het mag niet betekenen dat men verstoken blijft van de liefde, maar moet betekenen dat men zich laat zich laat meenemen door de hartstocht voor God, en dat men vervolgens, dankzij een inniger band met Hem, leert om ook de mensen te dienen. Het leven laten steunen op Hem onder afzien van huwelijk en gezin, betekent dat ik God aanvaard en ervaar als een werkelijkheid en hem daarom kan brengen naar de mensen. Onze totaal positivistisch geworden wereld, waarin God op zijn hoogst als hypothese meespeelt maar niet als concrete realiteit, heeft dit steunen op God op een zo concreet en zo radicaal mogelijke manier nodig. Zij heeft het getuigenis voor God nodig dat gelegen is in de keuze om God te ontvangen als het land waarop het eigen bestaan wordt gegrondvest.
Daarom is het celibaat juist vandaag de dag in onze actuele wereld zo belangrijk, ook al is de vervulling ervan in onze tijd voortdurend bedreigd en ter discussie gesteld. Daarvoor is een zorgvuldige voorbereiding nodig gedurende heel de weg naar dit doel; een volhardende begeleiding van de kant van de Bisschop, van bevriende priesters en van leken, die samen dit priesterlijk getuigenis ondersteunen. Daar is het gebed voor nodig dat zonder ophouden God aanroept als de levende en dat op Hem steunt zowel in de uren van verwarring als in de uren van vreugde. Op die manier kan in tegenstelling tot de culturele "trend" die ons ervan probeert te overtuigen dat wij niet in staat zijn dergelijke beslissingen te nemen, dit getuigenis worden beleefd en zo kan het in deze wereld God opnieuw als werkelijkheid in het spel brengen.
zaterdag 11 maart 2023
dinsdag 7 maart 2023
Paus Paulus VI vierde op 7 maart 1965 in de Ognissanti-in-Via-Appia-Nuova-kerk voor het eerst de H. Mis in het Italiaans volgens de nieuwe liturgische orde
Met het Latijn gooide Paulus VI ook de eenheid in de Kerk weg...
 |
| De Ognissanti-kerk in Rome is nu de titelkerk van de Duitse kardinaal Walter Kasper, lid van de Maffia van Sankt Gallen en sugardaddy van Johan Bonny |
 |
| Dat de schismatieke Novus Ordo Missae een klinkend succes werd, weten we allemaal: de Ognissanti-in-Via-Appia-Nuova-kerk vandaag de dag.... Dat gebeurt er met 'het werk van mensenhanden'! Nova Roma locuta, causa finita |
zondag 5 maart 2023
dinsdag 28 februari 2023
Rome, 28 februari 2013 | De Katechon - Paus Benedictus XVI - verlaat het Vaticaan
Sinds de coup door de VS en de EU tégen Paus Benedictus XVI - hetgeen een zonde was tégen de Heilige Geest | de weigering van het Heil dat God aanbiedt - staat de internationale gemeenschap er alleen voor...
maandag 27 februari 2023
Laatste algemene audiëntie van Paus Benedictus XVI op 27 februari 2013 op het Sint-Pietersplein te Rome: "Mijn besluit om af te zien van de actieve uitoefening van de bediening (Ministerium), herroept dit feit (Munus) niet". (48:00 min)
Qui permettetemi di tornare ancora una volta al 19 aprile 2005. La gravità della decisione è stata proprio anche nel fatto che da quel momento in poi ero impegnato sempre e per sempre dal Signore. Sempre – chi assume il ministero petrino non ha più alcuna privacy. Appartiene sempre e totalmente a tutti, a tutta la Chiesa.
Il “sempre” è anche un “per sempre” - non c’è più un ritornare nel privato. La mia decisione di rinunciare all’esercizio attivo del ministero, non revoca questo. Non ritorno alla vita privata, a una vita di viaggi, incontri, ricevimenti, conferenze eccetera. Non abbandono la croce, ma resto in modo nuovo presso il Signore Crocifisso. Non porto più la potestà dell’officio per il governo della Chiesa, ma nel servizio della preghiera resto, per così dire, nel recinto di San Pietro. San Benedetto, il cui nome porto da Papa, mi sarà di grande esempio in questo. Egli ci ha mostrato la via per una vita, che, attiva o passiva, appartiene totalmente all’opera di Dio.
Sta mij toe 19 april 2005 opnieuw voor de geest te halen. De ernst van de beslissing was ook te wijten aan het feit dat ik vanaf dat ogenblik altijd en voor altijd door de Heer geëngageerd was. “Altijd”. Wie het Petrusambt opneemt, heeft geen enkele vorm van privéleven meer. Hij behoort altijd en helemaal toe aan allen, aan heel de Kerk.
Het “altijd” is ook een “voor altijd”: er is geen terugkeer naar het privéleven. Mijn beslissing om afstand te doen van de actieve uitoefening van de bediening (Ministerium), herroept dit feit (Munus) niet. Ik keer niet terug naar het privéleven, naar een leven van reizen, ontmoetingen, recepties, conferenties, enz. Ik verlaat het Kruis niet, maar blijf op een nieuwe manier bij de gekruisigde Heer. Ik draag niet meer de taak van de bestuursmacht over de Kerk, maar in de dienst van het gebed blijf ik bij wijze van spreken binnen de omheining van de Heilige Petrus. De Heilige Benedictus, wiens naam ik als Paus draag, zal mij daarin een groot voorbeeld zijn. Hij heeft ons de weg getoond van een leven dat, actief of passief, helemaal aan Gods werk toebehoort.
