Op 11 december 2022 vond er onder leiding van Don Alessandro Minutella ('geëxcommuniceerd' door de valse, schismatieke leiding van de 'Conciliaire Kerk') in Rome een bijeenkomst van aanhangers van Paus Benedictus XVI plaats. Terwijl zij hun verstand hebben gebruikt - verlicht door de Genade van de Heilige Geest - om te onderscheiden dat Benedictus XVI de ware Paus is, blijven vele bisschoppen, priesters en gelovigen antipaus Jorge Mario Bergoglio nog steeds als 'paus' zien. Het feit alleen al, dat Jorge Mario Bergoglio een publiekelijke, manifeste en formele ketter is, toont post factum (d.w.z. na zijn veronderstelde 'verkiezing') aan, dat hij een antipaus is omdat een échte Paus géén publiekelijke, manifeste en formele ketter kan zijn.
Het Kerkelijk Recht vereist dat een Paus duidelijk afstand doet van de munus (= functie: het pausschap) voor een geldige afstand van het pausdom. Paus Benedictus XVI deed echter in zijn Decarlatio van februari 2013 géén afstand van de munus. Hij deed afstand van iets anders dan de munus, namelijk van het ministerium (= de publieke uitoefening van het pausschap). Door dit te doen, manifesteerde hij zijn voornemen om de munus te behouden. Daarom bleef Paus Benedictus XVI Paus en is hij nog steeds Paus.
De satanisten denken, dat zij de morele en natuurlijke orde kunnen omverwerpen, door zichzelf tot 'god' uit te roepen. Ze kunnen de zwaartekracht niet oneindig blijven trotseren, hoeveel leugens zij ook vertellen.
Je kunt de Goddelijke Geest in de mens niet uitdoven. De satanisten zullen falen.
Ondertussen moeten we instrumenten in Gods hand blijven. Dit is het doel van ons leven. God heeft ieder van ons een aandeel gegeven in de vervulling van Zijn Plan.
dinsdag 13 december 2022
Aanhangers van Paus Benedictus XVI verzamelden op 11 december 2022 in Rome
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
22 opmerkingen:
Kan u zeggen in welk artikel van het Kerkelijk Wetboek een onderscheid gemaakt wordt tussen munus en ministerium?
Indien u dat niet kan, bent u een leugenaar.
Met vriendelijke groeten
J.L. uit I.
@ Vorige Anoniem,
Voordat u de grote woorden gebruikt, zou u zich beter moeten informeren, want mensen die veel slimmer zijn dan u, hebben dit reeds eerder uitgezocht.
De terminologie:
De drie woorden "ministerium", "munus" en "officium" worden in het Nederlands vertaald door "bediening", "functie", en "ambt".
De term "ministerium" wordt 50 keer gebruikt in de Codex van 1917, 148 keer in de teksten van het Tweede Vaticaans Concilie, en 70 keer in de Codex van 1983.
De Codex van 1917 gebruikt de term "munus" 175 keer en "munia" 5 keer. De teksten van het Tweede Vaticaans Concilie gebruiken de term "munus" 252 keer en 4 keer "munia", en de Codex van 1983 gebruikt de term "munus" 189 keer.
De term "officium" komt 422 keer voor in de Codex van 1917. De teksten van het Tweede Vaticaans Concilie gebruiken term "officium" 247 keer. De Codex van 1983 gebruikt de term "officium" 270 keer.
Binnen de Katholieke Kerk zijn alleen de Latijnse teksten gezaghebbend. Vertalingen hebben geen enkele waarde aangezien de nuances verloren gaan en aangezien ze opzettelijk vervalst worden door de satanisten die actief zijn binnen de Kerk.
Titel IX Kerkelijke ambten
145 § 1 Een kerkelijk ambt is elke taak krachtens hetzij goddelijke hetzij kerkelijke ordening duurzaam ingesteld, uit te oefenen tot een geestelijk doel. § 2 De plichten en rechten eigen aan de afzonderlijke kerkelijke ambten, worden bepaald hetzij door het recht zelf waardoor het ambt ingesteld wordt, hetzij door het decreet van de bevoegde overheid waardoor het terzelfdertijd ingesteld en toegewezen wordt.
