Kind van het concilie?
Tertio: "Het is te hopen dat het Tweede Vaticaans concilie ooit echt geboren zal worden. Met die zin besluit Bert Roebben zijn bijdrage. Hij vraagt zich af hoeveel slachtoffers er nog moeten vallen eer het zover is en verkent de impact van Vaticanum II aan de hand van vijf stapstenen uit zijn biografie."Bert Roebben:
Ik ben geboren in 1962 [De dekselse jaren '60!], het jaar van de opening van het Tweede Vaticaans Concilie. In vele opzichten heeft deze kerkelijke gebeurtenis mijn leven als jong mens en later als professioneel theoloog intensief gekleurd. Ik val gelukkig niet samen met die historische bijeenkomst. Er is meer in het leven dat mijn toewijding vroeg en vraagt: mijn vrouw en kinderen, familie, werk, vrienden, muziek, engagementen en een goed glas wijn. En er zijn beslist vele momenten geweest in de afgelopen 50 jaar waarin ik bewust verkoos afstand te nemen van het Concilie. Toch is de impact ervan niet te onderschatten; ik verken die aan de hand van vijf stapstenen uit mijn biografie.
Zuster Maria
In 1972 was ik tien jaar. Kort daarna op de middelbare school in Borgloon was de overgangstijd van oud naar nieuw in de kerk goed voelbaar. Oudere priesters met boordje gingen met ons op bedevaart naar de Mariakapel van Helshoven, jonge priesters in hemdsmouwen lieten ons in de godsdienstles intensief over onze levenservaringen vertellen [Bijzonder dwaas! Welke 'levenservaringen' hebben jongeren? Vrijwel niets!]. En er was zuster Maria. Ze was bijzonder en wijdde ons in in de Vlaamse literatuur à la Felix Timmermans, Guido Gezelle en Stijn Streuvels. Ik had toen al een vaag vermoeden dat we ons in de godsdienstles op een religieuze breuklijn bevonden [In welke zin?].
Pastorale vrijruimte
In 1982 was ik twintig jaar. Ik studeerde aan het seminarie van Hasselt [Oei! Intussen gesloten!]. Mijn ervaringen in het jeugdwerk en de Chiro [Een priester is géén jeugdleider!], en mijn interesse voor spiritualiteit hadden me in die richting gedreven. Daar kreeg ik de smaak van de theologie te pakken. Mijn hart ging sneller slaan toen we in de collegezaal de grote theologische ontwerpen van Karl Rahner, Edward Schillebeeckx, Gustavo Guttierez en Jürgen Moltmann lazen [Allemaal weinig 'katholiek'!]. Deze kwamen voort uit een hervonden christelijk geloof, ingebed in levende geloofsgemeenschappen [Zoals de protestanten 500 jaar eerder!]. Die gingen hartstochtelijk op zoek naar sporen van Gods heilstoewending naar de wereld en vochten om een krachtig, mystiek en politiek antwoord van mensen daarop [Theologie is géén politiek.]. De tijd was rijp voor verandering. Vaticanum II begon langzaam maar zeker door te dringen in de ‘mindset’ van mensen aan de basis. Maar de kerkelijke structuren volgden niet. Een grote paradox ontstond: de docenten in het seminarie leerden ons smaak krijgen in een bevrijdende theologie [LOL], maar ze konden ons geen garantie bieden op pastorale vrijruimte later in de kerk. En dan was er nog het celibaat. We moesten geen ijdele hoop koesteren: die bevrijding van de priester zou niet plaatsvinden. En dus ging ik theologie studeren in Leuven [Roebben is dus een gebuisde pastoor.].
Proost in verwachting
In 1992 was ik dertig jaar. Mijn doctoraatswerk slorpte me op. De passie voor theologie was al die jaren alsmaar toegenomen en ik wilde mijn steentje bijdragen aan het onderzoek naar het spanningsveld religie en educatie. Mijn vrouw werd in die tijd pastor [Wat is een 'pastor'?] in de KAV van Limburg [Ook al niet meer 'katholiek'!] en de krant blokletterde, toen ze in verwachting was van onze oudste: “De proost is zwanger” [Heel erg grappig! Nu weten jongeren zelfs niet meer wat een proost is.]. In de liturgie van de universitaire parochie in Leuven [Bron van alle ketterij.] vonden we een religieuze taal die tot de verbeelding sprak [Religieuze LSD.]. Huub Oosterhuis [Een geschorste priester.] leerde ons thuiskomen in woorden om God te verstaan. De volkstaal van het concilie werd een feit [Liturgie in de volkstaal gaat in tégen de besluiten van het Tweede Vaticaans Concilie.]. Later verhuisden we naar Kessel-Lo en vonden in de parochie van Blauwput een eenvoudige maar levendige parochie, tot op vandaag [Ja, ja.]. Met een groep van toegewijde leken en onder impuls van onze pastoor en een residerend priester bereidden we de zondagsvieringen voor. Na verloop van tijd vergrootte de actieve deelname van leken, zoals het concilie voorhield [Leugens.]: bij ons mochten de leken zelfs preken [Dit is totaal verboden door het Kerkelijk recht en een zwaar liturgisch misbruik.]. Het concilie werd concreet in de Kerkstraat in Kessel-Lo [Dit zijn leugens.].
