"Ik heb nooit het woord 'gedumpt' gebruikt", zegt Catherine Corless bedrukt tegen The Irish Times.
"Ik heb nooit tegen iemand gezegd dat 800 lijkjes gedumpt waren in een beerput. Dat is nooit van mij gekomen. Het zijn niet mijn woorden." Het verhaal dat voortkwam uit het werk van de streekhistorica in Galway werd deze week in dramatische koppen wereldwijd verspreid.
Corless die buiten Tuam woont, heeft enkele jaren gewerkt op archiefstukken die horen bij het voormalige tehuis voor moeder en kind daar. Haar onderzoek legde bloot dat 796 kinderen, de meeste van hen zuigelingen, stierven tussen 1925 en 1961, in de 36 jaar dat het tehuis van de zusters van Bon Secours bestond.
Tussen 2011 en 2014 betaalde Corless € 4,- per keer om de overlijdensacte van elk kind te krijgen. De totale kosten bedroegen naar haar zeggen € 3184. "Als ik het niet deed, deed niemand het. In september had ik ze allemaal."
De naam, leeftijd, geboorteplaats en doodsoorzaak werden vastgelegd. Het gemiddelde aantal sterfgevallen per jaar bedroeg iets meer dan 22. The Irish Times heeft de informatie gezien. Van de kinderen wordt aangegeven dat ze zijn overleden aan tuberculose, krampen, mazelen, kinkhoest, griep, bronchitis en hersenvliesontsteking, naast andere ziekten.
Aan de dood van deze kinderen bestaat geen twijfel. De aantallen zijn een harde weerspiegeling van een periode in Ierland waarin kindersterfte in het algemeen veel hoger was dan vandaag, in het bijzonder in tehuizen waar infecties zich veel sneller verspreidden. Op sommige momenten in die 36 jaar telde volgens Corless' onderzoek het tehuis in Tuam meer dan 200 kinderen en honderd moeders, plus degenen die daar werkten.
Wat haar onthutst, verward en geërgerd heeft dezer dagen is de speculatieve toonzetting van veel van de verslaggeving rond het verhaal, met name wat er met de kinderen gebeurd is na hun dood. "Ik heb nooit het woord 'gedumpt' gebruikt" zegt ze nog eens met verslagenheid. "Ik wilde alleen maar dat deze kinderen herinnerd zouden blijven met hun namen op een plaket. Daarom heb ik dit project gedaan en nu is het een eigen leven gaan leiden."
Corless stelde eerder vast dat veel van de kinderen ter aarde besteld zijn in een onofficieel kerkhofje achter het tehuis. Het kleine grasveldje wordt al decennia bezocht door de plaatselijke bevolking, die er rozen hebben geplant en een kleine Maria-grot in de hoek ervan hebben gemaakt. (KN/The Irish Times)
Update: De Amerikaanse historicus Tim Stanley brengt sterke relativeringen en correcties aan op de berichtgeving met een artikel in The Telegraph: "Het is helaas moeilijk om niet uit de berichtgeving te concluderen dat het Tuam verhaal gebruikt wordt als onderdeel van een weidsere poging te suggereren dat het katholieke dogma verantwoordelijk is voor veel van de ellende uit het verleden." [Alsof we dat nog niet wisten!]
Bron: Katholiek Nieuwsblad
Link:
http://www.katholieknieuwsblad.nl/nieuws/item/5820-ierse-historica-distantieert-zich-van-sensatie-berichtgeving-over-moedertehuis
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten