 |
| Een schismatieke eucharistieviering! Tégen de Traditie! Tégen de Leer van de Kerk! Tégen de besluiten van het Tweede Vaticaans Concilie! Een publieke daad van apostasie! Onwettig! |
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
S.E. Mons. Mario OLIVERI - Vescovo emerito di Albenga-Imperia
We Stand In Support of Padre Stefano Manelli
Paus Benedictus XVI
2 Timoteüs 2:3 Neem ook uw aandeel in het lijden als een goed krijgsknecht van Christus Jezus
-------- “Wij zijn de zonen van de Kruisvaarders en we zullen niet terugdeinzen voor de zonen van Voltaire.” -------- -------- “We are the sons of the Crusaders and we shall not recoil before the sons of Voltaire.” ------------------------- -------- “Noi siamo i figli dei Crociati e non indietreggeremo davanti ai figli di Voltaire!” ---------------------------------
23 opmerkingen:
U weet dus werkelijk niet wat u zegt: zelfs Mgr. Lefebvre zei dat de nieuwe mis geldig was.
De Orthodoxe missen zijn ook schismatiek en onwettig, maar kunnen wel geldig zijn.
Net hetzelfde voor de Novus Ordo.
Nergens zeg ik dat de Novus Ordo ongeldig zou zijn als ze in het Latijn gecelebreerd zou worden, zoals voorzien.
Dus een NOM in de volkstaal zou ongeldig zijn? Benedictus XVI droeg dus ongeldige missen op?
U beweert dat het opdragen van zo'n mis apostasie is. Benedictus XVI was dus ook een apostaat?
U weet werkelijk niet wat u zegt.
Indien de NOM gecelebreerd wordt zoals het hoort, dus in het Latijn, dan is ze waarschijnlijk geldig.
Ik wil eraan herinneren dat Paus Benedictus XVI altijd in het Latijn celebreert.
De NOM in de volkstaal an sich, is niet het probleem. Wel de vervalste vertaling.
In de Latijnse NOM staat er: "qui pro vobis et pro multis effundetur in remissionem peccatorum".
"Pro multis" betekent "voor velen".
De vervalste Nederlandse vertaling spreekt over "voor allen".
Mar 14:24 En Hij zeide tot hen: Dit is mijn bloed van het Verbond, dat voor velen wordt vergoten.
Mat 26:28 want dit is mijn bloed van het Nieuwe Verbond, dat wordt vergoten voor velen tot vergiffenis der zonden.
De vervalste vertaling van de Nederlandse, Duitse, Engelse NOM is waarschijnlijk een grond die de Consecratie ongeldig maakt, omdat ze tegen het Goddelijk Recht ingaat.
Een sacrament is geldig, indien de juiste vorm, stof en intentie aanwezig waren bij de verrichting ervan.
Het hardnekkig volhouden aan de vervalste vertaling is een duidelijke vormfout.
In het Pools is de vertaling "voor velen". Op dat punt is de NOM daar niet ongeldig, maar nog steeds een schismatieke rite.
Als een priester doet wat de Kerk zegt, als een gelovige doet wat de Kerk zegt, is dat niet per se apostasie.
Als een geïnformeerde priester, bisschop of paus doet wat de Kerk zegt, terwijl ze weten, dat de leiding van de Kerk dwaalt, dan is dat wel een vorm van apostasie.
Pausen bij uitstek, die iets kunnen veranderen aan scheefgegroeide situaties, zijn bijzonder vatbaar voor apostasie.
Figuren zoals Johannes XXIII, Paulus VI en Bergoglio zijn duidelijk apostaten.
Zij hebben het Geloof moedwillig vervalst!
Benedictus XVI droeg de mis niet altijd in het Latijn op. U hebt waarschijnlijk nooit de openbare pausmissen gevolgt. We mogen er toch vanuit gaan dat Benedictus net zoals zijn voorgangers wist wat hij deed?
Wat betreft de discussie over Pro multis: uw vertaling is ook niet correct. In feite is de correcte vertaling: de velen. De velen is een verwijzing naar de heidenen. Het Bloed van Christus is voor gelovigen en niet-gelovigen vergoten, voor alle mensen. U slaat dingen door elkaar: eerst zijn ze apostaat door het opdragen van de NOM, dan opeens is het omdat ze het geloof vervalsen. Eerst zegt u: het is een kwestie van een vertaling die zorgt dat ze ongeldig is, even verder zegt u echter: ook al is de vertaling juist, het is een schismatieke rite. Juiste vertaling of geen juiste vertaling, het is dus blijkbaar altijd schismatiek. U weet werkelijk niet wat u zegt.
