Ode aan de Vreugde - Friedrich von Schiller

Vreugde, schone vonk door God geschonken,
Dochter uit Elysium,
Wij betreden vuurbedronken,
Hemelse, Uw heiligdom.
Uw betovering maakt weer één
Wat traditie streng had verdeeld;
Alle mensen worden broeders
Waar Uw zachte vleugel streelt.

Wees omvat, miljoenen zonen,
Deze kus aan de ganse Wereld!
Broeders, boven de sterrenhemel
Moet een lieve Vader wonen.

Wie het groot succes al inde,
Van een vriend de vriend te zijn,
Wie een lieve vrouw kon vinden
Dele met ons dit festijn!
Zelfs wie maar op heel de wereld
Aan één ziel zijn lot verbond!
Wenend weggaan moet degene
Die de boodschap nooit verstond!

Wie op aarde woont
Koester deze sympathie.
Die naar de sterren leidt,
Waar de Onbekende heerst.

Alle wezens drinken vreugde
Aan de borsten der natuur,
Alle goeden, alle slechten,
Volgen haar rozenspoor.
Kussen gaf zij ons en druiven,
En een vriend, beproefd in de dood.
Wellust werd aan de worm prijsgegeven,
En de Cherubijn staat voor God.

Jullie werpen je ter aarde, mensenzonen?
Kunnen jullie de Schepper voelen?
Zoek hem boven de sterrenhemel!
Boven de sterren moet Hij wonen!

Vreugde heet de veer
In de eeuwige natuur.
Vreugde, vreugde drijft de raderen
In de grote wereldhorloge
Bloemen lokt zij uit de knoppen,
Zonnen uit het firmament,
Sferen rolt zij in de ruimten
Die de telescoop niet kent.

Blij zoals Zijn zonnen vliegen
Door des hemels prachtig plan,
Loop ook, broeders, jullie baan,
Vreugdevol zoals een held ter zege.

Uit de vurige waarheidsspiegel
Lacht zij met de wetenschapper.
Naar de steile deugdenheuvel
Voert zij zacht wie lijden moet.

Op de zonneberg van het geloof,
Ziet men haar banieren wapperen,
Door de kier van gebarsten zerken
Haar in 't engelenkoor staan.

Doorsta toch moedig, mensenzonen!
Doorsta voor de betere wereld!
Boven, over het sterrenveld
Zal een grote God u lonen.

Goden kan men niets vergelden;
Mooi is aan hen gelijk te zijn.
Leed en armoe, kom jullie melden,
Met de blijden nu blij zijn.
Woede en wraak zij nu vergeten,
Onze aartsvijand vergeven.
Geen verdriet mag aan hem vreten,
En van rouw zij hij bevrijd.

Laat ons 't schuldenboek verscheuren!
Verzoend de hele wereld!
Broeders, boven de sterrenhemel
Berecht God ons, zoals wij berechten.

Vreugde sprankelt in bokalen;
Uit het gouden druivenbloed
Drinken kannibalen mildheid,
De vertwijfeling heldenmoed.
Broeders, vlieg op van uw plaatsen,
Geef de volle roemer door op 't feest,
Laat maar bruisen 't schuim ten hemel,
Dit glas aan de Goede Geest!

Hem die sterrenstelsels loven,
Hem die de Serafijn zingend prijst,
Dit glas aan de Goede Geest,
Boven het sterrendak daarboven!

Vaste moed in het lijden,
Hulp waar de Onschuld weent,
Eeuwigdurende gezworen eden,
Waarachtigheid tegenover vriend en vijand,
Mannentrots voor koningstronen
Broeders, al kost het goed en bloed
Wil verdienste kronen
En de ondergang aan het leugengebroed!

Sluit de heilige cirkel hechter,
Zweer bij deze gouden wijn
Uw gelofte trouw te zijn,
Zweer het bij de Sterrenrechter!
Redding van de ketenen des tirannen
Grootmoedigheid voor de bozewicht
Hoop op het sterfbed
Genade bij het Laatste Oordeel
Ook de doden zullen leven
Broeders drink en zing met ons mee
Alle zondaars worden hopelijk vergeven...
En de hel zal er dan niet meer zijn...

Een opgewekt afscheidsuur
Zoete slaap in de lijkwade
Broeders, een milde uitspraak
Uit de mond van de Dodenrechter