De Paus heeft gelijk!

De paars-groene partijen sparen hun kritiek op de vermeende condoom-uitspraken van de Paus niet. Zoals we al een paar keer geschreven hebben, zei de Paus niets over condooms. Hij had het over ‘voorbehoedsmiddelen’. Het is natuurlijk moeilijk als je je moet gaan verdedigen tegen leugens die in de wereld gezet zijn door het persagentschap Reuters.

Hoe dan ook. Het is een waarheid als een koe dat condooms of voorbehoedsmiddelen het AIDS-probleem niet oplossen. Het is dan ook bijzonder jammer dat er nog maar eens politieke spelletjes gespeeld worden rondom ethische kwesties in verband met leven en dood.

Open VLD, MR, SP.A, PS, Groen! en Ecolo hebben ervoor gekozen om een links, anti-democratisch en anti-katholiek front te vormen tegen de Paus.

De onverdraagzame houding van deze partijen is een bedreiging voor de democratie. Zij willen iedereen de mond snoeren die het niet eens is met hun bekrompen visie op de wereld. Dat ze de godsdienstvrijheid in gevaar brengen, schijnen ze blijkbaar niet te beseffen. Of misschien is het hen net daarom te doen. Starten zij hier weer een nieuwe godsdienstoorlog?

Zoals zo vaak is de godsdienst hier weer het slachtoffer en trachten politieke partijen electorale munt te slaan met hun simplistische standpunten.

Het is lang geleden, maar we weten dus weer hoe de breuklijnen tussen ongelovigen en gelovigen in dit land lopen. Nu is er tenminste weer duidelijkheid.

Maar, de Paus heeft gelijk! De vraag van liberalen, socialisten en groenen aan minister De Gucht om de Pauselijke Nuntius op het matje te roepen in verband met de vermeende condoom-uitspraken haalde de headlines van het nieuws. Daardoor aangemoedigd stelde PS-kamerlid André Flahaut in de Kamer voor dat de regering haar ambassadeur bij de Heilige Stoel terugroept. Minister van Buitenlandse Zaken en atheïst Karel De Gucht, kampioen in het maken van botte en onverantwoordelijke uitspraken, bestempelde de uitlatingen van Benedictus XVI ironisch genoeg als jawel “onverantwoordelijk”.

Eens te meer wil het grote gelijk van de zichzelf uitgeroepen atheïstische en linkse intelligentsia, versterkt door een steeds linksere Open VLD met in de rangen best wat mandatarissen die niet vies zijn van een hapklare brok, het luidst klinken: “Laten we de Paus en met hem de Katholieke Kerk en bij uitbreiding het Christendom aan de schandpaal spijkeren.”

Komt het, tegen de achtergrond van deze ‘politische Spielerei’ nog bij iemand op om de gewraakte uitspraak van Benedictus XVI in een breder kader te plaatsen en te peilen naar de boodschap die er achter schuilt?

De stelling van de Paus wordt controversieel genoemd. ‘Omstreden’ dus, ‘aanvechtbaar’ en ‘zichzelf tegensprekend’. De boodschap van de Paus bestaat minstens uit twee elementen, die allebei in ogenschouw moeten worden genomen. In zijn redenering stelt de kerkvader het aldus: “Het verspreiden van condooms lost het aidsprobleem niet op...” Hij vervolgt: “... het vergroot het.”

Kan het AIDS-vraagstuk worden opgelost door het verspreiden van condooms? “Neen” lijkt me het plausibele antwoord op deze eerste vraag. Vergroot het condoomgebruik het probleem? Het antwoord op de tweede vraag lijkt op het eerste gezicht ook “neen” te zijn, maar voorbehoud is aangewezen.

AIDS gaat inmiddels een generatie mee. Wat hebben de condoom-campagnes ons opgeleverd? Heeft het promoten van condoomgebruik het verschil gemaakt? Het antwoord is een duidelijk “NEEN”.