Wellicht is het beter eerst eens na te denken voor u onzorgvuldigheden op het net zet.
E.H. Goethals, traditioneel priester, samenwerkend met FSSPX zei het eertijds duidelijk: zij die beweren dat alleen om dat ene woord velen/allen de mis niet geldig is, verkondigen zelf een ketterij, nl. het ontkennen dat Christus voor allen gestorven is.
@ vorige anoniem,
Paus Benedictus sprak de vaste delen van de Mis altijd in het Latijn uit.
Als het nu "voor velen" of "voor de velen is"... Indien men gewoon het Latijn zou gebruiken, dan zouden we nu deze discussie niet hebben.
U vergist zich. Zowel Marcus als Mattheus hebben het over "voor velen".
Trouwens, de interpretatie die u aan "voor de velen" geeft, is niet correct.
Het is duidelijk dat Christus gestorven is voor de redding van allen. Echter, dit betekent niet dat allen gered zullen worden.
Enkel wiens zonden vergeven worden door het offer van Christus zullen gered worden, de anderen niet.
U moet een onderscheid maken tussen schismatiek en ongeldig.
Een schismatieke mis kan geldig zijn. Bijvoorbeeld, alle missen van het patriarchaat van Constantinopel zijn schismatiek, maar ze zijn indien correct gecelebreerd, wel geldig.
Een NOM-viering is als ritus altijd schismatiek, maar kan geldig zijn indien gecelebreerd in het Latijn. Echter door de tekst te vervalsen is ze niet alleen schismatiek, maar ook nog ongeldig.
Het citaat dat u aanhaalt klopt niet.
'De Defectibus' van Paus Pius V uit 1570 zegt zeer duidelijk, dat wanneer de woorden van de Consecratie worden veranderd, zodanig dat er een andere betekenis aan wordt gegeven, dat dan geen sprake kan zijn van een geldig Sacrament.
In het Latijn staat er zeer duidelijk "voor velen".
U zegt dat "allen" gered worden.
Hier is er een duidelijke verschuiving in de betekenis en dit betreft dus een vormfout die de Consecratie ongeldig maakt.
U snapt het werkelijk niet.
Vooreerst: de velen. Bent u professor oude talen dat u zomaar zegt dat die vertaling niet klopt? Die vertaling is een mogelijke vertaling.
Wat verstaat u onder de vaste delen van de mis? Bovendien: ik herinner mij heel goed dat Benedictus tijdens openluchtmissen soms de volkstaal gebruikte (Italiaans, Duits, ook voor de canon).
Daarnaast: waarom zou een NOM schismatiek zijn? Daarover gaat het. U geeft daar geen enkel valabel argument voor. U roept maar dat ze schismatiek is. Toon dat dan eens aan, want u spreekt zelf heel de tijd over redenen waarom ze ongeldig zou zijn.
Ik beweer nergens dat allen gered zijn. U kent de woorden van de consecratie zelf niet: dat staat daar ook niet. Het bloed wordt voor u en velen/de velen / allen vergoten. U legt gewoon mij woorden in de mond. Het is eigen aan uw manier van discussiëren en toont gewoon aan dat u echt niet weet wat u zegt: u knipt en plakt (zoals in vrijwel al uw bijdragen), legt verbanden die er in de tekst niet staan en oordeelt over correct, geldig, schismatiek alsof het niets is, terwijl sommige zaken werkelijk beter overgelaten aan specicalisten.
Dit is een leugenachtige manier van werken.
De Mis van de Latijnse Kerk werd door Paus Pius V in 1570 definitief vastgelegd in de Bul 'Quo Primum'.
De zogenaamde Tridentijnse Mis was de Mis van het Bisdom Rome die daar al 1000 jaar zo in gebruik was.
Voortaan was dat de Mis voor de gehele Kerk en niemand had het recht om daar iets aan te veranderen, zelfs Paulus VI niet!
