Ondanks 60 jaar zélfdestructie en wanbeleid is de Kerk vandaag de dag - wereldwijd - de enige instelling die nog steeds in staat is om op deze manier zo'n enorme menigte jongeren bijeen te brengen.
Dit vermogen werd in 2000 toegeschreven aan het 'persoonlijke charisma' van Paus Karol Wojtyla. Nu hebben we echter het bewijs dat het niet het 'persoonlijk charisma' van JPII was die dit fenomeen mogelijk maakte.
Vandaag zien we dat Robert Francis Prevost zijn plaats inneemt - een man die tot drie maanden geleden niemand kende - en toch zijn de jongeren massaal gekomen.
Wat hen mobiliseert, is dus niet deze of gene Paus, maar een Geloof dat de eeuwen trotseert en zich verzet tégen secularisatie, tégen banaliteit, tégen het filosofische concept dat mensen slechts, biologische machines zijn - zonder ziel - of zich gedragen als dieren en gereduceerd kunnen worden tot hun lagere instincten.
Afgezien van alle tegenstrijdigheden, en onvoorstelbare oppervlakkigheid is het signaal dat in Tor Vergata door vele jongeren geven wordt, krachtig!
Een gelovige jongere is namelijk bereid om zijn of haar toekomst in Gods handen te leggen. Veel jongeren en hun ouders deinzen er wel voor terug om hun lot in de handen te leggen van zwalpende bisschoppen en pausen die géén indrukwekkende staat van dienst hebben in het geven van spirituele leiding.
Het hoogmoedige Tweede Vaticaans Concilie riep de Kerk op om Zichzelf continu te vernieuwen en ondergroef hiermee Haar eigen fundament door chaos en verwarring te zaaien.
God kan alleen gevonden worden in stille vrede, tijdens een intense zoektocht naar dé Waarheid. Dit betekent dat er een stille ruimte gecreëerd moet worden om de Stem van God te horen.
Dit kan worden bereikt door middel van stil gebed en meditatie. Herrie en de afleidingen van de wereld moeten worden verdreven, alleen zo kan men ruimte creëren om Gods Stem te horen, Zijn Liefde te voelen en Zijn Wil te onderscheiden.
Wat dat betreft is de Jubilee of Youth 2025 weer eens een (opzettelijk) gemiste kans...
The 'Deep Church' rules the Vatican! |
1 opmerking:
Gisteren werd er geklaagd over het achterlaten van afval en voedsel van de jongeren te Tor Vergata. Echter, iedereen probeert weer het onrechtvaardige te rechtvaardigen. Niemand stond stil bij de kern van de zaak: het milieubewustzijn dat Bergoglio predikte, heeft zelfs geen herinnering achtergelaten. Het is weggegleden als water over een eend. Omdat het een laag-bij-de-gronds milieubewustzijn was, ideologisch gemotiveerd. Maar respect voor de Schepping blijft een belangrijke Christelijke verbintenis, net als het niet weggooien van voedsel.
En niemand heeft het over de vele achtergelaten condooms. Iedereen die de Wereldjongerendagen live volgt, weet dat dit laatste aspect een kenmerk is van elke editie. En heel wat mensen gaan er juist naartoe om die reden: omdat er altijd een beetje seks beschikbaar is, voor ieder wat wils. Zijn dit harde woorden? De waarheid doet altijd pijn. Maar die mag niet worden verzwegen. Zelfs al stoort het sommigen.
Christelijk leven is niet te vinden in massale bijeenkomsten, maar in het naleven van de geboden en het beoefenen van de deugden. Dit omvat de kuisheid die past bij iemands levensstaat. Wat hebben zulke massale menigten die Christus loven voor nut als Gods Wet niet wordt nageleefd?
Een reactie posten