Paus Benedictus XVI en antipaus Bergoglio en de Verhindering van de zetel in 2013

'Der Rauber ist tot'. Wie was nuntius Rauber die door Bergoglio 'onverwacht' tot kardinaal werd gecreëerd? De liaison met de Maffia van Sankt Gallen!

Creepy Rauber

Op 26 maart 2023 overleed in het Bisdom Rottenburg-Stuttgart (waar Walter 'kardinaal' Kasper - de Sugar Daddy van Johan Bonny - van 1989 tot 1999 bisschop was) Karl-Joseph 'kardinaal' Rauber. Van 2003 tot 2009 was hij Apostolisch Nuntius in België en Luxemburg. Rauber is altijd de man geweest die meer problemen veroorzaakte dan hij oploste. De niet zo Bijbelvaste Rauber die amper zijn Catechismus kende, heeft talloze aanvaringen gehad met het Staatssecretariaat. Zo werd Rauber indertijd door Paus Johannes Paulus II als 'bemiddelaar' naar Zwitserland gestuurd, in de periode van de quasi uitzichtloze controverse rond Bisschop Wolfgang Haas, die zowel met de Zwitserse overheid als met de andere bisdommen terecht in de clinch lag. Uiteindelijk werd de impasse doorbroken door Mgr. Haas "weg te promoveren" als Aartsbisschop van Vaduz in Liechtenstein. Daarna was Rauber nuntius in ons land ten tijde van Godfried 'Kardinaal' Danneels en Aartsbisschop André-Joseph Léonard.

De benoeming van André-Joseph Léonard tot Aartsbisschop van Mechelen-Brussel blijft tot op de dag van vandaag voor beroering zorgen. Destijds klapte Karel-Josef Rauber, de pauselijke nuntius die de voorbereidende gesprekken voerde en de terna met drie mogelijke opvolgers van Danneels opstelde, uit de biecht. In een interview met het Italiaanse Katholieke tijdschrift Il Regno (15/02/2010) zei Rauber dat Léonards naam niet op de lijst stond. Op 18 januari 2010 koos Paus Benedictus XVI André-Joseph Léonard toch als de nieuwe Aartsbisschop van Mechelen-Brussel. Rauber was woedend omdat hij noch zijn 'vriend' Godfried Danneels "het leuk vonden".

Danneels - die zoals bekend - een prominent lid was van de Maffia van Sankt Gallen, had destijds al aan zijn 'vriend' Rauber gevraagd om "sterk te pleiten" voor de aanstelling van zijn protegé Jozef De Kesel. Paus Benedictus XVI benoemde echter onmiddellijk André-Joseph Léonard. Deze zet van Benedictus XVI doorkruiste de snode plannen van Rauber en Danneels. De wraak liet echter niet lang op zich wachten en Rauber gaf een interview waarin hij Paus Benedictus XVI nogal gratuit bekritiseerde.

De overwinning voor deze opstandige prelaten kwam er echter met het ongeldige conclaaf van 2013 waarin Danneels en zijn trawanten van de Maffia van Sankt Gallen hun "machtsspel" ten uitvoer konden brengen. Bergoglio werd na de coup tégen Benedictus XVI tot anti-paus uitgeroepen en benoemde Rauber - de liaison voor de Maffia van Sankt Gallen - op 14 februari 2015 dan maar tot kardinaal. Op 6 november 2015 willigt Bergoglio het verzoek van Rauber in en benoemt hij de chouchou van Danneels - Jozef De Kesel - tot nieuwe aartsbisschop van Mechelen-Brussel. Tijdens het consistorie van 19 november 2016 wordt De Kesel door Bergoglio tot kardinaal benoemd.


Uit Il Regno op 15 februari 2010 (vanuit het Schönstattzentrum in Tübingen)

De interviewer vraagt aan Rauber: "Kent u Mgr. Léonard goed?"

"Erg goed. Persoonlijk heb ik niets tegen hem. Hij heeft een sterke greep op de leken, op de jongeren. Hij is zeker iemand die trouw is aan Rome, héél trouw. Hij is intelligent, spreekt heel goed, kent vele talen, is een interessante filosoof, stuurt zijn boeken altijd naar de Paus, maar persoonlijk vind ik hem niet helemaal geschikt voor Brussel. Ik had liever de assistent van Danneels gehad."