Pauselijke Bul "Quo Primum" van Pius V
"Krachtens Apostolische Autoriteit geven Wij verlof en staan Wij toe, in de zin van het ter tafel zijnde schrijven, en eveneens met bestendige werkezaamheid: in iedere kerk, zonder onderscheid, moet volgens hetzelfde Missaal de Mis worden gezongen en gelezen, en wel zonder een zweem van onrust van het geweten, en zonder in wlke straffen, veroordelingen, beristpingen of verwijten ook te vallen, die als gevolg daarvan op een of andere manier van kracht zouden kunne worden; veeleer kan men daarvan immer een vrij en toegestaan gebruik maken en is men daartoe gerechtigd. Geen enkele bisschop, ambtsdrager, kanunnik, kapelaan of andere seculaire priest van welke naam en titel ook, en geen enkele ordergeestelijke uit welke van dergelijke gemeenschappen ook, mag verplicht worden de Heilige Mis anders te celebreren dan door Ons is vastgesteld. Zij mogen ook niet, door wie dan ook, er toe gedwongen en genoodzaakt worden dit Missaal te veranderen. Ook kan dit ter tafel zijnde schrijven nooit en in geen enkele tijd worden herroepen of beperkt. Wij bepalen en verklaren veeleer op dezelfde manier, dat het voor immer vast in zijn onverstoorbare geldige kracht blijft bestaan."
Door een nieuwe mis te introduceren, de NOM, werd Paulus VI en allen die hem daarbij gesteund hebben, schismatiek!
De nieuwe ritus zelfs was schismatiek, omdat deze zich onttrok aan het gezag van Paus Pius V en alle volgende pausen, tot Paulus VI.
Paulus VI creëerde een breuk in de Kerk!
Hij veroorzaakte een schisma!
U weet niet wat u schrijft.
'Voortaan was het de Mis voor de gehele Kerk'.
Alle ritussen toen ouder dan 200 jaar, mochten blijven bestaan. Frankrijk kende de Gallicaanse ritus tot in de 19de eeuw. Misschien interessant voor de traditionalistische Franse royalisten: Louis XVI heeft nooit een Tridentijnse Mis bijgewoond, tenzij hij misschien in het buitenland was. Daarnaast mochten de Mozarabische ritus, de Ambrosiaanse, de ritus van Lyon, die van de Dominicanen gewoon blijven bestaan....
Het feit dat de Tridentijnse Mis werd vastgelegd, betekent dat die ritus zelf niet mag veranderd worden, iets wat de Kerk voor het concilie echter constant heeft gedaan. Er is voortdurend geschrapt en veranderd.
De bulle is van belang omdat door de bulle deze ritus niet kan verboden worden, maar de Kerk heeft altijd het recht om naast deze ritus een nieuwe ritus te maken. Vandaar dat bv. Mgr. Lefebvre aanvankelijk geen probleem zag in het feit dat er een nieuwe Misritus zou komen.
U beweert dat Paulus VI een schisma veroorzaakt. Een schisma heeft gevolgen niet alleen voor de persoon, maar voor allen die dan die persoon (op)volgen. Dat betekent dat Benedictus XVI paus was van een schismatieke kerk.
U weet werkelijk niet wat u schrijft.
@ vorige Anoniem,
Hetgeen u schrijft, is een mengeling van waarheid en leugens!
U bent inderdaad op de hoogte. Helaas wendt u uw kennis in dienst van het kwade aan!
Aan anoniem 11 maart 2015 07:40
@The Guardian Angel heeft gelijk:
"Pro multis" kann alleen door "voor velen" vertaald worden.
"Voor allen" is fout.
In alle tot ons gekomen versies van het Nieuwe Testament in het oudgrieks Staat steeds "polloon", niet "toon polloon";
uitdrukkelijk wordt in dezelfde zin gezegd, dat de apostelen "alle" uit de kelk te drinken hebben.
een blik in het gezaghebbende "Wörterbuch zum Neuen Testament" v. Walter Bauer (intussen bijna 100 jaar oud/voor mij ligt de 6e druk v. 1988) leert bij het lemma "polus" dat dit NOOIT in de ganse christelijke literatuur en in het bijzonder NOOIT in de evangelies met "alle" te vertalen is.
Dat correspondeert helemaal met de kapitels 14 tot 16 van het Johannesevangelie.
De syrische Peshitta zegt ook uitdrukkelijk "vele" niet "de vele" en zeker niet "alle".
