 |
Sebastiano Ricci, Paus Paulus III heeft het visioen van het Concilie van Trente |
[…] Het Concilie verliep dus langzaam, maar desondanks werden op 19 juli dertien artikelen over de Heilige Mis ter bespreking aan de theologen voorgelegd. Na langdurig overleg en het overwinnen van vele moeilijkheden vond uiteindelijk op 17 september de tweeëntwintigste zitting plaats.
De leer betreffende de Heilige Mis werd voorgesteld en aanvaard in negen hoofdstukken en evenveel canons. Ze behandelden de instelling en aard van het Offer, de Missen ter ere van de Heiligen, de ceremonies, de privémis, de liturgische taal en de uitleg van de riten die voor het volk moesten worden gecelebreerd. Zij definieerden: "de Mis was een waarachtig offer"; Christus had met de woorden: "Doe dit ter nagedachtenis aan Mij", een zoenoffer ingesteld voor de levenden en de doden.
Degenen die de kerkelijke ritus, de praktijk van het mengen van water in de kelk, het gebruik van Latijn, het zachtjes reciteren van de consecratiewoorden en privémissen verwierpen, werden veroordeeld. Een ander decreet drong er bij de bisschoppen op aan om alle misbruiken die door oneerbiedigheid, hebzucht of bijgeloof in de misviering werden geïntroduceerd, uit te bannen; zich te onthouden van het gebruik van ongepaste muziek en de ontheiliging van kerken door seculiere activiteiten niet te tolereren; ervoor te zorgen dat priesters de Mis op de juiste tijden, volgens de juiste ritus en met devotie vierden, en de mensen aan te sporen om op zon- en feestdagen naar parochiekerken te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten