Gaudium et Spes
In Gaudium et Spes (7 December 1965), een document dat in vele opzichten problematisch is, wordt er om één of andere reden, zeer sterk de nadruk gelegd op het 'probleem van de bevolkingsaanwas'. Het is duidelijk dat Kardinaal Suenens hierachter zit.47 - "Tenslotte constateert men met grote bezorgdheid in bepaalde delen van de wereld problemen, die voortvloeien uit de bevolkingsaanwas. Dit alles beangstigt het geweten van velen."
87 - 1. "De internationale samenwerking is hoogst noodzakelijk, waar het gaat over volken, die tegenwoordig zeer dikwijls, naast zoveel andere moeilijkheden, ook nog de bijzondere lasten moeten dragen, die een gevolg zijn van hun snelle bevolkingsaanwas."
Gaudium et Spes beweert dus blijkbaar dat de bevolkingsaanwas 'beangstigend' is voor 'velen'. Wie zijn die velen?
De bevolkingsaanwas is dus een probleem en daar moet blijkbaar iets aan gedaan worden. Wie kan hulp bieden?
52 - "De wetenschapsmensen, vooral de deskundigen op biologisch, medisch, sociaal en psychologisch gebied, kunnen veel doen voor het welzijn van huwelijk en gezin en voor de rust van de gewetens, als zij door gemeenschappelijke studies meer licht trachten te brengen in de verschillende factoren, die voor een gezonde regeling van de menselijke voorplanting van nut zijn."
Toch zegt Gaudium et Spes:
51 - "Uitgaande van deze beginselen mogen de kinderen van de Kerk bij de geboorteregeling geen wegen inslaan, die door het leerambt, bij zijn interpretatie van de goddelijke wet, worden afgekeurd."
Echter, in voetnoot 14 van GS Deel 2, Hoofdstuk 1, Artikel 5 gaat de hellepoort open:
Voetnoot 14 - "Sommige vraagstukken, die nog een nadere en nauwkeuriger bestudering behoeven, zijn op bevel van de Paus toevertrouwd aan een Commissie voor de bestudering van de demografie, het gezin en de bevolkingsaanwas. Wanneer deze Commissie haar taak volbracht heeft, zal de Paus zelf zijn oordeel geven. Daarom wil de Heilige Synode bij deze stand van de leer van het Leerambt/Magisterium, niet onmiddellijk concrete oplossingen voorstellen."
Paus Paulus VI
Paus Paulus VI blies, onder druk van Kardinaal Suenens de reeds bestaande Commissie 'Demografie, Gezin en Bevolkingsaanwas' nieuw leven in. Echter, deze Commissie zou zich nu gaan bezighouden met de geboortenbeperkingspil en andere nieuwe methodes van anticonceptie.In juni 1966 stemde deze Commissie ten gunste van een wijziging de kerkelijke leer aangaande geboortebeperking. Het rapport met de titel "Ontwerp van het Document betreffende Verantwoordelijk Ouderschap" werd natuurlijk meteen gelekt.
De stemming was als volgt verlopen:
Pro-anticonceptie: de Kardinalen Suenens, Doepfner en de Aartsbisschoppen Dearden, Dupuy, Mendez, Rueuss en Zoa
Contra-anticonceptie: Kardinaal Ottaviani, Aartsbisschop Morris en Bisschop Colombo
Onthoudingen: de Kardinalen Heenan en Aartsbisschop Pinz
Dat het tot een Commissie en tot een stemming pro-anticonceptie binnen de Kerk had kunnen komen, was een direct gevolg van de opening die door Gaudium et Spes werd gecreëerd.
Eén van de protestantse waarnemers tijdens Vaticanum II, Dr. Robert McAfee Brown, verklaarde het volgende:"Gaudium et Spes gaat veel verder dan de traditionele leer die zegt dat de voortplanting en de opvoeding van kinderen de primaire doeleinden van het huwelijk zijn. Dankzij de tussenkomst van mannen zoals Kardinaal Suenens en Kardinaal Leger werd de klemtoon in Gaudium et Spes verschoven van voortplanting en opvoeding naar 'echtelijke liefde'."
Humanae Vitae: het verbod op anticonceptie uitgevaardigd door Paus Paulus VI
Destijds gingen Suenens en co. rustig verder. Uiteindelijke zou Suenens in aanvaring komen met Paus Paulus VI naar aanleiding van zijn encycliek Humanae Vitae (1968). Het gebruik van abortus, sterilisatie en artificiële voorbehoedmiddelen zoals het condoom en de pil werden verboden. Suenens was het hier niet mee eens!In mei 1969, gaf Suenens een interview aan het Franse Katholieke tijdschrift Informations Catholiques Internationales waarin hij gepassioneerd de Romeinse Curie bekritiseerde. Eugène-Gabriel-Gervais-Laurent Kardinaal Tisserant eiste vervolgens de herroeping van de kritiek, maar Suenens weigerde.