woensdag 22 februari 2023
zaterdag 18 februari 2023
Op zaterdag, 13 september 2008 bezocht Paus Benedictus XVI 'Le Cachot'
Het gezin Soubirous komt in de armoede terecht nadat in de winter van 1857 vader François Soubirous werkloos wordt en het gezin gedwongen wordt te verhuizen naar Le Cachot (= de voormalige gevangenis tot in 1824) in Lourdes. Het betreft één enkele donkere en koude kamer van 16 vierkante meter waar de hele gezin zich zal vestigen tot in de herfst van 1858. Hier vandaan zal Bernadette op 11 februari 1858 naar de grot van Massabielle gaan om hout te sprokkelen. Daar zal Bernadette 18 keer de Heilige Maagd Maria ontmoeten. Bernadette noemde de Dame Aquero, wat in de streektaal Die Daar betekent.
maandag 13 februari 2023
zondag 12 februari 2023
In zijn strijd tégen de Katholieke Kerk en de Tridentijnse Mis krijgt Bergoglio de Apostaat nu blijkbaar ook de steun van het 'Federal Bureau of Investigation'
Een nieuw FBI-inlichtingenrapport suggereert, dat "radicale, traditionalistische Katholieken als potentiële, gewelddadige, witte, suprematische extremisten moeten worden beschouwd" en dus door het FBI geïnfiltreerd moeten worden...
 |
De Tridentijnse Mis in Afrika Wie ras probeert te instrumentaliseren - zoals het FBI blijkbaar doet - is een loser! |
Het FBI, dat normaal gesproken geen commentaar geeft op interne inlichtingenrapporten, reageerde op het rapport over de Rooms-Katholieken nadat een klokkenluider het rapport eerder van de week had gepubliceerd, hetgeen in de VS tot publieke verontwaardiging leidde. Het rapport dateerde van 23 januari 2023 en was afkomstig van een inlichtingenanalist in het kantoor van het FBI in Richmond, Virginia.
FBI-agent Kyle Seraphin - de klokkenluider - zei, dat het FBI blijkbaar gelooft, dat 'blanke suprematie' "een thuis heeft gevonden onder Katholieken die de voorkeur geven aan de Latijnse Mis". Echter, het FBI mag géén zaken openen of rapporten schrijven over activiteiten die grondwettelijk beschermd zijn, zoals religie. Het FBI - en de staat in het algemeen - heeft zich daarmee niet te bemoeien.
Bronnen die in het inlichtingenrapport werden aangehaald, waren onder meer het Southern Poverty Law Centre (SPLC), een reeds in diskrediet gebrachte belangenbehartigingsgroep die reeds eerder tal van Christelijke en anti-abortusorganisaties als "haatgroepen" heeft bestempeld. In een artikel in het tijdschrift Atlantic werd door het SPLC beweerd, dat rozenkransen een "extremistisch symbool" waren geworden. Het SPLC beweerde ook, dat traditionalistische Katholieken "de grootste groep antisemieten in Amerika" vertegenwoordigen. Het FBI-rapport adviseerde ook om die Katholieke groepen te infiltreren die risico liepen om "door blanke supremacisten te worden gebruikt om geweld te promoten".
De controverse komt net op het moment, dat de Republikeinen in het Congres zich aan het voorbereiden zijn om de "weaponization" van de federale regering tégen Christenen en anti-abortusactivisten te onderzoeken. De Republikeinen brachten de kwestie ter sprake nadat het FBI tientallen anti-abortus-activisten had gearresteerd, maar dat het FBI aan de andere kant maar weinig moeite heeft gedaan om de bijna 100 gewelddadige aanvallen op kerken in de VS van vorig jaar op een ernstige manier te onderzoeken.
Het is duidelijk, dat het FBI Katholieke groeperingen probeert te infiltreren om zo de koers van de desbetreffende groep te veranderen. Het is te vergelijken met het Belgische regime (CD&V incluis), dat de Belgische 'bisschoppen' omkoopt en hen een ander 'geloof' laat verkondigen om zo de Katholieken op een slinkse manier van het Ware Geloof af te laten dwalen.
Of zoals het Tweede Vaticaans Concilie dat door de CIA geïnfiltreerd en gekaapt werd...
Of hoe het Amerikaanse regime Paus Benedictus XVI heeft afgezet.
Bron:
FBI whistleblower: Memo on Latin Mass Catholics is ‘open door’ to declare all Christians ‘criminals’
Link:
https://www.lifesitenews.com/news/fbi-whistleblower-memo-on-latin-mass-catholics-is-open-door-to-declare-all-christians-criminals/
Link naar de gelekte FBI-Memo:
https://www.uncoverdc.com/2023/02/08/the-fbi-doubles-down-on-christians-and-white-supremacy-in-2023/
 |
De 'blanke suprematie' bij traditionalistische Katholieken in beeld gebracht! |
zaterdag 11 februari 2023
Pontificale Mis ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes in de Sint-Pius X-Basiliek
 |
Bisschop Jean-Marc Micas van het Bisdom Tarbes-Lourdes droeg vandaag de kazuifel die Paus Benedictus XVI droeg tijdens de Heilige Mis en de Ziekenzalving op 15 september 2008 tijdens zijn bezoek aan Lourdes voor de 150e verjaardag van de verschijningen |
dinsdag 7 februari 2023
maandag 6 februari 2023
zondag 5 februari 2023
zaterdag 4 februari 2023
vrijdag 3 februari 2023
BREAKING: Joseph Kardinaal Zen is na zijn terugkomst uit Rome met ernstige ademhalingsproblemen opgenomen in een ziekenhuis in Hong Kong
 |