Nederland gidsland [naar de Hel]
In 2002 werd ik veertig jaar. Ik doceerde aan de toenmalige Katholieke Universiteit Brabant, in datzelfde jaar omgedoopt tot Universiteit van Tilburg. Nederland bleek het statuut van ‘gidsland’ langzaam maar zeker kwijt te spelen. Een aantal bisschoppen verstond perfect de kunst van het ‘saneren’ van het in hun ogen al te bontgekleurde kerkelijke landschap van de jaren zeventig en tachtig. De creatieve dynamiek viel stil [Zeer terecht.]. De interne variatie in de theologie nam af en de externe correctie op de theologie nam toe. Waardevolle collega’s werden slachtoffer van deze opkuisoperatie [Erg jammer.]. Van het enthousiasme van de nadagen van Vaticanum II bleef niet veel meer over [nu staande op de nog rokende puinhopen van wat eens de Kerk was.]. De institutionele theologiebeoefening in Nederland kwam onder druk te staan, er bleef één Faculteit Katholieke Theologie over en het aantal studenten ging verder achteruit. Het openbaar worden van de misbruikschandalen in 2010 en de onbeholpen kerkelijke reacties erop werden een doodsteek voor kerk en theologie, niet alleen in Nederland.
Bert Roebben vindt het hier blijkbaar nodig om op een zeer schijnheilige manier zijn gal te spuwen over de 'misbruikschandalen', terwijl hij zelf ook zijn duit in het zakje gedaan heeft! Ook hij heeft zijn vingers verbrand, maar daarover geen woord. De omerta werkt nog steeds perfect! Hoe hypocriet kan je zijn?
Gemengde gevoelens
In 2012 werd ik 50 jaar. De feestelijkheden van een halve eeuw Concilie werden ingezet en vandaag kijk ik met gemengde gevoelens op de jongste jaren terug. Met de nieuwe paus lijkt de lente in het Vaticaan te zijn doorgebroken [Blijf maar dromen.]. Zijn frisse, eenvoudige, barmhartige en lichthumoristische uitstraling doen veel goeds verwachten. De vraag blijft of de onderliggende machtsstructuren van de kerk, met de pedofilieaffaires als topje van de ijsberg [Hypocriet! De pedofilieschandalen mag de 'post-conciliaire kerk' op haar conto schrijven!], zullen veranderen. Niet alleen een spirituele herbronning is nodig. Ook de ‘human resources’ moeten worden herzien. Zullen onze Vlaamse bisschoppen op de positieve ‘vibrations’ in het Vaticaan weten in te spelen om bijvoorbeeld de ambtsdiscussie weer te heropenen? [Neen, dat zullen zij niet!] Of zullen zij met lede ogen blijven toezien hoe geloofsgemeenschappen hier te lande zonder leiderschap [Inderdaad!], en dus zonder eucharistie, uitdoven? [Dat de veelal ongeldige 'eucharistievieringen' zullen uitdoven, is een feit. Echter, de Heilige Missen bloeien!] En hoe de veelal oudere, respect verdienende voorgangers die er nog zijn, zelf ook opbranden? [Een échte priester 'brandt' niet op!] Laten we eerlijk de vraag stellen: hoeveel slachtoffers moeten er nog vallen? [Roebben zelf werd ook door Aartsbisschop Eijk uit Tilburg verbannen en zocht zijn 'heil' in Dortmund.]
Aan het eind van mijn verhaal lijkt alles wel kommer en kwel. Maar dat is het niet. In onze parochie Blauwput hebben we een nieuw elan gevonden na het vertrek van de pastoor. De continuïteit is verzekerd: om de twee weken gaan leken voor in de gebedsviering, de verantwoordelijkheid is samen gedragen [Indien men op zondag geen Heilige Mis bijwoont, dan voldoet men niet aan zijn zondagsplicht.].