Er bestaat helemaal geen grond om de inzettingswoorden van Onze Heer Jezus Christus bij de Hl. Eucharistie te veranderen- tenzij men natuurlijk chipoteren wil om de algemene redding van alles en iedereen te propageren;
dat is de oeroude ketterij van de apokatastasis, steeds met anathema belegd; en tegelijkertijd door Danneels, vanGheluwe en hun modernistische consoorten feitelijk gepropageerd.
Dat hierdoor de goddelijke almacht verkleind en beknitteld wordt, kann hen niets schelen.
Het Nieuwe Testament ziet dat helemaal anders:
Jezus zegt bij zijn kruisiging niet tot zijn beulen: "Uw zonden zijn vergeven, er is hier vergeving voor iedereen, integendeel, hoe Meer zonde, hoe Meer schuld en hoe Meer genade", Maar wel:
"Vader, vergeef hen, want ze weten niet wat ze den": een oproep tot vergeving door God de Vader van de doders van zijn Zoon.
Niks wellness, niks redding vantevoren bekend voor iedereen.
Overigens (1):
omdat te weten moet men geen professor "oude talen" zijn (waarbij op dit gebied de universiteit Leuven zeer zwaar van haar pluimen gelaten heeft)(wat is er eigenlijk met het Instituut van de bijbelse oosterse talen gebeurd?)
Overigens (2): de grootste antieke theoloog en geweldige bijbelkenner en-filoloog, de "diamantene" Origines, gebruikt gebruikt "hoi polloi" bijna steeds voor de heidenen, de niet-christen, de mensen-"kosmos"
(in de toenmalige tijden van vervolging en minderheidspositie zeer goed verstaanbaar; ook hier verstaat de vlaamse bastaardkerk er geen snars van).
Aan anoniem 12 maart 07:50
U heeft nog de liturgie van de karthuizers vergeten.
Wat betreft het gallicanisme:
Het overgrote deel van de franse clerus streefde er steeds naar de hervormingen van Trient te accepteren en door te voeren (vanaf 1579), waarbij zeer veel tegenwerking kwam van de koning, van intellektuelen die tegen de jezuîeten ijverden en van een deel van de adel.
De erkenning van de gallicaanse ritus is primair in het kader van de jansenistische omdrijvingen, van een mogelijke vereniging van katholieken en protestanten en van het ontwikkelen van de absolute monarchie te zien.
Met de bul Unigenitus (8.9.1713) werd dan dit conflict verregaand bijgelegd en de liturgie in Fankrijk verregaand aan de romeins-tridentijnse aangepast.
Interessant is dat de franse priesters bij hun overgang naar de tridentijnse gebieden helemaal geen problemen hadden: speciaal in Westvlaanderen en Henegouwen, waar vele franse priesters onderkwamen (de jezuîeten reeds in 1764, andere vanaf 1789) stelden zich geen problemen bij de vieringen voor de lokale bevolking, ook niet bij (via de zuidelijke nederlanden) de verdere tocht naar de oostenrijkse gebieden.
Rijk door de ervaring door woelige tijden heeft overigens Do Prosper Guéranger, de weeroprichter van de benedictijnen in Frankrijk (Solesmes) een vernietigend oordeel over deze ongehoorzaamheid tov. Rome gegeven.
Het is overigens juist dat onder Paulus VI een geweldige caesuur plaatsgevonden heeft.
Om van een schisma, een "splijting" te spreken, moeten de twee of mmeer delen natuurlijk levenskrachtig blijven.
Dat is nu hier wel zeer problematisch: wanneer men de lotgevallen van hier in Vlaanderen ziet, de teruggang van de roepingen (min 99,5% tussen 1955 en 2010), van de kerkgang, van de gelovigen, van het aantal dopen en kerkelijke huwelijken, van de requiemmissen, van de kennis van het geloof, van de financiên, de toename van de vele zwaarste misdrijven en de geweldige doofpotterij ervan, het totale verlies van de schoonheid van de oude liturgie en de regelmatige praktijk van het gregoriaans: dan schijnen mij de overlevenskansen van deze troep niet groot te zijn.
Ze zijn- los gezegd- zo groot als die van de orde van de "Broeders van Dale" of van de vlaamse redemptoristinnen.
Dat is overigens niet tot Vlaanderen of Quebec beperkt; gelijkaardiges ziet men bvb.ook in Frankrijk en in Noord-Italiê.