Waarschijnlijk heeft Suenens zijn Templeton Prize aan deze fratsen te danken.
Koning Boudewijn
Tijdens de abortuskwestie begin jaren negentig consulteert Koning Boudewijn discreet een aantal mensen. Eén van hen is Kardinaal Danneels.Danneels adviseert Koning Boudewijn botweg om de abortuswet te ondertekenen.
Boudewijn vraagt in het geheim ook raad aan de Franse pediater Jérome Lejeune. Lejeune is een felle tegenstander van abortus en een persoonlijke vriend van Paus Johannes Paulus II. Lejeune raadt Koning Boudewijn aan om de wet niet te tekenen.
Tot slot werd Kardinaal Ratzinger, toen de Prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer, geconsulteerd. Blijkbaar is Leo Delcroix nog persoonlijk naar Rome geweest om in naam van Koning Boudewijn met Kardinaal Ratzinger te gaan overleggen.
Kardinaal Ratzinger oordeelde dat Koning Boudewijn de abortuswet niet mocht ondertekenen.
Dit was duidelijk tegen de wil in van Danneels, die altijd al een 'goede' leerling van Suenens is geweest en gebleven.
Merkwaardig is ook dat het Kardinaal Danneels is die het opstarten van de procedure tot heiligverklaring van Koning Boudewijn na diens overlijden verhindert.
4 opmerkingen:
Suenens was bezeten van de Malthusiaanse bende. Die bende was en is nog steeds bijzonder invloedrijk in België. Dit is gemakkelijk te zien in het prille begin van ons arm landje.
De eerste vrouw van Leopold I was Charlotte of Wales, enig kind van koning George IV van Engeland. Indien Charlotte niet vroegtijdig gestorven was, zou Charlotte Koningin van Engeland geworden zijn. Aangezien met de dood van zijn vrouw prins Leopold van de Engelse troon wegviel, heeft George IV zijn schoonzoon als troostprijs eerst Griekenland als koninkrijk aangeboden, hetgeen hij geweigerd heeft, maar hij aanvaardde België wel.
Hoe je ook draait en keert, de Belgische kroon is een cliënt van de Engelse. Aangezien vooral Elizabeth I, Charles II, en George III van Engeland gigantische leningen bij de bankiers aangegaan hebben, is de Engelse kroon cliënt van die bankiers. En wie waren de gezanten van die bankiers in België?
Jean-Baptiste Nothomb, Liberaal en vrijmetselaar, spoorweg en steenkoolmagnaat. Lord Palmerston was zo blij met zijn gezant in België dat hij Nothomb in 1840 als gezant naar de Duitse Bond stuurde, maar na de val van de Belgische Lebeau regering in 1841 waren zijn diensten opnieuw in België vereist als Eerste Minister (1841-1845). Hier was Nothomb bijzonder verdienstelijk in het oplossen van problemen in zake het verlies van Zeeuws-Vlaanderen (rechten over de Schelde en haven van Antwerpen), splitsing van Luxemburg en de splitsing van Limburg. (de IJzeren Rijn) Spoorweg en havenbelangen spelen een belangrijke rol – vooral de financiering ervan. Nothomb regelt het voor de bankiers.
Sylvain Van de Weyer, eerste minister van België (1845-1846), liberaal en vrijmetselaar, getrouwd met Elizabeth Bates, enige dochter van Joshua Bates van de Barings Bank, de privébank van het Britse koningshuis. Trivia: na het Belgisch politiek toneel verlaten te hebben, ging hij in 1848 op pensioen als vicepresident van London Library en woonde op zijn estate in Berkshire. Totale Trivia: zijn kleindochter Sylvia Brett was getrouwd met de laatste Blanke Rajah, de feodale cliëntkoningshuis van Brunei. Punt is: men wordt beloond voor “services rendered to the Englisch crown”. Suenens wist dit.