UIT DE CODEX IURIS CANONICI
Canon 1247
"Op zondag en op de andere verplichte feestdagen zijn de gelovigen verplicht aan de Mis deel te nemen; zij dienen zich ook te onthouden van werken en bezigheden die een beletsel zijn voor de eredienst die aan God gebracht moet worden, voor de vreugde die aan de Dag des Heren eigen is, of voor de nodige ontspanning van geest en lichaam."
Ook mijn werk met theologiestudenten in Dortmund schenkt veel voldoening. We lezen en herlezen de lange volzinnen van Karl Rahner en kijken toe hoe die gevat en krachtig een licht werpen op de vragen van deze tijd.
Karl Rahner, de modernistische jezuïet, met zijn vriendin...
http://kavlaanderen.blogspot.be/2012/06/nouvelle-theologie-over-de-vriendin-van.html
Allemaal heel erg 'katholiek'!
Kern christelijke traditie [Grote woorden.]
Met deze vorm van publieke theologie in het kader van de lerarenopleiding aan een grote staatsuniversiteit, ontstaan nieuwe mogelijkheden om naar de kern van de christelijke traditie te gaan. Jonge mensen veranderen, hun theologieprofessoren veranderen, maar ook kerk, theologie en geloofsgemeenschap veranderen [De Kerk is onveranderlijk!]. Durven we dat echt zien? Laten we de Heilige Geest in die veranderingsprocessen voldoende aan het woord? Reageren we op Haar impact met angstige kortzichtigheid of veeleer met wijde vreugde en hoop - Gaudium et Spes -, zoals de concilievaders vijftig jaar geleden? En ikzelf dan? Ben ik nu een kind van het concilie? Nee. Ben ik getrouwd met het concilie? Gelukkig niet. Ben ik verwant met het concilie? Ja, ten diepste. En zal het concilie ooit echt geboren worden? Het is te hopen.
Hét Concilie was traditionalistisch, niet modernistisch!
Bron: Tertio
ENKELE BEDENKINGEN:
Bert Roebben presenteert hier een potpourri van ketterij en zoiets publiceert dan in 'Tertio'!
Belangrijk detail:
Deze Bert Roebben is één van de auteurs van de beruchte godsdienstboekenreeks "Roeach".
Hij was van 1995 tot 1999 ook in Leuven aan de Fak. Godsdienstwetenschappen en medewerker van de beruchte Jef Bulckens. Roebben schreef ook mee aan Roeach 3; het beruchte 'pedofielenboek'.
Roebben schreef in 2002 met Bulckens nog een boek. Roebben poetste echter de plaat en vertrok naar Nederland toen het Roeach-schandaal losbrak en in 1999 door het Vaticaan werd beëindigd.
Op een zeer schijnheilige manier 'betreurt' Roebben nu in 'Tertio' de pedofiliecrisis in de Kerk, waarbij hij destijds toch zelf persoonlijk zijn vingers zwaar aan verbrand heeft.
Dat hij nu op een Duitse bespreking van zijn opstellen als "Spezialist für das aufblühende Feld der Jugendpastoral" ("Specialist voor het opbloeiend veld van de jeugdpastoraal") betiteld wordt, laat de haren ten berge rijzen. Hier wordt echt de geitenbok tot tuinier!
Tertio: een reactie a.u.b.!!!
Naar de Roeach-Affaire:
http://kavlaanderen.blogspot.be/2013/03/godfried-kardinaal-danneels-roger.html
10 opmerkingen:
"Ik ben geboren in 1962 "
"In 1972 was ik tien jaar"
"In 1982 was ik twintig jaar"
"In 1992 was ik dertig jaar"
Dit klinkt zoals dat liedje. Hoe gaat het ook weer?
"In 2002 werd ik veertig jaar".
Ja, ja, ja. Doodsaai, zelfs wanneer je er de draak mee probeert te steken.
"In 2012 werd ik 50 jaar".
"De feestelijkheden van een halve eeuw Concilie werden ingezet en vandaag kijk ik met gemengde gevoelens op de jongste jaren terug."
Het zal de kater zijn, ‘s morgens na al die feestelijkheden van de avond voorheen.
En inderdaad:
"Aan het eind van mijn verhaal lijkt alles wel kommer en kwel."