Over het "schisma" kunnen we in 2 eeuwen discussiêren.
Apostasie: dat is inderdaad een interessante term.
Toon dan aan wat de leugens zijn. Over uw eigen leugens zwijgt u.
Het is doelbewust verwarren wat hier gebeurt. Beweren dat Christus niet voor allen gestorven is, is gewoon zuivere ketterij. Hij heeft de hele mensheid verlost. Dat betekent uiteraard niet dat iedereen gered is, maar dat is een andere discussie. Die twee worden hier constand doelbewust door elkaar gehaald.
De redenering over het schisma slaat nergens op: levenskrachtig... Het is niet omdat hier de Kerk achteruit gaat, dat ze niet levenskrachtig zou zijn. In Afrika bv.is ook de nieuwe ritus in voege en toch is de Kerk er levenskrachtiger.
Ik wacht nog altijd op feiten die aantonen dat de NOM een schismatieke ritus zou zijn.
Concilie van Trente
SESSIO VII - DECRETUM DE SACRAMENTIS
7de Zitting - Decreet over de Sacramenten
Canon 13 over de Sacramenten
13 Als iemand zegt: de ontvangen en erkende ritus van de Katholieke Kerk die gewoonlijk bij de plechtige toediening van de sacramenten worden gebruikt, kunnen
of te wel veracht,
of te wel zonder zonde door de bedienaar naar believen weggelaten worden,
of te wel door welke herders van de Kerk dan ook [De Paus incluis!], in andere nieuwe [riten] veranderd worden,
hij zij verdoemd.
De NOM is geen werk van de Kerk.
De NOM is schimatiek.
Een schisma is zichzelf afsnijden van de Kerk.
De NOM snijdt zichzelf af van de Kerk omdat de NOM
Tégen de Traditie is,
Tégen het Concilie van Firenze,
Tégen het Concilie van Trente,
Tégen Quo Primum,
Tégen 400 Pauselijk Magisterium.
Het is interessant dat de op instigatie van het 2e vaticaans concilie gereformeerde mis van 1965 ("De mis van Paulus VI) niets anders is als de mis v. 1962 (laatste revisie door Johannes XXIII)met einige zeer weinige veranderingen, door de concilievaders aangevraagd (bepaalde delen in de volkstaal, vrij in de ruimte staan van het altaar, versus populum, nadruk op "participatio actuosa" enz.);
dit model wird bijna niet gevierd omdat reeds 1966 een verregaande adaptering aan de lokale bisschoppelijke overheden en bisschopsconferenties overgedragen werd, alles overigens op grondslag van een totaal nieuw en modern mismodel (door de modernist en vrijmetselaar Annibale Bugnini tesamengeknutseld) en- nu wordt het echt interessant- alleen maar voorlopig en "ad experimentum" vrijgegeven; het was voorzien om na een paar jaar deze modernizeringen te evalueren.
Bij de geweldige religieuze beeldenstorm die door de katholieke ker, en zeker door Nederland en Vlaanderen ging, was daarvan achteraf helemaal geen sprake meer.
Geen feedback, geen evaluering; in de plaats ervan banalizering, liturgische verloedering, verdraaiing van de misteksten;
Import van een grote hoop teksten en liederen uit het buitenland (reeds 1973 doken parallel overigens de erste meldingen op van "nietaangepast gedrag tov. minderjarigen", veroordeeld achter gesloten deuren, uit het milieu der moderne liederdichters).
