Theoloog Congar over Vaticanum II: ‘Belgen waren efficiënt en krachtig op ‘Leuvens’ Concilie’

BRUSSEL (RKnieuws.net) - Dat de Belgen op Vaticanum II hebben gewogen, is een publiek geheim. Sinds enkele jaren beschikken we over een unieke bron die dat staaft: het Conciliedagboek van de grote Franse theoloog en dominicaan Yves Congar. Dat mocht op zijn verzoek pas na 2000 worden gepubliceerd.

Yves Congar behoorde tot de stroming van de 'progressieve' Nouvelle Théologie.

In de notities die Congar in een vranke en vrije stijl neerpent tijdens het Concilie, zie je zijn groeiende waardering voor de Belgen. “Het is een feit dat kardinaal Suenens het Concilie als het ware stuurt en dat de kleine Belgische groep de zaken praktisch leidt”, noteert hij op 30 november 1963. En op 10 maart 1964: “Ik merk eens te meer de realistische en concrete geest van de Belgen op die hen in staat stelt om efficiënt te zijn.”

Enkele dagen later gaat hij daar dieper op in. “Men zegt van dit Concilie: ‘Primum Concilium Lovaniense, Romae habitum’ - Het eerste Leuvense Concilie, gehouden te Rome. Dat is in grote mate waar, tenminste voor de theologie.” Hij beschrijft gedetailleerd hoe de kleine ploeg van zes Belgen te werk gaat en hoe het Leuvense netwerk marcheert. “Ze komen allemaal van Leuven en ze verwijzen naar Leuven. Ze kennen elkaar, waren jaargenoten en tutoyeren elkaar. Ze hebben vertrouwen in de competentie van de hunnen: wat van Leuven komt, is heilig.” Meermaals merkt Congar op dat “wat monseigneur Lucien Cerfaux zegt, nog boven het evangelie staat”. De Franse theoloog beschrijft hoe het Belgisch college, waar hij vaak verbleef, geleidelijk aan het middelpunt werd van de conciliaire werkzaamheden. “Ze genieten van hun efficiëntie. Tijdens de maaltijden op het Belgisch college feliciteren ze elkaar en gaan ze er prat op dat ze dit of dat hebben gezegd of erdoor hebben gekregen. (…) Men weet dat het centrum van het werk daar is. Daarom zoekt men hen op om dit of dat erdoor te krijgen.”

Congar laat zich lovend uit over kardinaal Suenens, die het Concilie nauwgezet volgt, en over Albert Prignon, de rector van het Belgisch college. Maar voor de theologie is het centrum volgens hem Gérard Philips: die heeft de juiste intellectuele capaciteiten, het juiste karakter en beheerst de kunst van de overreding en de diplomatie om het Concilie naar zijn hand te zetten: “Nooit geeft hij de indruk dat hij hen wil ‘hebben’, maar in de feiten, heeft hij hen. Zijn uiteenzetting is doorspekt met ‘Si Patres velint’ (als de Concilievaders het willen), die de indruk geven dat zij in vrijheid beslissen, maar in de feiten leidt hij de Vaders naar waar hij wil.”

Die efficiëntie steekt in zijn ogen schril af tegen de Franse manier van werken. “De Belgen nemen een militante en offensieve houding aan. Zij stellen zich er niet mee tevreden, zoals de Fransen, om timide enkele detailcorrecties voor te stellen en voor de rest de tekst te laten zoals hij is. (…) Bij de Belgen werken de bisschoppen en de experten op voet van gelijkheid, als oud-studenten van Leuven.”

Jan De Volder (Tertio)


Met andere woorden, dit was een bedrieglijke wijze van handelen!!!