TITULUS IX DE OFFICIIS ECCLESIASTICIS (Cann. 145 – 196)
Can. 145 - § 1. Officium ecclesiasticum est quodlibet munus ordinatione sive divina sive ecclesiastica stabiliter constitutum in finem spiritualem exercendum. § 2. Obligationes et iura singulis officiis ecclesiasticis propria definiuntur sive ipso iure quo officium constituitur, sive decreto auctoritatis competentis quo constituitur simul et confertur.
In de Latijnse versie ziet men de termen staan. Deze zijn in de Nederlandse versie onvindbaar.
- Hoofdstuk i De Paus
331 De Bisschop van de Kerk van Rome, in wie het door de Heer alleen aan Petrus, de eerste van de Apostelen, verleende en aan diens opvolgers over te dragen ambt voortbestaat, is het hoofd van het Bisschoppencollege, Plaatsbekleder van Christus en Herder van de gehele Kerk hier op aarde; daarom bezit hij krachtens zijn ambt de hoogste, volledige, onmiddellijke en universele gewone macht in de Kerk, die hij altijd vrij kan uitoefenen.
332 § 1 De Paus verkrijgt de volledige en hoogste macht in de Kerk door de door hem aanvaarde wettige verkiezing samen met de bisschopswijding. Daarom verkrijgt een tot het pausschap gekozene, die met het bisschoppelijk merkteken getekend is, deze macht vanaf het ogenblik van de aanvaarding. Indien de gekozene het bisschoppelijk merkteken niet heeft, dient hij onmiddellijk tot Bisschop gewijd te worden.
§ 2 Als het voorkomt dat de Paus afstand doet van zijn ambt, is voor de geldigheid vereist dat de afstand vrij geschiedt en op de juiste wijze kenbaar gemaakt wordt, niet echter dat deze door wie ook aanvaard wordt.
Art. 1 DE ROMANO PONTIFICE
Can. 331 - Ecclesiae Romanae Episcopus, in quo permanet munus a Domino singulariter Petro, primo Apostolorum, concessum et successoribus eius transmittendum, Collegii Episcoporum est caput, Vicarius Christi atque universae Ecclesiae his in terris Pastor; qui ideo vi muneris sui suprema, plena, immediata et universali in Ecclesia gaudet ordinaria potestate, quam semper libere exercere valet.
Can. 332 - § 1. Plenam et supremam in Ecclesia potestatem Romanus Pontifex obtinet legitima electione ab ipso acceptata una cum episcopali consecratione. Quare, eandem
potestatem obtinet a momento acceptationis electus ad summum pontificatum, qui episcopali charactere insignitus est. Quod si charactere episcopali electus careat, statim ordinetur Episcopus.
§ 2. Si contingat ut Romanus Pontifex muneri suo renuntiet, ad validitatem requiritur ut renuntiatio libere fiat et rite manifestetur, non vero ut a quopiam acceptetur.
In de abdicatie-verklaring maakt Paus Benedictus XVI zélf het onderscheid tussen "munus" en "ministerium". Natuurlijk niet in de vervalste vertalingen, maar wél in de officiële, Latijnse tekst die rechtsgeldig zou moeten zijn.
VERKLARING VAN 11 FEBRUARI 2013
Dierbare medebroeders,
Ik heb jullie in dit consistorie niet slechts bijeengeroepen voor drie heiligverklaringen, maar ook om jullie een besluit mee te delen dat van groot belang is voor het leven van de Kerk. Nadat ik herhaalde malen mijn geweten voor God heb getoetst ben ik tot de zekerheid gekomen, dat mijn krachten door het voortschrijden van mijn leeftijd niet meer in staat zijn om op gepaste wijze het Petrusambt uit te oefenen.
Ik ben mij zeer wel bewust van het feit dat dit ambt door zijn geestelijke wezen niet alleen door woorden en daden mag worden uitgeoefend, maar evenzeer niet minder ook door lijden en door gebed. Maar de wereld, die zo snel verandert, wordt vandaag door kwesties die voor het geloofsleven van zeer groot belang zijn, heen en weer geslingerd. Om dan tóch het scheepje van Petrus te kunnen sturen en het Evangelie te verkondigen, zijn zowel de kracht van het lichaam alsook de kracht van de geest onmisbaar, krachten die in de afgelopen maanden zodanig zijn verzwakt, dat ik mijn onvermogen moet toegeven, om het mij toevertrouwde ambt nog langer goed te kunnen vervullen. In het volle bewustzijn van de ernst van deze kennisgeving verklaar ik daarom in volledige vrijheid, dat ik afstand doe van het ambt als bisschop van Rome, de opvolger van Petrus, dat mij door de handen van de kardinalen op 19 april 2005 werd toevertrouwt, zodat vanaf 28 februari 2013 om 20.00 uur, de Stoel van de Heilige Petrus vacant zal zijn, en dat dus door diegenen aan wie die taak toekomt het conclaaf voor de keuze van een nieuwe Paus bijeen dient te worden geroepen.
Lieve medebroeders, ik dank jullie met heel mijn hart voor alle liefde en werk waarmee gij samen met mij de last van mijn ambt hebt gedragen, en ik vraag jullie om vergiffenis voor al mijn fouten. Laten we nu de Heilige Kerk in de zorg van de Opperherder, onze Heer Jezus Christus, aanbevelen. En vragen we zijn heilige moeder Maria dat ze de kardinalen bij de keuze van de nieuwe Paus met haar moederlijke goedheid wil bijstaan. Wat mij zelf aangaat, zo wil ik ook in de toekomst de Heilige Kerk van God, met heel mijn hart door een leven van gebed blijven dienen.
De Nederlandse en andere vertalingen hebben het over:
Ik ben mij zeer wel bewust van het feit dat dit ambt...
...dat ik afstand doe van het ambt als bisschop van Rome...
DIT KLOPT ECHTER NIET!
In het Latijn klinkt het echter als volgt:
Bene conscius sum hoc munus...
...declaro me ministerio Episcopi Romae...renuntiare...
ER KAN GEEN ENKELE TWIJFEL OVER BESTAAN DAT BENEDICTUS XVI ENKEL AFSTAND HEEFT GEDAAN VAN DE PUBLIEKE UITOEFENING VAN ZIJN AMBT - DE BEDIENING - MAAR DAT HIJ ZIJN FUNCTIE ALS PAUS NIET HEEFT NEERGELEGD.
MET ANDERE WOORDEN, BENEDICTUS XVI OEFENT ZIJN MUNUS NIET LANGER UIT "IN WOORDEN EN DADEN", MAAR WEL "DOOR LIJDEN EN DOOR GEBED".
INDIEN BENEDICTUS XVI NIET AAN ZIJN MUNUS HEEFT VERZAAKT, DAN IS HIJ NOG STEEDS PAUS EN IS HET CONCLAAF VAN 2013 ONGELDIG EN IS BERGOGLIO VOLGENS HET KERKELIJK RECHT EEN ANTIPAUS.
DECLARATIO
Fratres carissimi
Non solum propter tres canonizationes ad hoc Consistorium vos convocavi, sed etiam ut vobis decisionem magni momenti pro Ecclesiae vita communicem. Conscientia mea iterum atque iterum coram Deo explorata ad cognitionem certam perveni vires meas ingravescente aetate non iam aptas esse ad munus Petrinum aeque administrandum.
Bene conscius sum hoc munus secundum suam essentiam spiritualem non solum agendo et loquendo exsequi debere, sed non minus patiendo et orando. Attamen in mundo nostri temporis rapidis mutationibus subiecto et quaestionibus magni ponderis pro vita fidei perturbato ad navem Sancti Petri gubernandam et ad annuntiandum Evangelium etiam vigor quidam corporis et animae necessarius est, qui ultimis mensibus in me modo tali minuitur, ut incapacitatem meam ad ministerium mihi commissum bene administrandum agnoscere debeam. Quapropter bene conscius ponderis huius actus plena libertate declaro me ministerio Episcopi Romae, Successoris Sancti Petri, mihi per manus Cardinalium die 19 aprilis MMV commisso renuntiare ita ut a die 28 februarii MMXIII, hora 20, sedes Romae, sedes Sancti Petri vacet et Conclave ad eligendum novum Summum Pontificem ab his quibus competit convocandum esse.
