The investigations took place [Friday] afternoon and, according to the first conclusions reached on the basis of macroscopic examination, confirmed the natural cause of death, attributable to cardiac event.
Op basis van macroscopisch onderzoek is de doodsoorzaak te wijten aan een 'cardiale gebeurtenis'.
Inderdaad, een hartstilstand is typisch voor een lijk. Maar, waarom?
Bron: Vatican Radio
Link:
http://en.radiovaticana.va/news/2015/08/29/autopsy_results_confirm_cause_of_former_nuncios_death/1168237
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
S.E. Mons. Mario OLIVERI - Vescovo emerito di Albenga-Imperia
We Stand In Support of Padre Stefano Manelli
Paus Benedictus XVI
2 Timoteüs 2:3 Neem ook uw aandeel in het lijden als een goed krijgsknecht van Christus Jezus
-------- “Wij zijn de zonen van de Kruisvaarders en we zullen niet terugdeinzen voor de zonen van Voltaire.” -------- -------- “We are the sons of the Crusaders and we shall not recoil before the sons of Voltaire.” ------------------------- -------- “Noi siamo i figli dei Crociati e non indietreggeremo davanti ai figli di Voltaire!” ---------------------------------
3 opmerkingen:
Belgische bisschoppen 1980-2000: tussen leegloop van de kerken en pedofilie: hulpbisschop Luc de Hovre SI
Luc Alfons de Hovre, geboren te Nederbrakel (Oostvlaanderen) op in een familie met veel interesse voor muziek, deed zijn schoolopleiding in het St.-Catharinacollege in Geraarsbergen; in zijn jeugd veel invloed door de orde van de Broeders van Liefde.
1944 begon hij zijn noviciaat bij de Jezuieten in Drongen; in de naoorlogse periode waar zeer vele medebroeders problemen met de repressie hadden en dan achteraf meestal voor een tijd naar het buitenland (bvb. Nijmegen)gestuurd werden, schijnt hij een onbesproken blad geweest te zijn.
1953-1955 was hij studiemeester en koorleider aan het St.-Jan-Berchmanscollege in Brussel; destijds was daar ook de zeer beroemde jezuiet Jozef Verschueren, de zeer vlaamsgezinde aardrijkskundige én auteur-uitgever van het Modern Woordenboek, aan het werk.De Hovre leerde de moeilijke situatie van de vlamingen in Brussel zeer goed kennen.
1958 werd hij priester gewijd (SI= Societas Iesu/ Jezuîeten)
1960 werd de Hovre directeur van het zeer beroemde St.-Jozefscollege (Jezuieten) in Turnhout- één der topposities van de vlaamse jezuîeten; een man met zobnder twijfel grote pedagogische ervaring.
1971 werd hij novicenmeester- en beleefde de duizelingwelkkende leegloop van de jezuietennoviciaten in de eerste rij.
1975 werd hij provinciaal overste der vlaamse jezuîetenprovincie en was ook meerdere jaren voorzitter van de Europese Groep van Provinciale Oversten van de jezuîetenorde: hij kreeg daar niet alleen de zotte toeren van vele vlaamse jezuîeten zoals bvb. Pater Luc Versteylen met AGALEV, de Oude Brouwerij en zijn nieuwe omschrijvingen voor sexuele daden, maar ook de vele problemen en de kritieke neergang van de jezuîetenorde in Europa goed mee.
Op 28.03.1982 werd hij tot hulpbisschop van Mechelen-Brussel benoemd met speciaalgebied Nederlandstalig Brussel en werd de rechterhand van Kardinaal Danneels.
Hij engageere zich bij de media- richtte Radio Spes op, bij de basiliek van Koekelberg.
2002 op de leeftijd van 75 jaar werd hij geêmeriteerd (Zijn navolger: Jozef De Kesel).
04.06.2002 stierf hij in het klooster der jezuîeten in Heverlee.