Ondanks een ontsteking in zijn schouders, een pijnlijke rug en gevoelloosheid in zijn handen, zei Kardinaal Zen dat hij de kans niet kon laten voorbijgaan om aanwezig te zijn bij de begrafenis van Paus Benedictus XVI in Rome. “De begrafenis van Paus Benedictus was heel belangrijk voor mij; en als een wonder stond God me toe om naar Rome te gaan om aanwezig te zijn: de rechtbank keurde het goed, de politie gaf me mijn paspoort terug, de luchtvaartmaatschappij had net een vlucht zodat ik de begrafenis nog op tijd kon halen, en dus besloot ik om te gaan”, zei hij. "Toen ik naar Rome ging, had ik het gevoel dat ik héél Hong Kong en héél China vertegenwoordigde, en zo kon ik ons respect en onze liefde voor Paus Benedictus XVI betuigen." Na zijn vierdaagse reis naar Rome hield de Kardinaal 10 dagen rust in Hong Kong, maar zijn gezondheid ging onverwachts achteruit en verslechterde op de eerste dag van het nieuwe maanjaar, 22 januari. Kardinaal Zen deelde de update over zijn gezondheid in een blogpost met de titel 'Letter to Inmates'. De Kardinaal heeft de afgelopen 10 jaar zijn tijd gewijd aan het gevangenispastoraat in Hong Kong en heeft verschillende gevangenen gedoopt. "Vergeet niet dat we nooit gescheiden zullen zijn in gebed", schreef hij aan de gevangenen. "Ik zal voor jullie blijven bidden en denk alsjeblieft aan mij in jullie gebeden." |
donderdag 2 februari 2023
Paus Benedictus XVI | Homilie van 2 februari 2013 | Maria-Lichtmis
"Het is belangrijk om er op te wijzen, dat het voor deze twee handelingen, - de reiniging van de moeder en het vrijkopen van de zoon - niet nodig was om de tempel te bezoeken. Maria en Jozef echter wilden per sé alles in Jeruzalem volbrengen en de Heilige Lucas benadrukt hoe de hele scene is gericht op het binnenkomen van Jezus in de tempel, waardoor de focus naar een ander belangrijk gebeuren wordt verlegd, namelijk naar de 'presentatie' van Jezus in Gods tempel, dat is de presentatie van de Zoon van de Allerhoogste, aan de Vader die Hem gezonden heeft".
woensdag 1 februari 2023
Plechtige Traditionele Requiemmissen op de Dertigste Dag (Santa Messa nel Trigesimo / In die trigesimo) na het overlijden van Paus Benedictus XVI
Udine, Italië
Imperia, Italië
Toledo, Spanje
dinsdag 31 januari 2023
zondag 29 januari 2023
zaterdag 21 januari 2023
De keizer is ontbloot
 |
Bergoglio de Apostaat Ook bekend als Anti-paus Franciscus |
En dat hij naakt is, is al een tijdje duidelijk, hoewel zijn handlangers, steeds méér uitgedund en ruikend naar verlatenheid, tevergeefs worstelen om zijn meest sympathieke aspecten te tonen. De sympathiefactor is het enige element dat deze regering heeft gekenmerkt aangezien andere eigenaardigheden nooit zijn benadrukt, in het bijzonder de theologische.
Zelfs de mediafactor 'menselijkheid' dringt niet meer door, omdat zelfs de meest verstrooide ogen zich hebben geopend voor een veel droevigere realiteit. De dood van Paus Benedictus en de organisatie van zijn begrafenis, waarvan de keizer de enige regisseur was, hebben een onuitwisbaar zegel achtergelaten dat nog eeuwenlang zal worden herinnerd en hebben een heel andere realiteit onthuld dan de veelgeroemde "broederschap" tussen de twee mannen in het wit gekleed.
Het moet gezegd worden dat Paus Benedictus, door velen gedefinieerd als de laatste katéchon, in werkelijkheid niet alleen de ultieme verdediger van de Heilige Traditie was, maar ook de laatste verdediger van de regerende soeverein zélf, omdat hij hem met zijn milde houding behoedde voor degenen die hem hadden willen onttronen.
Maar nu het scenario veranderd is en de interne strijd steeds verhitter wordt, onder meer omdat zelfs de progressieve milities zich verraden hebben gevoeld door de veelgeprezen, maar nooit doorgevoerde 'hervormingen', lijkt het juist aangewezen om niet te botsen met het sterke denken van de charismatische Ratzinger.
Van hun kant lijken de traditionalistische legers nog niet begrepen te hebben, dat het nodig zal zijn de bolwerken te verlaten om zo concreet verenigd en compact het slagveld op te gaan.
Wij vertrouwen op de werking van de Heilige Geest en op de door Hem geïnspireerde mannen van Goede Wil die in staat zijn om, zoals steeds in de geschiedenis van de Kerk is gebeurd, de orde en de naastenliefde te herstellen in een boot die is overgeleverd aan de golven, maar die nog steeds de boot van Petrus is, en wees er maar zeker van dat de Meester niet slaapt.
Het is echter duidelijk dat de keizer naakt is en dat hij voor het welzijn van de Kerk zijn mislukking moet erkennen. Het zou de echte en laatste remedie zijn om niet de geschiedenis in te gaan als het slechtste 'pontificaat' ooit, erger nog dan dat van Alexander VI Borgia!
Mediteer en ... bid voor de Kerk
L'imperatore è nudo
E che sia nudo è evidente oramai da tempo, per quanto i suoi complici, sempre più assottigliate e in odore di diserzione, si affatichino invano a mostrarne gli aspetti più simpatici. Il fattore simpatia è l'unico elemento che ha caratterizzato questo governo visto che altre peculiarità non si sono mai evidenziate, soprattutto quelle teologiche.
Neanche il fattore mediatico della "umanità" fa più breccia perché anche gli occhi più distratti si sono aperti ad una ben più triste realtà. La morte di Papa Benedetto e la gestione dei suoi funerali, di cui l'imperatore ne è stato l'unico regista, hanno impresso un sigillo indelebile che sarà ricordato nei secoli a venire e hanno rivelato una ben diversa realtà dalla tanto sbandierata "fratellanza" tra i due uomini vestiti di bianco.