Fratres carissimi, ex toto corde gratias ago vobis pro omni amore et labore, quo mecum pondus ministerii mei portastis et veniam peto pro omnibus defectibus meis. Nunc autem Sanctam Dei Ecclesiam curae Summi eius Pastoris, Domini nostri Iesu Christi confidimus sanctamque eius Matrem Mariam imploramus, ut patribus Cardinalibus in eligendo novo Summo Pontifice materna sua bonitate assistat. Quod ad me attinet etiam in futuro vita orationi dedicata Sanctae Ecclesiae Dei toto ex corde servire velim.
Ex Aedibus Vaticanis, die 10 mensis februarii MMXIII
OVER HET CONCLAAF:
JOHN PAUL II
SUPREME PONTIFF
APOSTOLIC CONSTITUTION
UNIVERSI DOMINICI GREGIS
ON THE VACANCY
OF THE APOSTOLIC SEE
AND THE ELECTION
OF THE ROMAN PONTIFF
JOHN PAUL, BISHOP
SERVANT OF THE SERVANTS OF GOD
FOR PERPETUAL REMEMBRANCE
53. In conformity with the provisions of No. 52, the Cardinal Dean or the Cardinal who has precedence by order and seniority, will read aloud the following formula of the oath:
We, the Cardinal electors present in this election of the Supreme Pontiff promise, pledge and swear, as individuals and as a group, to observe faithfully and scrupulously the prescriptions contained in the Apostolic Constitution of the Supreme Pontiff John Paul II, Universi Dominici Gregis, published on 22 February 1996. We likewise promise, pledge and swear that whichever of us by divine disposition is elected Roman Pontiff will commit himself faithfully to carrying out the munus Petrinum of Pastor of the Universal Church and will not fail to affirm and defend strenuously the spiritual and temporal rights and the liberty of the Holy See. In a particular way, we promise and swear to observe with the greatest fidelity and with all persons, clerical or lay, secrecy regarding everything that in any way relates to the election of the Roman Pontiff and regarding what occurs in the place of the election, directly or indirectly related to the results of the voting; we promise and swear not to break this secret in any way, either during or after the election of the new Pontiff, unless explicit authorization is granted by the same Pontiff; and never to lend support or favour to any interference, opposition or any other form of intervention, whereby secular authorities of whatever order and degree or any group of people or individuals might wish to intervene in the election of the Roman Pontiff.
Each of the Cardinal electors, according to the order of precedence, will then take the oath according to the following formula:
And I, N. Cardinal N., do so promise, pledge and swear. Placing his hand on the Gospels, he will add: So help me God and these Holy Gospels which I touch with my hand.
Ik klop nog eens aan.
Kunnen mensen die veel slimmer zijn dan mij antwoorden op de vraag waarom de heer Ratzinger bij zijn abdicatie niemand heeft aangeduid om het 'ministerium' uit te oefenen van het pausschap, waarvan hij de 'munus' behouden heeft. En wie oefent, door zijn nalatigheid, volgens het Kerkelijk Recht het 'ministerium' op dit ogenblik dan uit?
Dank voor uw antwoord.
J.L. uit I.
@ Vorige Anoniem,
Het antwoord is heel simpel.
Het 'ministerium' wordt door Benedictus XVI uitgeoefend.
Duidelijkste voorbeeld is de 'bedevaart' van de nieuwe Kardinalen naar het Mater Ecclesiae-klooster om daar de eed van trouw af te leggen in de handen van Benedictus XVI:
https://kavlaanderen.blogspot.com/2022/08/een-blinde-kan-zien-dat-benedictus-paus.html
Vervolg.
Er zijn al boeken geschreven over deze problematiek, maar een goed artikel waarin alle aspecten van de abdicatie van Benedictus worden behandeld is bijvoorbeeld dit:
'Did Benedict really resign? Gänswein, Burke and Brandmüller weigh in'
https://www.corrispondenzaromana.it/international-news/did-benedict-really-resign-ganswein-burke-and-brandmuller-weigh-in/
Het is natuurlijk een zeer complexe zaak, en het dreigt natuurlijk te verzanden in een welles-nietsspelletje. Maar, van Gänswein, Burke en Brandmüller die van het Vaticaan afhankelijk zijn (kost en inwoning) kan je natuurlijk niet verwachten dat ze zich echt uitspreken. Het is echter wél duidelijk dat ook zij het niet uitgelegd krijgen.
