De Heilige Amandina van Schakkebroek (Schakkebroek, Herk-de-Stad, 28 december 1872 - Taiyuan, 9 juli 1900), geboren als Maria-Pauline Jeuris, was een Belgische missiezuster in China. Na een uitwijzing genegeerd te hebben werd ze met andere Christenen tijdens de Bokseropstand terechtgesteld.
Als lid van de Derde Orde trad ze als novice op 19 juli 1895 in bij de Zusters Franciscanessen van Maria in de Kongostraat in Antwerpen. Deze jonge Franse congregatie was helemaal op missiewerk gericht en ook zij opteerde dus voor missiewerk - in navolging van haar zuster Rosalie - met als kloosternaam Honorine. In het klooster nam Pauline de naam Maria-Amandina aan, in navolging van de Heilige Amandus, Apostel van Vlaanderen. In 1896 trok zij naar Marseille om er voor verpleegster te studeren. Ze legde haar kloostergeloften af op 6 juni 1898.
Eind 1898 was Mgr. Francesco Fogolla, hulpbisschop van Mgr. Gregorio Grassi, apostolisch vicaris van de Shanxi in China op bezoek in Marseille om zusters voor hun missie te bekomen.
Op 12 maart 1899 kon Zuster Amandina samen met Mgr. Fogolla en zes andere zusters naar China vertrekken, met de stoomboot Salazië van de lijn Marseille-Sjanghai.
De groep bestond uit zeven zusters van wie Zuster Hermine (gedoopt Irma) Grivot overste was. Zij was een française uit Beaune, Frankrijk; op dat moment 33 jaar oud.
De andere zes waren:
Zuster Maria de la Paix (gedoopt Marianna) Giuliani uit Bolsena, Italië; Zuster Maria Chiara (gedoopt Celina) Nanetti uit Parma, Italië; Zuster Maria van de H. Nathalia (gedoopt Jeanne-Marie) Guerguin uit St-Brieuc, Bretagne; Zuster Maria van St-Just (gedoopt Anna) Moreau uit Nantes, Frankrijk; Zuster Marie-Adolphine (gedoopt Anna Catharina; roepnaam Kaatje) Dierckx uit Ossendrecht, Nederland, 33 jaar; Zuster Maria Amandina (gedoopt Paulina Jeuris, roepnaam Plinneke) uit Schakkebroek, België; 27 jaar.
Zij voeren via het Suezkanaal. Op 29 maart 1899 ontmoette ze in Colombo in Sri-Lanka haar zuster Honorine, die daar missiezuster was. Op 14 april 1899 kwamen ze aan in Shanghai. Hier nam een deel van de groep zusters afscheid om zich naar hun missiewerk in het gebied van de Jangtsekiang (Blauwe Rivier) te begeven.
Zuster Amandine voegde zich met de rest van de groep bij Mgr. Fogolla en vervolgens voeren zij naar Tianjin, waar ze op 28 april 1899 aankwamen. Hier namen ze de trein tot Peking. Daarna hadden ze een twaalf uur durende treinreis van Peking naar Baoding. In Baoding werden ze feestelijk onthaald en rondgereden in riksja's. Ze verbleven enkele dagen in Baoding om uit te rusten. Met een karavaan van veertig personen, draagstoelen en ezels gingen ze verder naar Taiyuan, waar ze op 4 mei 1899 aankwamen. Ook daar werden ze feestelijk onthaald.
Ze werkte in Taiyuan in de provincie Shanxi in een weeshuis en richtte er haar dispensarium in. De zusters trokken zich vooral het lot van wezen en achtergelaten kinderen aan. Amandina was er werkzaam als verpleegster en in de farmacie. Eigenhandig doopte zij heel wat kinderen die bij haar werden binnengebracht en vaak al snel overleden. Zelf bleef ze ook niet gespaard, want in de lente van 1900 werd ze zwaar ziek. Net toen men haar al wilde opgeven, herstelde ze miraculeus.
In het kader van de Bokseropstand was er een vijandig politiek klimaat ten aanzien van westerlingen en katholieke missionarissen in China. Op 1 juli 1900 werd een edict uitgevaardigd waarbij de Katholieke missionarissen in Taiyuan (hoofdstad van de provincie Shanxi) op straffe van dood werden uitgewezen. Alhoewel Mgr. Fogolla en anderen aandrongen hieraan gehoor te geven, wilden de missiezusters toch op hun post blijven. Op 9 juli 1900 werd Amandina na een publiek proces door onthoofding terechtgesteld, samen met 31 andere missionarissen en Chinese bekeerlingen. Vier dagen lang bleven de lijken liggen, waarna ze buiten de stadsmuren begraven werden. De hoofden van bisschoppen Grassi en Fogolla werden in een soort kooi bij de stadspoorten tentoongesteld.
Na de inval van de acht westerse mogendheden in Peking capituleerde keizerin Cixi en werd op 7 september 1901 het Bokserprotocol ondertekend. Als gevolg hiervan werden de lijken opgegraven en ondergebracht in een erepaviljoen op de koer van het gerechtshof van Shanxi. Dit werd op 24 maart 1903 officieel ingehuldigd.
 |
| De Heilige Martelaren van Shanxi op een foto uit 1898 |
2 opmerkingen:
Tot vandaag zijn er in Shanxi miljoenen geheime katholieken. De 100 jaren onderdrukking vanwege de overheid heeft hen niet van hun geloof kunnen brengen.
Bijzonder frapperend: het interieur van het boerenhuis in Schakkebroek (Herk-de-Stad) is bijna 100% identiek met de cel van de Hl. Theresa van Avila.
Witgepleisterde muren, zwart-donkerbruin eeuwenoude eiken balken, extreme kargheid en alles gecentreerd rond het belangrijkste: het Kruis met errond de Rozenkrans (paternoster).
Sublieme eenvoud.
De bakermat van diep geloof en uiterste consequentie in de navolging Christi.
De geest van de Carmel en geleefd tot martelaarschap.
Hartelijk dank aan @The Guardian Angel voor het publiceren van dit wondermooi artikel.
Een reactie posten