Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
S.E. Mons. Mario OLIVERI - Vescovo emerito di Albenga-Imperia
We Stand In Support of Padre Stefano Manelli
Paus Benedictus XVI
2 Timoteüs 2:3 Neem ook uw aandeel in het lijden als een goed krijgsknecht van Christus Jezus
-------- “Wij zijn de zonen van de Kruisvaarders en we zullen niet terugdeinzen voor de zonen van Voltaire.” -------- -------- “We are the sons of the Crusaders and we shall not recoil before the sons of Voltaire.” ------------------------- -------- “Noi siamo i figli dei Crociati e non indietreggeremo davanti ai figli di Voltaire!” ---------------------------------
9 opmerkingen:
Wel, ik zal het hier maar schrijven,
Die wellness-kerk waar Paus Franciscus het over heeft staat inderdaad op instorten. De politiek-correcte Kerk waar Bonny het over heeft zal niet eens van de grond komen; de aarde zal eerder openscheuren en de hel zal haar verzwelgen voor Bonny ook maar de geringste vooruitgang kan boeken.
Het soort Kerk die lui voor ogen hebben is totaal irrelevant. Ik benadruk; totaal irrelevant. Ik moet geen katholiek zijn om mensen te gaan omhelzen, of fair-trade koffie te drinken, of om met multiculturele pluraristen te dialogeren. In feite, als ik dat zou willen doen, zou het beter zijn dat ik net geen katholiek ben. Ik herhaal daarom opnieuw, die Kerk die lui voor ogen hebben is totaal irrelevant.
Het valt mij ook op dat steeds meer mensen de renaissance prinsen van de Kerk beginnen te bestuderen, precies omdat die net wel relevant zijn. Contra-reformatie en van dat allemaal.
Sorry, en dan moet ik nog dit toevoegen aan die irrelevantie:
Als ze nu nog eens wisten waarover ze wilden dialogeren.
De irrelevantie van de Kerk van Bonny is zo schrijnend dat het totaal inhoudsloos is. Vandaar dat gekakel als een kieken zonder kop. Niet te ontcijferen, gewoon omdat het geen inhoud heeft.
Iemand die de Vergiffenis van de Zonde en Verlossing van de Ziel niet centraal plaatst, zal geen inhoud aan de Kerk kunnen geven, en dat kan alleen tot zelf-vernietiging leiden.
Paus Franciscus en de opflakkering van dat –isme: pelagianisme – een katholiek mag dat –isme niet de mond zonder het woord “ketterij” in dezelfde adem te vermelden.
Net zoals Paus Franciscus in zijn gecodeerde uitspraken uit zijn preken van 12 April, 29 Mei, en vooral 10 september over triomfalisme in de Kerk.
De dood en de zondeval overwinnen lijkt mij anders wel reden genoeg om een triomfale Kerk hoog te houden.