Kortom, Mgr. Léonard was té Katholiek!

Mgr. Marcel Lefebvre (Tourcoing, 29 november 1905 - Martigny, 25 maart 1991): één van de weinige 'wakkere' Katholieke bisschoppen én een Heilige

Aartsbisschop Marcel Lefebvre: een documentaire - volledige film

Les croisades de Monseigneur Marcel Lefebvre

Een Zalig Hoogfeest van de Heilige Jozef toegewenst!

De Kerk viert op 19/20 maart
“het Hoogfeest van de Heilige Jozef,
de bruidegom van de Allerheiligste Maagd Maria;
die als een rechtschapen man uit het geslacht van David
de voedstervader was van de Zoon van God, Christus Jezus,
die 'Zoon van Jozef' genoemd wilde worden en aan hem
onderdanig wilde zijn zoals een zoon aan zijn vader.
In het bijzonder vereert de Kerk de Heilige Jozef
als de beschermer die de Heer over Zijn gezin heeft aangesteld”.

(Romeins Martyrologium, 2008, p. 218)

Joseph Kardinaal Zen

Sint-Jozef is o.a. de patroonheilige van de Kerk in China en in België.
Laten we niet vergeten te bidden voor zijn voorspraak om onze Kerk
te bewaken en te beschermen en we bidden ook voor degenen
die vandaag hun naamdag vieren, waaronder Joseph Kardinaal Zen,
de Provinciaal Joseph Ng Chi Yuen (SDB) en Joseph Ratzinger in de hemel.

Paus Benedictus XVI over het priesterlijk celibaat

Op 22 december 2006, ter gelegenheid van de traditionele toespraak tot de Curie, dacht Paus Benedictus XVI ook na over het fundament van het priesterlijk celibaat

Met het thema God zijn twee thema's verbonden die een stempel hebben gedrukt op de dagen van het bezoek aan Beieren: het thema van het priesterschap en dat van de dialoog. Paulus noemt Timotheüs - en in hem de bisschop en in het algemeen de priester - "man Gods" (1 Tim. 6, 11). Dit is de centrale opdracht van de priester: God naar de mensen brengen. Uiteraard kan hij dat alleen maar als hij zelf van God komt, als hij met God en van God leeft. Dat is prachtig uitgedrukt in een vers van een priesterlijke Psalm dat wij - de oude generatie - hebben uitgesproken bij de toelating tot de clericale staat: "De Heer is mijn erfdeel, mijn dronk uit de beker, Hij heeft mijn lot in zijn hand" (Ps. 16, 5).

De bidderpriester van deze Psalm interpreteert zijn bestaan vanuit de vorm van landverdeling zoals deze in Deuteronomium is vastgelegd. Na de inbezitname van het Land kreeg elke stam door het lot zijn deel van het Heilig Land en heeft daarmee deel aan de gave die aan het Stamhoofd Abraham is beloofd. Alleen de stam Levi krijgt geen gebied: haar land is God zelf. Deze vaststelling had uiteraard een volledig praktische betekenis. De priesters leefden niet zoals de andere stammen van het bewerken van het land, maar van de offergave.

Toch gaat deze vaststelling nog veel dieper. Het ware fundament van het leven van de priester, de bodem van zijn bestaan, het land waar hij leeft is God zelf. Terecht heeft de Kerk in deze oudtestamentische uitleg van het priesterlijke bestaan - een uitleg die bij herhaling ook in psalm 118 voorkomt - een uitleg gezien van wat de priesterlijke zending met zich brengt in het voetspoor van de Apostelen, in de communio met Jezus zelf. De priester kan en moet ook vandaag de dag met de leviet zeggen: "Dominus pars hereditatis meae et calicis mei". "God zelf is mijn deel van het land, het uitwendig en inwendig fundament van mijn bestaan".

