Bron: Repubblica TV
De Katholieke Kerk kent het exorcisme of de duiveluitdrijving als één van de sacramentaliën, om bij een bezetene de duivel uit te drijven.
Uit de Heilige Schrift:
Mat 12:24 Toen de farizeeën dit hoorden, zeiden ze: Hij drijft slechts de duivels uit door Beélzebub, den vorst der duivels.
Mat 12:25 Maar Jesus, die hun gedachten kende, sprak tot hen: Ieder rijk, dat inwendig verdeeld is, zal verwoest worden: en iedere stad of woning, die inwendig verdeeld is, zal geen stand houden.
Mat 12:26 Zo dus satan den satan uitdrijft, dan strijdt hij tegen zichzelf.
DIT IS DUS NET WAT BERGOGLIO NIET DOET; DEN SATAN UITDRIJVEN!!!
7 opmerkingen:
Het valt me op dat meeste nieuwsnetwerken die dit verhaal ook pluggen, de eerbiedwaardigheid bewaren. Het gebruikelijke sensationalisme blijft achterwege.
Heeft België nog een exorcist, of geloven de bisschoppen niet meer in de duivel en worden exorcismes verboden?
Dit is het geval in Duitsland, Oostenrijk, Portugal en Spanje. Daar geloven Bisschoppen dat een psychiater pillen heeft, die beter werkt leveren in het bevrijden van de ziel dan 10 exorcisten samen.
Ik wil hier ook even naar het Onze Vader verwijzen, waarin we bidden “verlos ons van het kwade”. Het is een eindeloze discussie of het Evangelie van Mattheus uit het Grieks “kwaad” als mannelijk “DE kwade” of vrouwelijk “HET kwade” vertaald moet worden.
Gabriele Amorth is in ieder geval van de mening dat we in het Onze Vader God vragen ons van DE Kwade te verlossen. En de vertaling met “HET” kwade, in plaats van “DE” kwade is een ontkenning van de duivel. Ook al verwijst “HET kwade” naar hetzelfde.
Amorth beweert ook dat de tactiek van de duivel heel eenvoudig is: de duivel zet mensen aan niet meer in hem te geloven. Volgens Amorth geeft de duivel dit zelf toe. Wanneer we niet meer in DE kwade geloven geloven we ook niet meer in HET kwade en kunnen we er ook niet meer zondigen – uit onwetendheid. ‘Slim’ gezien van de duivel. Dat was ook het denken van Pelagius, die voor de moeite verketterd is. Maar dit terzijde.
Hoe dan ook, de Tridentijnse Mis laat hier geen gras over groeien, en dat maakt ze juist zo mooi.
De mis heeft een volgorde van gebeden en rituelen die tot de climax culmineren van de consecratie en de communie zelf. In een Nieuwe Mis, verwatert het hele gebeuren na de communie, alsof men weer vertraagt na een maximale snelheid bereikt te hebben. Maar in de Tridentijnse Mis neemt de intensiteit toe na de communie.
Eerst en vooral laat een Tridentijnse Mis je in geen twijfel dat je daadwerkelijk het Lichaam van Christus geconsumeerd hebt met als DOEL de zonde te vergeven. Tijdens het deel na de Communie ben je je er heel bewust van dat God letterlijk in je lichaam aanwezig is. De enormiteit van deze gedachte wordt bevestigd en versterkt door de zending met een laatste petitie waarin we hopen dat ons offer God behaagt en dat Hij de zonde mag vergeven, gevolgd door een zegening. Gevolgd door het Laatste Evangelie (het eerste hoofdstuk van Johannes) gevolgd door de gebeden die door Paus Leo XIII aan het einde van de mis toegevoegd zijn.
Het is raar, maar telkens de priester het laatste Gebed – de petitie aan de Aartsengel Michael – bidt, voel ik mijn hart lichter worden, voel ik dat mijn hart mijn blijdschap en geluk gevuld wordt, een beetje van, nu kan ik alles aan, de oorzaak van mijn zonde is vernietigd.
”Verdedig ons in de strijd en wees onze beschermer tegen de aanvallen en de listen van de duivel.
Wij smeken U, dat God zijn heerschappij uitoefent over hem.
