"Paus Benedictus XVI heeft géén afstand van de troon gedaan"
"Paus Benedictus XVI is nog steeds de enige Paus"
"Hij zegt het met zijn eigen woorden" zoals Andrea Cionci in Libero Pensiero vandaag uitlegt: "Het is allemaal heel logisch: de 'uitzondering' van het eerste millennium waarover Ratzinger spreekt, is die van Benedictus VIII - in het leven bekend als Theophylactus van Tusculum - die - na in 1012 verdreven te zijn door antipaus Gregorius VI - het ministerium, de machtsuitoefening van het Pausambt voor een paar maanden moest opgeven, maar de munus / het ambt van Paus niet verloor, zozeer zelfs dat hij vervolgens door de Duitse Keizer Hendrik II terug op de troon in ere werd hersteld.
AUTHORIZED ENGLISH TRANSLATION BY FROMROME.INFO
Ratzinger’s unequivocal text: “I have not abdicated”
If a pope does not abdicate, there cannot be another conclave. Bergoglio would be invalid.
We would not have two popes, but “half”: a pope without practical exercise of power.
by Andrea Cionci
“There is only one pope,” Benedict XVI has been repeating for eight years, without ever explaining which one is which.
Perhaps he can not say; nevertheless, we have located a text where Ratzinger clarifies that although he, with the 2013 Declaratio, “resigned” by renouncing the “ministerium” (the practical functions), he has not at all “abdicated”, on the other hand, the divinely created title of pope: the “munus.” — Words are important: resigning is giving up functions, abdicating is giving up the title of a sovereign.
Boring “clerical legalisms,” as Bergoglio says? — No. This is a huge problem – one that is carefully avoided in public debate – because if a living pope does not abdicate, by completely laying aside the munus, another conclave cannot be called. Even from a theological point of view, the Holy Spirit does not direct the election of the pope in an illegitimate conclave. The “Pope Francis” therefore, would never have existed, he would only be a “bishop dressed in white”, as in the Third Secret of Fatima, and no one further, in his line of succession, would be a true pope. — It is therefore worth applying ourselves to the question.
But let me show you the documented proof. In his “Last Conversations” (Garzanti 2016,), the book-length interview by Peter Seewald of Pope Benedict XVI, the journalist asks: “With you, for the first time in the history of the Church, a pontiff in the full and effective exercise of his functions has resigned from his “office”. Was there an inner conflict over the decision?” (p. 26)
Benedict replied, “It’s not that simple, of course. No pope has resigned for a thousand years, and even in the first millennium this was an exception: so such a decision must be pondered at length. For me, however, it appeared so obvious that there was no painful inner conflict.”
An absurd statement if we understand the word “resignation” in the common and simple sense that we use in the English language. For in the last thousand years (1016-2016) there have been no less than four popes who have renounced the throne, (including the famous Celestine V in 1294) and, in the first millennium of the papacy (33-1033), there were six others. — Perhaps, then, Ratzinger does not know the history of the Church so well?
Yet, his sentence makes perfectly coherent sense if we understand that “resigning” (from the ministerium, as Ratzinger did) does not at all entail “abdicating” (from the munus). The – vaguely confusing – distinction between munus and ministerium was formalized at the canonical level in 1983, but it is entirely functional for Benedict XVI to get across a very clear message.
He, in fact, is not talking about popes who have abdicated, but about those who have resigned like him, that is, those who have abandoned the ministerium, without abdicating.
It all makes sense: the “exception” of the first millennium of which Ratzinger speaks is that of Benedict VIII — known in life as Theophylact of the Counts of Tusculum — who, having been ousted in 1012 by the antipope Gregory VI, had to give up for a few months the ministerium, the exercise of power, but did not lose the munus of pope, much so that he was then reinstated on the throne by German Emperor Henry II. In the second millennium, however, no pope has ever renounced only the ministerium, while four popes have, however, abdicated, giving up the munus (and, consequently, also the ministerium).
Consulted on this historical question, Dr. Francesco Mores, professor of Church History at the University of Milan confirmed it, saying: “There is indeed this difference between the first and the second millennium. The decisive junction is the “Gregorian” reform (of 1073). Although in conflict with the secular powers, the popes of the second millennium always maintained a minimum of practical exercise of their power, unlike very few cases in the first millennium: Pontian, Silvester, but, above all, Benedict VIII”.
Ratzinger is clearly telling us that he had to renounce the ministerium like his ancient, homonymous predecessor: if Benedict XVI did it voluntarily, and Benedict VIII did it forcibly, neither of them ever abdicated the munus. If it were not so, how could Ratzinger say, as he did, that no pope has resigned in the second millennium, or that a papal resignation in the first millennium was an exception?