Dit theocentrisch karakter van het priesterlijk bestaan is juist in onze volledig functionalistische wereld noodzakelijk, waarin alles gefundeerd wordt op berekenbare en verifieerbare prestaties. De priester moet God waarachtig van binnenuit kennen en Hem zo naar de mensen brengen: aan deze dienst heeft de mensheid van vandaag bovenal behoefte. Als in een priesterleven deze centrale plaats van God verloren gaat, loopt geleidelijk aan ook de ijver weg om zich in te zetten. In de overmaat aan uitwendige zaken ontbreekt het centrum dat zin geeft aan alles en dat alles tot eenheid herleidt. Daar ontbreekt dan het fundament van het leven, de "aarde", waarop dit alles kan rusten en vrucht dragen.

Het celibaat, dat in heel de oosterse en de westerse Kerk voor de bisschoppen geldt en dat, volgens een traditie die teruggaat tot een tijd die dicht bij die van de Apostelen ligt, in de Latijnse Kerk voor de priesters in het algemeen geldt, kan uiteindelijk alleen maar begrepen en beleefd worden op basis van deze grondhouding. De louter praktische argumenten, de verwijzing naar de grotere beschikbaarheid, volstaan niet: een dergelijke grotere beschikbaarheid in tijd zou gemakkelijk tot een soort egoïsme kunnen worden, dat zich de offers en de inspanningen bespaart van het elkaar in het huwelijk wederzijds aanvaarden en verdragen; het zou zo kunnen leiden tot een geestelijke verarming en tot een hardheid van hart.

Het ware fundament van het celibaat kan alleen besloten liggen in de uitdrukking: Dominus pars - Gij zijt mijn land, mijn erfdeel. Het kan alleen maar theocentrisch zijn. Het mag niet betekenen dat men verstoken blijft van de liefde, maar moet betekenen dat men zich laat zich laat meenemen door de hartstocht voor God, en dat men vervolgens, dankzij een inniger band met Hem, leert om ook de mensen te dienen. Het leven laten steunen op Hem onder afzien van huwelijk en gezin, betekent dat ik God aanvaard en ervaar als een werkelijkheid en hem daarom kan brengen naar de mensen. Onze totaal positivistisch geworden wereld, waarin God op zijn hoogst als hypothese meespeelt maar niet als concrete realiteit, heeft dit steunen op God op een zo concreet en zo radicaal mogelijke manier nodig. Zij heeft het getuigenis voor God nodig dat gelegen is in de keuze om God te ontvangen als het land waarop het eigen bestaan wordt gegrondvest.

Daarom is het celibaat juist vandaag de dag in onze actuele wereld zo belangrijk, ook al is de vervulling ervan in onze tijd voortdurend bedreigd en ter discussie gesteld. Daarvoor is een zorgvuldige voorbereiding nodig gedurende heel de weg naar dit doel; een volhardende begeleiding van de kant van de Bisschop, van bevriende priesters en van leken, die samen dit priesterlijk getuigenis ondersteunen. Daar is het gebed voor nodig dat zonder ophouden God aanroept als de levende en dat op Hem steunt zowel in de uren van verwarring als in de uren van vreugde. Op die manier kan in tegenstelling tot de culturele "trend" die ons ervan probeert te overtuigen dat wij niet in staat zijn dergelijke beslissingen te nemen, dit getuigenis worden beleefd en zo kan het in deze wereld God opnieuw als werkelijkheid in het spel brengen.

Heilige Requiemmis in de traditionele Romeinse ritus voor de ziel van Paus Benedictus XVI te Guadix (Spanje) op zaterdag 11 maart 2023

Paus Paulus VI vierde op 7 maart 1965 in de Ognissanti-in-Via-Appia-Nuova-kerk voor het eerst de H. Mis in het Italiaans volgens de nieuwe liturgische orde

Met het Latijn gooide Paulus VI ook de eenheid in de Kerk weg...

De Ognissanti-kerk in Rome is nu de titelkerk van de Duitse kardinaal Walter Kasper,
lid van de Maffia van Sankt Gallen en sugardaddy van Johan Bonny

Dat de schismatieke Novus Ordo Missae een klinkend succes werd,
weten we allemaal: de Ognissanti-in-Via-Appia-Nuova-kerk vandaag de dag....

Dat gebeurt er met 'het werk van mensenhanden'!

Nova Roma locuta, causa finita

Het voormalige klooster van Pettineo, in de provincie Messina, waar broeder Celestino leefde in nederigheid, armoede en in de Franciscaanse geest