Het is ondertussen zeer stil geworden in de herinnering aan hulpbisschop Pater Luc de Hovre SI:
een paar naroepen bij zijn overlijden, een stille en zeer vriendelijke mens (zo zeer uitvoerig Kardinaal Danneels), idem en nog veel braver en vriendelijker bij Herman Cosijns;
tot voor kort maar 4 lijntjes bij Wikipedia, ondertussen een half blad- de jezuîeten zijn klaarblijkelijk zeer terughoudend.
Van 1971 tot 200231 jaar lang, stond Luc de Hovre in de vlaamse kerk in de eerste rij en beleefde hij een katholieke neergang van jewelste.
Hij zweeg bij het wegsmelten van zijn orde, bij de zotte toeren van Versteylen & Cie, hij zweeg- en dit nog wel als verantwoordelijke voor de media- toen in 1984 in hét medium Nr.1 van de vlaamse kerk, te weten het parochieblad Kerk&Leven, een ondersteuningsactie voor de interessen van pedofielen in de kerk en ter hunner bemoediging gepubliceerd werd.
Hij zweeg in 1991 bij de pedofiele perikelen in een jezuîetenschool in Brussel en bij een opofferingsactie van eigen jezuîetenpersoneel.
Hij zweeg in 1995 bij de affaire Roeach (godsdienstboek met pedofiele afbeeldingen);
Hij zweeg bij de turbulenties rond de CPRL, het antwerpse seminarie voor late roepingen, met massale pedofiele schandalen.
Hij zweeg in 1999 toen het pedofiele boek Roeach uit het verkeer getrokken werd en toen de CPRL gesloten werd, beide zaken overigens op aanwijzing door de Congegatie voor de Geloofsleer.
Terzelfdertijd donderden de grote pedofiele schandalen bij de jezuîeten in de USA door de pers.
En hij zweeg verder bij zijn emeritaat.
Door zijn opleiding, door de oorden waar hij werkte, door zijn positie en functie, bij de zeer goede informatie der jezuîeten: dat Luc de Hovre van niets geweten heeft, is onmogelijk.
En dan toch: zoveel zwijgen.
Op het moment dat de schaapskudde van de katholieke gelovigen door een bende verscheurende wolven aangevallen werd, werd een lammetje als herddershond ingezet en gebruikt, waar Vlaanderen een maremmano-schepershond nodig had.
In deze context kwam ongewild de meest vernietigende bemerking in de naroep van de chefredacteur van Radio Spes:
"...Hij (Luc de Hovre) vroeg dat men regelmatig iets van Lodewijk de Vocht en van L. Mortelmans zou spelen..."
Een vlaams requiem.
Het letterlijke commentaar van Danneels is nog erger:
(04.06.2006 UCE SM)
"...een warme-gezellige man...;
...ignatiaanse spiritualiteit...,
dankbaar...voor een dienaar van de meester van de oogst."(sic)
Dat is de zeverende Danneels op zijn hoogtepunt:
de gezellige wellnesskerk, dan ook nog expliciet als "warm" betiteld (hier denk k direct aan Jef Barzin, de deken van "warm Noord"(Antwerpen-noord)(sic):
en waar hier een oogst in deze pedofile catastrofengeschiedenis te vinden is (of welke oogst hier gemeend is): vraagtekens overal.
Nu juist zoveel over de "Grote Oorlog" gesproken werd op kerknet en de westvlaamse kerkelijke middens (zelfs Bonny gaf hier reeds commentaren):
In de boeken en tekeningen van de soldaten in de eerste wereldoorlog komt regelmatig "der große Schnitter", de grote oogster, voor:
met doodskopgezicht, als verkleed skelet, met een grote zeis; en naast hem de lopen der machinegeweren.
Nog steeds heet in het duits een salvo van een machinegeweer "Garbe", letterlijk vertaald "schoof"; en het machinegeweer maait de mensen neer als een maaidorser.
"...De meester van de oogst"- tja: daar kann men alleen nog zeggen: "God sta ons bij".
Een reactie posten