Het Post-conciliaire Rome stinkt en iedereen weet het

Na zijn mislukte Canada-tour gaat Bergoglio het wat 'rustiger aan doen'
en ziet de YMCA als de nieuwe leest waarop de Kerk geschoeid moet worden

"De YMCA - de Young Men's Christian Association -
denkt vanuit de rode driehoek, die staat voor lichaam, verstand en geest.

Hierbij gaan wij uit van de normen
en waarden die aan het Evangelie zijn ontleend.

YMCA staat voor transparantie en wil met iedereen
in gesprek gaan over wat hem of haar beweegt.
Als je maar in beweging komt, als je maar aanpakt.

Hiermee willen wij jongeren steun bieden
en stimuleren tot persoonlijke ontwikkeling."

Begrijp me niet verkeerd, sommigen zijn nog steeds grondig in de war of leven in ontkenning van de realiteit. Veel neo-katholieken vallen onder deze categorie. Maar, anderen houden werkelijk van de stank van het Post-conciliaire Rome, zoals al die Twitteraars  met hun 'progressieve' agenda. Het is hoe dan ook duidelijk, dat de Kerk gekaapt is door de modernisten die er een maçonnieke agenda op na houden.

Maar, deze donkere tijden hebben geholpen om de rol van de medeplichtige 'bisschoppen' in de schijnwerpers te plaatsen. Veel 'bisschoppen' die zich wentelen in hun maçonnieke ruimdenkendheid proberen enkel maar de modernistische 'prestaties' van het Post-conciliaire Rome en hun eigen machtsposities te behouden.

Deze valse 'herders' zijn niet bereid om hun schapen te beschermen, en zijn niet in staat om het kwade bij naam te noemen. Deze 'bisschoppen' zijn medeplichtig aan het stilzwijgen binnen de Kerk omdat ze met hun strategische ambiguïteit erin geslaagd zijn de verwarring te creëren en te continueren die altijd al de bedoeling was. Vele corrupte en homoseksuele 'bisschoppen' die medeplichtig zijn aan de doofpotaffaires van seksueel ontaarde 'geestelijken', willen liever géén martelaren zijn ter verdediging van dé Waarheid en de Orthodoxie.

Het Goede verslaat het kwade niet door het kwade te minimaliseren en te bagatelliseren. Integendeel, het kwade moet kordaat worden aangepakt, veroordeeld en vervolgens verpletterd. Bijna 2000 jaar lang heeft de Katholieke Kerk de Waarheid gedefinieerd en gestreden tégen ketters en ketterijen en fouten krachtdadig gecorrigeerd. Elk Concilie tot aan het zogenaamde 'Tweede Vaticaans Concilie' had dit tot doel. Pauselijke bullen, encyclieken en conciliaire canons en decreten veroordeelden de ketterijen in klare taal en in de sterkste bewoordingen. Omdat het zogenaamde 'Tweede Vaticaans Concilie' niet gedaan heeft wat het had moeten doen, is dit event ook géén 'Concilie' te noemen, maar was het eerder een regelrechte travestie!

Wanneer hebben we voor het laatst een pauselijk document gezien dat één of andere ketterij veroordeelde? In een tijd waarin alle eeuwige fouten en kwaden opnieuw worden verpakt en opnieuw worden gepresenteerd aan de samenleving, heeft Rome opzettelijk afstand gedaan van haar gezag. Dit feit wordt duidelijk geïllustreerd door Paulus VI die openlijk afstand deed van zijn tiara.

Maar waarom ook niet? Het modernisme, de grote dreiging waarmee de Kerk in de tweede helft van de 19de eeuw en in het eerste deel van de 20ste eeuw werd geconfronteerd, de grote ketterij waarvoor we méér dan 75 jaar lang door elke Paus werden gewaarschuwd, werd nooit verslagen. Integendeel, deze ketterij steeg op naar de hoogste regionen van de Kerk en leidde zelfs tot een revolutie in de rituelen en de Sacramenten zélf.

Nu zien we echt de 'vruchten' van deze revolutie. Het authentieke Geloof is op de hoogste niveaus van het Post-conciliare Rome totaal afwezig en voor de overgrote meerderheid van de prelaten wereldwijd totaal onbekend. Kardinalen en bisschoppen beseffen in het geheel niet waar ze nog mee bezig zijn. Simpel gezegd, wat tegenwoordig als 'katholicisme' wordt gepresenteerd, zou volkomen onherkenbaar zijn voor een Katholiek die vóór de jaren zestig van de 20ste eeuw leefde. Laat dat even inzinken!

Een 14de-eeuwse Katholiek zou zich perfect thuis voelen in de 16de-eeuwse Kerk - zowel in hun begrip als in de beoefening - van het Geloof. Dit zou ook gelden voor de 17de-eeuwse Katholieken die in de 19de eeuw geleefd zouden hebben. De neo-katholiek van de 21ste eeuw heeft enkel maar noties van het 'katholicisme' van na de revolutie en is in feite helemaal ontworteld.

En daarom heeft het Post-conciliaire Rome weer eens een synode bijeengeroepen over één of andere triviale kwestie. Synodes zijn duidelijk het geprefereerde vehikel geworden voor de revolutionairen en de vernietigers van de Kerk die niet de wens hebben om het authentieke Evangelie en de onveranderlijke Waarheid te verspreiden. Deze revolutionairen laten na het Geloof te verdedigen tégen de dwalingen en zijn niet geïnteresseerd om het Geloof ongeschonden door te geven aan de volgende generaties.

Het Post-conciliaire Rome is totaal verrot, niet omdat er verwarring zou zijn (zoals sommigen tegenwoordig graag zeggen), maar omdat het kwade - de Duivel - binnen de Kerk aan het werk is met als doel de zielen verloren te laten gaan. Het Heil van de zielen was net dé reden waarom Onze-Lieve-Heer Zijn Kerk heeft gesticht.

Dus, wat gaan we nu doen? Op persoonlijk vlak kunnen we ervoor kiezen om alle onzin die door het Post-conciliare Rome wordt verkondigd af te wijzen. Alle innovatie, al het modernisme; weg ermee! Kies ervoor om het Geloof te beleven op een manier die voorafgaat aan de revolutie. Bid, geloof en leef zoals Katholieken dat eeuwenlang hebben gedaan, en doe niet zoals de valse 'herders' van nu willen dat u doet. De leken moeten het Geloof verdedigen binnen onze gezinnen, in onze parochies, en het doorgeven aan onze kinderen zoals onze Heer het ons door Zijn Kerk heeft gegeven. Authenticiteit, Traditie, Waarheid en Schoonheid moeten altijd onze leidraad zijn, zeker wanneer het Post-conciliaire Rome verder desintegreert.