Bisogna dire che Papa Benedetto, da più parti definito l'ultimo katéchon in verità non è stato il difensore estremo della Sacra Tradizione ma anche l'ultimo difensore dello stesso sovrano regnante perché con il suo mite atteggiamento lo ha preservato da chi avrebbe voluto detronizzarlo.
Ma ora lo scenario è mutato e le lotte intestine si fanno sempre più accese, tra l'altro anche le milizie progressiste si sono sentite tradite per le tanto venitlate 'riforme' mai attuate, pare proprio per non cozzare con il pensiero forte del carismatico Ratzinger.
Dal canto loro gli eserciti tradizionalisti pare non abbiano ancora compreso che bisognerebbe abbandonare le roccaforti per scendere concretamente sul campo di battaglia uniti e compatti.
Noi confidiamo nell'azione dello Spirito Santo e negli uomini di buona volontà da Esso ispirato capaci di riportare, come già successo nella storia della Chiesa, ordine e carità in una barca in balia delle onde ma pur sempre la barca di Pietro, certi che il Maestro non dorme.
È evidente però che l'imperatore è nudo e per il bene della Chiesa dovrebbe riconoscere il suo fallimento. Sarebbe il vero e ultimo atto riparatore per non passare alla storia come il peggior 'papato', perfino peggiore di quello di Alessandro VI Borgia!
Meditate e ... pregate per la Chiesa
donderdag 19 januari 2023
Jens Stoltenberg (NAVO) op 18-01-2023 in Davos: "Wapens zijn de weg naar vrede"
 |
Betekent dit ook dat de NAVO (kleine, tactische) kernwapens aan Oekraïene zal leveren? "Quos Deus vult perdere, prius dementat". of "Degenen die God wil vernietigen, berooft Hij eerst van hun verstand". of Mat. 26:52 "Allen, die het zwaard trekken, zullen omkomen door het zwaard". of Luc. 4:33-34 Eens was er in de synagoge een man, met een onreine, duivelse geest. Hij riep met luider stem: Wel, wat hebt Gij met ons te maken, Jezus van Názareth? Zijt Gij gekomen, om ons in het verderf te storten? Met andere woorden, een pact met de Duivel leidt altijd tot zelfvernietiging. In deze zin is het Collectieve Westen 'goed' bezig! |
woensdag 18 januari 2023
dinsdag 17 januari 2023
maandag 16 januari 2023
Voorwoord van Joseph Kardinaal Ratzinger bij het boek van Michel Schooyans: "Het Evangelie: Confrontatie met de Wereldwanorde"
Vanaf het prille begin van de Verlichting heeft het geloof in de vooruitgang de Christelijke eschatologie altijd terzijde geschoven en uiteindelijk geheel vervangen. Geluk wordt niet langer verwacht in het hiernamaals, maar eerder in deze wereld. De houding van Albert Camus, die zich resoluut verzet tegen de woorden van Christus: "Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld", en zijn bevestiging dat "mijn koninkrijk van deze wereld is", is kenmerkend voor de gezindheid van de moderne mens. Als in de vorige eeuw het geloof in de vooruitgang nog steeds een generiek optimisme betrof, dat anticipeerde op een geleidelijke verbetering van de toestand van de wereld en een steeds dichterbij komen van een soort paradijs door de triomfantelijke opmars van de wetenschappen, heeft zo'n geloof in onze eeuw een politieke wending genomen.
Enerzijds zijn er systemen van marxistische oriëntatie geweest die het bereiken van de gewenste heerschappij van de mens beloofden door middel van hun ideologisch gedreven politiek; een poging die duidelijk mislukte. Aan de andere kant zijn pogingen gedaan om de toekomst op te bouwen door middel van pogingen die min of meer diep putten uit de bron van de liberale tradities. Onder de titel New World Order krijgen deze inspanningen een configuratie; ze hebben steeds meer betrekking op de VN en haar internationale conferenties, vooral die van Caïro en Peking die op transparante wijze een filosofie van de 'nieuwe mens' en van de 'nieuwe wereld' onthullen, terwijl ze proberen de manieren uit te stippelen om deze te bereiken.
Zo'n filosofie is niet langer utopisch, in de zin van een marxistische droom. Integendeel, het is heel realistisch: het bepaalt de grenzen van het welzijn dat wordt nagestreefd met de beperkte middelen om het te bereiken. Deze filosofie beveelt bijvoorbeeld aan, zonder zichzelf te willen rechtvaardigen, zich geen zorgen te maken over de zorg voor degenen die niet langer productief zijn en geen hoop hebben op een goed leven. Bovendien verwacht het niet langer dat mensen, die gewend zijn aan rijkdom en welzijn, bereid zijn om de nodige offers te brengen, integendeel, het beveelt manieren aan om 'het aantal deelnemers aan de tafel van de mensheid' te verminderen, zodat in ieder geval het zogenaamde geluk, al verworven door sommigen, niet zal worden aangetast. Het typische karakter van deze nieuwe antropologie, die aan de basis ligt van de 'Nieuwe Wereld Orde', komt vooral tot uiting in het beeld van de vrouw, in de ideologie van "Women's empowerment", voorgesteld in Beijing. Het doel is de zelfrealisatie van vrouwen voor wie het gezin en het moederschap de belangrijkste 'obstakels' zijn. Zo moet de vrouw vooral worden bevrijd van wat haar kenmerkt en heel eenvoudig haar specificiteit bepaalt: dit moet verdwijnen voor "Gender, billijkheid en gelijkheid", voor een onduidelijke en uniforme mens, in wiens leven seksualiteit geen andere betekenis had dan als een wellustige drug die op elke denkbare manier kan worden gebruikt.
