De schismatieke, Post-Conciliaire Bastaardkerk werkt zich steeds meer en meer in de problemen: "Priesters zijn blijkbaar toch niet verplicht om de voeten van vrouwen te wassen..."

Bisschoppen en priesters moeten bij de selectie van de kandidaten voor de voetwassing waken over de verscheidenheid [Diversity!].

[Anti-]Paus Franciscus gaf eerder dit jaar met een decreet officieel groen licht om tijdens de herdenking van het Laatste Avondmaal in de Wittedonderdagviering ook de voeten van vrouwen te wassen. [Het betreft géén 'herdenking' van het Laatste Avondmaal en het is ook géén 'viering'. Het is het feest van de Instelling van het Sacrament van de Heilige Eucharistie!]

In het boek Maleachi bijvoorbeeld voorspelt de profeet de afschaffing van het oude offerssysteem en de instelling van een nieuw offer:

Mal 1:10  O, dat iemand van u de deuren [van de joodse tempel] maar sloot; dan zoudt gij niet tevergeefs het vuur op mijn altaar ontsteken! Neen, Ik heb geen behagen in u, spreekt Jahweh der heirscharen. geen lust in het offer uit uw handen.
Mal 1:11  Want van de opgang der zon tot aan haar ondergang is mijn Naam groot onder de volken; op iedere plaats wordt mijn Naam een wierookoffer en een reine offerande gebracht! Waarachtig, mijn Naam is groot onder de volken, spreekt Jahweh der heirscharen!

Maar, dat is geen verplichting, zo verduidelijkt kardinaal Robert Sarah, op vraag van priesters en bisschoppen uit de hele wereld [De verwarring groeit!]. Het gebruik om ook vrouwen in het voetwasitueel te betrekken, bestond overigens in sommige landen al langer in de liturgische praktijk. Paus Pius XII gaf daarvoor bij de hervorming van de liturgie voor Witte Donderdag al eerder officieel groen licht, maar bepaalde toen nog dat vrouwen alleen de voeten van andere vrouwen mochten wassen [Het wassen van vrouwelijke voeten door mannen is traditioneel uiterst vulgair en past eerder in het kader van prostitutie! Omgekeerd trouwens ook.]. Elke priester moet in overeenstemming met zijn geweten en in het verlengde van de intentie van de Heer met de instelling van de heilige eucharistie hierover een beslissing nemen, schrijft kardinaal Sarah, de prefect van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst. [Met andere woorden, het is totaal onmogelijk, dat een priester de voeten van een vrouw wast! Dit is werkelijk satanisch!]

Kardinaal Sarah reageert op een tegenstrijdigheid tussen het [vuilbak-]decreet In Missa in Cena Domini van 6 januari en de begeleidende [vuilbak-]toelichting van aartsbisschop Arthur Roche, de secretaris van de congregatie. Missa in Cena Domini bepaalt dat de priesters voor de viering van Witte Donderdag een kleine groep gelovigen selecteren die de verscheidenheid en het geheel van het volk van God vertegenwoordigen [Dit is fundamenteel naast de kwestie. De voetwassing kadert in de instelling van het priesterschap en heeft dus niets met 'barmhartigheid' te maken. Ook niet met het vergeven van zonden.]. Die groep kan samengesteld zijn uit mannen en vrouwen. Aartsbisschop Arthur Roche schrijft in de toelichting dat die groep die voor de voetwassing wordt geselecteerd de hele kerkgemeenschap (leken, gewijden, gehuwden en alleenstaanden, mensen die ziek of gezond zijn, volwassenen meer ook kinderen en bejaarden) moet vertegenwoordigen, zonder zich over het geslacht uit te spreken.

Dit mag volgens Sarah niet worden geïnterpreteerd als de verplichting om nu ook de voeten van vrouwen of van al deze categorieën van gelovigen te wassen [!]. Het geeft wel de aanbeveling om bij de selectie te streven naar verscheidenheid [Diversity!] en te bewaken dat niet eenzijdig een bepaalde groep wordt uitgekozen. [Compleet achterlijk!]

Bron: Aleteia/Catholic Herald

Het is duidelijk, dat Bergoglio lijdt aan ernstige vormen van seksuele perversie.

Het seksuele gedrag, dat Bergoglio hier tentoonspreidt, heet: 'voetfetisjisme'.

Voetfetisjisme is misschien wel één van de meest voorkomende vormen van seksueel fetisjisme, zoals het ruiken aan en het kussen van voeten. Dit maakt géén deel uit van de Katholieke Liturgie, maar is een duidelijke afwijking van de liturgische norm!

In de meeste gevallen gaat het bij voetfetisjisme over de belangstelling van mannen voor vrouwenvoeten. Vandaar dat Bergoglio ook per sé vrouwen in het ritueel wil betrekken.

Voetfetisjisme lijkt een relatie te hebben met masochisme, met onderdanig gedrag en vernedering. De fetisjist plaatst zich letterlijk aan de voet van de 'partner', aanbidt [= het kussen] datgene wat in de regel als 'onfris' wordt gezien. Het benaderen van de voet is 'not done', en daarom voor seksuele perverten juist heel spannend.

Belangrijke factoren voor de seksuele beleving zijn o.a. de vorm van de voet (grootte, elegantie, zachtheid, wel of niet gelakte teennagels) de geur van de voet, waarbij iedere fetisjist zijn eigen voorkeuren heeft.

De maniakale blik van Bergoglio spreekt boekdelen!