Eén maand geleden overleed Paus Benedictus XVI

Aartsbisschop Georg Gänswein celebreerde vanochtend de Heilige Mis in de Vaticaanse Grotten onder de Sint-Pietersbasiliek te Rome voor het zieleheil van Paus Benedictus XVI wiens graftombe we op de achtergrond kunnen zien

Europa is stuk

De keizer is ontbloot

Bergoglio de Apostaat

Ook bekend als Anti-paus Franciscus

En dat hij naakt is, is al een tijdje duidelijk, hoewel zijn handlangers, steeds méér uitgedund en ruikend naar verlatenheid, tevergeefs worstelen om zijn meest sympathieke aspecten te tonen. De sympathiefactor is het enige element dat deze regering heeft gekenmerkt aangezien andere eigenaardigheden nooit zijn benadrukt, in het bijzonder de theologische.

Zelfs de mediafactor 'menselijkheid' dringt niet meer door, omdat zelfs de meest verstrooide ogen zich hebben geopend voor een veel droevigere realiteit. De dood van Paus Benedictus en de organisatie van zijn begrafenis, waarvan de keizer de enige regisseur was, hebben een onuitwisbaar zegel achtergelaten dat nog eeuwenlang zal worden herinnerd en hebben een heel andere realiteit onthuld dan de veelgeroemde "broederschap" tussen de twee mannen in het wit gekleed.

Het moet gezegd worden dat Paus Benedictus, door velen gedefinieerd als de laatste katéchon, in werkelijkheid niet alleen de ultieme verdediger van de Heilige Traditie was, maar ook de laatste verdediger van de regerende soeverein zélf, omdat hij hem met zijn milde houding behoedde voor degenen die hem hadden willen onttronen.

Maar nu het scenario veranderd is en de interne strijd steeds verhitter wordt, onder meer omdat zelfs de progressieve milities zich verraden hebben gevoeld door de veelgeprezen, maar nooit doorgevoerde 'hervormingen', lijkt het juist aangewezen om niet te botsen met het sterke denken van de charismatische Ratzinger.

Van hun kant lijken de traditionalistische legers nog niet begrepen te hebben, dat het nodig zal zijn de bolwerken te verlaten om zo concreet verenigd en compact het slagveld op te gaan.

Wij vertrouwen op de werking van de Heilige Geest en op de door Hem geïnspireerde mannen van Goede Wil die in staat zijn om, zoals steeds in de geschiedenis van de Kerk is gebeurd, de orde en de naastenliefde te herstellen in een boot die is overgeleverd aan de golven, maar die nog steeds de boot van Petrus is, en wees er maar zeker van dat de Meester niet slaapt.

Het is echter duidelijk dat de keizer naakt is en dat hij voor het welzijn van de Kerk zijn mislukking moet erkennen. Het zou de echte en laatste remedie zijn om niet de geschiedenis in te gaan als het slechtste 'pontificaat' ooit, erger nog dan dat van Alexander VI Borgia!

Mediteer en ... bid voor de Kerk

L'imperatore è nudo

E che sia nudo è evidente oramai da tempo, per quanto i suoi complici, sempre più assottigliate e in odore di diserzione, si affatichino invano a mostrarne gli aspetti più simpatici. Il fattore simpatia è l'unico elemento che ha caratterizzato questo governo visto che altre peculiarità non si sono mai evidenziate, soprattutto quelle teologiche.

Neanche il fattore mediatico della "umanità" fa più breccia perché anche gli occhi più distratti si sono aperti ad una ben più triste realtà. La morte di Papa Benedetto e la gestione dei suoi funerali, di cui l'imperatore ne è stato l'unico regista, hanno impresso un sigillo indelebile che sarà ricordato nei secoli a venire e hanno rivelato una ben diversa realtà dalla tanto sbandierata "fratellanza" tra i due uomini vestiti di bianco.

Bisogna dire che Papa Benedetto, da più parti definito l'ultimo katéchon in verità non è stato il difensore estremo della Sacra Tradizione ma anche l'ultimo difensore dello stesso sovrano regnante perché con il suo mite atteggiamento lo ha preservato da chi avrebbe voluto detronizzarlo.

Ma ora lo scenario è mutato e le lotte intestine si fanno sempre più accese, tra l'altro anche le milizie progressiste si sono sentite tradite per le tanto venitlate 'riforme' mai attuate, pare proprio per non cozzare con il pensiero forte del carismatico Ratzinger.

Dal canto loro gli eserciti tradizionalisti pare non abbiano ancora compreso che bisognerebbe abbandonare le roccaforti per scendere concretamente sul campo di battaglia uniti e compatti.

Noi confidiamo nell'azione dello Spirito Santo e negli uomini di buona volontà da Esso ispirato capaci di riportare, come già successo nella storia della Chiesa, ordine e carità in una barca in balia delle onde ma pur sempre la barca di Pietro, certi che il Maestro non dorme.

È evidente però che l'imperatore è nudo e per il bene della Chiesa dovrebbe riconoscere il suo fallimento. Sarebbe il vero e ultimo atto riparatore per non passare alla storia come il peggior 'papato', perfino peggiore di quello di Alessandro VI Borgia!

Meditate e ... pregate per la Chiesa

Jens Stoltenberg (NAVO) op 18-01-2023 in Davos: "Wapens zijn de weg naar vrede"

Betekent dit ook dat de NAVO (kleine, tactische) kernwapens
aan Oekraïene zal leveren?


"Quos Deus vult perdere, prius dementat".

of

"Degenen die God wil vernietigen, berooft Hij eerst van hun verstand".

of

Mat. 26:52  "Allen, die het zwaard trekken, zullen omkomen door het zwaard".

of

Luc. 4:33-34  Eens was er in de synagoge een man, met een onreine,
duivelse geest. Hij riep met luider stem: Wel, wat hebt Gij met ons te maken,
Jezus van Názareth? Zijt Gij gekomen, om ons in het verderf te storten?


Met andere woorden, een pact met de Duivel leidt altijd tot zelfvernietiging.

In deze zin is het Collectieve Westen 'goed' bezig!

Joseph Ratzinger: van Professor tot Bisschop

Joseph Ratzinger: Kardinaal en Prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer

De kerkelijke loopbaan van Joseph Ratzinger

Paus Benedictus XVI | Hoe hij was...

Voorwoord van Joseph Kardinaal Ratzinger bij het boek van Michel Schooyans: "Het Evangelie: Confrontatie met de Wereldwanorde"

Vanaf het prille begin van de Verlichting heeft het geloof in de vooruitgang de Christelijke eschatologie altijd terzijde geschoven en uiteindelijk geheel vervangen. Geluk wordt niet langer verwacht in het hiernamaals, maar eerder in deze wereld. De houding van Albert Camus, die zich resoluut verzet tegen de woorden van Christus: "Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld", en zijn bevestiging dat "mijn koninkrijk van deze wereld is", is kenmerkend voor de gezindheid van de moderne mens. Als in de vorige eeuw het geloof in de vooruitgang nog steeds een generiek optimisme betrof, dat anticipeerde op een geleidelijke verbetering van de toestand van de wereld en een steeds dichterbij komen van een soort paradijs door de triomfantelijke opmars van de wetenschappen, heeft zo'n geloof in onze eeuw een politieke wending genomen.