De 'nalatigheid' van Benedictus zoals u dat noemt - ik heb dit zelf nog nooit gezegd omdat wij uiteindelijk de échte reden of de directe aanleiding van de schijnabdicatie van Benedictus niet kennen - vloeit voort uit een drogreden.
Last October, Monsignor Nicola Bux , a respected theologian and former consultor to the Congregation for the Doctrine of the Faith during Benedict XVI’s pontificate, called for an investigation into this resignation.
Dit moet onderzocht worden!
Clergy and laity alike are concerned that Benedict’s remarks about the “forever” of the papacy — and those of Archbishop Gänswein about an “expanded petrine ministry” — indicate that Benedict intended to bifurcate the papacy, as if he intended only to resign the ministerium (active ministry) of the papacy and not the munus (office) itself. If this were the case, the argument goes, his resignation would be invalid, for Christ intended for there to be only one successor to Peter, one Vicar of Christ on earth.
Alsof er sprake zou zijn van "uitgebreidere petrine-bediening", alsof Benedictus XVI van plan was om het pausdom te splitsen tussen 'munus' en 'ministerium'.
“The idea of a sort of collegial papacy seems to me decidedly against the Gospel dictate,” he said. “Jesus did not say, in fact, ‘tibi dabo claves…’ addressing Peter and Andrew but only said it to Peter!”
Een collegiaal pausdom gaat in tégen het Evangelie.
Msgr. Bux’s reference to a “collegial” papacy was an allusion to a concern over the background to Benedict’s resignation that has been circulating in curial and theological circles for some time.
The concern to which Monsignor Bux alluded in his Oct. 13 interview arises from the fact that the papacy is by divine law monarchical and cannot be held by more than one person at any time.
Het pausdom is van Goddelijk Recht [behoort dus tot de Openbaring] en kan niet door een mens gewijzigd worden.
Moderately liberal Catholics who hold to the above error but still feel the need to uphold the divine origin of the papacy try to claim its monarchical character has been and could be changed from aristocratic to monarchical and vice versa. That is, they imagine a council of presbyters ruled the Roman Church rather than a bishop after the death of St. Peter until sometime in the second century, when this council was replaced by a Bishop of Rome, or Pope. As this happened in the past (they imagine), they see no reason why it could not happen in the future and two or three or a dozen or more collectively might exercise the papal primacy.
It is alleged that in some writings in the 1970s onward Joseph Ratzinger at least gave consideration to these ideas without clearly rejecting them.
In de jaren '70 was Ratzinger al met deze ideeën bezig.
Het is duidelijk, dat Mgr. Nicola Bux gelijk heeft. Dit moet op zijn minst onderzocht worden.
De gelovigen hebben het recht om te weten wat er aan de hand is. Er zijn twee personen die het pauselijke wit dragen. Paus Benedictus XVI en Bergoglio - de Bisschop in het Wit (Fatima!). In de ogen van het volk zijn er dus 2 pausen. Dit kan niet. Bergoglio is slechts hulpbisschop van Rome die een witte soutane draagt, maar niet de pauselijke regalia. Bergoglio woont niet in het Apostolisch Paleis en draagt geen officiële herdersring en tekent zijn documenten niet met P.P.
Het zou trouwens zéér merkwaardig zijn, dat Paus Benedictus XVI - die het Pausdom heeft proberen op te waarderen - op het eind van zijn Pontificaat de poten onder het Pausdom zou uitzagen.
Het 'gebifurdeerde pausdom' is slechts een schaamlapje dat de échte reden moet verhullen.
Er is dus iets anders aan de hand.
Paus Johannes XXIII werd door Charles de Gaulle aan de macht gebracht en werd dus blijkbaar door de Fransen gecontroleerd.