-Zeer curieus voor mij is nog steeds het weglaten v. Ps. 42(43) voor de Hl. Mis (Judica me), die de gelovige (en de priester in het bijzonder) direct op de juiste plaats zet, en wel in totaal betrouwen op God; en het weglaten van de proloog van het Johannesevangelie na de Hl. Mis, wordt hier toch God als de Waarheid gevierd ( Dat is bij de geweldige interne verrotting en pedo-en homofiele doordrenking v.d. bastaardkerk voor hen inderdaad een groot probleem)
-Het bijna steeds weglaten van het Confiteor, vooraleer met de Hl.Mis te beginnen (dat een regelmatige biecht noodzakelijk is om de Hl. Mis met vrucht te kunnen vieren resp. noodzakelijk is om de Hl. Communie te kunnen ontvangen, wordt bijna overal vergeten);
nog erger is dat het Confiteor tegen alle liturgische regels en Fundamezeer dikwijls versmelt met het Kyrie, waar dit toch de jubelroep voor de romeinse keizer was (en daarvan afgeleid: God en Jezus Christus ónze hoogste vorst is); de zonden der gelovigen worden hier in de NOM (of dequasi totaliteit van zijn uitgevoerde vormen)tesamengeplakt met de jubel voor de Heer en de oproep dat Hij alles te vergeven heeft (dat Staat nu helemaal in contrast tot Ps.51, het Miserere, de psalm die het christendom in zijn 20 eeuwen bestaan het meeste gebeden heeft)
-Bij de communieoproep wordt in het nederlands ontoelaatbaar verkort:"...maar spreek slechts EEN WOORD en ik zal gezond worden"
(De centurio met de zieke knecht)
Een bijzondr probleem is dan het weglaten van teksten.
Daar waar het 2e vat.conc. "de tafel van het Woord even rijk gedekt wou zien als de tafel van het Brood", wordt hier naar hartelust en smaak geknutseld: zerr dikwijls wordt maar één lezing gehouden (meestal valt het Oude Testament weg), er wordt ook uit niet-canonieke boeken gelezen (en dan zijn het zeker niet de kerkvadsers of de Brief v. Clemens v. Rome aan de Korinthiêrs!), bijna steeds valt de antwoordpsalm weg;
het Gloria komt of valt weg, het komt zelfs deels in de Advent en in de vastentijd, het Alleluia duikt ook in de daarvoor niet voorzient tijden ook op, niet-gewijden consecreren mee (zeer interessante foto's op deze site), de hoogebeden zijn in Vlaandeen en in Nederland zowiezo na de 617 modellen v. 1966-1968 iets aparts.
En in elk geval: de verklaringen hierover door de kerkelijke overheden (en de belgische in het bijzonder) waren fantastisch duidelijk, overvloedig en klaar- geen wonder bij de grote liturgiespecialist Godfried Danneels.
De tranen rollen uit mijn ogen bij de heriinering aan de heerlijke catechesen van Jef Bulckens en consoorten, die ons op het college (het had een geweldige roep) ook geleerd werden.
En de marianische antifoon na de hl. Mis: ik moest eerst een Hl.Mis bij de FSSPX bijwonen vooraleer deze schoonheid te kunnen ervaren.
In ieder bedrijf en firma had men na het doorslagend resultaat van de NOM- "de gelovigen lopen toch in scharen in deze kerken!De kerken zijn tot barstens toe gevuld!De NOM is echt evangelizerend- dát is toch de renner, het topstuk van de moderne kerk!"- de uitvinders en propagandisten van deze verandering met klikken en klakken buitengesmeten.
Dit is een echte "moda".
En wanneer het opprecommando in Rome wil dialogeren met China en zijn katholiek-patriottische vereniging (en hun Tridentijnse Ritus), welaan: dan staat ons ook dialoog en het gebruik van de Tridentijnse Ritus toe.
En de geldigheid van de NOM hangt natuurlijk van de geldigheid van de gewijden die hem in het leven riepen af.
En daar wordt het inderdaad zeer interessant.
Waar ziet u daar iets staan over een schisma?
Integendeel, er werd bv. in de loop van de eeuwen erna constant geknibbeld aan de Misteksten. Of gaat u naar een kerk waar ze nog de drie collecta's bidden? En zelfs Pius XII gooide heel de Goede Week overhoop, en soms zelfs heel discutabel. Of gaat u mischien nog naar een kerk waar ze op Pinksteren de vontwijding doen?
Het is niet omdat men roept dat er een schisma is, dat er ook een is.
Overigens, ik heb nog eens nagedacht over uw uitspraak: u bent op de hoogte, maar u wendt uw kennis aan voor het kwade.
Als men opkomt voor de waarheid, dient men het kwade niet. Als men echter - uit overijver, ik wil het nog aannemen - zaken roept die niet kloppen (bv. na Trente was enkel nog de Tridentijnse toegelaten of alle pausen waren schismatiek behalve Benedictus of Benedictus sprak altijd de instellingswoorden in het Latijn uit), dan begaat men meer kwaad dan goed: door zaken die men kan doorprikken als feiten voor te stellen, ondermijnt al het andere waar u soms wel gelijk hebt: alles zal van wat u zegt, wordt dan tafel gezwierd.