"in dit God zoeken en vinden in alle dingen, is er steeds een grijze zone van onzekerheid. En die moet er trouwens ook zijn. Als iemand zegt dat hij God ontmoet heeft met een zekerheid die elke marge van twijfel uitsluit, dan zit het niet goed. Voor mij is dit een heel belangrijk gegeven. Als iemand op alle vragen een antwoord heeft, dan is dit juist het bewijs dat God niet met hem is. Dit wil zeggen dat het om een valse profeet gaat die religie dan voor zijn eigen voordeel gebruikt. De grote leiders van het Volk Gods, zoals Mozes, hebben altijd een marge van twijfel, van onzekerheid gelaten. Men moet ruimte laten aan de Heer, niet aan onze zekerheden; we moeten nederig blijven. Onzekerheid doet zich voor in elk echt onderscheidingsproces dat open
staat voor bevestiging door geestelijke troost’. ‘“God vinden en zoeken in alle dingen” brengt het risico met zich mee dat je te veel uitdrukkelijk wil bepalen, dat je met menselijke zekerheid en arrogantie gaat beweren: “God is hier”. We zullen dan enkel een god vinden naar onze maatstaven. De correcte houding is die van Augustinus: God zoeken om Hem te vinden en Hem vinden om Hem steeds te zoeken. En dikwijls zoeken we met aftasten, net zoals in de Bijbel. Dit is de ervaring van de grote Vaders in het geloof, die voor ons een model zijn. Het is goed hoofdstuk 11 van de Hebreeuwenbrief te herlezen. Abraham is vertrokken zonder echt te weten waar naartoe, uit puur geloof. Al onze voorlopers in het geloof zijn gestorven terwijl ze het beloofde goed zagen, maar van verre… Ons leven wordt ons niet in de schoot geworpen als een operalibretto waarin alles al beschreven staat, maar het behelst een vertrekken, een op weg zijn, een doen, een zoeken, een vinden, enzovoort. Men moet dus in het avontuur stappen van de zoektocht naar de ontmoeting, dat wil zeggen: het zich laten zoeken en het zich laten ontmoeten door God’. ‘Waarom komt God eerst? God staat altijd eerst, “Dio primerea”11. God is een beetje als de amandelbloem van je dierbare Sicilië, Antonio12, die altijd éérst bloeit. We lezen het bij de Profeten. God ontmoet men terwijl men op weg is, op stap. Maar nu zou iemand kunnen opwerpen dat dit relativisme is. Is het inderdaad relativisme? Jawel, indien het verkeerd begrepen wordt, namelijk als een vaag pantheïsme. Maar dan weer niet, als het begrepen wordt in de bijbelse betekenis waarin God altijd een verrassing is en je dus nooit precies weet waar en hoe Hem te vinden. Het is niet aan jou om tijd en plaats van afspraak met God vast te leggen. Er is voor deze ontmoeting onderscheiding nodig. En daarom is onderscheiding fundamenteel’. ‘Als een christen droomt van restauratie of legalistisch is, of als hij alles helder en zeker wil hebben, dan vindt hij niets. De traditie en het geheugen van het verleden moeten ons echter wel helpen om met moed nieuwe ruimten open te stellen voor God. Wie vandaag steeds disciplinaire oplossingen zoekt, wie op een overdreven manier naar doctrinaire ‘zekerheid’ neigt, wie hardnekkig het verloren verleden zoekt te recupereren, heeft een statische visie die de klok terugdraait. Op die manier verwordt het geloof tot een van de vele ideologieën."
God zoeken en vinden heeft alles met nederigheid te maken.
Indien wij het beter denken te weten, dan zij die ons in het Geloof zijn voorgegaan, dan zijn wij zeer ijdel.
Als we tijdens de Communie ons klein maken en neerknielen voor God en zeggen: "Mijn Heer en mijn God", dan vinden wij God.
Als wij neerknielen voor onze God, dan hebben wij God gevonden, ondanks het gespot en de blasfemie van de modernistische priester die vooraan staat!
Ik denk dat Anoniem 21 september 2013 11:50 iets te hard probeert.
God is immanent. Daarom moet je God niet zoeken, alleen maar vinden. Wanneer je zoekt, probeer je te hard. Inderdaad, door nederigheid zullen wij hem vinden.
De link hieronder is van een video van de afscheidspreek van een bijzonder geliefde priester van de FSSP, wiens preken bijzonder op prijs gesteld werden door zijn parochianen en als “superieur” beschreven worden “vergeleken met die in andere parochies”. Deze preek is hier bijzonder gepast.
Hij vermeldt al die dingen die hij gedurende zijn tijd aan zijn parochianen geleerd heeft maar voegt er direct aan toen:
“I have not taught you very much at all. This is merely the snow on the tip of the iceberg. And the danger in a good parish is to think that because we know a little, we know everything. And this further translates on the spiritual level, to think that because we have a reverend liturgy and because we have access to the sacraments, that somehow we are holy. And from being good and humble people from that parish turn into a snobby holier-than-Thou righteous sect. My request to you is that you never let that happen.”
