Conciliair of Katholiek? Deel IV - Over de Geschiedenis van de Kerk

In 1917 startte de Communistische Revolutie. Maar, in 1917 vond er echter nog een andere en zo mogelijk nog belangrijkere gebeurtenis plaats; namelijk de verschijning van de Heilige Maagd Maria, de verschijning van de Moeder van God, in Fatima.

Te Fatima heeft de Maagd Maria Haar waarschuwing gegeven aan drie herderskinderen. Aan deze kinderen werden door Haar drie geheimen onthuld. In het tweede geheim zou zij onder meer opgeroepen hebben tot de toewijding van Rusland aan het Onbevlekte Hart van Maria waarna zij eraan toegevoegd zou hebben:

"Als Mijn verzoeken worden ingewilligd zal Rusland worden bekeerd en zal er vrede zijn. Als er geen gehoor aan gegeven wordt, dan zal Rusland zijn dwalingen over de hele wereld verspreiden, resulterend in oorlogen en vervolgingen tegen de Kerk, de goeden zullen tot martelaar worden, de Heilige Vader zal veel te lijden hebben en verschillende landen zullen worden vernietigd."

Allemaal in hetzelfde jaar: 1917. En het communisme begon, samen met 'moderne' technieken en 'modern' geld, in combinatie met de 'traditionele' tactieken van de duivel, aan de verovering van de wereld. Christenen van alle gezindten - de protestanten, maar ook de Katholieken - lagen te slapen, terwijl de vijand niet sliep.

In 1931 verstuurde de 'Lenin-school van Politieke Oorlogsvoering' haar geheime instructies aan de arbeiderselite. De opdracht was om over 20 tot 30 jaar, dus vanaf 1961+, de communistische hegemonie over de wereld te vestigen. Het internationale communisme zou hier nooit in slagen, tenzij alle religie vernietigd zou worden. Meteen werden de protestantse denominaties, met de hulp van de vrijmetselarij, geïnfiltreerd tot op het bot.

De aanhoudende vervolgingen door de communisten van geestelijken, waarvan velen gemarteld en gedood werden, en de sluiting van kerkgebouwen en kerkelijke instellingen waren voor Paus Pius XI de aanleiding zich fel uit te laten over de dwaalleer van het communisme. In 1931 waarschuwde Pius XI in zijn encycliek Quadragesimo Anno: “Niemand kan tegelijkertijd een goed Katholiek zijn en een socialist.”

Toen in 1933 Hitler de macht overnam in Duitsland, werd in de ogen van de wereld het communisme plots salonfähig. Iedereen die op dat moment tégen Hitler was, werd plotsklaps 'respektabel'. Er waren er ook die dachten, zoals de Katholieke Kerk, dat het nazisme en het communisme twee zijden waren van dezelfde medaille en dat dus beiden op hetzelfde moment bestreden zouden moeten worden. Maar in 1933, waren de protestantse denominaties reeds succesvol door het communisme geïnfiltreerd, en het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten van Amerika werden de bondgenoten van de Sovjets.

De Rooms-Katholieke Kerk bleef over als enigste tegenstander van het internationale, communistische atheïsme. En het was in 1933, dat Moskou besliste om de Katholieke Kerk te infiltreren. De meest veelbelovende jonge mannen uit de communistische gelederen zouden naar onze seminaries gestuurd worden om tot priester gewijd te worden en om zo de ladder van de kerkelijke hiërarchie te beklimmen. Op de vooravond van het Tweede Vaticaans Concilie bekleedden deze communistische infiltranten belangrijke posities binnen de Kerk.

Toen dit sinistere plan van de communisten in Rome bekend raakte, schreef Paus Pius XI de Encycliek Divini Redemptoris. Divini Redemptoris was een encycliek van Paus Pius XI, uitgevaardigd op 19 maart 1937, waarin de Paus zich als hoogste vertegenwoordiger van de gehele Rooms-Katholieke Kerk fel uitliet over het communisme. Samen met de eveneens in maart 1937 uitgegeven encyclieken Mit brennender Sorge (14 maart) en Nos es muy conocida (28 maart) maakte Paus Pius XI zijn zorg kenbaar over de toenemende invloed van totalitaire regimes.

In Divini Redemptoris schrijft Paus Pius XI dat één van de grootste minpunten van het communisme is, dat er zoveel nadruk gelegd wordt op het 'gemeenschappelijk' belang in plaats van op het individu. Het pseudo-ideaal van 'gelijkheid' en 'broederschap' - een maatschappij zonder klassen - zou bereikt moeten worden door in eerste instantie de tegenstellingen tussen de klassen te verscherpen om zo via strijd tot een zogenaamde 'geluksstaat' te komen. Mensen zouden slechts economische hulpmiddelen worden en zich alleen maar mogen toeleggen op het aardse bestaan en daarbij elke vorm van (voort)leven daarna ontkennen. Pius XI verwijst dan ook naar de bewering van Marx dat godsdienst slechts “een bedwelmend opium is voor het proletariaat”, het bewijs dat het bestaan van God ontkend wordt.