En gij, Prins van de Hemelse Legermachten, drijf Satan en de andere boze geesten,
die over de wereld rondsluipen voor het verderf van de zielen,
terug in de hel door de Goddelijke macht die U is toevertrouwd.
Amen
Heilig Hart van Jezus, ontferm U over ons. Heilig Hart van Jezus, ontferm U over ons. Heilig Hart van Jezus, ontferm U over ons.”
De omissie van dit gebed aan de Aartsengel Michael is mogelijkerwijs de grootste verbastering van de Eucharistie die in de Nieuwe Mis plaatsgegrepen heeft.
Want wat doen jullie die niet meer in de duivel geloven nog in een kerk? Als de zonde niet bestaat, kan de ziel niet beschadigd worden, en moet een ziel niet hersteld worden, en hoeven we ook geen sacramenten te ontvangen en nog zal iedereen verlost worden. Of niet soms?
Het gebrek aan geloof in de duivel is de oorzaak en kern van het rampgebied dat de Kerk in België is? Als de duivel niet bestaat moeten we ook niet meer naar de kerk. En dan maar klagen dat de kerken leegzitten. Wat willen jullie eigenlijk? Jullie verkondigen het toch zelf; “Blijf weg uit een kerk want het heeft toch geen nut.”
Officieel bericht van het persbureau van de H.Stoel:
(raad te plegen op de website van de H.Stoel: http://attualita.vatican.va/sala-stampa/bollettino/2013/05/20/news/31028.html )
Vrij vertaald:
Antwoord van pater Lombardi op de vraag van enkele journalisten m.b.t. een vermeend exorcisme uitgevoerd door de H.Vader na de H.Mis van Pinksteren:
De Heilige Vader had geen intentie een exorcisme uit te voeren. Maar had eenvoudigweg de intentie te bidden voor een gekwelde persoon, zoals veel gedaan wordt voor de zieken en lijdenden die zich aanbieden.
(dit ter aanvulling, ik wens geen oordeel over de inhoud van de mededeling of de video te doen.
Groeten, M.B.)
Strikt genomen klopt de mededeling van het Vaticaan.
Echter, de gebeden van de Heilige Vader die de handoplegging vergezelden, hadden echter wel het effect van een exorcisme.
Aangezien de Heilige Vader niet schrok van hetgeen er gebeurde, bewijst dat hij hier ervaring mee heeft.
Up-date: 'Franciscus versus Lucifer' - Over het exorcisme van Paus Franciscus
Priester Gabriele Amorth, de hoofd-exorcist van het Bisdom Rome zegt, dat Paus Franciscus op Pinksterzondag weldegelijk een écht exorcisme voltrok.
Gabriele Amorth heeft de man in kwestie zélf onderworpen aan een langdurig exorcisme. Het blijkt dat de man in kwestie bezeten is door vier verschillende duivels. Deze duivels nemen wraak omwille van het feit dat de Mexicaanse bisschoppen niet stevig genoeg tegen abortus in Mexico hebben opgetreden. De man in kwestie kan enkel maar van zijn duivels verlost worden wanneer de Mexicaanse bisschoppen tot inkeer komen en boete doen.
Priester Gabriele Amorth verklaarde aan Radio RAI, dat zelfs een kort gebed, zonder dat de volledige rite van het exorcisme wordt voltrokken, uit zichzelf een écht exorcisme is.
Amorth: "Hetgeen Paus Franciscus deed, was een écht exorcisme!"
Bron: Radio RAI
Men zag het verkeerd. Bergoglio drijft de duivel niet uit, integendeel : hij drijft de duivel erin.
In zijn 'onschuld' illustreert de heer Bergoglio de tijdeloze actualiteit van het "Onze Vader".
Misschien lag dat niet eens in zijn bedoeling ?
... en leid ons niet in bekoring,
maar verlos ons van --- de kwade / het kwade ---.
En nog steeds blijven mensen dicussieren over 'de' of 'het' kwade.
Het gaat om de discussie, het levendig houden van de essentie.
Onze meest beminnenswaardige Vader, wij smeken U, wek ons en verlevendig ons geestelijk,
opdat we ons onophoudelijk bewust zouden zijn van de kwade en zijn streken. Amen.
Een reactie posten