Paus Paulus VI werd door John F. Kennedy (D) aan de macht gebracht. Van onder de oorlog was Montini 'een agent van de CIA' die via de Vaticaanse bank Amerikaans geld doorsluisde naar allerlei projecten.
Paus Johannes-Paulus I glipte door de mazen van het net en werd dan ook vermoord.
Paus Johannes-Paulus II werd door Jimmy Carter (D) aan de macht gebracht en wijdde zijn pontificaat - met de hulp van Amerikaans geld - aan het tot val brengen van het Communisme.
Paus Benedictus XVI glipte ook door de mazen van het net omdat George W. Bush (R) president was.
Paus Benedictus XVI werd echter door het Obama-regime (D) ten val gebracht. Een Catholic Spring and Regime Change. Clinton, Podesta etc.
Bergoglio (een agent van de Britten in Argentinië) werd als een usurpator op de troon van Petrus gehesen, waarschijnlijk door de Britten - met goedkeuring van het Obama-regime.
Je ziet dus dat de Democraten de onhebbelijke gewoonte hebben om de Post-conciliaire pausen te benoemen.
Was Pope Benedict SWIFTed?
https://gloria.tv/post/73qVFSNTw8JZDsLUvxDgsc8qS
“Ratzinger Could Neither Sell Nor Buy”.
Openbaring 13:16-17 En aan allen, kleinen en groten, aan rijken en armen, aan vrijen en slaven laat het Beest een merkteken geven op rechterhand of voorhoofd, zodat niemand kan kopen of verkopen, zo hij dat teken niet draagt, de naam van het Beest of het getal van zijn naam.
Benedictus XVI is dus niet uit vrije wil afgetreden!
Alleen dat al maakt zich abdicatie volgens het Kerkelijke Recht ongeldig.
There was a blackmail come from who knows where, through Swift, exercised on Benedict XVI. The underlying reasons for this story have not been clarified, but it is clear that SWIFT has intervened directly in the management of affairs of the Church.
Er was een chantage afkomstig van wie weet waar, via Swift, uitgeoefend op Benedictus XVI. De onderliggende redenen voor dit verhaal zijn niet opgehelderd, maar het is duidelijk dat SWIFT rechtstreeks tussenbeide is gekomen in het beheer van de zaken van de Kerk.
The SWIFT sanction had been coordinated with the “conspirators” in purple, led by Carlo Maria Martini (a cardinal who requested euthanasia for himself, remember ..) (1) Bergoglio had marked as their candidate for years? There was an agreement of the conspirators with a strong external power, which are close to ideology? [NOTE: Here he refers to the St. Gallen Group, or Mafia-Club as per Cdl Danneels]
De SWIFT-sanctie was gecoördineerd met de "samenzweerders" in het rood, geleid door Carlo Maria Martini (een kardinaal die voor zichzelf om euthanasie vroeg, weet je nog ..) (1) Bergoglio was jarenlang als hun kandidaat aangemerkt? Er was een overeenkomst van de samenzweerders met een sterke externe macht, die dicht bij de ideologie staan? [OPMERKING: hier verwijst hij naar de St. Gallen Groep, of Mafia-Club volgens 'Kardinaal' Danneels]
The ambiguous behavior of the same Ratzinger, maintaining the white robe and the title of the Holy Father, can confirm it: he wants to give a signal to those who can understand, without being able to say, that was driven out, not gone voluntarily. Now, as a marriage is void if one of the spouses has signed under duress, it will also be a Pope who surrender under duress, and also knows that he is Pope ….
Het dubbelzinnige gedrag van diezelfde Ratzinger, die het witte gewaad en de titel van de Heilige Vader handhaaft, kan het bevestigen: hij wil een signaal geven aan wie het kan begrijpen, zonder het te kunnen zeggen, dat werd verdreven, en niet vrijwillig is weggegaan . Nu, aangezien een huwelijk nietig is als één van de echtgenoten onder dwang heeft getekend, zal het ook een paus zijn die zich onder dwang overgeeft, en ook weet dat hij nog steeds paus is ….
Codex van het Kerkelijk Recht
332 § 2 Als het voorkomt dat de Paus afstand doet van zijn ambt, is voor de geldigheid vereist dat de afstand vrij geschiedt en op de juiste wijze kenbaar gemaakt wordt, niet echter dat deze door wie ook aanvaard wordt.