Enerzijds zijn er systemen van marxistische oriëntatie geweest die het bereiken van de gewenste heerschappij van de mens beloofden door middel van hun ideologisch gedreven politiek; een poging die duidelijk mislukte. Aan de andere kant zijn pogingen gedaan om de toekomst op te bouwen door middel van pogingen die min of meer diep putten uit de bron van de liberale tradities. Onder de titel New World Order krijgen deze inspanningen een configuratie; ze hebben steeds meer betrekking op de VN en haar internationale conferenties, vooral die van Caïro en Peking die op transparante wijze een filosofie van de 'nieuwe mens' en van de 'nieuwe wereld' onthullen, terwijl ze proberen de manieren uit te stippelen om deze te bereiken.

Zo'n filosofie is niet langer utopisch, in de zin van een marxistische droom. Integendeel, het is heel realistisch: het bepaalt de grenzen van het welzijn dat wordt nagestreefd met de beperkte middelen om het te bereiken. Deze filosofie beveelt bijvoorbeeld aan, zonder zichzelf te willen rechtvaardigen, zich geen zorgen te maken over de zorg voor degenen die niet langer productief zijn en geen hoop hebben op een goed leven. Bovendien verwacht het niet langer dat mensen, die gewend zijn aan rijkdom en welzijn, bereid zijn om de nodige offers te brengen, integendeel, het beveelt manieren aan om 'het aantal deelnemers aan de tafel van de mensheid' te verminderen, zodat in ieder geval het zogenaamde geluk, al verworven door sommigen, niet zal worden aangetast. Het typische karakter van deze nieuwe antropologie, die aan de basis ligt van de 'Nieuwe Wereld Orde', komt vooral tot uiting in het beeld van de vrouw, in de ideologie van "Women's empowerment", voorgesteld in Beijing. Het doel is de zelfrealisatie van vrouwen voor wie het gezin en het moederschap de belangrijkste 'obstakels' zijn. Zo moet de vrouw vooral worden bevrijd van wat haar kenmerkt en heel eenvoudig haar specificiteit bepaalt: dit moet verdwijnen voor "Gender, billijkheid en gelijkheid", voor een onduidelijke en uniforme mens, in wiens leven seksualiteit geen andere betekenis had dan als een wellustige drug die op elke denkbare manier kan worden gebruikt.

In de angst voor het moederschap die een groot aantal van onze tijdgenoten in zijn greep hield, is er iets diepers aan de hand. De ander is uiteindelijk altijd een concurrent die een deel van mijn leven wegneemt, een bedreiging voor mijn Ego en mijn vrije ontwikkeling. Tegenwoordig hebben we niet langer een 'filosofie van de liefde', maar alleen een 'filosofie van het egoïsme'. Het idee dat ik mezelf eenvoudig kan veredelen met het geschenk dat ik kan vinden door te beginnen bij de ander en door mijn er-voor-een-ander-zijn - dat alles wordt verworpen als een idealistische illusie. Maar juist daar wordt de mens bedrogen. Als hem wordt afgeraden om lief te hebben, wordt hem in feite aangeraden om geen mens te zijn.

En zo bereiken we, in het stadium van de huidige ontwikkeling van een nieuw beeld van een 'nieuwe wereld', het punt waarop de Christen - niet alleen hij maar vooral hij - verplicht is te protesteren. We moeten Michel Schooyans bedanken dat hij in dit boek een energieke stem heeft gegeven aan het protest dat nodig was. Hij laat ons zien hoe het in veel opzichten zo belangrijke en positieve idee van de 'Rechten van de Mens' dat het moderne tijdperk kenmerkt, vanaf het allereerste begin lijdt onder het feit dat het alleen op de mens is gebaseerd en dus op zijn vermogen en zijn wil om de algemene erkenning van deze rechten uit te voeren. Als vanaf het begin de weerspiegeling van het stralende Christelijke mensbeeld de universaliteit van rechten beschermde, rijzen er nieuwe vragen in de mate dat dit beeld vertroebelt. Hoe zullen de rechten van de minsten worden gerespecteerd en bevorderd als onze opvatting van de mens zo vaak is gebaseerd, zoals onze auteur zegt, "op jaloezie, ongerustheid, angst en zelfs haat"? Hoe kan een ideologie, die sterilisatie, abortus, systematische anticonceptie en zelfs euthanasie aanbeveelt als prijs voor een ongebreideld panseksualisme, mensen tot de vreugde van het leven en de liefde brengen? (Hoofdstuk 6)

Hier zien we duidelijk dat de Christen iets positiefs te bieden heeft in de strijd voor de toekomstige geschiedenis. In feite is het niet voldoende dat hij de eschatologie tegenover de ideologie van 'postmoderne' toekomstconstructies plaatst. Hij moet dit zeker doen en dit resoluut doen. Maar onze stem is de afgelopen decennia wat dat betreft maar al te zwak en timide geworden. In feite is de mens in zijn aardse leven slechts een strohalm zonder betekenis als onze blik wordt afgewend van het eeuwige leven. Hetzelfde geldt voor de geschiedenis als geheel. In die zin heeft verwijzing naar het eeuwige leven, als het correct is gemaakt, nooit het karakter van een vlucht. Het geeft het aardse bestaan ​​gewoon zijn verantwoordelijkheid, zijn grootsheid, zijn waardigheid. Maar juist deze gevolgen voor het intermundane moeten worden gearticuleerd. Het is zeker dat de geschiedenis nooit eenvoudigweg tot zwijgen kan worden gebracht: vrijheid kan en mag niet tot zwijgen worden gereduceerd. Dat is de illusie van de utopisten.

We kunnen de modellen van morgen niet opdringen, die dan de modellen van gisteren zijn. Niettemin moeten we de voorstellen plannen voor een weg naar de toekomst, voorstellen om de nieuwe, historische uitdagingen in het algemeen te overwinnen. Dat doet Michel Schooyans in het tweede en derde deel van zijn boek. Bovenal stelt hij, in tegenstelling tot de nieuwe antropologie, de essentiële kenmerken van het Christelijke mensbeeld voor en past ze vervolgens concreet toe op de grote problemen van de toekomstige wereld (vooral de hoofdstukken 10-12). Zo geeft hij een concrete en politiek realistische en realiseerbare inhoud aan het idee van een 'beschaving van liefde', zo vaak uitgedrukt door Johannes Paulus II.

Het boek van Michel Schooyans gaat zo met levendigheid en grote competentie naar de kern van de grote uitdagingen van ons historische moment. We hopen dat het zal worden gelezen door mensen van verschillende oriëntaties, dat het een levendige discussie zal opwekken en zo zal bijdragen aan de voorbereiding van toekomstige modellen die de grootsheid van de mens waardig zijn, en de waardigheid zal verzekeren van degenen die niet in staat zijn zichzelf te verdedigen.