In de angst voor het moederschap die een groot aantal van onze tijdgenoten in zijn greep hield, is er iets diepers aan de hand. De ander is uiteindelijk altijd een concurrent die een deel van mijn leven wegneemt, een bedreiging voor mijn Ego en mijn vrije ontwikkeling. Tegenwoordig hebben we niet langer een 'filosofie van de liefde', maar alleen een 'filosofie van het egoïsme'. Het idee dat ik mezelf eenvoudig kan veredelen met het geschenk dat ik kan vinden door te beginnen bij de ander en door mijn er-voor-een-ander-zijn - dat alles wordt verworpen als een idealistische illusie. Maar juist daar wordt de mens bedrogen. Als hem wordt afgeraden om lief te hebben, wordt hem in feite aangeraden om geen mens te zijn.
En zo bereiken we, in het stadium van de huidige ontwikkeling van een nieuw beeld van een 'nieuwe wereld', het punt waarop de Christen - niet alleen hij maar vooral hij - verplicht is te protesteren. We moeten Michel Schooyans bedanken dat hij in dit boek een energieke stem heeft gegeven aan het protest dat nodig was. Hij laat ons zien hoe het in veel opzichten zo belangrijke en positieve idee van de 'Rechten van de Mens' dat het moderne tijdperk kenmerkt, vanaf het allereerste begin lijdt onder het feit dat het alleen op de mens is gebaseerd en dus op zijn vermogen en zijn wil om de algemene erkenning van deze rechten uit te voeren. Als vanaf het begin de weerspiegeling van het stralende Christelijke mensbeeld de universaliteit van rechten beschermde, rijzen er nieuwe vragen in de mate dat dit beeld vertroebelt. Hoe zullen de rechten van de minsten worden gerespecteerd en bevorderd als onze opvatting van de mens zo vaak is gebaseerd, zoals onze auteur zegt, "op jaloezie, ongerustheid, angst en zelfs haat"? Hoe kan een ideologie, die sterilisatie, abortus, systematische anticonceptie en zelfs euthanasie aanbeveelt als prijs voor een ongebreideld panseksualisme, mensen tot de vreugde van het leven en de liefde brengen? (Hoofdstuk 6)
Hier zien we duidelijk dat de Christen iets positiefs te bieden heeft in de strijd voor de toekomstige geschiedenis. In feite is het niet voldoende dat hij de eschatologie tegenover de ideologie van 'postmoderne' toekomstconstructies plaatst. Hij moet dit zeker doen en dit resoluut doen. Maar onze stem is de afgelopen decennia wat dat betreft maar al te zwak en timide geworden. In feite is de mens in zijn aardse leven slechts een strohalm zonder betekenis als onze blik wordt afgewend van het eeuwige leven. Hetzelfde geldt voor de geschiedenis als geheel. In die zin heeft verwijzing naar het eeuwige leven, als het correct is gemaakt, nooit het karakter van een vlucht. Het geeft het aardse bestaan gewoon zijn verantwoordelijkheid, zijn grootsheid, zijn waardigheid. Maar juist deze gevolgen voor het intermundane moeten worden gearticuleerd. Het is zeker dat de geschiedenis nooit eenvoudigweg tot zwijgen kan worden gebracht: vrijheid kan en mag niet tot zwijgen worden gereduceerd. Dat is de illusie van de utopisten.
We kunnen de modellen van morgen niet opdringen, die dan de modellen van gisteren zijn. Niettemin moeten we de voorstellen plannen voor een weg naar de toekomst, voorstellen om de nieuwe, historische uitdagingen in het algemeen te overwinnen. Dat doet Michel Schooyans in het tweede en derde deel van zijn boek. Bovenal stelt hij, in tegenstelling tot de nieuwe antropologie, de essentiële kenmerken van het Christelijke mensbeeld voor en past ze vervolgens concreet toe op de grote problemen van de toekomstige wereld (vooral de hoofdstukken 10-12). Zo geeft hij een concrete en politiek realistische en realiseerbare inhoud aan het idee van een 'beschaving van liefde', zo vaak uitgedrukt door Johannes Paulus II.
Het boek van Michel Schooyans gaat zo met levendigheid en grote competentie naar de kern van de grote uitdagingen van ons historische moment. We hopen dat het zal worden gelezen door mensen van verschillende oriëntaties, dat het een levendige discussie zal opwekken en zo zal bijdragen aan de voorbereiding van toekomstige modellen die de grootsheid van de mens waardig zijn, en de waardigheid zal verzekeren van degenen die niet in staat zijn zichzelf te verdedigen.
Joseph Kardinaal Ratzinger
Rome, 25 april 1997
zondag 15 januari 2023
ROMA CAPUT MUNDI - De profetische aanplakborden van de Stad Rome van bijna 10 jaar geleden met de volgende boodschap: "Roma Capitale - Rimarrai sempro con noi. Grazie!" / "Rome Hoofdstad - Je blijft altijd bij ons. Bedankt!"
 |
Cartellone profetico: IL PAPA NON È MORTO, È VIVO, ED È FUORI DAL VATICANO! Profetisch aanplakbord: DE PAUS IS NIET DOOD, HIJ LEEFT, EN HIJ IS BUITEN HET VATICAAN! |
Urbi et Orbi-Boodschap van Zijne Heiligheid Paus Benedictus XVI
KERSTMIS 2005: Oproep om een Nieuwe Christelijke Wereldorde op te bouwen
"Uomo moderno, adulto eppure talora debole nel pensiero e nella volontà, lasciati prender per mano dal Bambino di Betlemme; non temere, fidati di Lui! La forza vivificante della sua luce ti incoraggia ad impegnarti nell’edificazione di un nuovo ordine mondiale, fondato su giusti rapporti etici ed economici. Il suo amore guidi i popoli e ne rischiari la comune coscienza di essere “famiglia” chiamata a costruire rapporti di fiducia e di vicendevole sostegno. L’umanità unita potrà affrontare i tanti e preoccupanti problemi del momento presente: dalla minaccia terroristica alle condizioni di umiliante povertà in cui vivono milioni di esseri umani, dalla proliferazione delle armi alle pandemie e al degrado ambientale che pone a rischio il futuro del pianeta."
"De moderne mens, volwassen maar soms zwak in denken en wil, laat je bij de hand nemen door het Kind van Bethlehem; wees niet bang, vertrouw op Hem! De levengevende kracht van Zijn licht moedigt je aan om je in te zetten voor de op van een nieuwe wereldorde, gebaseerd op rechtvaardige ethische en economische relaties. Moge Zijn liefde de mensen leiden en hun gemeenschappelijke besef verlichten dat ze een "familie" zijn die geroepen is om vertrouwensrelaties en wederzijdse steun op te bouwen. De verenigde mensheid zal in staat zijn om de vele en zorgwekkende problemen van het huidige moment het hoofd te bieden: van de terroristische dreiging tot de omstandigheden van vernederende armoede waarin miljoenen mensen leven, van de proliferatie van wapens tot pandemieën en aantasting van het milieu die de toekomst van de planeet op het spel zet."
Méér dan 100.000 gelovigen hadden het druilerige weer niet aan hun hart laten komen en kwamen luisteren naar de eerste Kersttoespraak van Paus Benedictus XVI. De Christelijke boodschap van de naastenliefde kan de mens de kracht geven, zich "voor de opbouw van een nieuwe wereldorde in te zetten, die op rechtvaardige ethische en economische relaties gebaseerd is", zei de Paus.
De Paus verwees naast de "beschamende armoede" uitdrukkelijk naar het terrorisme, de bewapeningswedloop en de dreigingen door milieuvervuiling en pandemieën. Hij pleitte voor vrede in Irak, het Midden-Oosten en Afrika. Benedictus XVI waarschuwde voor "spirituele schaarste". "Zonder Christus is het licht van de rede niet voldoende om de mens en de wereld te verlichten", luidde het. De Paus riep op tot een "spiritueel ontwaken".
Daarna sprak Benedictus XVI zijn Kerstwensen uit in 32 talen. "Zalig en gelukkig kerstmis", luidde het in het Nederlands. De Paus besloot traditioneel met de zegen 'Urbi et Orbi', voor de stad en de wereld. De Kerstboodschap werd door een honderdtal televisiezenders over de hele wereld uitgezonden.
Biden’s Secret Meeting with the Pope / Bidens geheime ontmoeting met de Paus
"Strettamente Privata": In de ochtend van vrijdag, 3 juni 2011 ontving Paus Benedictus XVI de heer Joseph Robinette Biden Jr, Vice-President van de Verenigde Staten, zijn vrouw [Dr. Jill Biden] en entourage... en er heerste stilte
 |
De meeting, die onaangekondigd was en op het officiële programma van géén van beide mannen stond, verraste de Vaticaan-watchers. Maar velen waren nog méér van streek door het stilzwijgen van het Vaticaan en het Witte Huis aangaande deze onverwachte, Pauselijke audiëntie. Waarschijnlijk bezorgde Biden hier Paus Benedictus XVI het ultimatum van het Amerikaanse regime. |
BREAKING | Ook 'LifeSiteNews' zegt het nu openlijk: "Paus Benedictus XVI werd ondermijnd en bedreigd door de NSA, de CIA etc. Er was een staatsgreep - een Coup d'État - van Obama, Biden, Clinton en Podesta tégen Paus Benedictus XVI
De abdicatie van Paus Benedictus XVI was ongeldig! Bergoglio is géén paus!"
zaterdag 14 januari 2023
vrijdag 13 januari 2023
donderdag 12 januari 2023
"Niets zou pijnlijker zijn voor 'de slachtoffers van seksueel misbruik' dan een staatsbegrafenis voor George Kardinaal Pell" aldus de ideologisch verblinde, linkse minister-president van de Australische deelstaat Victoria, Daniel Andrews
[Tenzij natuurlijk iemand onschuldig wordt veroordeeld! Toch?]
 |
| George Kardinaal Pell verlaat het Hooggerechtshof van Melbourne op woensdag, 21 augustus 2019 |
"De in Rome overleden George Kardinaal Pell krijgt geen staatsbegrafenis in zijn thuisland Australië. De minister-president van deelstaat Victoria, Daniel Andrews, heeft die mogelijkheid uitdrukkelijk uitgesloten" kopte vanochtend De Morgen, Het Nieuwsblad, het HLN, de VRT-radio en de rest van de Vlaamse leugenpers op aanstoken van BELGA en REUTERS. De katholieken-hater Andrews zei dat er volgens hem "niets pijnlijkers" zou zijn voor 'slachtoffers van seksueel misbruik' dan een staatsbegrafenis voor Pell. Ook in New South Wales, een andere deelstaat waar Pell actief was, wordt een staatsbegrafenis door premier Dominic Perrottet uitgesloten, aldus het Australische persbureau ‘AAP’.
Een eerste bedenking is, dat Victoria's Premier Daniel Andrews donderdag ook had gezegd, dat hij géén verzoek voor een staatsbegrafenis had ontvangen ("He had not received a request for a state funeral"). Iets wat de Vlaamse leugenpers 'vergeet' te melden. Het is trouwens ook zéér merkwaardig om te veronderstellen - zoals Andrews en Perrottet doen - dat Kardinaal Pell die totaal ten onrechte 404 dagen werd opgesloten in een staatsgevangenis, dat hij nu plots zou zitten te wachten op een begrafenis die door diezelfde staat zou worden georganiseerd.
Sinds de tennisster Novak Djokovic uit Australië werd gedeporteerd en nadat Mathieu van der Poel pas in hoger beroep is vrijgesproken na het incident met twee tienermeisjes in zijn hotel aan de vooravond van het WK op de weg in Australië, weet de hele wereld hoe het gesteld is met de democratie en met het gerechtelijke apparaat in Australië. Hélemaal WOKE!