Uw negen (!) berichten kunnen niet verbergen dat u in uw eigen leugens verstrikt bent.
Hoe kan de heer Ratzinger het "ministerium" uitoefenen als hij er bij zijn abdicatie afstand van heeft gedaan en enkel de "munus" behouden heeft, zoals in het oorspronkelijke bericht staat.
Het is overigens potsierlijk dat het "ministerium" enkel zou bestaan uit een vriendelijke ontvangst van pas gecreëerde kardinalen, door u alweer leugenachtig in een "eedaflegging" omgezet.
J.L. uit I.
@ J.L. uit l.
Nogmaals, een abdicatie die NULL & VOID is, met andere woorden 'NIETIG' is, betekent, dat ze niet heeft plaatsgevonden. Paus Benedictus XVI is dus Paus waardoor hij de munus én het ministerium behoudt.
Zelfs als Benedictus uit vrije wil afstand heeft gedaan van het ministerium, dan nog behoudt hij het ministerium, omdat hij géén afstand heeft gedaan van de munus.
Het is alles of niets!
Als u het 'potsierlijk' vindt dat het ministerium enkel zou bestaan uit een vriendelijke ontvangst van pas gecreëerde kardinalen, dan moet u in Rome maar eens gaan informeren waarom die ceremonie plaatsvindt. Ik heb die niet bedacht hé! Ik stel alleen maar vast, dat ze plaatsvindt.
Deze ceremonie bewijst trouwens, dat niet Bergoglio, maar wél Benedictus de Kardinalen creëert. Indien Benedictus niet de Kardinalen zou creëren, zouden de kardinalen die door Bergoglio benoemd zouden zijn, géén kardinalen zijn en zouden er problemen kunnen optreden bij het volgende Conclaaf, omdat de meerderheid van de kardinalen géén kardinaal zou zijn.
Alle Kardinalen zijn nu volwaardig Kardinaal omdat Benedictus ze gecreëerd heeft.
How and why Pope Benedict XVI’s resignation is invalid by the law itself
Hoe en waarom het aftreden van Paus Benedictus XVI volgens de wet zelf ongeldig is
Link:
How and why Pope Benedict XVI’s resignation is invalid by the law itself
AANDACHT
Bergoglio bezit niet het vermogen om ex cathedra te spreken, want dat is een charisma dat uitsluitend bij de Paus van Rome berust – en niet bij een ‘actief lid’ van het pauselijke ambt dat wordt gedeeld met het ‘passieve lid’ dat ‘terzijde is gestapt’, ‘om plaats te maken’ voor een medewerker in een gedeelde petrine munus - wat ongeldig is omdat het duidelijk indruist tegen de Goddelijke Wet van de Kerk.
De verklaring van verzaking aan het ambt van Benedictus XVI lijdt aan een fatale en opzettelijke dubbelzinnigheid die haar ongeldig maakt vanwege een gebrekkige intentie.
Aangezien Benedictus expliciet weigerde de pauselijke munus op te geven, blijft deze volledig bij hem: het actieve deel van de munus kan niet worden verzaakt en niet worden verkaveld en niet worden doorgegeven aan een 'opvolger' om de macht van het bestuur [ministerium] uit te oefenen, terwijl de 'Paus Emeritus' het passieve deel behoudt.
Over de uitoefening van de officiële munus
Reeds in 1610 werd de kwestie van het charisma van het ambt beslecht door Domenico Gravina OP, wiens sententia stelt, dat het charisma van het ambt slechts in één persoon tegelijk kan resideren, een feit dat algemeen onbetwist was, en dat uiteindelijk werd bevestigd door het Eerste Vaticaans Concilie, dat de bijzonderheid specificeerde van de persoon die de Paus van Rome is die het charisma van het Primaat en de Onfeilbaarheid bezit. De poging van Benedictus XVI om de munus en het ministerium in tweeën te delen, is dus overduidelijk ongeldig -- en werd nauwelijks gecamoufleerd door een fatale dubbelzinnigheid die het decreet zélf nietig maakt.
Een reactie posten