De helft van de mensen die positief testen op Corona, hebben géén Corona
Het publiek en de politiek roepen om "testen, testen, testen". Maar, "testen, testen, testen" is makkelijker gezegd dan gedaan. Het uitvoeren bij beschikbaarheid van materialen en mensen hoeft op zich geen probleem te zijn, maar de betrouwbaarheid van de uitslagen is afhankelijk van de sensitiviteit en specificiteit van een test. Niemand zit te wachten op (te)veel fout-positieve (weinig specifiek) en fout-negatieve (weinig sensitief) uitslagen. Voor alle immunologische testen geldt echter dat de betrouwbaarheid valt of staat met de specificiteit en sensitiviteit (gevoeligheid). Hoewel bedrijven hun test vaak aanprijzen met hoge scores (boven de 95%), wordt deze score in de praktijk bijna nooit gehaald.
Een (labo-)test heeft 2 vaste karakteristieken:
Sensitiviteit (= de gevoeligheid): Bij alle mensen in een groep die de ziekte WEL hebben: Hoeveel % zal de test als positief aantonen?
Specificiteit (= hoe specifiek is de test): Bij alle mensen die de ziekte NIET hebben: Hoeveel % zal de test als negatief aantonen?
Je kan dit best illustreren in een 4x4 tabel
Stel dat je test behoorlijk goed is en de Sensitiviteit 95 % is en de Specificiteit 97% is, dan verdeel je de percentages verticaal :
ZIEKTE AANWEZIG ZIEKTE AFWEZIG
100 % 100 %
TEST POSITIEF ECHT POSITIEVEN (EP) VALS POSITIEVEN (VP)
95 % 3%
TEST NEGATIEF VALS NEGATIEVEN (VN) ECHT NEGATIEVEN (EN)
5 % 97 %
Je leest aldus verticaal in deze tabel :
Sensitiviteit = EP / (EP+VN) = percentage patiënten met de ziekte die een positief resultaat hebben
Specificiteit = EN / (EN+VP) = percentage patiënten zonder de ziekte die een negatief resultaat hebben
Sensitiviteit en specificiteit zijn onafhankelijk van de prevalentie van de ziekte (= hoeveel de ziekte voorkomt in een bevolking) aangezien ze worden berekend binnen de groep van zieken en niet-zieken.
Een behandelende arts wil echter niet weten wat de kans is, dat een patiënt met de ziekte positief test. Hij wil weten wat de kans is dat een patiënt die positief test de ziekte heeft.
Daarvoor heb je de positief voorspellende waarde (PPV) en de negatief voorspellende waarde nodig (NPV).
De positief predictieve waarde (PPV) is de kans dat een patiënt de ziekte heeft als hij positief test. Die bereken je door de verhouding te nemen : EP / (EP + VP).
De negatief predictieve waarde (NPV) is de kans dat een patiënt de ziekte niet heeft als hij negatief test. Die bereken je door de verhouding te nemen : EN / (EN + VN).
Aangezien de PPV / NPV berekend wordt in een specifieke groep mensen is deze afhankelijk van hoe vaak een ziekte voorkomt in deze groep mensen. En net hier zit de grote adder onder het gras bij het testen.
Covid-19 heeft momenteel een verspreiding van (vermoedt men) tussen de 3 en de 5 %. Laat ons zeggen dat 5 % van de mensen het virus heeft en dus positief zou moeten testen. Stel: we testen 10 % van de Belgische bevolking… ruwweg 1 miljoen mensen, 5 % = 50.000 personen hebben Covid-19.
De cijfers in de tabel zien er dus zo uit:
ZIEKTE AANWEZIG ZIEKTE AFWEZIG
50.000 ps 950.000 ps
TEST POSITIEF ECHT POSITIEVEN (EP) VALS POSITIEVEN (VP)
95 % = 47.500 ps 3 % = 28.500 ps
TEST NEGATIEF VALS NEGATIEVEN (VN) ECHT NEGATIEVEN (EN)
5 % = 2.500 ps 97 % = 921.500 ps
Nu moet je horizontaal de cijfers gaan bekijken. Aldus heb je bij de personen bij wie de test positief is 47.500 écht positieven en 28.500 vals positieven.
Aldus is je positief voorspellende waarde (PPV): 47.500 / (47.500 + 28.500 ) = 62,5 %
Dit wil zeggen dat je - zelfs met een goede test - een kans van ongeveer 6 op 10 hebt, dat je bij een positief testresultaat daadwerkelijk de ziekte hebt.
Echter, als de ziekte slechts bij 3 % van de bevolking aanwezig zou zijn, dan is je PPV 49,4 % hetgeen wil zeggen, dat je slechts 1 op 2 kans hebt - als de test positief is - dat je de ziekte ook daadwerkelijk hebt. Je kan bij 3% dus evengoed een muntje opgooien.