Joseph Kardinaal Ratzinger
Rome, 25 april 1997

ROMA CAPUT MUNDI - De profetische aanplakborden van de Stad Rome van bijna 10 jaar geleden met de volgende boodschap: "Roma Capitale - Rimarrai sempro con noi. Grazie!" / "Rome Hoofdstad - Je blijft altijd bij ons. Bedankt!"

Cartellone profetico:

IL PAPA NON È MORTO, È VIVO,
ED È FUORI DAL VATICANO!


Profetisch aanplakbord:

DE PAUS IS NIET DOOD, HIJ LEEFT,
EN HIJ IS BUITEN HET VATICAAN!

Urbi et Orbi-Boodschap van Zijne Heiligheid Paus Benedictus XVI

KERSTMIS 2005: Oproep om een Nieuwe Christelijke Wereldorde op te bouwen

"Uomo moderno, adulto eppure talora debole nel pensiero e nella volontà, lasciati prender per mano dal Bambino di Betlemme; non temere, fidati di Lui! La forza vivificante della sua luce ti incoraggia ad impegnarti nell’edificazione di un nuovo ordine mondiale, fondato su giusti rapporti etici ed economici. Il suo amore guidi i popoli e ne rischiari la comune coscienza di essere “famiglia” chiamata a costruire rapporti di fiducia e di vicendevole sostegno. L’umanità unita potrà affrontare i tanti e preoccupanti problemi del momento presente: dalla minaccia terroristica alle condizioni di umiliante povertà in cui vivono milioni di esseri umani, dalla proliferazione delle armi alle pandemie e al degrado ambientale che pone a rischio il futuro del pianeta."

"De moderne mens, volwassen maar soms zwak in denken en wil, laat je bij de hand nemen door het Kind van Bethlehem; wees niet bang, vertrouw op Hem! De levengevende kracht van Zijn licht moedigt je aan om je in te zetten voor de op van een nieuwe wereldorde, gebaseerd op rechtvaardige ethische en economische relaties. Moge Zijn liefde de mensen leiden en hun gemeenschappelijke besef verlichten dat ze een "familie" zijn die geroepen is om vertrouwensrelaties en wederzijdse steun op te bouwen. De verenigde mensheid zal in staat zijn om de vele en zorgwekkende problemen van het huidige moment het hoofd te bieden: van de terroristische dreiging tot de omstandigheden van vernederende armoede waarin miljoenen mensen leven, van de proliferatie van wapens tot pandemieën en aantasting van het milieu die de toekomst van de planeet op het spel zet."


Méér dan 100.000 gelovigen hadden het druilerige weer niet aan hun hart laten komen en kwamen luisteren naar de eerste Kersttoespraak van Paus Benedictus XVI. De Christelijke boodschap van de naastenliefde kan de mens de kracht geven, zich "voor de opbouw van een nieuwe wereldorde in te zetten, die op rechtvaardige ethische en economische relaties gebaseerd is", zei de Paus.

De Paus verwees naast de "beschamende armoede" uitdrukkelijk naar het terrorisme, de bewapeningswedloop en de dreigingen door milieuvervuiling en pandemieën. Hij pleitte voor vrede in Irak, het Midden-Oosten en Afrika. Benedictus XVI waarschuwde voor "spirituele schaarste". "Zonder Christus is het licht van de rede niet voldoende om de mens en de wereld te verlichten", luidde het. De Paus riep op tot een "spiritueel ontwaken".

Daarna sprak Benedictus XVI zijn Kerstwensen uit in 32 talen. "Zalig en gelukkig kerstmis", luidde het in het Nederlands. De Paus besloot traditioneel met de zegen 'Urbi et Orbi', voor de stad en de wereld. De Kerstboodschap werd door een honderdtal televisiezenders over de hele wereld uitgezonden.

Biden’s Secret Meeting with the Pope / Bidens geheime ontmoeting met de Paus

"Strettamente Privata": In de ochtend van vrijdag, 3 juni 2011 ontving Paus Benedictus XVI de heer Joseph Robinette Biden Jr, Vice-President van de Verenigde Staten, zijn vrouw [Dr. Jill Biden] en entourage... en er heerste stilte

De meeting, die onaangekondigd was en op het officiële programma van géén
van beide mannen stond, verraste de Vaticaan-watchers. Maar velen waren
nog méér van streek door het stilzwijgen van het Vaticaan en het Witte Huis
aangaande deze onverwachte, Pauselijke audiëntie.

Waarschijnlijk bezorgde Biden hier Paus Benedictus XVI
het ultimatum van het Amerikaanse regime.

BREAKING | Ook 'LifeSiteNews' zegt het nu openlijk: "Paus Benedictus XVI werd ondermijnd en bedreigd door de NSA, de CIA etc. Er was een staatsgreep - een Coup d'État - van Obama, Biden, Clinton en Podesta tégen Paus Benedictus XVI

De abdicatie van Paus Benedictus XVI was ongeldig! Bergoglio is géén paus!"

Begrafenismis voor George Kardinaal Pell in de Sint-Pietersbasiliek te Rome

Don Alessandro Maria Minutella vanavond in 'Voordat de wereld veranderde' | Nieuws Vandaag Lineasera - Canale Italia: "Bergoglio is géén paus!"

Dodenwake voor George Kardinaal Pell in de kerk van Santo Stefano degli Abissini - de Heilige Stefanus (Protomartyr) van de Abessijnen (Ethiopiërs) in het Vaticaan

"Niets zou pijnlijker zijn voor 'de slachtoffers van seksueel misbruik' dan een staatsbegrafenis voor George Kardinaal Pell" aldus de ideologisch verblinde, linkse minister-president van de Australische deelstaat Victoria, Daniel Andrews

[Tenzij natuurlijk iemand onschuldig wordt veroordeeld! Toch?]

George Kardinaal Pell verlaat het Hooggerechtshof van Melbourne
op woensdag, 21 augustus 2019

"De in Rome overleden George Kardinaal Pell krijgt geen staatsbegrafenis in zijn thuisland Australië. De minister-president van deelstaat Victoria, Daniel Andrews, heeft die mogelijkheid uitdrukkelijk uitgesloten" kopte vanochtend De Morgen, Het Nieuwsblad, het HLN, de VRT-radio en de rest van de Vlaamse leugenpers op aanstoken van BELGA en REUTERS. De katholieken-hater Andrews zei dat er volgens hem "niets pijnlijkers" zou zijn voor 'slachtoffers van seksueel misbruik' dan een staatsbegrafenis voor Pell. Ook in New South Wales, een andere deelstaat waar Pell actief was, wordt een staatsbegrafenis door premier Dominic Perrottet uitgesloten, aldus het Australische persbureau ‘AAP’.

Een eerste bedenking is, dat Victoria's Premier Daniel Andrews donderdag ook had gezegd, dat hij géén verzoek voor een staatsbegrafenis had ontvangen ("He had not received a request for a state funeral"). Iets wat de Vlaamse leugenpers 'vergeet' te melden. Het is trouwens ook zéér merkwaardig om te veronderstellen - zoals Andrews en Perrottet doen - dat Kardinaal Pell die totaal ten onrechte 404 dagen werd opgesloten in een staatsgevangenis, dat hij nu plots zou zitten te wachten op een begrafenis die door diezelfde staat zou worden georganiseerd.