Het gebruik van condooms kan theoretisch de verspreiding van AIDS remmen, maar lost het AIDS-probleem natuurlijk niet op. Met andere woorden: het gebruik van een condoom maakt de kans op besmetting voor een plichtsbewust individu kleiner, maar de kans op besmetting blijft wel aanwezig voor het geheel van de bevolking net op dezelfde manier als ook zwangerschap ondanks condoomgebruik ook niet uitgesloten is.

In bij benadering 7 tot 10 procent van de gevallen faalt condoomgebruik. De theoretische bescherming die het condoom biedt, mag dan wel heel hoog wezen, in de praktijk wordt een veel slechter resultaat vastgesteld. Onder meer omdat het condoom vaak op een verkeerde manier wordt gebruikt of in de meeste gevallen helemaal niet wordt gebruikt.

Het aantal HIV-besmettingen groeit dagelijks met 7.500 aan. Er zijn wereldwijd 5 miljoen nieuwe infecties per jaar of tien mensen per minuut. Ook in ons land stellen we trouwens een stijging van 4,5 procent van het aantal nieuwe diagnoses vast.

Besmetting via seksueel contact is vooral het gevolg van verschillende partners en overlappende relaties. In verschillende Afrikaanse landen zou het condoomgebruik toegenomen zijn bij jongeren die meer dan één partner hebben. Toch neemt het aantal besmettingen toe, ondanks condoomgebruik.

Maar in landen zoals Rwanda, Oeganda en Zimbabwe (het land met het hoogste aantal aidswezen) zou het aantal nieuwe HIV-infecties afgenomen zijn tengevolge van wijziging in seksueel gedrag. Daar zouden jongeren nu pas op latere leeftijd seksuele betrekkingen hebben.

Exclusieve en wederzijdse trouw aan de partner, zoals gepromoot door de Katholieke Kerk, is een veel effectievere maatregel tegen besmetting met HIV dan condoomgebruik.

Het condoom biedt dus een schijnveiligheid die de vicieuze cirkel van risicovol seksueel gedrag niet doorbreekt. Door het condoomgebruik te promoten, wordt een gevoel van veiligheid gecreëerd en neemt het aantal onveilige seksuele contacten toe, waardoor ook het risico op besmetting veel groter wordt. Ondanks het condoom.

Vorige week nog stelde Edward C. Green, directeur van het AIDS Prevention Research Project van de Universiteit van Harvard in een interview dat er “inderdaad een relatie bestaat tussen verhoogd condoomgebruik en meer HIV-infecties.” Dit is volgens hem te wijten aan feit dat men door de aanwezigheid van voorbehoedsmiddelen “meer risicogedrag vertoont dan bij de afwezigheid ervan”, doordat er een onterecht gevoel van zekerheid optreedt. Nog volgens Green is monogamie inderdaad de beste oplossing om het aantal nieuwe besmettingen terug te dringen.

De waarheid is dat het condoom een derderangs voorbehoedsmiddel is, dat door de farmaceutische industrie tot het wondermiddel tegen AIDS werd uitgeroepen. LIES, LIES, LIES. Niets is minder waar: SAFE SEX BESTAAT NIET!!!

Het recht op vrije meningsuiting geldt blijkbaar niet voor Katholieke gezagsdragers, zelfs als zij de enigen zijn die de waarheid spreken.

Eerder konden we bijvoorbeeld ook al vaststellen hoe de afwegingen die Kardinaal Danneels maakte in het euthanasiedebat leidden tot overtrokken commentaren. Waarom horen we geen instemming wanneer de Kardinaal zich uitspreekt voor menselijkheid ten aanzien van asielzoekers? Waarom klinkt geen handengeklap als de Paus zich nadrukkelijk uitspreekt tegen de corruptie die heel wat Afrikaanse machthebbers kenmerkt? Wanneer hij seksueel geweld een gruwelijke misdaad noemt?

