Thomas en de opgestane Christus - Glasraam in de Saint-Pierre de Chartres (1305-1315)
"Leg uw vinger hier, en bezie mijn handen; steek uw hand uit, en leg ze in mijn zijde; en wees niet ongelovig, maar gelovig." (Johannes 20:27)
Thomas gaf Hem ten antwoord: "Mijn Heer en mijn God!" (Johannes 20:28)
|
2 opmerkingen:
" Ho kurios mou kai ho theos mou" : "Mijn Heer en mijn God" (Johannes 20:28)
Dat is de eerste christelijke geloofsbelijdenis in de wereldgeschiedenis na de Verrijzenis.
Uiterst kort en totaal geconcentreerd: 7(5) woorden en alles gezegd.
Thomas knoopt hier direct aan bij het kruisverhoor van Jezus door de hogepriester Kaifas, waar nu juist naar het God-zijn van Jezus gevraagd wordt en de beschuldigung van blasphemie verweten wordt.
Thomas is uiterst dapper: als enige der apostelen gaat hij naar buiten waar de anderen "uit schrik voor de joden binnenblijven" en bij zijn persoonlijke ontmoeting met de verrezen Heer stelt hij zich direct helemaal aan de zijde van de Heer en bekent volmondig waarvoor de Heer de kruisdood leed.
De Hl. Hieronymus vertaalt het in de Vulgaat zeer mooi (Johannes 20:27):
"...noli esse incredulus, sed fidelis":
De ongelovigheid, het petieterige "niet-kunnen-geloven" wordt daar gecontrasteerd met: (niet het "geloven-kunnen", maar wel met): de trouw, het zich-laten-vallen in het geloof, wat in het oudhebreeuws overigens stamverwant is met "stam (om op te steunen)", daarbij ook de "Ten'akh" dwz. 1. de 5 bijbelboeken van Mozes (Gen., Ex. Lev., Num. Deut.), de boeken der wijsheid en de boeken der propheten.
Helemaal tegen de toenmalige mainstream in, moedig, dapper, ook met doodsverachting- gans op Christus gecentreerd.
Voor de huidige belabberde tijden en de lafheid en totaal geloofsverlies van de postconciliaire "pastores" is dat het totale contrastprogram.
Een totale schande overigens dat de burgemeester van Antwerpen Bart De Wever na de dood van een student van 21 jaar uit Deurne bij een corona-razzia dan in zijn communiqé nog spreekt van "...naleven der regels wegens het gemeenschappelijk welzijn".
In het frans bestond dat reeds 1792: onder Robespierre met zijn "comité de salut public".
Dat was helemaal niet sereen en eindigde ook niet sereen.
Onze vriend Herodotus vertelt ons in zijn Historiën dat de Achaemeniden (Oude Perzen), alles 2 keer debatteerden vooraleer ze een belangrijke beslissing namen; de eerste keer dronken, en opnieuw de dag erop wanneer ze weer nuchter waren. Als het resultaat van beide debatten hetzelfde was, dan was de beslissing genomen.
Het Overlegcomite zou daar een voorbeeld aan moeten nemen;
Het zou mooi zijn dat er na twee keren genoeg gedebatteerd is.
Uit het VRT Nieuws;
"Er komt volgende week geen volledige heropening van het onderwijs", [ OOK AL WAS HET NET HET OPZET VAN DE LOCKDOWN ROND PASEN OM HEROPENING MOGELIJK TE MAKEN ] zoals aanvankelijk de bedoeling was. Dat is beslist op het overleg van Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA), de onderwijskoepels en de vakbonden. Er komt een terugkeer naar de toestand van voor de zogenoemde paaspauze. De coronacijfers zijn nog niet genoeg om te gaan voor een volledige heropening. [ LIEDEN ZONDER MEDISCHE ACHTERGROND, KUNNEN DAAR GEEN OORDEEL OVER VELLEN ] Woensdag hakt het Overlegcomité de knoop definitief door." [ OOK DIT ZIJN LIEDEN ZONDER MEDISCHE ACHTERGROND ]
Een reactie posten