Waarom George Pell überhaupt 'schuldig' werd bevonden
In de nasleep van het succesvolle beroep van George Kardinaal Pell bij het Hooggerechtshof van Australië en zijn vrijlating uit de gevangenis na 404 dagen, zijn er verschillende boeken verschenen die beweren "onderzoeksjournalistiek" te zijn over deze verbazingwekkende gerechtelijke dwaling. Ze waren allemaal vijandig tegenover Pell. Na het lezen van 'The Persecution of George Pell' - door Keith Windschuttle - wordt het duidelijk dat veel journalisten zéér middelmatige 'onderzoekers' zijn die helemaal niet in de waarheid geïnteresseerd zijn.
'The Persecution of George Pell' is het verhaal van hoe de hoogste niveaus van politie, justitie en politiek in Australië, plus slachtofferlobbygroepen, schadevergoedingsadvocaten en journalisten van grote nieuwsmedia, een gemeenschappelijke reden vonden om een onschuldige man te vervolgen, te veroordelen en gevangen te zetten. Ze waren overtuigd dat de fantasievolle beschuldigingen van twintig jaar eerder waar waren. George Kardinaal Pell zou op één of andere manier twee 13-jarige koorknapen seksueel misbruikt hebben in de overvolle sacristie, op een zondagochtend na de Mis.
De campagne tégen Kardinaal Pell was niet alleen bedoeld om persoonlijk één van de meest invloedrijke religieuze leiders van Australië te vernietigen, maar ook om de reputatie van de Kerk te vernietigen. Om hun man te 'vatten', moesten advocaten, rechters en een koninklijke commissie aloude juridische principes omdraaien, waaronder 'het vermoeden van onschuld', 'schuld buiten redelijke twijfel' (= bij relevante twijfel volgt de vrijspraak) en de bewijslast die bij de aanklager ligt (= er was géén bewijs omdat de aanklacht onmogelijk was). Zij stonden er echter op dat een claim aangaande 'seksueel misbruik' van kinderen altijd moet worden geloofd.
De vervolging van George Kardinaal Pell is niet alleen het verhaal van ernstig onrecht, dat één individu wordt aangedaan, maar ook van de democratische en juridische schade die een samenleving kan worden toegebracht door incompetente, linkse ideologen wanneer ze overtuigd zijn van hun eigen deugdzaamheid en vastbesloten zijn om hun eigen gelijk te zoeken tegen beter weten in.
Neem bijvoorbeeld de geloofwaardigheid van de klagers tegen Pell
In 2002 werd Kardinaal Pell beschuldigd van 'seksueel misbruik' van een 12-jarige genaamd Phil Scott tijdens een jeugdkamp in 1961, toen Pell seminarist was. Hij trad terug als Aartsbisschop van Sydney totdat een onderzoek hem vrijpleitte. Journalisten beschreven Scott als een man met een bewogen verleden. Maar, deze journalisten hadden de carrière van Scott als stand-over man (= een afperser) die een maffieus 'beschermingsprogramma' runde voor de semi-criminele Painters and Dockers Union 'vergeten' te vermelden. Toen de Costigan Royal Commission in de jaren tachtig deze talrijke criminele activiteiten onderzocht, was een heel hoofdstuk van haar eindrapport gewijd aan Phil Scott. Dit werd niet vermeld in de berichtgeving over Pell, toen niet, later niet en nu ook nog niet.
Neem "J", de getuige op wiens woord Kardinaal Pell werd veroordeeld. Zoals Windschuttle opmerkt, kreeg "J" het voorrecht van anonimiteit en lofbetuigingen in de media, terwijl Pell maandenlang werd blootgesteld aan publieke haat en aan 'journalistieke' scheldpartijen. Het was echter niet moeilijk hem te identificeren. Zonder zijn naam prijs te geven, geeft Windschuttle wat achtergrondinformatie over zijn personage. Het betreft een mislukte muzikant van een rockband die ernstige psychische problemen had. "Deze theatrale getuige was precies het soort persoon die de openbare aanklager nodig had om Pell te 'pakken' te krijgen", zegt Windschuttle. Dit soort bewijs was niet toelaatbaar in het proces, maar het is schandalig dat de media dit verdoezelen.
Neem "R", de vriend van "J" die naar verluidt is misbruikt door Pell. Hij stierf aan een overdosis heroïne in 2014, wat "J" ertoe aanzette zijn klacht in te dienen bij de politie over het vermeende misbruik in de kathedraal. Vergeet niet dat "R" - het eigenlijke vermeende 'slachtoffer' - nooit klacht heeft ingediend. "J" beweerde dat "R" verslaafd raakte als gevolg van de zaak Pell. Het is echter waarschijnlijker, zegt Windschuttle, dat "R" aan de heroïne verslaafd raakte als gevolg van de schaamte die bij hem ontstond, toen hij vernam, dat zijn vader "een vaste klant en artiest was in verschillende bondage- en andere seksclubs in Melbourne". Hiervan is niets in de (Vlaamse) media naar buiten gekomen.
Neem bijvoorbeeld de politie
Ook de 'Victoriaanse' politie heeft het totaal laten afweten. In 2012 lekte het rapport uit over de zelfmoorden van 43 jonge mannen die zogezegd seksueel waren misbruikt door Katholieke priesters. Dit rapport veroorzaakte zoveel verontwaardiging dat uiteindelijk de 'Koninklijke Commissie voor Institutionele Reacties op Seksueel Misbruik van Kinderen' (= Royal Commission into Institutional Responses to Child Sexual Abuse) werd opgericht door de toenmalige premier Julia Gillard.