Het is onder het premierschap van Sylvain Van de Weyer met Walthère Frère-Orban als minister van Financiën (1848-1852) dat de Nationale Bank van België in 1850 opgericht wordt. Opgericht met 100% privékapitaal als Naamloze Vennootschap door Jonathan-Raphaël Bischoffsheim, getrouwd met Henriette Goldschmidt. Hij was eerder oprichter van de bank Bischoffsheim & Goldschmidt (1827) – de duistere geopolitieke zaakjes deze bank in verwikkeld is... Gespecialiseerd in het financieren van spoorwegen wereldwijd en dan de leningen te als collateraal te gebruik om wapens te verhandelen (Amerikaanse Burgeroorlog en in Zuid-Amerika). Bischoffsheim financierde ook Rockefeller’s ‘Standard Oil’. Bischoffsheim is dus oprichter en eigenaar van de Belgische Nationale Bank, alsook oprichter van het Gemeentekrediet van België in 1860, en het ASLK - de bank voor de brave Vlaamse Katholiek – het latere Dexia.
Na de eerste schoolstrijd in 1880 verdwijnen de liberalen van het politiek toneel. Frappant is dat het tot 1999 duurt eer er opnieuw een liberaal (Guy Verhofstadt) tot eerste minister verkozen wordt en dat onder zijn neus het precies Dexia is dat gekelderd werd. Verhofstadt wordt met een snoepjobje in Europa beloond, met de belofte Barosso op te volgen. God helpe ons. Het is overduidelijk dat indien men de synagoge van satan dient, men rijkelijk beloond wordt. Leterme idem.
Belangrijk is te beseffen dat de bank van de Kerk in België eigendom was dezelfde mensen die ook de orde van B’nai B’rith en Temple Emanu-el gesticht hadden, mensen die letterlijk een wereldoorlog en talloze andere oorlogen begonnen zijn. De Belgische prelaten regelden dus hun financiën met de synagoge van satan.”
“Ah Mr de monseigneur aartsbisschop. Wilt u profiteren van ons april aanbod in leningen? De rentevoet zal laag gehouden worden natuurlijk, maar dan moet u wel ons nieuw geboortebeperkingsproduct aan de man brengen.”
Mgr. Vincenzo Lecci (1810-1903), de latere paus Leo XIII (1878-1903), was nuntius is België (1843-1846). Mgr. Lecci heeft de Leopold I en vooral diens tweede echtgenote, de vroom katholieke koningin Louise of Orléans persoonlijk kunnen overtuigen een aantal wetten van liberalistische en vrijmetselaar regeringen in te tomen. De koning is blijft de man die wetten promulgeert, ook al zijn politici door de duivel bezeten. Lecci’s grootste verdienste vinden we in het verenigen van de Belgische katholieken als blok tegen de Liberale minderheid.
Dit is te vergelijken met Koning Boudewijn en de abortuswet. Maar helaas was de Belgische kroon een cliënt van de Engelse, en het was reeds in de grondwet ingebouwd dat je je van een koning gewis kon maken indien cliënt zich niet gedraagt. Fijn gezien van de liberalistische vrijmetselaars uit 1830-1840.
Hoe dan ook in 1850 was het kwaad al geschied. De financiële oligarchen hadden met de Nationale Bank het land en de vruchten van de arbeid van haar burgers in hun kluwen. Niet voor niets dat Paus Leo XIII in 1880 Mgr. Dillon aanspoorde de lezingen over “THE WAR OF ANTICHRIST WITH THE CHURCH AND CHRISTIAN CIVILIZATION” te publiceren.
Een prelaat kan wel wanneer hij wil. Maar Suenens en Danneels willen dus niet, en verkozen alliantie met de synagoge van satan. Een aartsbisschop die niet begrijpt dat hij in zijn positie machtig is, is een verrader. Hij moet echt niet zijn ziel aan de duivel verkopen om macht te verwerven. Zijn positie als aartsbisschop op zich geeft hem meer macht dan hij aankan.
Suenens werd tot hulpbisschop gewijd in 1945; tot aartsbisschop in 1961; terugtrekking in 1981 en gestorven in 1996(Het jaar van Roeach).
Voor vlamingen had hij geen sympathie; voortrekker van de liturgische vernieuwingen, van de charismatische bewegungen, geinteresseerd voor de oecumene met anglikanen en protestanten "ten allen prijze"- ook en op de eerste plaats met prijsgeving van de Kerk zelf.
Geen wonder dat hij kerkintern onder de damnatio memoriae gevallen is.(Ook zoals Annibale Bugnini, de knutselaar van de nieuwe missaal)
Suenens heeft de totdantoe in de Hl. Kerk fundamentele verbinding van huwelijk, vruchtbaarheid en sexualiteit helemaal uit mekaar proberen te trekken- met geweldige gevolgen voor devroeger katholieke bevolking.
Een echt demonisch werken, dat reeds sedert de 30-er jaren in Belgie werkzaam was.
Een reactie posten