Parallellen tussen het 'Katholiek Onderwijs' in China en in Vlaanderen

Het doel van het Chinese én het Vlaamse regime is:
"Verhinderen dat jongeren Katholieke Catechese krijgen".

Het vak 'Katholieke Godsdienst' is in crisis
en behandelt niet de Katholieke Catechese,
maar legt de focus op 'dialoog', 'begrip' en 'respect'
voor verschillende religieuze perspectieven
(cfr. de 'katholieke' dialoogschool).

Het gaat er niet om het Katholieke Geloof,
de islam of het jodendom, etc. te onderwijzen,
maar om verwarring te creëren bij de leerlingen
om hen zo te kneden dat ze via een syncretische weg
voornamelijk het Katholieke Geloof vaarwel zeggen.

Er is momenteel een nieuwe golf van opsluitingen van Katholieke geestelijken en nonnen in de Chinese provincie Zhejiang aan de gang, meldt AsiaNews.it (3 juli). Het doel is om de ondergrondse Bisschop Shao Zhumin van Wenzhou, provincie Zhejiang, ertoe te bewegen zich aan te sluiten bij de door de overheid gecontroleerde sekte. Bisschop Shao is al meerdere keren gearresteerd, meestal voor belangrijke feesten zoals Kerstmis of Pasen. De meest recente arrestatie was in april. Het bisdom Wenzhou heeft ongeveer 200.000 gelovigen, 46 staatspriesters en méér dan 20 ondergrondse Katholieke priesters.

Een anonieme, ondergrondse priester zei het volgende: "We weten dat de staat zich met de Kerk bemoeit, en dat accepteren we niet. Maar we kunnen er niets aan doen."

De Katholieken accepteren ofwel vervolging of "de inmenging van het atheïsme, het verbannen van kinderen uit de kerk, en het verhinderen dat jongeren catechese krijgen".

Het grootste probleem: "Het Vaticaan zwijgt en bevordert de opportunisten uit de Chinese (én Belgische) staatskerk, die zichtbaarheid en erkenning krijgen in zowel religieuze als politieke kringen (cfr. de Belgische 'bisschoppen'). De gelovigen zien deze 'successen' en vragen ons: Heeft het nog zin om weerstand te bieden? Wij willen echter ons geweten volgen."

Vandaag de dag bloedt de Kerk. Haar kinderen zijn in de war. Haar Leer is verdraaid. Haar 'herders' zwijgen of zijn verspreid. In het onderwijs wordt kinderen de toegang tot Jezus Christus ontzegd door het onderwijzen van de diabolische ideologie van de interreligieuze zélfhaat. Intussen sterven de Katholieke, onschuldige martelaren in Nigeria, in Gaza, in China en in vergeten plaatsen waar niemand ooit over zal berichten. En zelfs binnen onze eigen parochies: liturgische misbruiken, depressie, verraad, verslaving, armoede... Deze wonden zijn niet abstract. Het zijn Christus' wonden omdat het onze wonden zijn. Dit betekent dat we met de zwakken meelopen, en niet weglopen. Dit betekent ook dat we blijven eisen, dat het Katholiek Onderwijs Christus dient en niet één of andere atheïstische staat die ons een rad voor de ogen probeert te draaien!

Laat me duidelijk zijn. In feite zijn de 'synodale', nationale Staatskerken er al. De crisis in de Kerk en in het Katholiek Onderwijs is dus niet zomaar het gevolg van 'verwarring', maar wél van een berekende, doelbewust gecreëerde revolutie. Een revolutie tégen de Leer. Tégen de Orde. Tégen de ware aard van de Kerk, zoals die door Christus goddelijk is ingesteld. In deze context betekent 'dialoog' niets anders dan "meegaan met de stroom". Het is de wens om een gemakkelijk leventje te leiden door zich te laten meeslepen door wat er gebeurt. In deze context betekent 'dialoog' het zich onderwerpen aan de terreur van een publieke opinie die door de massamedia in opdracht van het regime wordt gestuurd, zonder weerstand te bieden.

Jezus Christus bood echter géén 'dialoog' aan. Hij bood Zijn wonden aan.