Het grote probleem is dus het aantal vals positieven, dat sterk oploopt, als je grote hoeveelheden mensen test. Dit legt meteen de pijnpunten bloot bij een algemene testing. Testing doe je aldus best met een zeer goede specifieke test en je test best in een voorgeselecteerde bevolkingsgroep die een veel hogere voorkans heeft op die ziekte. Dan pas stijgt je PPV sterk.
Als laatste Spielerei:
De negatief predictieve waarde (NPV) is hier 99,7 % hetgeen wil zeggen, dat je bij een negatieve test ook weinig kans hebt, dat je de ziekte toch hebt.
A fortiori: Zelfs een correct resultaat van een positieve uitslag van een PCR-test toont niet aan dat een persoon geïnfecteerd is of ziek zal worden.
Er kan virus aangetroffen worden bij de PCR-test, terwijl de betrokkene niet meer besmettelijk is. Die is misschien ergens in de afgelopen tijd besmet geraakt, en is nu niet meer besmettelijk, maar toch meet de PCR-test nog wél de (genetische) aanwezigheid van het niet meer actieve rest-virus.
De verklaring is, dat de PCR-test géén onderscheid kan maken tussen (delen van) het corona-virus dat zich kan vermenigvuldigen ("levend virus") of niet ("dood virus"). Het is dus mogelijk dat sommige mensen die nu positief testen enkele weken geleden al een infectie hadden en nu niet meer besmettelijk zijn.
He went on to explain that in PCR tests, or polymerase chain reaction tests, used for COVID-19 diagnosis, genetic materials of the virus amplify during testing, whether it is from a live virus or just from fragments of dead virus cells that can take months to clear from recovered patients.
The PCR tests cannot distinguish whether the virus is alive or dead, he added, and this can lead to false positives.
Link:
https://kavlaanderen.blogspot.com/2020/07/breaking-prof-dr-dirk-devroey-van-de.html
http://www.koreaherald.com/view.php?ud=20200429000724
Conclusie:
De PCR-test toont niet aan of een persoon geïnfecteerd is of ziek zal worden. De PCR-test is in feite géén immunologische test, maar toont enkel de aanwezigheid van een nucleïnezuur aan. De PCR-test zegt niet of het virus zich repliceert / vermeerdert en of iemand ziek zal worden.
Het lot van vele mensen en eigenlijk van de hele samenleving is afhankelijk van deze PCR-test. Als iemand positief test, heeft dat verstrekkende gevolgen. Dergelijke tests moeten dus zeer betrouwbaar zijn. Maar, dat zijn ze niet. De PCR-test in het bijzonder is eigenlijk totaal ongeschikt.
Kortom, het is in gezondheids- of medische termen volstrekt oninteressant om te weten of iemand positief test volgens een PCR-test zolang je geen symptomen hebt. Het preventieve testen van mensen zonder symptomen is daarom totaal zinloos en moet stoppen!
5 opmerkingen:
Wanneer ik de 'experts' over statistiek en wiskunde hoort praten verslik ik me elke keer.
Vanmorgen had Van Gucht het nog over het vertragen van zijn "ecxponentiele curve". Ze menen nog altijd dat de epidemische curve exponentieel is. Echt niet serieus.
Gelukkig heeft hij meer verstand van veterinaire wetenschap.
Sciensano laat via DeRedactie.be weten dat “de alarmdrempel in Brussel overschreden” is.
Dat betekent een weekgemiddelde van meer dan 50 besmettingen per dag.
50?
In maart sprak men nog over 100, vooralleer alarmdrempels overschreden werden.
100 is eerder in lijn met internationale epidemische standaarden.
Maar ja, als je vroeger aan de alarmbel wil trekken, moet je je drempels verlagen.
Het doel rechtvaardigt de middelen als je de hysterie wil opdrijven. Mooi zijn ze niet, maar dom…
Men weet welke schade dit aanricht aan de steden. New York is een prima voorbeeld.
In New York, in het voorbije jaar zijn het aantal moorden verdubbeld, aantal schietpartijen verdrievuldigd, en het aantal gewapende overvallen van vervijfvuldigd. En nog hoger in de dure wijken. Uiteraard de grote stijging is pas in de voorbije paar maanden gebeurd.
Iedereen die het kan betalen vertrekt. 5% van de bevolking van New York (240,000 mensen) is in mei en juni (slechts 2 maanden – de statistiek voor juli hebben we nog niet) permanent vertrokken.