Sinds de tennisster Novak Djokovic uit Australië werd gedeporteerd en nadat Mathieu van der Poel pas in hoger beroep is vrijgesproken na het incident met twee tienermeisjes in zijn hotel aan de vooravond van het WK op de weg in Australië, weet de hele wereld hoe het gesteld is met de democratie en met het gerechtelijke apparaat in Australië. Hélemaal WOKE!

Waarom George Pell überhaupt 'schuldig' werd bevonden

In de nasleep van het succesvolle beroep van George Kardinaal Pell bij het Hooggerechtshof van Australië en zijn vrijlating uit de gevangenis na 404 dagen, zijn er verschillende boeken verschenen die beweren "onderzoeksjournalistiek" te zijn over deze verbazingwekkende gerechtelijke dwaling. Ze waren allemaal vijandig tegenover Pell. Na het lezen van 'The Persecution of George Pell' - door Keith Windschuttle - wordt het duidelijk dat veel journalisten zéér middelmatige 'onderzoekers' zijn die helemaal niet in de waarheid geïnteresseerd zijn.

'The Persecution of George Pell' is het verhaal van hoe de hoogste niveaus van politie, justitie en politiek in Australië, plus slachtofferlobbygroepen, schadevergoedingsadvocaten en journalisten van grote nieuwsmedia, een gemeenschappelijke reden vonden om een ​​onschuldige man te vervolgen, te veroordelen en gevangen te zetten. Ze waren overtuigd dat de fantasievolle beschuldigingen van twintig jaar eerder waar waren. George Kardinaal Pell zou op één of andere manier twee 13-jarige koorknapen seksueel misbruikt hebben in de overvolle sacristie, op een zondagochtend na de Mis.

De campagne tégen Kardinaal Pell was niet alleen bedoeld om persoonlijk één van de meest invloedrijke religieuze leiders van Australië te vernietigen, maar ook om de reputatie van de Kerk te vernietigen. Om hun man te 'vatten', moesten advocaten, rechters en een koninklijke commissie aloude juridische principes omdraaien, waaronder 'het vermoeden van onschuld', 'schuld buiten redelijke twijfel' (= bij relevante twijfel volgt de vrijspraak) en de bewijslast die bij de aanklager ligt (= er was géén bewijs omdat de aanklacht onmogelijk was). Zij stonden er echter op dat een claim aangaande 'seksueel misbruik' van kinderen altijd moet worden geloofd.

De vervolging van George Kardinaal Pell is niet alleen het verhaal van ernstig onrecht, dat één individu wordt aangedaan, maar ook van de democratische en juridische schade die een samenleving kan worden toegebracht door incompetente, linkse ideologen wanneer ze overtuigd zijn van hun eigen deugdzaamheid en vastbesloten zijn om hun eigen gelijk te zoeken tegen beter weten in.


Neem bijvoorbeeld de geloofwaardigheid van de klagers tegen Pell

In 2002 werd Kardinaal Pell beschuldigd van 'seksueel misbruik' van een 12-jarige genaamd Phil Scott tijdens een jeugdkamp in 1961, toen Pell seminarist was. Hij trad terug als Aartsbisschop van Sydney totdat een onderzoek hem vrijpleitte. Journalisten beschreven Scott als een man met een bewogen verleden. Maar, deze journalisten hadden de carrière van Scott als stand-over man (= een afperser) die een maffieus 'beschermingsprogramma' runde voor de semi-criminele Painters and Dockers Union 'vergeten' te vermelden. Toen de Costigan Royal Commission in de jaren tachtig deze talrijke criminele activiteiten onderzocht, was een heel hoofdstuk van haar eindrapport gewijd aan Phil Scott. Dit werd niet vermeld in de berichtgeving over Pell, toen niet, later niet en nu ook nog niet.

Neem "J", de getuige op wiens woord Kardinaal Pell werd veroordeeld. Zoals Windschuttle opmerkt, kreeg "J" het voorrecht van anonimiteit en lofbetuigingen in de media, terwijl Pell maandenlang werd blootgesteld aan publieke haat en aan 'journalistieke' scheldpartijen. Het was echter niet moeilijk hem te identificeren. Zonder zijn naam prijs te geven, geeft Windschuttle wat achtergrondinformatie over zijn personage. Het betreft een mislukte muzikant van een rockband die ernstige psychische problemen had. "Deze theatrale getuige was precies het soort persoon die de openbare aanklager nodig had om Pell te 'pakken' te krijgen", zegt Windschuttle. Dit soort bewijs was niet toelaatbaar in het proces, maar het is schandalig dat de media dit verdoezelen.

Neem "R", de vriend van "J" die naar verluidt is misbruikt door Pell. Hij stierf aan een overdosis heroïne in 2014, wat "J" ertoe aanzette zijn klacht in te dienen bij de politie over het vermeende misbruik in de kathedraal. Vergeet niet dat "R" - het eigenlijke vermeende 'slachtoffer' - nooit klacht heeft ingediend. "J" beweerde dat "R" verslaafd raakte als gevolg van de zaak Pell. Het is echter waarschijnlijker, zegt Windschuttle, dat "R" aan de heroïne verslaafd raakte als gevolg van de schaamte die bij hem ontstond, toen hij vernam, dat zijn vader "een vaste klant en artiest was in verschillende bondage- en andere seksclubs in Melbourne". Hiervan is niets in de (Vlaamse) media naar buiten gekomen.


Neem bijvoorbeeld de politie

Ook de 'Victoriaanse' politie heeft het totaal laten afweten. In 2012 lekte het rapport uit over de zelfmoorden van 43 jonge mannen die zogezegd seksueel waren misbruikt door Katholieke priesters. Dit rapport veroorzaakte zoveel verontwaardiging dat uiteindelijk de 'Koninklijke Commissie voor Institutionele Reacties op Seksueel Misbruik van Kinderen' (= Royal Commission into Institutional Responses to Child Sexual Abuse) werd opgericht door de toenmalige premier Julia Gillard.

De gegevens werden echter herbeoordeeld in een later vertrouwelijk politierapport waaruit bleek, dat er slechts één zelfmoord was gepleegd en dat méér dan 40 procent van de mensen op de vermeende lijst stonden niet eens kon worden geïdentificeerd. De politie heeft twee en een half jaar dit nieuwe rapport achter gehouden en heeft de valse bevinding van het originele rapport nooit publiekelijk tegen gesproken.

De plaatsvervangend commissaris van de politie van Victoria, Graham Ashton, vertelde dat de 'Catholic Church’s Melbourne Response for dealing with sexual abuse' 620 gevallen van crimineel misbruik had vastgesteld en dat daarvan geen enkel geval bij de politie werd aangegeven. Dit zorgde natuurlijk ook weer voor opschudding bij het grote publiek. Maar volgens Windschuttle waren dit "loze verklaringen die door geen enkel bewijs werden ondersteund". De onafhankelijke commissaris van de Melbourne Response beschreef de getuigenis van de plaatsvervangend commissaris van de politie Ashton als "flagrante onwaarheden". Later werd Ashton gepromoveerd tot hoofdpolitiecommissaris.