Ik dacht al dat we de eulogie van "de Modernist" aan het lezen waren. De weemoed, neergeslagenheid, melancholie en wanhoop die in dit stukje zitten, doen pijn.
Maar het is niet helemaal het einde van zijn verhaal.
"In onze parochie Blauwput hebben we een nieuw elan gevonden na het vertrek van de pastoor.” Ah! Vernieuwde hoop! Blij dat we van hem af zijn is “de continuïteit verzekerd: om de twee weken gaan leken voor in de gebedsviering, ..."
Die hoop zal wel van korte duur zijn. Als ik zijn levensverhaal zo lees, heeft hij elke 10 jaar een mid-life-crisis. Hoe kan het ook anders, men moet voorkomen dat de continuïteit een traditie wordt.
Ik wil hem nog even tegenover Mgr. Fellay plaatsen om te tonen dat het vuur van de traditie veel hoger laait dan het gestotter van de continuïteit.
Dit is wat Mgr. Fellay op de dag van de 51ste verjaardag van de opening van Vat II te zeggen had:
“When we see what is happening now we thank God, we thank God, we have been preserved from any kind of Agreement from last year. And we may say that one of the fruits of the [Rosary] Crusade we did is that we have been preserved from such a misfortune. Thank God.”
“So it is very clear our principle is always the same to stay faithful! We have received a treasure. This treasure does not ‘belong’ to us. We have received this treasure and we have to hand it to the next generation. And what is requested from us is faithfulness, fidelity. We do not have the right to jeopardize these treasures ...”
...
Gelukkig dat Bert Roebben "een goed glas wijn" kan koesteren.
In mijn boek is “een glas goede wijn” een beschrijving van kwaliteit, terwijl “een goed glas wijn” naar kwantiteit refereert, en dat men zelfs blijft drinken, ook wanneer het glas leeg is, want het glas is zo goed.
Het lijkt mij inderdaad dat Bert Roebben van een leeg glas drinkt, even leeg als zijn kerk, even leeg als zijn continuïteit, even leeg als zijn theologie. Maakt niet uit, zolang hij zich kan inbeelden dat het een goed glas is, blijft hij drinken. Dit is precies waar zijn hele uiteenzetting op neerkomt: de melancholie, maar toch hopen tegen beterweten in.
Deprimerend maar toch bedankt GA;
Het is al een tijdje geleden dat Tertio nog aan bod is gekomen op je blog. Ik was hen al aan het missen. Niet te verwonderen, ze hebben nu zware competitie vanwege Kerk en Leven die er nu ook in slagen het onderste uit de bodemloze ton van de hermeneutiek te halen.
En indien je het nog niet wist, in 2022 zal Bert Hoebben 60 zijn. Niet vergeten, he. Wat een feest dat zal zijn. Reden om het glas nog eens te vullen met het grote niets.
Uiterst interessant!
(Een kleine correctie: het was niet Bulckens, die 1999 de plaat poetste naar Nederland, maar Roebben, omdat de bodem in Leuven te warm wird voor de nog tamelijk jonge man (zijn carrière begon eerst); en dan verder naar Duitsland, omdat de bisschoppen in Nederland in het begin der jaren 2000 de uitzuivering van al deze vuiligheid aanpakten.
Daaraan kann men zeer goed zien dat het buitenland zeer goed geinformeerd is over de desastreuze toestand van de Kerk in Vlaanderen (de "Danneelskerk"/"vlaamse bastaardkerk"); bijkomend steekwoord: de sedert vele jaren talrijke vlaamse seminaristen in de seminaries in Nederland(BVB. s'Hertogenbosch), overigens bezocht door EB Léonard op de 5e dag van zijn aartsbisschoppelijke dienst (men heeft niet lang moeten zoeken en studeren om dit uitvindig te maken!)(Danneels had inderdaad vroeger een echt verbanningsdekreet voor deze dapperen uitgevaardigd en met volle kracht toegepast).
De buitenlandse bisschoppen leggen inderdaad (en zeer terecht) een cordon sanitaire om de vlaamse kettertuin- dat is ook de reden waarom MVdV en andere oude journalistische rosinanten weer in KerkLeven opduiken, worden ze met hun beruchte "merkprodukten" in hat buitenland overal buitengesmeten.
Voor de geestelijke gezondheid van de omringende kerkprovincies is dat een heelzame zaak; wat onze contreien betreft, is een geconcentreerde aanwezenheid van deze ketterijen spijtig voor ons, tegelijkertijd echter ook geschikter om ze te bestrijden (het ganse spektakel zakt aks een morse hut tesamen).