Deze exodus is veel hoger in de dure buurten ,waar 40% van de bevolking vertrokken is. STEL JE DAT VOOR, DAT 40% VAN JE DORP OF STADSDEEL GEWOON VERTREKT.
En wel de rijksten. Die samen met hun ondernemingen, klanten, geld, en investeringen vertrekken.
Nu is Brussel anders dan New York, maar indien financiële elites een toekomst hadden voor Brussel, hadden ze Sciensano al lang even getelefoneerd, en het meer dan duidelijk gemaakt indien ze nog cadeautjes onder de kerstboom wilden plaatsen dat ze met hun tweede golf en andere flauwe zever moesten ophouden want Brussel is open voor business. Er mag niets gedaan worden dat buitenlandse investeerders afschrikt, en niets dat voorkomt dat er zaken gedaan worden.
Het is dus niet zo voor Brussel. De rijken vertrekken en de armsten dragen als eerste de gevolgen van een geïmplodeerde stad, en het hardst.
U maakt in uw bijdrage geen onderscheid tussen "besmetting" en "ziekte". De test spoort besmetting met en aanwezigheid van viruspartikels op, wat op zich niets met een eventueel ziektebeeld te maken heeft. U spreekt in uw bijdrage over Covid-19 terwijl het eigenlijk gaat over besmetting met het corona-virus, wat niet tot Covid-19 hoeft te leiden. De aanwezigheid van het virus impliceert geen ziekte.
@ Wim,
Eerste paragraaf van de conclusie:
"De PCR-test toont niet aan of een persoon geïnfecteerd is of ziek zal worden. De PCR-test is in feite géén immunologische test, maar toont enkel de aanwezigheid van een nucleïnezuur aan. De PCR-test zegt niet of het virus zich repliceert / vermeerdert en of iemand ziek zal worden."
De PCR-test heeft dus inderdaad NIETS met 'besmetting' te maken!
Mensen die positief testen met een PCR-test zijn niet per sé 'besmettelijk'.
De aanwezigheid van het SARS-CoV-nucleïnezuur kan verschillende oorzaken hebben en kan zelfs 'oud' zijn.
Dat SARS-CoV-2 het virus zou zijn, dat COVID-19 veroorzaakt, is nog nooit aangetoond, maar is een postulaat!
@The Guardian Angel heeft hier eenmaal meer een zeer goed en juist artikel gepubliceerd.
In het bijzonder bedankt wegens de verwijzing naar de koreaanse studie, die de hele aanpak in Belgiê (en in westeuropa) dynamiteert.
De brede testerij is helemaal onzinnig.
Eveneens klinkklare onzin is de plotse zwenking van de fixering op het aantal "coronadoden" en "coronazieken" en "patiênten met corona op de intensieve zorgen" (van de kunstmatige beademing wordt intussen zéér zéér zedig gezwegen) op de fixering van het "aantal besmettingen".
Horendul.
Hoe meer men test (met slechte tests- Begin mei 2020 waren er in Duitsland 34 (vierendertig) verschillende testkits onderweg, tendens stijgend), hoe meer besmettingen: van "flattening the curve" (steekpaard van @wim) geen sprake.
De cijfers van de (vrijmetselaaruniversiteit) John Hopkins (iedere dag fris gepubliceerd op sputniknews) tonen duidelijk: het "aantal besmettingen" neemt toe, het aantal "genezenen" eveneens (gen mens kon mij uitleggen wat dit wel is), en het aantal "coronadoden" neemt veel minder sterk toe.
Steeds meer wordt duidelijk dat de SARS-Cov2-infectie veel minder gevaarlijk is dan oorspronkelijk vermoed (sic expressis verbis de vlaamse minister Ben Weyts op 14 augustus 2020 's avonds op de VRT): in een woordrijke waterval verkondigde Weyts met volle borst wat hier op kavlaanderen.blogspot voor vier maanden reeds geschreven werd.
De staat heeft de plicht ook voor de fysische en psychische gezondheid van de kinderen en de jeugd en voor het welzijn van de economie te zorgen- niet alleen voor virologische gezondheid.
Zijn tegenover de dikke Marc Van Ranst zei dan niet zeer veel- hij zeverde dan nog snel iets van CO2-metingen in de schoolklassen.
Erbarmelijk.
De arrogante hoofdverantwoordelijke virologische goeroe lult bij het door hem aangestichte debakel over een beetje fysico-chemie.
Om Van Ranst's eigen woorden te parafraseren: "Wanneer Van Ranst bij mijn examen zou doen in de eerste kandidatuur, had ik hem direct gebuisd".
Kavlaanderen.blogspot wordt inderdaad veel meer gelezen dan men toegeeft.
Dat kan vlaanderen en Belgiê alleen maar ten goede komen.
Een reactie posten