We can cite another proof of this, from Seewald’s other book-length interview of Benedict: “Ein Leben”. On page 1204, Benedict XVI distances himself from Celestine V, who legally abdicated in the second millennium (1294), saying: “The situation of Celestine V was extremely peculiar and could in no way be invoked as (my) precedent.” !
Also in Ein Leben, we note that the word “abdication” appears eight times – nine in the German edition (“Abdankung”) – and is never used in reference to Ratzinger, but only to popes who really abdicated, or who wanted to do it seriously, such as Pius XII to escape the Nazis. For Ratzinger, on the other hand, there is only talk of resignation (“Ruecktritt”).
Today, therefore, we would not have “two popes”, but only “half”: Benedict XVI, devoid of practical power. For this reason, he continues to wear white (although without a the mozzetta), to sign P.P. (Pontifex Pontificum), to live in the Vatican and mysteriously enjoy other papal prerogatives.
Are there any other explanations?
The question can not be passed over lightly: 1,285,000,000 Catholics are entitled to certain and transparent answers: a press conference by Pope Benedict, for example, or a synod with public discussion between bishops and cardinals appointed before 2013.
A clarification should not be delayed.
Bron: Libero Pensiero
Link:
https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/27114419/benedetto-viii-mai-abdicato-nessun-papa-dimesso.html
https://www.fromrome.info/2021/05/04/pope-benedict-xvi-i-have-not-abdicated/
5 opmerkingen:
Toeval of niet. De dag dat België ‘slachtoffer’ is van een Cyber aanval kondigen vrij belangrijke politici aan hoe ze een vacinatiepaspoort willen invoeren. De Croo noemt cyberaanvallen "een nieuwe dagelijkse realiteit". LOL ALWEER EEN NIEUW NORMAAL.
Een DDOS aanval op één bedrijf is niets speciaals, dat gebeurt alle dagen, en belangrijke datacentra hebben gepersonaliseerde beveiliging tegen dergelijke aanvallen. MAAR EEN DDOS OP EEN HEEL LAND, doe je niet zo maar. Dat was een echte aanval op een land, te vegelijken met een invasie door een buitenlands leger. Die DDOS aanval is niet door zomaar iemand uitgevoerd. Chinezen waren het zeker niet; die weten wel beter dan hun (diplomatieke) tengels te verbranden aan dergelijke ‘spelletjes’. En “ontevreden studenten” zoals Belnet suggereerde verdacht op zich omwille van het niveau van domheid.
De achtergrond;
In de zomer van 2019 heeft het World Economic Forum de Covid-19 pandemie uitgetest in War Games, die de verspreiding van een gevaarlijk virus simuleerde, en hoe het regime moest reageren om de verspreiding tegen te gaan. HET ZOGEHETEN "EVENT 201".
https://www.weforum.org/press/2019/10/live-simulation-exercise-to-prepare-public-and-private-leaders-for-pandemic-response/
Deze zomer zal het symposium van het World Economic Forum op cyber-veiligheid liggen. HET ZOGEHETEN "CYBER POLYGON".
https://www.weforum.org/projects/cyber-polygon
En raad eens wat er deze winter gaat gebeuren? Een echte aanval die wel schade aanricht.
Het feit alleen dat Belnet geen info geeft over de aanval zegt genoeg. Ze kloppen zichzelf niet eens op de schouder dat ze met success en gigantische aanval van x-aantal Gigabits per seconde afgeweerd hebben.
De stilte in de nasleep is tekenend dat er iets niet gezegd mag worden.
HET WORLD ECONOMIC FORUM ZAL GISTEREN HET VOORBEREIDEND WERK GELEVERD HEBBEN VOOR EEN DDOS AANVAL OP EEN EEN HEEL LAND. MET BELGIË ALS TESTBED of als chantage; als ze geen coronapaspoort invoeren komt er een zwaardere aanval.
Ik kan niet volledig zijn, maar de eerste die over vaccinatiepaspoorten gesproken heeft was Pedro Facon, directeur-generaal van de FOD Volksgezondheid. Iemand met ambitie, maar die gemist kan worden, indien de idee het verkeerde keelgat inschiet.
Facon heeft het overleeft, en nu kan een hoger-geplaatst politicus ook de temperatuur komen testen.
Bart de Wever heeft gisteren een vurig pleidooi gegeven voor het omgekeerde van een jodenster (*) tijdens de jaren 1930.