En wat met de 'integere' politici?

Premier Gillard richtte de Royal Commission op die zoveel deed om de reputatie van Kardinaal Pell te beschadigen. "Gillard wilde gezien worden als dé toegewijde 'kruisvaarder' voor sociale rechtvaardigheid", zegt Windschuttle. "Kortom, Gillard maakte misbruik van de pijn en het lijden van de slachtoffers voor haar eigenbelang".

De Victoriaanse premier en vrijmetselaar Daniel Andrews - die vandaag ook weer van zich heeft laten horen - staat bekend als een fervent voorvechter allerlei sociaal progressieve - dus WOKE - issues. "Hij zorgde ervoor dat mensen met linkse sympathieën op invloedrijke posities bij de politie en justitie werden geplaatst, waardoor het traditionele concept van de 'scheiding der machten' tussen de regering en justitie ondermijnd werd". Met andere woorden, justitie wordt ideologisch geïnstrumentaliseerd. Premier en vrijmetselaar Daniel Andrews maakte géén geheim van zijn gevoelens voor Pell; hij haatte hem!


Conclusie

De échte 'misdaad' van Kardinaal Pell was, dat hij zich verzette tegen de nu dominante 'geloofsbelijdenis' van die tijd en tégen de vastberadenheid van progressieve, linkse politici, advocaten en bureaucraten om de samenleving op een WOKE manier vorm te geven. Klagers moeten niet altijd geloofd worden. "Als men dat zou doen, dan zou dat het einde van de rechtsstaat betekenen", schrijft Keith Windschuttle, en "zou het onnodig worden om rechtszaken te voeren". De statistieken van de Koninklijke Commissie bevestigen dit. Het aantal mensen dat contact opnam met de Koninklijke Commissie bedroeg 16.953. Het aantal mensen dat aangifte deed van misbruik was 9.325. Maar, daarvan werden er slechts 2.562 doorverwezen naar de politie. Met andere woorden, voor 70% van de klachten was er onvoldoende bewijs. Zelfs de Koninklijke Commissie geloofde ze niet allemaal.

Pell werd twee keer voor de rechter gebracht. De eerste rechtzaak eindigde op 20 september 2018 met een jury die zich blijkbaar in het voordeel van Pell had uitgesproken met 10-2. De jury van de tweede rechtzaak heeft Pell op 13 maart 2019 unaniem schuldig bevonden. Wat verklaart het verschil? Windschuttle schrijft het toe aan de gemanipuleerde, publieke opinie.

In de Verenigde Staten begon de #MeToo-beweging een jaar eerder, in oktober 2017, toen Hollywood-magnaat Harvey Weinstein door meer dan 80 vrouwen werd beschuldigd van misbruik. Gedurende de tijd dat Pell voor de rechtbank stond, werd er intense publiciteit gegeven aan de Weinstein-zaak. En tussen de twee rechtzaken door bood premier Scott Morrison op 22 oktober 2018 in het openbaar een hartstochtelijke verontschuldiging aan aan alle slachtoffers van 'seksueel misbruik'. Het was onmogelijk om niet te worden beïnvloed door de krantenkoppen. De publieke vervolging van Kardinaal Pell door de politie, de journalisten en de sociale media was een echte heksenjacht geworden.

UPDATE: As of the 7th April 2020, George Pell is no longer guilty and has been released from prison. He had his conviction quashed by the High Court of Australia.

UPDATE: Sinds 7 april 2020 is George Pell niet langer schuldig en is hij vrijgelaten uit de gevangenis. Zijn veroordeling werd vernietigd door het Hooggerechtshof van Australië.

George Kardinaal Pell is een échte held, een leider tégen de corruptie in de Katholieke Kerk, en een moedige strijder voor de traditionele, Westerse waarden. De prijs die George Kardinaal Pell heeft betaald, was een lang decennium dat bestond uit beschuldigingen, aanklachten, mediale haatcampagnes, ondervragingen, arrestaties, processen, een veroordeling en uiteindelijk een gevangenisstraf. Het zijn allemaal de traditionele 'beloningen' van een Christelijke Martelaar die Christus navolgt.

Mgr. Guido Marini - Bisschop van Tortona

Guido Marini was de 'Maestro delle celebrazioni liturgiche pontificie' - dus de
Pauselijke Ceremoniarius van Benedictus XVI - en is hier gezeten tussen de bisschoppen
tijdens de begrafenis van Paus Benedictus XVI op 5 januari 2023 te Rome

George Kardinaal Pell begeleidt nu Paus Benedictus XVI naar de hemelse glorie

Paus Benedictus XVI en George Kardinaal Pell

Uiteindelijk werd George Kardinaal Pell na 404 dagen onterechte detentie door de Hoge Raad van Australië vrijgesproken van alle beschuldigingen van 'seksueel misbruik'. In werkelijkheid geloofden maar weinigen in de valse en absurde beschuldigingen die - zonder enig bewijs - vooral geuit werden door de 'progressieve' massamedia en de homolobby 'binnen de Kerk'. De waarheid is, dat de traditionalistische en de conservatieve standpunten van Kardinaal Pell niet meer pasten bij de nieuwe koers van de Bergogliaanse Bastaardkerk en daarom moest hij geneutraliseerd worden en dus werd hij als een martelaar naar de schandpaal gestuurd die hij frontaal onder ogen zag en met de steun van het gebed en altijd vertrouwend op de hulp van de Heer wist te overwinnen.

En dan was er nog deze kwestie die waarschijnlijk de échte reden van de rechtszaak tégen hem was: George Kardinaal Pell werd op 24 februari 2014 benoemd tot Prefect van het Secretariaat voor de Economie, waarschijnlijk omdat hij in Australië te machtig was geworden. Hij kreeg daarbij in Rome te maken met tegenwerking vanuit het Staatssecretariaat. Daarover zei Kardiaal Pell in 2021: "Ze waren vooral niet blij dát ik het deed. Het was niet zozeer mijn stijl die problemen maakte, maar mijn actie tegen corruptie, incompetentie en verspilling. Ze wilden niet dat die aan het licht zouden worden gebracht. We hebben dat gezien bij de aankoop van het grote gebouw in Londen. Het Staatssecretariaat [met zijn contacten in Australië] liet het ons niet toe, hoewel wij daartoe gemachtigd waren. De experts van PricewaterhouseCoopers werden ook tegengewerkt en de interne toezichthouder werd ontslagen".

BREAKING: George Kardinaal Pell is dinsdag om 20.50 u. te Rome overleden

Paus Benedictus XVI (in de liturgische gewaden waarin hij begraven is)
en George Kardinaal Pell te Sydney op 20 juli 2008

Kardinaal Pell zou kort voor 21.00 uur lokale tijd te Rome overleden zijn
als gevolg van complicaties die opliep na een kleine ingreep aan de heup
in het Salvator Mundi-ziekenhuis. De Kardinaal zou de operatie met succes
hebben ondergaan en was aan het praten met zijn anesthesist toen hij
een plotselinge hartstilstand kreeg. Hij kon niet meer gereanimeerd worden.

