%20versus%20Archie%20Battersbee%20(12)%20in%20het%20licht%20van%20de%20vrijmetselarij.jpg)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
S.E. Mons. Mario OLIVERI - Vescovo emerito di Albenga-Imperia
We Stand In Support of Padre Stefano Manelli
Paus Benedictus XVI
2 Timoteüs 2:3 Neem ook uw aandeel in het lijden als een goed krijgsknecht van Christus Jezus
-------- “Wij zijn de zonen van de Kruisvaarders en we zullen niet terugdeinzen voor de zonen van Voltaire.” -------- -------- “We are the sons of the Crusaders and we shall not recoil before the sons of Voltaire.” ------------------------- -------- “Noi siamo i figli dei Crociati e non indietreggeremo davanti ai figli di Voltaire!” ---------------------------------
6 opmerkingen:
Wanneer de staat beslist wie het waard is om te leven en wie niet en wanneer de staat dus kinderen vermoordt, dan betekent dat, dat Satan in die staat de macht heeft en regeert. De liefde van Christus spoort Christenen aan om het Evangelie van Christus te verkondigen en te getuigen dat Christus op het einde der tijden definitief zal zegevieren over de Satan en zijn volgelingen.
Toch vreemd hè. Hoe die links liberalen en humanisten altij een bezeten blik in hun ogen hebben.
Een voorbeeld
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Georges-Louis_Bouchez#/media/Bestand%3AGeorges-Louis_Bouchez.jpg
Zoals in de film wanneer de ogen van de bezetene zwart worden wanneer de magie over hem heerst
Het zal hun ziel zijn, die ze vermoordt hebben.
De inhoudelijke leegte van het 2wetenschappelijk humanisme":
"...Geen woorden meer, alleen nog tranen...": dat is wel de meest onrijpe, de facto typisch jongkinderachtige rouwreactie. Zeer ongezond en tot niets voerend.
"in mij is de onoverwinnelijke zomer...": deze uitspraak is natuurlijk in eze hete zomer met de vele bosbranden ook zeer dubbelzinnig.
En La Libre Belgique prijkte op de eerste websitepagina: "Une amoureuse de Bruxelles".
"Verliefd in Brussel" .
Dat moet toch iets zeer speciaals geweest zijn- en natuurlijk selectief:
dat men zich kan verlieven in St.-Jans-Molenbeek, in St.-Joost-ten-Noode, in Schaarbeek met de lokettenkwestie van Nols, in Laken, in Koekelberg, in Anderlecht met Kuregem in bepaalde wijken van Jette en St..Gillis, om van het vlaamshatende Brussel1, Elsene en Etterbeek te zwijgen: dat is een echte zeldenheid.
De politie-, brandweer- en andere hulpdiensten kunnen daar een hartig woordje over meespreken.
Maar die zijn natuurlijk niet academisch.
Het grote probleem van de humanistisch geîndoctrineerde moderne mensheid:
De dood is alomtegenwoordig.
De enige zekerheid die we als levende wezens hebben, is: de dood is ons gewis.
Van bij het begin van ons bestaan is de lichamelijke dood in ons vastgelegd.
Als christelijke gelovigen zijn we geroepen tot het Eeuwige Leven (vita venturi saeculi) en we geloven aan het Heropstaan van het Vlees.
Een akte van geloof, niet bewijsbaar, niet facultatief, te leveren in vrije wil en zonder twijfelen.
Voor de ouders is het beleven van een acuut zwaar ziek kind of een stervend kind een ongelooflijke moeilijke en belastende tijd.
Zoveel hoop, zoveel verwachting, zoveel liefde en wederzijdse toeneiging- en dan eindigend in pijn, medicalisering, verdriet.
De begeleiding en de ondersteuning van de ouders zijn hier uiterst belangrijk.
Goede zielzorg en hoge thische normen zijn primordiaal.
Het absoluut zekere bewijs van sterven is het optreden van autolytische processen.
Het heil van de patiênt(in) komt op de eerste plaats.
Het medisch personeel is alleen bevrijd van "bestraffing wegens toebrengen van slagen en vwerwondingen" in het kader van het medisch beroep en alleen voor zover dit in het voordeel van de patiênt(in) is.
Op die achtergrond is de belgische euthanasieregeling de zuiverste moordorganisatie en hét systeem om snel te kunnen erven.
Bij Archie: wanneer de engelse dokters met e behandeling wouden stoppen, hadden ze de jongen naar het buitenland kunnen laten vertrekken.
Dat de jongen dit transport niet had aangekund, is wel een zeer goedkope uitvlucht.
Iets dergelijks werd in het geval Mariêtte Buntjes ook gezegd.
Wanneer de dood zowiezo dreigend is, speelt het medisch geen grote rol waar men sterft.
Voor de ouders echter is het uiterst belangrijk, dat ze alles gedaan hebben om hun kind te redden.
De britse geneesheren, de britse gerechten en het Europese Gerechtshof hebben daar gefaald.
Aan bovenstaande anoniem;
Mensen die geleefd hebben, hebben zo veel meer wijsheid. Mensen die geliefd zijn, en lief hebben, zijn zo veel toleranter voor verlies.
De kunst van goed sterven begint bij een goed leven. Het inderdaad belachelijk en lachwekkend als iemand opeens zin moet geven aan iemands leven in diens eulogie.
Een reactie posten