vrijdag 14 augustus 2020
Maximiliaan Kolbe (Zduńska Wola, 8 januari 1894 - Auschwitz, 14 augustus 1941)
Pater Kolbe was een Pools franciscaans conventueel, Katholiek priester, professor en martelaar die o.a. vanwege journalistieke verzetsactiviteiten gevangen werd gezet in het nazi-concentratiekamp Auschwitz I.
In 1936 werd Kolbe de gardiaan van Niepakalów. Dit Poolse klooster was een bloeiend centrum van Katholieke media en telde in 1939 bijna 800 bewoners en was daarmee het grootste klooster ter wereld. Na de Duitse inval herbergde het klooster zo'n 3.000 vluchtelingen, waarvan twee derde joods was.
Pater Kolbe spoorde zijn medebroeders aan te volharden in het verspreiden van anti-naziboodschappen via de eigen radio en drukpers. Enkele dagen na de bezetting van Niepakalów in september 1939 werden hiervoor meer dan dertig Franciscanen gearresteerd, waaronder ook Kolbe.
Na drie maanden kwam Kolbe vooralsnog vrij. Hij hervatte zijn werkzaamheden en viel de nazi's door zijn radio-uitzendingen en kranten hevig aan. Deze werden dan ook verboden.
Ondertussen gaf hij in de "Stad van de Onbevlekte" ook onderdak aan vervolgden. Zo ving hij vele duizenden burgers uit Binnen-Polen op, waaronder 2000 Joden.
Op 17 februari 1941 werd Kolbe door de Gestapo ingerekend en naar Warschau overgebracht. Vanaf mei 1941 zat Kolbe in het naziconcentratiekamp Auschwitz I. Na een vermeende ontsnappingspoging van een gevangene uit de barak van Kolbe werden tien mannen veroordeeld tot de hongerdood in een bunker.
Kolbe bood zich aan als plaatsvervanger voor een vader van twee kinderen, genaamd Franz Gajowiczek. Het tiental werd op 31 juli 1941 ingesloten. Toen op 14 augustus nog steeds vier mannen, onder wie Kolbe, in leven waren, kregen zij een dodelijke injectie met fenol.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
S.E. Mons. Mario OLIVERI - Vescovo emerito di Albenga-Imperia
We Stand In Support of Padre Stefano Manelli
Paus Benedictus XVI
2 Timoteüs 2:3 Neem ook uw aandeel in het lijden als een goed krijgsknecht van Christus Jezus
-------- “Wij zijn de zonen van de Kruisvaarders en we zullen niet terugdeinzen voor de zonen van Voltaire.” -------- -------- “We are the sons of the Crusaders and we shall not recoil before the sons of Voltaire.” ------------------------- -------- “Noi siamo i figli dei Crociati e non indietreggeremo davanti ai figli di Voltaire!” ---------------------------------
2 opmerkingen:
Prikkeldraad Zondag.
Op 13 augustus 1961, werden de Oost-Berlijners wakker in een stad in transformative. Tijdens de nacht hadden Oost-Duitse troepen prikkeldraad door de straten langs de grens met West-Berlijn geegd. Gewapende soldaten hielden de wacht aan de constructiewerken, terwijl die avond de West-Berlijners aan de andere kant van de prikkeldraad, om hun verloren familieleden huilden.
In feite, al sinds 1949, iedereen, van boeren tot de leden van de intelligentsia waren naar West-Berlijn getrokken om er een beter inkomen te zoeken. Tussen 1956 tot 1961 alleen vertrokken er 2,5 miljoen mensen waaronder, 4.400 dokters, 15,500 ingenieurs, 738 professoren, 16,000 leerkrachten, 12,000 studenten. Het onderwijs, de gezonheidszorg, en de hele maatschappij stond op het punt van implosie.
Een paar maanden voor Prikkeldraad Zondag verklaarde Nikita Krushev nog dat hij de intentie niet had om een fysieke barriere op te richten, terwijl hij reeds jarenlang in het geheim de Berlijnse Muur aan het voorbereiden was, met de aankoop van gigantische hoeveelheden prikkeldraad, betonnen en houten panelen.
En eenmaal opgesloten achter het IJzeren Gordijn had de bevolking geen verweer tegen de onderdrukking en indoctrinatie vanwege het communistisch partij apparaat.
Terwijl de Nazi-Gestapo 1 agent per 1,000 bevolking had, hanteerde de Stasi een quotum van 1 informant per 6,5 bevolking.
Ziehier de Corona Verklikkers, in het land van de solidariteit.
De hoeveelheid dossieren en informatie de Stasi over de bevolking vergaarde, nam een archief in met boekenkasten die in totaal 180 km lang waren.
Zij die toch probeerden te vluchten werden neergeschoten. Als rechtvaardiging werden ze vaak als criminelen beschreven, of prostitués of charlatans.
Politieke dissidenten werden jarenlang zonder proces in werkkampen opgesloten en gefolterd. In het Hohenschönhausen gevangenkamp stierven zo een 200 mensen per jaar aan mishandeling.
Ik ging vroeger naar de mis bij de Conventuelen op Tiensestraat in Leuven. Veel trouwe gelovigen daar destijds, en er was een speciale devotie voor pater Kolbe. Intussen, zoals binnenkort alle kerken in Vlaanderen, al jaren gesloten.
Een reactie posten