1. Paus Paulus VI was gebonden door de Apostolische Constitutie 'Quo Primum', bijgevolg is de door hem gefabriceerde 'Novus Ordo' een schismatieke ritus

De Novus Ordo Missae vertegenwoordigt - zowel in zijn geheel als in zijn details - een opvallende afwijking van de Katholieke theologie van de Heilige Mis zoals geformuleerd in de Tweeëntwintigste Zitting van het Concilie van Trente. De 'canons' van de ritus, die destijds definitief werden vastgelegd, vormden een onoverkomelijke barrière tegen elke ketterij die de integriteit van het Mysterie zou kunnen aantasten.

De pastorale redenen die door Paulus VI werden aangevoerd om zo'n ernstige breuk te rechtvaardigen - zelfs als die redenen nog steeds stand zouden kunnen houden in het licht van doctrinaire overwegingen - lijken totaal onvoldoende. De vernieuwingen in de Novus Ordo en het feit dat alles wat van blijvende waarde is slechts een ondergeschikte plaats zou innemen, zou wel eens de Waarheden die altijd door het Christelijke volk werden geloofd, kunnen ombuigen en de Heilige Leer waaraan het Katholieke Geloof voor altijd verbonden is, kunnen vertroebelen. De hervormingen hebben ruimschoots aangetoond dat de veranderingen in de liturgie niet konden worden doorgevoerd zonder te leiden tot volledige verbijstering bij de gelovigen die een onmiskenbare afname van hun geloof vertonen. Onder de beste geestelijken is het resultaat een pijnlijke gewetenscrisis.

De Novus Ordo Missae of de door Paulus VI gefabriceerde 'mis' komt inhoudelijk zéér dicht in de buurt van de protestantse theologie die het Misoffer vernietigde.