De junk-science van het malafide 'Volgconcilie': "Concilievaders verdeeld over bronnen van openbaring" - 'Volgconcilie' verzwijgt echter dat het uiteindelijke document 'Dei Verbum' volledig in overeenstemming is met het Concilie van Trente

Onmiddellijk na het principeakkoord over de liturgie, debatteren de Concilievaders over de bronnen van de openbaring. Er is meteen grote onenigheid. Felle toespraken voor en tegen het schema volgen elkaar op.

Hoe kunnen we iets weten over God?

Wat is de rol van de Bijbel en de 2000-jarige christelijke traditie? Hoe verhouden die zich tot elkaar en hoe moeten katholieken daarmee omgaan?

Dat zijn de centrale vragen waarop dit schema een antwoord wil formuleren. Op het eerste gezicht een theoretische kwestie, maar ze raakt de kern van vele controverses in en rond de Katholieke Kerk.


Twee bronnen-theorie onder vuur

Het schema dat ter discussie op de agenda staat, vat openbaring op als een lijst van stellingen of geloofswaarheden die van God komen en die in geloof te aanvaarden zijn. Er zijn volgens de tekst twee afzonderlijke bronnen van geloofswaarheden: Schrift en Traditie. Tot zover een bevestiging van het Concilie van Trente.

Maar de tekst gaat verder dan het Concilie van Trente door letterlijk te stellen dat de Traditie ruimer is dan de Schrift en een zelfstandige bron van openbaring is. Dat is een heikel punt voor een concilie dat oecumenisch wil zijn. Want voor de protestanten is dit onaanvaardbaar. Zij aanvaarden alleen de Schrift als bron van kennis over God, en dus zeker geen katholieke visie op traditie die boven of los van de Schrift staat.

Bron: Volgconcilie


HIER ZIE JE DAT 'VOLGCONCILIE' TE KWADER TROUW HANDELT:

"Dat is een heikel punt voor een concilie dat oecumenisch wil zijn. Want voor de protestanten is dit onaanvaardbaar."

Ten eerste, het Tweede Vaticaans Concilie was een Katholiek Concilie en geen protestants. Hoe goed 'Volgconcilie' ook zijn best doet om ons van het tegendeel te overtuigen, maar Katholieken hebben in het geheel niets met de protestanten te maken en al helemaal geen lessen van de protestanten te ontvangen!

In feite zegt 'Volgconcilie' hier, dat ze protestants zijn!


Ten tweede wordt de betekenis van 'oecumenisch' hier opzettelijk fout gebruikt.

Dé 'oecumene', zoals het woord vandaag meestal wordt begrepen, streeft naar de eenheid van alle Christenen. Dat zal echter een Katholieke eenheid zijn en géén protestantse zoals 'Volgconcilie' graag zou willen hebben!


Een 'oecumenisch Concilie' betekent echter totaal iets anders!

In het Katholicisme is een 'oecumenisch Concilie' een vergadering van bisschoppen uit de gehele Kerk, die wordt bijeengeroepen om de doctrinaire en uitvoerende zaken van de Kerk te bespreken en vast te leggen. Het woord 'oecumene' komt van het Grieks Οικουμένη (oikumene), dat letterlijk 'de bewoonde wereld' betekent, oftewel 'alle plaatsen die door levende wezens bewoond worden', dat wil zeggen 'wereldwijd', 'universeel' of 'algemeen'.

Het Griekse woord καθολικός (katholikos) betekent ook 'algemeen' of 'universeel'. Men zou de benaming Katholieke Kerk dus letterlijk kunnen vertalen als de 'Algemene Kerk' of de 'Universele Kerk'.

De Katholieke Kerk is dus de Kerk voor de gehele bewoonde wereld.

De Katholieke Kerk valt dus samen met de bewoonde wereld, de oecumene!

Een 'oecumenisch Concilie' is dus een universeel Concilie voor de gehele bewoonde wereld, voor de gehele Katholieke Kerk.

Het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) draagt (evenals de andere grote concilies) in die zin de naam van 'oecumenisch' Concilie, omdat aan het Concilie, Katholieke bisschoppen uit de gehele wereld, deelnamen.

'OECUMENISCH' EN 'KATHOLIEK' ZIJN DUS SYNONIEMEN!!!



TEN GRONDE:

Over de goddelijke openbaring - Dei Verbum

De Dogmatische constitutie over de goddelijke Openbaring van het Tweede Vaticaans Concilie verduidelijkt de verhouding tussen Bijbel, Traditie en Leergezag in het Geloof van de Katholieke Kerk. Hoewel weinig bekend, is deze tekst van centrale betekenis voor het Concilie.

De Latijnse naam Dei Verbum, Woord van God, verwijst zoals gebruikelijk is voor Vaticaanse documenten naar de eerste woorden van de tekst.


Dei Verbum zegt uiteindelijk hetzelfde als in de Mechelse Catechismus staat:

De geloofsbronnen

11. Welke waarheden moeten wij geloven?
Wij moeten de waarheden geloven die God geopenbaard heeft en die de heilige Kerk ons voorhoudt tegeloven.

12. Hoe kennen wij met zekerheid de waarheden die God geopenbaard heeft?
De waarheden die God geopenbaard heeft kennen wij met zekerheid door de onfeilbare leer van de heilige Kerk.

13. Waarin zijn de waarheden bevat die de heilige Kerk ons voorhoudt te geloven?
De waarheden die de heilige Kerk ons voorhoudt te geloven zijn bevat in de heilige Schrift of de Bijbel en in de Overlevering of Traditie.

14. Wat verstaat men door de heilige Schrift?
Door de heilige Schrift verstaat men de boeken van het Oude en het Nieuwe Testament, die geschreven zijn onder de ingeving van de heilige Geest; de heilige Schrift is dus het geschreven woord van God.

15. Is het raadzaam de heilige Schrift te lezen?
Het is zeer raadzaam de heilige Schrift, vooral het Evangelie te lezen; maar het is verboden niet-goedgekeurde bijbels te gebruiken.

16. Wat verstaat men door de Overlevering of Traditie?
Door de Overlevering of Traditie verstaat men het onfeilbare voortleren, door het kerkelijk gezag van geopenbaarde waarheden die in de heilige Schrift niet geschreven staan, maar door de Apostelen mondeling werden gepredikt.


Zodoende is de Apostolische Traditie in de Katholieke Leer (= het gesproken Woord van God) een evenwaardige openbaringsbron naast de Bijbel, zonder dewelke het heil niet verkregen kan worden.

De protestanten en 'Volgconcilie' wijzen dit beroep op de Traditie af en aanvaarden enkel het geschreven woord van God als bron van Waarheid (Sola scriptura).

De protestantse, ketterse leer van de 'Sola scriptura' (betekenis: alleen door de Schrift, de Bijbel) gaat lijnrecht in tégen de Leer van de Rooms-Katholieke Kerk.

Volgens de reformanten was alleen de Bijbel het Woord van God. Deze dwaalleer is in tegenstelling met de Doctrine van de Rooms Katholieke Kerk, omdat de Bijbel alleen maar goed geïnterpreteerd kan worden door de Heilige Apostolische Traditie van het Magisterium. Dat wil zeggen; de Bijbel kan alleen goed geïnterpreteerd worden door de Paus en de Bisschoppen tijdens kerkelijk overleg.

Omdat de protestanten toen en 'Volgconcilie' nu, het niet eens zijn met de Doctrine van de Katholieke Kerk, en dus de Traditie afwijzen, plaatsen zij zichzelf buiten de Kerk!