Tibi christe splendor Patris
Het is afgrijselijk dat iemand die op de niet onrijpe leefrijd van midden dertig meewerkt aan een godsdienstboekenreeks met schunnige en pedofiel/pedovoyeuristisch geinspireerde afbeeldingen nog altijd bezig is op het gebied van godsdienstonderwijs en bijzonder met de jeugdcatechese en -pastoraal.
Schaamteloos!
Nog erger (en interessant voor B. De Kesel): Roebben houdt naar eigen mededeling dezer dagen een voordracht in de KULAK; bij navragen aldaar wisten ze echter niet waar- Tenor: "Hier vinden steeds weer voordrachten plaats van vanbuiten, waarover we dan niet direkt geinformeerd zijn".
Dat is 1. op gebied van qualiteitsmanagement totale onzin en 2. uiterst gevaarlijk voor de lokale kerk dat zo en passant zich nieuwe pedo-/homo- en heterodebakels ontwikkelen.
"Un homme averti en vaut deux"
Van alle auteurs der Roeach-boekenreeks is Bert Roebben heden ten dage zeker de persoon met de meeste aanwezigheid in de geschreven pers: hij houdt regelmatig voordrachten en conferenties, bvb. in Kortrijk (Kulak), publiceert veel (Tertio), heeft ook bekenden in Oostenrijk (niet ontypisch geassocieerd met "wisiki" ("Wir sind Kirche"), de tegenhanger van "Gelovigen nehmen het woord"). Klaarblijkelijk de typische mengeling van verdringing van het niet zeer mooie verleden, van carrieristische eerzucht en bittere frustratie over de lotgevallen van de modernizering der kerk in Vlaanderen.
Het is echter bij het enge milieu der theolunken in Vlaanderen onwaarschijnlijk dat ze bij Tertio en in Kortrijk van het verleden van Roebben niets geweten hebben.
Het zijn nog altijd dezelfde schijnheiligaards als vroeger: niets geleerd uit de vele fouten van destijds, onverdroten verder boerend met dezelfde ploeg, krokodilletranen wenend als van de slachtoffers gesproken wordt en de aktief geinvolveerden beschermend.
Schuldig verzuim!
Mane tekel u'pharsin
Van de auteurs der beruchte Roeach-godsdienstboeken is, naast B. Roebben, Arseen De Visch de meest opmerkelijke:
na de fantastische prestatie met Roeach werkte hij nog aan de daaropvolgende godsdiensboekenseries mee (o.a. "Meander" ("Rivierkronkel"), (weer zo typisch voor de vlaamse bastaardkerk: kronkels en bochten bij het geloof ipv. rechtuit te denken)
Vele jaren lang leraar aan het OLV-College te Oostende( daar is de westvlaamse Connection weer!) speelde hij het in April 2012 klaar om bij een actie "Een vlieg in de kleuterklas" collegeleerlingen in kleutertuinen te krijgen; was bij een cursus voor godsdienstleraars (Eekhouthuis/Brugge)Referent (hij zat-nomen est omen- in de "slaapkamer" van het huis van de profeet); en, nu met pensoen, heeft hij zich weer in het college gesmokkeld, ditmaal om de ouders met Psychologie te trakteren, hierbij ook de techniek van het "enneagram" benuttend( dat wordt in zeer veel USA-diocesen als ketters en niet aangewezen gezien)
De Kesel schijnt inderdaad zijn winkel niet te willen kuisen.
Schuldig verzuim!
Men wil klaarblijkelijk aan het ganse schandaal niet roeren- de beer in de vlaamse kerkput blijft verder gisten- santé!
Kleine Anekdote:
Het beruchte boek Roeach werd met een geweldige logistieke inzet bijna kompleet terug getrokken.
Merkwaardigerwijze snedertaat, bijna solo in het buitenland, in de bibliotheek in Tilburg een exemplaar; het ziet ernaar uit dat Roebben bij zijn passage daar destijds een herinneringsstuk/ markering terug heeft gelaten.
"Mataiotès toon mataiotètoon, ta panta mataiotès" (Hl. Johannes Chrysostomus).
Epuratie nú!
Over Roeach is nog niet het laatste gezegd...