Volgens Paus Pius XI schuilde de misleiding hem echter hierin, dat communisten valselijk de idee verspreidden dat zij opkwamen voor de arbeiders, die met name door de economische crisis zwaar te lijden hadden. In werkelijkheid speelden zij verschillende groepen binnen de samenleving tegen elkaar uit, maar gaven zij ook aanleiding tot internationale vetes, die uiteindelijk moesten leiden tot 'bekering' naar het communisme.

Als oorzaak van de snelle verspreiding van het communisme noemde Pius XI drie redenen. Als eerste het liberalisme, gevolgd door de verraderlijke propaganda, die via elke vorm van massacommunicatie over de hele wereld de leer kon verspreiden. Derde reden was de wereldpers, die slechts marginaal berichtte over de voorkomende misstanden.


In Divini Redemptoris schrijft Paus Pius XI het volgende:

Listige en uitgebreide propaganda

17 - Maar de oorzaak, waarom de dwalingen zich zó snel verbreiden, dat zij in alle landen, klein en groot, beschaafd en minder ontwikkeld en zelfs in verafgelegen delen van de wereld heimelijk binnensluipen, ligt ook in een duivelse propaganda, zo vinnig als sinds mensen­heugenis misschien nooit heeft bestaan. Deze propa­ganda, van één punt uitgaande, weet zich op sluwe wijze aan te passen aan de bijzondere gesteltenis van de volkeren; zij beschikt over rijke financiële hulpbronnen, ontelbare organisaties, drukbezochte internationale con­gressen en talrijke en goedgeschoolde strijdkrachten; tevens weet zij door middel van dagbladen, vlugschriften, bioscoop, toneel, radio en tenslotte door middel van school en universiteit allengs tot alle, zelfs de meest vooraanstaande kringen van de bevolking door te dringen, zonder dat deze misschien het vergif bemerkt hebben, dat steeds rampzaliger hun geest en ziel besmet. 


De wereldpers verzwijgt de wandaden van het communisme

18 - Een ander en wel krachtig hulpmiddel, waardoor het communisme bevorderd wordt, ligt zonder twijfel hierin, dat een zeer groot gedeelte van de wereldpers, dat zich niet richt naar de Katholieke beginselen, volgens afspraak de zaak doodzwijgt. Volgens afspraak, zeggen Wij; immers anders is niet te begrijpen, waarom dit soort schrijvers, die zelfs tamelijk onbelangrijke voorvallen zo gretig aangrijpen en publiceren, toch de onmenselijke misdaden, die in Rusland, in de Ver­enigde Staten van Mexico, in een groot deel tenslotte van Spanje bedreven worden, reeds zo lange tijd verzwegen hebben en betrekkelijk zo weinig laten horen over het communisme, dat te Moskou heerst en wijd en zijd over de gehele wereld zijn organisaties vormt. Maar dit komt, gelijk allen weten, grotendeels hier vandaan, dat politieke overwegingen, die volstrekt geen blijk geven van juist inzicht, het zouden eisen; en niet minder wordt het begunstigd en aanbevolen door allerlei geheime krachten, die reeds sinds lang de Christelijke ordening van de staten trachtten te doen verdwijnen.


Over de infiltratie van de Kerk

57 - Onder gefingeerde benamingen, die zelfs niet op het communisme zinspelen, stichten zij verenigingen of geven periodieken uit, die alleen ten doel hebben, hun dwalingen ingang te doen vinden in die milieus, waar zij anders op generlei wijze toegang zouden kunnen krijgen; meermalen proberen zij zelfs in Katholieke en godsdienstige genootschappen met alle middelen en op bedrieglijke wijze binnen te dringen.


Over de Katholieke Actie

64 - Na dit beroep op de geestelijkheid richten Wij Ons vaderlijk woord tot Onze geliefde zonen onder de leken, die meestrijden in de gelederen van de Katholieke Actie, welke zo'n grote plaats in Ons hart heeft en bij gelegenheid door Ons genoemd is "een steun door Gods bijzondere voorzienigheid" in de zo moeilijke tijdsomstandigheden aan de Kerk geschonken. Daar immers de strijdleuze van de Katholieke Actie is, dat Jezus Christus heerse zowel over de afzonderlijke personen als over de huiselijke en burgerlijke samen­leving, verricht zij inderdaad een sociaal apostolaat. Vóór alles derhalve moet zij bestendig haar best doen om haar leden zo zorgvuldig mogelijk te vormen en te oefenen tot de strijd voor God.