Kardinaal Pell zal na zijn begrafenis in de Sint-Pietersbasiliek
terug worden gevlogen naar Australië waar hij zal worden begraven
in de St. Mary's Cathedral in Sydney, waar hij 13 jaar als Aartsbisschop zetelde
voordat hij naar het Vaticaan verhuisde.

George Kardinaal Pell was niet alleen één van de grootste prelaten
van de Katholieke Kerk, maar ook één van de meest invloedrijke.

Een diepbedroefde George Kardinaal Pell rouwt bij het lichaam van Paus Benedictus XVI op 4 januari 2023 in de Sint-Pietersbasiliek te Rome

De Kardinaal is waarschijnlijk gestorven aan een 'gebroken hart',
naar aanleiding van het overlijden van Paus Benedictus XVI.

Indien Benedictus Christus zou zijn, dan zou Pell Stephanus zijn.

Een schitterend getuigenis van George Kardinaal Pell over Paus Benedictus XVI en over de rol van de Paus --- slechts 8 dagen geleden: "HE WAS POPE"

De Australische Kardinaal George Pell, Prefect-emeritus van het Vaticaanse Secretariaat voor Economie en voormalig Aartsbisschop van Sydney, deelde in een interview mee hoe Paus Benedictus XVI écht was en hij benadrukte dat de Paus volledig het tegenovergestelde was van de karikaturen die zijn vijanden van hem hebben gemaakt. "Zijn tegenstanders noemden hem God's Rottweiler en de Panzer-Kardinaal en zo, wat absurd was". De Australische Kardinaal benadrukte, dat Benedictus XVI eigenlijk 'een stille, zachtaardige en vrome man was; een absolute gentleman'.

Op de vraag hoe deze karakteriseringen Paus Benedictus beïnvloedden, zei Pell: "Ik denk, dat hij een beetje geamuseerd was. Ik denk niet, dat het hem echt stoorde, want hij was een zeer intelligente man en hij realiseerde zich, dat het zo ver van de waarheid was, dat ze niet relevant waren".

"Nu wil ik niet zeggen dat hij niet conservatief was", vervolgde Pell, "hij was conservatief, maar als Katholieken is het een beetje moeilijk om niet conservatief te zijn, want we volgen een man die 2000 jaar geleden stierf. En we zeggen dat Hij ons de geheimen van het leven - dit leven en het volgende leven - heeft uitgelegd".

Gevraagd naar zijn reactie op het nieuws van de dood van Paus Benedictus XVI in Rome op 31 december 2022, zei de Kardinaal: "Ik was erg verdrietig" omdat "ik hem goed genoeg kende, ik bewonderde waar hij voor stond, ik dacht dat hij erg goed was voor de Kerk en daarom was het triest om te zien dat er wéér een prachtige fase in de geschiedenis van de Kerk ten einde kwam".

De 'Sediari pontifici' van de Aartsbroederschap die in 1378 werd gesticht, dragen de kist van Paus Benedictus XVI naar het 'Sagrato' van de Sint-Pietersbasiliek

Donderdag, 5 januari 2023 | Status Civitatis Vaticanæ

BREAKING: Nog méér Ratzinger-Code! De gebruikelijke data van het begin en het einde van het Pontificaat van Paus Benedictus XVI ontbreken op de grafsteen:

Een vergetelheid? Of, 'in lavorazione?' Of, is er discussie aangaande de einddatum (28.02.2013 vs 31.12.2022) die men in het marmer moet inbeitelen?

Plechtige, pontificale Requiemmis voor Zijne Heiligheid Paus Benedictus XVI in de kerk van de SS. Trinità dei Pellegrini te Rome (Zaterdag, 7 januari 2023)

BREAKING: Het graf van Paus Benedictus XVI kan vanaf nu worden bezocht

Gelovigen schuiven aan voor een bezoek aan het graf van Paus Benedictus XVI

Joseph Kardinaal Zen: "親教宗本篤十六世，請在天上繼續為教會祈禱 !"

"Beste Paus Benedictus XVI, blijf alstublieft bidden voor de Kerk vanuit de hemel!"

In de Heilige Schrift duiden wolken op de aanwezigheid van God:

“De Heilige Wolk, de Shekinah, is het teken van de aanwezigheid van God zélf. De wolk die boven de tent der samenkomst zweefde, gaf aan dat God aanwezig was.” Paus Benedictus XVI (2007) "Jezus van Nazareth" (Engelstalige uitgave: p. 316)

In afwachting van de Wederkomst van Christus in macht en majesteit op het Einde der Tijden - de Parousia - moeten we even aan het volgende in 1 Thessalonicenzen herinneren:

1 Th 4:13  Broeders, wij willen u niet in onwetendheid laten over hen die ontslapen zijn, opdat gij niet treurt als de anderen, die geen hoop meer bezitten.
1 Th 4:14  Want zo wij geloven, dat Jezus gestorven is en verrezen, dan geloven wij ook, dat God hen, die in Jezus ontsliepen, zal terugvoeren met Hem.
1 Th 4:15  Want dit zeggen wij u op ‘s Heren woord: Wij die leven en achter blijven tot ‘s Heren komst, wij zullen de ontslapenen zeer zeker niet vóór gaan.
1 Th 4:16  Want op een teken, op het geroep van de Aartsengel en de bazuinstoot van God, zal de Heer zelf uit de hemel nederdalen, en allereerst zullen zij verrijzen, die stierven in Christus;
1 Th 4:17  eerst dan zullen wij, die leven en achterblijven, tezamen met hen worden weggevoerd op de wolken, de Heer tegemoet in de lucht. En zó zullen wij altijd bij de Heer blijven.
1 Th 4:18  Vertroost dus elkander met deze woorden.

De Hemel sprak klare taal tijdens de begrafenis van Paus Benedictus XVI:
Een lichtend Kruis verschijnt in de hemel boven het Sint-Pietersplein:

Het staat nu ook in steen gebeiteld: "Benedictus PP. XVI"

Aan de tombe van Paus Benedictus XVI in de Vaticaanse grotten
wordt nog gewerkt (Foto: 5 januari 2023).
Het bezoek is daar pas toegestaan vanaf aanstaande zondag, 8 januari 2023.

Paus Benedictus XVI

Camillo Kardinaal Ruini wuift Paus Benedictus XVI uit

Toespraak van Paus Benedictus XVI van op een schip op de Rijn ter hoogte van de bekende 'Poller Rheinwiesen' in Keulen op 18 augustus 2005: "Want wij hebben zijn ster in het oosten gezien, en zijn gekomen, om Hem te aanbidden" (Mat 2:2).