Gisteren struikelde ich in het internet over het zeer grote en materierijk artikel in de nederlandstalige Wikipedia over kindermisbruik in de kerk; en bijzonder opvallend is de zeer onderscheiden lengte van de delen naar natie- waarbij Belgie (en hier kann men rustig Vlaanderen lezen) de hoofdvogel afschiet.
Enige korte punten:
-Vieze venten zijn er altijd geweest, bijna steeds geisoleerde gevallen; Maar in de jaren 50 tot 90 wird pedo-,ephebo-,homofilie tot een echte mainstream-beweging met zeer vele slachtoffers, en Belgie is mondiaal koploper; dat is nu juist de periode waar GDanneels, RvGheluwe, Bulckens, Lefevre e.a. als volwassenen in hun actiefste phase waren.
- Wanneer nu deze zaken breed aan het licht gekomen zijn- Uw blog is uiterst verdienstvol en zeer moedig-, zo is het naar elk gezond mensenverstand en met een kleinste rest van zelfwaardegevoel en sentire cum Ecclesia onmogelijk dat dezelfde tisten, die deze ganse poel gefabriceerd hebben, jaren lang van de vleespotten der kerk gegeten hebben, nu nog altijd zonder consequenties in het kerkestablishment blijven zitten; ze zetten hun destruktief werk onbehinderd voort en nog erger, daar bij dit soort mentaliteit en problemen een groot gevaar voor recidiven bestaat, ze bedreigen de Hl. Kerk en haar gelovigen met nieuwe schanddaden.
Uw blog geeft uiterst interessante informatie over de tijd na operatie "Kelk" (die klaarblijkelijk helemaal verzand is).
Het is niet meer de vraag of en wie wat heeft geweten, Maar dat men het weet en dat men niets wil doen: dat is faktisch een zonde tegen de Hl.Geest.
Epuratie nú!
Mene mene tekel u'pharsin.
Interessant is dat Bonny uit Gistel stamt, niet ver van Oostende; tussen 1975 en 1985 was hij in deze contreien aktief, o.a. bij het Arkgezelschap in Moerkerke.
1985 werd hij door vGheluwe tot theologisch direkteur van het seminarie in Brugge benoemd (onder F. Lefevre)- de annonces voor ondersteuning der interessen der pedofielen in Kerk&Leven, de heibel om het boek Roeach (1995-1999) heeft hij van zeer nabij meegemaakt;
Tot bisschop gewijd wird hij door G.Danneels( van wie geschreven wordt dat hij tenminste 40 maal over het pedofilieprobleem verwittigd wird zonder daaruit consequenties te trekken), door de overberuchte RvGheluwe e door Paul VandenBerghe, de wijder van Tom Schellekens en de beschutter van Jef Barzin; VandenBerghe wist zeer vroeg al van het Skandalon van Roeach- ploide echter voor Godfried en Roger.
Bonny beschut totnutoe nog altijd Barzin.
Het stinkt hier naar zwavel.
De Blauwput in Kessel-Lo, waarover Roebben met zoveel weemoed spreekt, moet inderdaad een speciale parochie geweest zijn:
op de homepage ziet men o.a. foto's van een altaarwijding door Danneels, met gebruik van wijwater, geen foto's van het inbrengen der relikwieen, van het inbranden der altaarkruisen met chrysma en wierook; indeplaats daarvan ligt een soort roulade van groen loof op het altaar en achteraf een foto waar duchtig bier gedronken wordt- typisch voor de wellnessatmosfeer in de danneelskerk(de seminaristen en niet zij alleen schijnen het bier zeer graag geconsumeerd te hebben-voor "Duvel" en "Malheur" geldt dan wel: nomen est omen).
Bij de links dan opeens ook een verbinding naar St.Franciscus(Heverlee): Bingo!- deze wird lang commissarisch door Jef Bulckens, de chefcatechist van Vlaanderen met de Roeachboekenreeks, verzorgd (hij is op de historiek nog met een vliegtuigfoto vereeeuwigd): twee auteurs van "Roeach" aktief in naburige parochies!- weer 2 puzzlestukjes van dit maffieuze netwerk in de vlaamse kerk.
Roebben wird overigens voor een paar jaar door Goedele Miseur, destijds journaliste bij "Braambos" (ondertussen "pastor" in de ziekenhuissector) geinterviewd:
in Leuven weten ze alles van dit verleden- "Braambos" verzamelt op zijn homepage kerknet, Avimo, Halewijn, Tertio, Thomas en VSKO- de ganse Augiasstal tesamen!
Epuratie nú!
Een reactie posten