Hij gaat dan verder met het uitleggen van de uitdrukking het Australische begrip “snot” en het Amerikaanse “sophomore”. Snots en sophomores zijn de studenten van het eerste middelbaar die ook iets weten, en denken omdat ze in het middelbaar geland zijn ze alles weten. “wise fools.” Of de Schachten aan Belgische universiteiten.
“The problem with the average Extraordinary Form parish is that they are sophomores. There is a strong temptation in an EF parish to be... it is the same temptation as a second year student, to think that you know a little more, [than the sophomore] that you know everything. Because you have a more reverend liturgy, that suddenly you are holier than everybody else. And you see common symptoms of people who deep down, think that they are holier than Thou. You see complaining about others, criticising, backbiting, not welcoming new-comers, let piety take priority over charity, passing judgement over topics you know really nothing about. And an interesting one; sadness. Kind of a severity and elitism. That we are better than others. And these are symptoms – they are not the cause – they are symptoms, of real issues that underlie them. And those real issues are a false piety, a self-righteousness, and pride. Don’t you be like that. You are not like that now. Don’t ever become like that. Never let the devil undermine what we have here; a good, a happy parish, where we welcome newcomers, where we welcome one another. Where we try not to criticise. Of course, we are going to, but we check each other: “Hey, don’t talk like that”. Keep it that way. Just be catholic. Be humble. Love God.
Never think that you know more or have a greater level of holiness because you don’t.
The great Socrates, the philosopher, at the end of his life, as you know, was known to say “I only know that I know nothing.” And St Thomas Aquinas, at the end of his life, after writing volumes upon volumes of everything that theology knows about God, for all time, he was so close to burning all of it, because he had a revelation, and he saw that everything he knew, was like dust on the floor. When it comes down to it, loving God, is like a thimble full of wine, in comparison with the great love of the Divine Heart of Christ. So stay humble. Recognise that you are not holy. Recognise that have learned really nothing. And there is so much more to learn. So much further to go. And more than anything else; be happy. As Farther ? told me, “keep smiling.” Remember that a Saint that is sad, is a sad excuse of a Saint.
Let this always be a happy parish because happiness comes from peace, interior peace. Joy, the joy of God. Let that bubble out in you at all times.
And God bless you. In the name of the Father and of the Son and of the Holy Ghost. Amen.”
http://rorate-caeli.blogspot.com/2013/09/traditional-catholics-remember-happy.html
Met dank aan Rorate-Caeli
Beste anoniem van 22 september 201300:30,
U schrijft
"Ik denk dat Anoniem 21 september 2013 11:50 iets te hard probeert."
Mijn hele passage was rechtstreeks gequoteerd uit het interview dat paus Franciscus onlangs gaf en in het geheel vertaald staat in het Nederlands blad "Streven".
De preek van die goede priester die u aanhaalt vind ik zeer mooi.
Dat is precies mijn punt. De vertaling van dit interview deugt niet. Veel subtiliteiten in hetgeen de paus eigenlijk gezegd heeft zijn verdraait om hem iets 'roomser' te doen overkomen. Er is heel veel niet in orde met hetgeen de paus zegt. Maar zoals ik elders zeg; ik hoop dat de paus een slim spel speelt, om critici van de traditie te paciferen. Doch, hetgeen hij zegt kan evengoed als totale uitverkoop gezien worden.
En dan ben ik nog vergeten te zeggen dat het me verheugt dat je die preek mooi vindt.
Als je er meer wil lezen, kan je je op veel heiligen verlaten die hele reeksen preken geschreven hebben. 1 voor elke zondag als je wil.
Google het maar. Het intertnet staat vol preken. Helaas alleen vertaald in het Engels, Frans, of Duits.
Een reactie posten