Dierbare jongeren,

Ik ben blij jullie hier in Keulen aan de oever van de Rijn te ontmoeten! Als pelgrim in het voetspoor van de Heilige Drie Wijzen zijn jullie uit verschillende delen van Duitsland, van Europa en van de wereld gekomen. Daar jullie hun spoor volgen, willen jullie Jezus vinden. Jullie waren bereid op pad te gaan om zelf ook, persoonlijk en tegelijk gezamenlijk, het gelaat van God te aanschouwen, dat zich openbaart in het Kind in de kribbe. Net als jullie ben ik ook op weg gegaan om samen met jullie neer te knielen voor de witte geconsacreerde Hostie, waarin de ogen van het Geloof de werkelijke tegenwoordigheid van de Verlosser van de wereld herkennen. Samen zullen we nadenken over het thema van deze Wereldjongerendag: 'Wij zijn gekomen om Hem te aanbidden' (Mt. 2, 2).

Met zeer grote vreugde begroet en ontvang ik jullie, dierbare jongeren, die van dichtbij of veraf langs de wegen van de wereld en van jullie leven hierheen gepelgrimeerd zijn. Een bijzondere groet richt ik tot degenen, die evenals de Wijzen uit het 'Oosten' gekomen zijn. Jullie zijn de vertegenwoordigers van de ontelbare menigte van onze broeders en zusters in de mensheid die, zonder het te weten, wachten op het opgaan van de Ster aan de hemel, om naar Christus, het licht van de volken, geleid te worden en in Hem het bevredigende antwoord op het verlangen van hun hart te vinden. Ook begroet ik hartelijk diegenen onder jullie die niet gedoopt zijn, die Christus nog niet kennen of in de Kerk niet thuis zijn. Juist tot jullie heeft Paus Johannes Paulus II een bijzondere uitnodiging voor deze bijeenkomst gericht. Ik dank jullie dat je besloten hebt naar Keulen te komen. Sommigen van jullie kunnen misschien de uitspraak op jezelf betrekken die Edith Stein - die later in de Karmel van Keulen woonde - over haar jeugd deed: "Ik had de gewoonte te bidden bewust en vrijwillig opgegeven". Tijdens deze dagen zullen jullie het gebed weer op roerende wijze kunnen ervaren als een tweegesprek met God, met de God van wie we weten dat Hij ons liefheeft en die wij van onze kant willen liefhebben. Tot jullie allemaal wil ik met nadruk zeggen: "Open je hart wijd voor God, laat je door Christus verrassen! Verleen Hem tijdens deze dagen het 'recht tot je te spreken'! Open de deuren van je vrijheid voor zijn barmhartige liefde! Leg je vreugde en je lijden aan Christus voor en laat toe dat Hij je geest met zijn licht verlicht en je hart met zijn genade aanraakt! Ervaar tijdens deze gezegende dagen van samenzijn en vreugde de Kerk als een plaats van barmhartigheid en van de tederheid van God jegens de mensen. In en door de Kerk zullen jullie tot Christus komen, die jullie verwacht.

Omdat ik vandaag naar Keulen gekomen ben om met jullie aan de twintigste Wereldjongerendag deel te nemen, denk ik spontaan met dankbaarheid en ontroering aan de door ons allen zo geliefde dienaar Gods, Johannes Paulus II, die het schitterende idee had de jongeren van de hele wereld bij elkaar te roepen om samen Christus, de enige Redder van de mensheid, te vieren. Dankzij de diepgaande dialoog die zich in de loop van twintig jaar tussen de Paus en de jongeren ontwikkeld heeft, konden velen van hen hun geloof verdiepen, nauwe banden van gemeenschap aangaan en zich ook laten begeesteren door de Blijde Boodschap van het heil in Christus en die op vele plaatsen in de wereld verkondigen. Deze grote Paus was in staat de uitdagingen te begrijpen van de jonge mensen van deze tijd en hij heeft zijn vertrouwen in hen geheel duidelijk gemaakt door nooit te aarzelen hen aan te sporen moedig het evangelie te verkondigen en onverschrokken te bouwen aan de cultuur van de waarheid, de liefde en de vrede.

Nu is het mijn opgave deze bijzondere geestelijke erfenis die Paus Johannes Paulus II ons nagelaten heeft, op te pakken. Hij heeft van jullie gehouden, jullie hebben dat begrepen en die liefde met het elan van jullie jeugd beantwoord. Nu moeten wij allemaal samen zijn leer in daden omzetten. Met deze opgave zijn wij hier in Keulen, als pelgrims in het voetspoor van de Heilige Drie Wijzen. Volgens de overlevering zijn hun namen in het Grieks Caspar, Melchior en Balthasar. In zijn evangelie vermeldt Matteüs de vraag die in hun hart brandde: "Waar is de pasgeboren Koning der Joden?" (Mt. 2, 2). Het zoeken naar Hem was de reden waarom ze de lange reis naar Jeruzalem hadden ondernomen. Daarvoor hadden ze zich moeite getroost en ontberingen verdragen, zonder de moed te verliezen en te bezwijken voor de bekoring rechtsomkeert te maken. Nu ze hun doel naderden, hadden ze geen andere vraag dan deze. Ook wij zijn naar Keulen gekomen omdat wij in ons hart - zij het in een andere vorm - dezelfde dringende vraag voelen, die de mannen uit het Oosten op weg deed gaan. We vragen vandaag de dag weliswaar niet naar een koning, maar we maken ons zorgen over de toestand van de wereld en we vragen: Waar vind ik de normen voor mijn leven - waar de normen om verantwoordelijk mee te werken aan het vormgeven van de huidige en toekomstige wereld? Wie kan ik vertrouwen - aan wie mij toevertrouwen? Waar is degene die mij het bevredigende antwoord kan geven op de verwachtingen van mijn hart? Zulke vragen stellen betekent op de eerste plaats erkennen dat de weg niet ten einde is gegaan zolang je niet Diegene hebt ontmoet, die de macht heeft het universele rijk van gerechtigheid en vrede te vestigen waarnaar de mensen streven, maar waartoe ze alleen niet in staat zijn. Het stellen van deze vragen betekent ook dat je iemand zoekt die zichzelf niet bedriegt en anderen niet bedriegen kan en die daarom in staat is zo'n rotsvaste zekerheid te bieden dat je daarvan leven kan en er eventueel zelfs voor sterven.

Als zich aan de horizon van het leven dit antwoord aftekent, dan, dierbare vrienden, moet je nog de nodige beslissingen nemen. Je staat als het ware op een tweesprong: welke weg zul je inslaan? De weg waartoe de hartstochten je lokken of de weg die je gewezen wordt door de ster, die straalt in je geweten? Toen de Wijzen het antwoord hoorden: "Te Bethlehem in Juda. Zo immers staat er geschreven bij de profeet" (Mt. 2, 5), besloten ze, door dit woord verlicht, de weg te vervolgen tot aan het doel. Van Jeruzalem gingen ze naar Betlehem, dat wil zeggen, van het woord dat hun aangaf waar de koning was die ze zochten, naar de ontmoeting met deze koning, die tegelijk het Lam Gods was, dat de zonden van de wereld wegneemt. Dit woord is ook tot ons gericht. Ook wij moeten onze keuze maken. Feitelijk is het, als je er goed over nadenkt, precies hetzelfde wat we bij de deelname aan iedere eucharistieviering ervaren. In iedere Mis namelijk leidt ons de ontmoeting met het woord van God tot deelname aan het mysterie van het kruis en de verrijzenis van Christus en zo tot de eucharistische maaltijd, tot de vereniging met Christus. Op het altaar is Hij aanwezig, die de Wijzen in het stro zagen liggen: Christus, het levende brood, dat uit de hemel is neergedaald ten bate van het leven der wereld, het ware lam, dat zijn leven geeft voor het heil van de mensen. Door het woord verlicht kunnen wij - opnieuw in Betlehem, 'huis van het brood' - de overweldigende ontmoeting ervaren met de onbegrijpelijke grootheid van een God die zich zo diep vernederd heeft dat Hij zich toonde in een kribbe en zich op het altaar als voedsel wegschenkt.