En de Cyberaanval hield op. Toeval natuurlijk.
(*)
In de jaren 30 mocht je met je jodenster op vakantie naar Auschwitz. Nu mag je met een vaccinatiepaspoort op vakantie, naar een strand resort hotel, waar je opgesloten wordt, want de Europese grenzen zijn nog altijd gesloten, en je zal in quarrantaine moeten in het land van aankomst, tenzij je in een Belgische enclave (een afgesloten hotel) wil gaan zitten. Of denk je dat andere landen het Belgisch vaccinatiepaspoort accepteren? Je moet eens proberen korting te krijgen op de toegang van een Italiaans museum met een Belgische studentenkaart.
Het alternatief is dat je zonder vaccinatiepaspoort thuis opgesloten wordt, maar opgesloten zal je worden.
En je zal je laatste cent aan de belastingen mogen geven, maar dat is voor een andere gelegenheid.
Als traditionalist zie ik geen reden om hier triomfalistisch over te doen. Indien Benedictus XVI inderdaad de enige en echte paus is, wat gebeurt er dan na zijn dood, die onvermijdelijk is? Wordt Bergoglio dan de "echte" paus? Of is er dan helemaal geen paus meer en wordt de successie sinds Petrus doorbroken? Want dat er een conclaaf wordt bijeengeroepen om een nieuwe paus te kiezen, dat zie ik niet gebeuren. Besluit: we zouden als traditionalisten beter zwijgen over die delicate kwestie en niet langer bewezen dat Benedictus XVI de echte paus is.
@ Vorige Anoniem,
Wat na de dood van Paus Benedictus XVI gebeurt, is heel simpel, dan gaat de periode van sedisvacatie in omdat de zetel van de Bisschop van Rome dan niet bezet zal zijn.
Bergoglio bekleedt het ambt van bisschop coadiutor sedi datus. Hij is dus één van de hulpbisschoppen van Rome zonder recht van opvolging.
Bij het overlijden van een Paus is het vanzelfsprekend dat de zetel van Rome niet bezet is. De volgende legitiem verkozen bisschop van Rome volgt Petrus dan in het ambt op.
De Apostolische Successie heeft niets met de Paus te maken, maar wél met de ononderbroken doorgave van het bisschopsambt.
Deze doorgave gebeurt door de bisschopswijding, die binnen de Apostolische Successie gezien wordt als teruggaand op de Apostelen. Binnen de Latijnse Kerk garandeert de Apostolische Successie een rechtstreekse doorgave van de sacramentele volmachten, die de Apostelen uit handen van Jezus Christus ontvingen. Het huidige bisschopscollege stelt daarom het oorspronkelijke Apostelcollege tegenwoordig. De van rechtswege geëxcommuniceerde bisschoppen zoals een Johan Bonny, maken trouwens géén deel uit van het bisschopscollege.
Ik maakt me niet zo een grote zorgen over één of andere anti-paus. In het verleden zijn er zo al veel geweest.
De abdicatie van Paus Benedictus XVI was aantoonbaar ongeldig.
Dank voor uw deskundige uitleg. De volgende bisschop van Rome kan echter nooit legitiem verkozen worden, want een groot deel van de kiesgerechtigde kardinalen zijn door antipaus Bergoglio gecreëerd. Aan de doorgave van dat bisschopsambt komt dus een einde.
@ Vorige Anoniem,
U vergist zich twee keer:
1. Een bisschop van Rome wordt niet noodzakelijk door de kardinalen benoemd. Vroeger, voor de tijd van de Kardinalen, werden de bisschoppen vaak door het volk verkozen. In die tijd gold nog de stelregen 'de stem van het volk is de stem van God' (vox populi vox Dei). De wijding gebeurde altijd door een andere bisschop.
2. Tegenwoordig wordt na het overhandigen van de kardinaalshoed de nieuwe kardinalen in een busje naar het Mater Ecclesiae klooster gevoerd waar ze door Paus Benedictus XVI ontvangen worden in de kapel. Bergoglio is er dan ook altijd bij om zich aan Paus Benedictus XVI te onderwerpen. Tijdens die ontvangst keurt Paus Benedictus XVI de kardinalen en geeft hij zijn zegen aan de kardinalen. Dit betekent dus expliciet, dat de kardinalen niet door Bergoglio worden gedreërd, maar wél door Paus Benedictus XVI. De trip van de kardinalen naar het Mater Ecclesiae klooster kan op geen enkele andere manier verklaard worden.
Een reactie posten