De hoogste gezagsdrager van de Heilige Katholieke Kerk, de Opvolger van Petrus en de Vicaris van Christus op Aarde, heeft weldegelijk het recht om zich uit te spreken over de basisprincipes van het Katholieke Geloof.

De Paus heeft het recht om zich uit te spreken over onkuisheid en overspel. Kuisheid en echtelijke trouw behoren tot de basisprincipes van de Katholieke Kerk. Net als de vergevingsgezindheid en het mededogen voor de kleine, de zieke... die maken dat de Katholieke Kerk overal ter wereld een hoofdrol speelt in de opvang, verzorging en begeleiding van AIDS-patiënten en van AIDS-wezen. Daar waar de wereld met de Verenigde Naties op kop faalt, daar schittert de Kerk.

Kerkelijke organisaties weten dan ook heel goed waar ze over spreken als ze het over AIDS hebben. Ze zijn sinds het begin van de epidemie betrokken en waren vaak de eersten en enigen die reageerden en hun diensten aanboden. In landen als Zambia, Tanzania, Kenia en Lesotho wordt tot 60 procent van de nationale gezondheidszorg uitgevoerd door kerken of daaraan verwante organisaties. Spreken over ‘conservatieve krachten’ die praktische oplossingen in de weg staan door het gebruik van het condoom te verbieden, is dan ook al te gemakkelijk en een enorme miskenning van hun onbaatzuchtige inspanningen.

In Afrika zijn er logistieke problemen die er toe leiden dat er voor de overgrote meerderheid van de bevolking gewoon geen condooms beschikbaar zijn. Condoomgebruik promoten is dan ook ronduit absurd.

Kortom, de Paus heeft gelijk. Zijn redenering is logisch en sluit als een bus. Dit is ook niet verwonderlijk als je één van, zo niet, de meest briljante geleerde bent die op dit ogenblijk op Aarde rondloopt.

Karel De Gucht en de partijen die hem opstoken, Open VLD, MR, SP.A, PS, Groen! en Ecolo, hebben ongelijk. Degenen die het condoomgebruik promoten als enigste dam tegen AIDS zijn verantwoordelijk en medeschuldig aan elke AIDS-patient die er als gevolg van mislukt condoomgebruik bijkomt.

Wij betreuren dan ook ten zeerste dat de progressieve zijde van het politieke spectrum deze gelegenheid aangrijpt om zich nog maar eens te bewijzen als tegenstander van de Heilige Katholieke Kerk. Dit getuigt inderdaad niet van een hoog intellectueel gehalte.

Het is inderdaad veel gemakkelijker zich als ‘goede’ progressief te bewijzen door de standpunten van de Kerk gratuit aan te vallen en zich te bemoeien met kerkelijke zaken, dan constructief te werken aan een oplossing voor het HIV-probleem in Afrika.

Nog eens op een goedkope manier in het nieuws komen met het volslagen overbodige en onterechte ‘berispen’ van de Pauselijke Nuntius vanuit de eigen bekrompen politieke ideologie houdt Open VLD, MR, SP.A, PS, Groen! en Ecolo duidelijk meer bezig dan de échte strijd tegen AIDS in Afrika.

Eens te meer blijkt dat de kwaliteit van de politici er duidelijk op achteruit gaat. Ze zijn gewoon niet slim genoeg om complexe problemen op een degelijke manier te analyseren. Derderangs politici zouden beter hun mond houden over derderangs voorbehoedsmiddelen. Dit alles belooft helaas niet veel goeds voor de toekomst.

Het erge is niet zozeer de bekrompenheid nu van politiek links. Wel dat het daarmee treffend illustreert wat al enkele jaren zonneklaar is, dat de Politiek Correcte Club aan ‘progressief zijn’ geen betere inhoud weet te geven dan het zich luidkeels afzetten tegen al dan niet vermeende reactionaire en conservatieve krachten.

VIVA IL PAPA

VIVA
VIVA
VIVA