Wij kunnen ons de verbazing voorstellen van de Wijzen bij het kind gewikkeld in doeken! Alleen het Geloof stelde hen in staat in dit kind de koning te herkennen die ze zochten, de God waar de ster hen naartoe geleid had. In Hem is de Eeuwige binnengetreden in de tijd, door de afgrond te overbruggen die tussen het eindige en het oneindige, tussen het zichtbare en het onzichtbare bestaat; in Hem heeft zich het geheim geopenbaard, door zich in het tere lijfje van een klein kind aan ons over te leveren: "De astrologen staan vol verbazing voor wat ze zien: de hemel op aarde en de aarde in de hemel; de mens in God en God in de mens. In een klein lijfje zien ze Hem omsloten, die door de hele wereld niet omvat kan worden." Met dezelfde verbazing willen wij ons tijdens deze dagen in dit 'Jaar van de Eucharistie' tot Christus wenden, die in het Tabernakel van de Barmhartigheid, in het Altaarsacrament, tegenwoordig is.

Dierbare jongeren, het geluk dat jullie zoeken, het geluk waarop jullie aanspraak kunnen maken, heeft een naam, een gezicht: het is Jezus van Nazaret, verborgen in de Eucharistie. Hij alleen schenkt de mensheid leven in overvloed! Zeg samen met Maria "Ja" tegen de God die zich aan jullie wil schenken. Ik herhaal vandaag wat ik aan het begin van mijn pontificaat heb gezegd: "Wie Christus (in zijn leven) binnenlaat, die verliest niets, helemaal niets van alles wat het leven vrij, mooi en groots maakt. Nee, pas in deze vriendschap gaan de deuren van het leven wijd open. Pas in deze vriendschap ontstaan de grote mogelijkheden van het menszijn. Pas in deze vriendschap ervaren wij wat mooi en bevrijdend is." Wees er volledig van overtuigd: Christus neemt niets weg van wat jullie aan moois en groots in je hebt; Hij brengt alles juist tot volmaaktheid, omwille van de eer van God, het geluk van de mensen en het heil van de wereld.

In deze dagen nodig ik jullie uit je onvoorwaardelijk toe te wijden aan de dienst van Christus, tot iedere prijs. De ontmoeting met Jezus Christus zal het jullie mogelijk maken inwendig de vreugde te ervaren van zijn levende en levenschenkende tegenwoordigheid, om daar dan in jullie omgeving van te getuigen. Moge jullie aanwezigheid in deze stad al het eerste teken zijn van een verkondiging van het evangelie door het getuigenis van jullie gedrag en van jullie levensvreugde. Laten wij uit ons hart dank- en lofgezangen opstijgen tot de Vader voor de vele weldaden die Hij ons bewezen heeft en voor de gave van het geloof, dat wij met elkaar willen vieren, waardoor we het vanuit dit land aan de wereld verkondigen, dit land dat midden in Europa ligt - een Europa dat in de loop er eeuwen veel verschuldigd is aan het evangelie en aan hen die ervan hebben getuigd.

Ik zal mij nu als pelgrim naar de Keulse Dom begeven, om daar de relieken te vereren van de Heilige Drie Wijzen, die bereid waren alles achter te laten om de ster te volgen die hen naar de Redder van de mensheid leidde. Ook jullie, dierbare jongeren, hebben die gelegenheid al gehad of zullen die nog krijgen, om deze bedevaart te doen. Deze relieken zijn slechts broze en armzalige tekenen van wat de Wijzen waren en wat ze, nu alweer zoveel eeuwen geleden, ervaren hebben. De relieken leiden ons naar God zelf: Hij is het namelijk die met de kracht van zijn genade zwakke mensen moed schenkt om voor de wereld van Hem te getuigen. Als de Kerk ons uitnodigt de sterfelijke resten van martelaren en heiligen te vereren, vergeet ze niet dat het uiteindelijk slechts om armzalig menselijk gebeente gaat; maar dat gebeente heeft toebehoord aan mensen waar de transcendente macht van God in doorgedrongen was. De relieken van de heiligen zijn tekenen van die onzichtbare doch werkelijke aanwezigheid, die de duisternis van de wereld verlicht, waardoor het Rijk van God, dat in ons is, zichtbaar wordt gemaakt. Met en voor ons roepen zij:

"Maranatha!" - "Kom, Heer Jezus!"

Mijn dierbaren, met deze woorden neem ik afscheid van jullie en zeg tegen jullie allemaal van harte "Tot ziens", bij de vigilieviering op zaterdagavond!

History is made: Aartsbisschop Georg Gänswein kust - ook namens ons - de kist van Paus Benedictus XVI tijdens het meest emotionele moment van de begrafenis

Afscheid van Paus Benedictus XVI

BREAKING: Het lichaam van Paus Benedictus XVI werd in de cipressenkist gelegd

BREAKING: Het Vaticaan heeft Amerikaans president Joe Biden laten weten dat hij - op expliciet verzoek van Paus Benedictus XVI - niet welkom is op de begrafenis

Benedictus PP. XVI Magnus

Trouwens, geen enkele politieke delegatie
op die van Italië en Duitsland na werd uitgenodigd!

De Ratzinger-Code!

Paus Benedictus XVI verzet zich hier uitdrukkelijk
tégen de hypocrisie en tégen de 'cultuur van de dood'
van de politieke kaste van het Collectieve Westen!

BREAKING: Vandaag groetten méér dan 75.000 gelovigen Paus Benedictus XVI

Breaking: Dit betekent, dat tijdens de 3 dagen van rouw,
méér dan 210.000 gelovigen hun respect kwamen betuigen
aan Paus Benedictus XVI.
______________________________________________________________________

Breaking: Palazzo Chigi - Giorgia Meloni & Co - laat ter elfder ure weten,
dat ter gelegenheid van de plechtige begrafenis van Paus Benedictus XVI,
de nationale en Europese vlaggen aan alle openbare gebouwen
en op het hele nationale grondgebied van Italië,
op 5 januari 2023 nu toch nog halfstok gehangen zullen worden.

Bijna alles staat klaar voor de begrafenismis van Paus Benedictus XVI

De situatie vanmiddag (04 januari 2023) op het Sint-Pietersplein en op de Via della Conciliazione: "Un fiume ininterrotto di gente scorre per Roma" | "Een ononderbroken rivier van mensen stroomt door Rome"