De gegevens werden echter herbeoordeeld in een later vertrouwelijk politierapport waaruit bleek, dat er slechts één zelfmoord was gepleegd en dat méér dan 40 procent van de mensen op de vermeende lijst stonden niet eens kon worden geïdentificeerd. De politie heeft twee en een half jaar dit nieuwe rapport achter gehouden en heeft de valse bevinding van het originele rapport nooit publiekelijk tegen gesproken.
De plaatsvervangend commissaris van de politie van Victoria, Graham Ashton, vertelde dat de 'Catholic Church’s Melbourne Response for dealing with sexual abuse' 620 gevallen van crimineel misbruik had vastgesteld en dat daarvan geen enkel geval bij de politie werd aangegeven. Dit zorgde natuurlijk ook weer voor opschudding bij het grote publiek. Maar volgens Windschuttle waren dit "loze verklaringen die door geen enkel bewijs werden ondersteund". De onafhankelijke commissaris van de Melbourne Response beschreef de getuigenis van de plaatsvervangend commissaris van de politie Ashton als "flagrante onwaarheden". Later werd Ashton gepromoveerd tot hoofdpolitiecommissaris.
En wat met de 'integere' politici?
Premier Gillard richtte de Royal Commission op die zoveel deed om de reputatie van Kardinaal Pell te beschadigen. "Gillard wilde gezien worden als dé toegewijde 'kruisvaarder' voor sociale rechtvaardigheid", zegt Windschuttle. "Kortom, Gillard maakte misbruik van de pijn en het lijden van de slachtoffers voor haar eigenbelang".
De Victoriaanse premier en vrijmetselaar Daniel Andrews - die vandaag ook weer van zich heeft laten horen - staat bekend als een fervent voorvechter allerlei sociaal progressieve - dus WOKE - issues. "Hij zorgde ervoor dat mensen met linkse sympathieën op invloedrijke posities bij de politie en justitie werden geplaatst, waardoor het traditionele concept van de 'scheiding der machten' tussen de regering en justitie ondermijnd werd". Met andere woorden, justitie wordt ideologisch geïnstrumentaliseerd. Premier en vrijmetselaar Daniel Andrews maakte géén geheim van zijn gevoelens voor Pell; hij haatte hem!
Conclusie
De échte 'misdaad' van Kardinaal Pell was, dat hij zich verzette tegen de nu dominante 'geloofsbelijdenis' van die tijd en tégen de vastberadenheid van progressieve, linkse politici, advocaten en bureaucraten om de samenleving op een WOKE manier vorm te geven. Klagers moeten niet altijd geloofd worden. "Als men dat zou doen, dan zou dat het einde van de rechtsstaat betekenen", schrijft Keith Windschuttle, en "zou het onnodig worden om rechtszaken te voeren". De statistieken van de Koninklijke Commissie bevestigen dit. Het aantal mensen dat contact opnam met de Koninklijke Commissie bedroeg 16.953. Het aantal mensen dat aangifte deed van misbruik was 9.325. Maar, daarvan werden er slechts 2.562 doorverwezen naar de politie. Met andere woorden, voor 70% van de klachten was er onvoldoende bewijs. Zelfs de Koninklijke Commissie geloofde ze niet allemaal.
Pell werd twee keer voor de rechter gebracht. De eerste rechtzaak eindigde op 20 september 2018 met een jury die zich blijkbaar in het voordeel van Pell had uitgesproken met 10-2. De jury van de tweede rechtzaak heeft Pell op 13 maart 2019 unaniem schuldig bevonden. Wat verklaart het verschil? Windschuttle schrijft het toe aan de gemanipuleerde, publieke opinie.
In de Verenigde Staten begon de #MeToo-beweging een jaar eerder, in oktober 2017, toen Hollywood-magnaat Harvey Weinstein door meer dan 80 vrouwen werd beschuldigd van misbruik. Gedurende de tijd dat Pell voor de rechtbank stond, werd er intense publiciteit gegeven aan de Weinstein-zaak. En tussen de twee rechtzaken door bood premier Scott Morrison op 22 oktober 2018 in het openbaar een hartstochtelijke verontschuldiging aan aan alle slachtoffers van 'seksueel misbruik'. Het was onmogelijk om niet te worden beïnvloed door de krantenkoppen. De publieke vervolging van Kardinaal Pell door de politie, de journalisten en de sociale media was een echte heksenjacht geworden.
UPDATE: As of the 7th April 2020, George Pell is no longer guilty and
has been released from prison. He had his conviction quashed by the High
Court of Australia.
UPDATE: Sinds 7 april 2020 is George Pell niet langer schuldig en is hij vrijgelaten uit de gevangenis. Zijn veroordeling werd vernietigd door het Hooggerechtshof van Australië.
George Kardinaal Pell is een échte held, een leider tégen de corruptie in de Katholieke Kerk, en een moedige strijder voor de traditionele, Westerse waarden. De prijs die George Kardinaal Pell heeft betaald, was een lang decennium dat bestond uit beschuldigingen, aanklachten, mediale haatcampagnes, ondervragingen, arrestaties, processen, een veroordeling en uiteindelijk een gevangenisstraf. Het zijn allemaal de traditionele 'beloningen' van een Christelijke Martelaar die Christus navolgt.
S.E. Mons. Mario OLIVERI - Vescovo emerito di Albenga-Imperia
We Stand In Support of Padre Stefano Manelli
Paus Benedictus XVI
2 Timoteüs 2:3 Neem ook uw aandeel in het lijden als een goed krijgsknecht van Christus Jezus
-------- “Wij zijn de zonen van de Kruisvaarders en we zullen niet terugdeinzen voor de zonen van Voltaire.” -------- -------- “We are the sons of the Crusaders and we shall not recoil before the sons of Voltaire.” ------------------------- -------- “Noi siamo i figli dei Crociati e non indietreggeremo davanti ai figli di Voltaire!” ---------------------------------