Enkel wie zo getrouw mogelijk bij feiten en waarheid blijft, kan met de tegenstanders argumenteren.
Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat de NOM, zoals Mgr. Lefebvre zei, een gevaar is voor het geloof, en dat de Tridentijnse ritus zekerder is, maar de waarheid over die zaken alleen kan de Waarheid dienen, niet het geroep van slogans die maar half kloppen.
@ vorige Anoniem,
Ik wil u erop wijzen, dat de NOM géén 200 jaar oud is!
Het zou me zeer verwonderen, moesten we het 200-jarig bestaan van de NOM ooit nog eens 'vieren'!
Schizein (oudgrieks): splijten, in twee delen uiteenslaan
Naar mijn bescheiden mening moet men bij het gebruik van deze term (substantief: schisma) zeer voorzichtig zijn.
Of er een schisma is, kann men meestal eerst na een grote tijdspanne vaststellen; dat echter bepaalde handelingen en tendenzen inwendig fout zijn en door hun ontwikkeling tot een schisma kunnen leiden, dat kann men zeer goed vaststellen; en de verstoten tegen de Fundamenten van het geloof zijn daarom direct te bestrijden.
Het woord "schisma" in verband met de invoering van de nieuwe misvormen werd nu zeer verrassend uitgesproken door notabene P.Paulus VI himself, en wel (naar het geheugen) op 3 Juni 1969 in een preek/toespraak.
(Referenties hierbij op dailycatholic.org en bij de engelse uitgave/text v d. "Ottaviani-Bacci-Interventie" (waarbij die NB door Pater Gérard des Lauriers OP geschreven werd).
Paulus VI dacht hierbij waarschijnlijk aan de dichotomie, waar naast de vroegere Tridentijnse Liturgie (aan deze van de karthuizers en van de ambrosiaanse bisdommen en gebieden dacht geen mens) nu de NOM (en, eveneens destijds als verregaand onbeduidend aangezien, het nieuwe getijdengebed) als enige toegelaten en voor de gelovigen uiterst dominante vorm gezet werd en met ijzeren dwang doorgevoerd werd.
De vele protestbewegingen, de diepzittende misnoegdheid bij grote delen van het kerkvolk, de vervreemding van grote delen der gelovigen (dat is fantastisch goed te zien in Vlaanderen!), de haat waarmee de traditionele liturgie verboden en gesaboteerd werd (grote specialiteit van Danneels en zijn Generaalvicaris- zie de grote correspondentie betr. St.-Joseph (Elsene/Etterbeek) en het wegkoejonneren v.d. FSSP(Petrusbroeders)), de crebellie van het bisdom Campos in Braziliê, het langzame ontstaan van de FSSPX en meerdere sedisvacantistische groepen en bewegingen:
dit alles maakte destijds al duidelijk dat de in geweldig optimisme gedane "Grote Sprong voorwaarts" op een fiasco aan het uitdraaien was.
"Een openhartoperatie bij de Hl.Kerk" zei Card. Ratzinger ooit (1983) over deze liturgische omwenteling.
Ik persoonlijk ben er van overtuigd dat de NOM, en wel door de begronding van zijn afwijkingen en veranderingen, met het aloude geleerde magisterium van de Hl. Kerk en de traditie in tegenstrijd is;
en dat de verdere evolutie en de ondertussen massieve misbruiken de NOM hopeloos gediscrediteerd hebben.
En dat in het bijzonder de bisschoppen die de NOM propageerden en met alle trucs en bedreigingen tot monopoolpositie wouden verhelpen, de NOM op middellange termijn de doodsteek gegeven hebben.
In zover toont de door de bisschoppen getolereerde en ook aangeleerde liturgische onzin en blasfemie van de bietekwieten der vlaamse bastaardkerk tenminste de fundamentele zwakten van de NOM.
Natuurlijk zijn er misbruiken van de NOM. Die zijn er echter in het traditionalistische kamp met de tridentijnse Mis ook geweest. Wat een micmac hebben ze van de liturgie bij Abbé de Nantes niet gemaakt, of in Palmar de Troyas bv.. En alles in naam van het behoud van het ware geloof. Fsspx heeft in de loop van de jaren ook andere gebruiken ingevoerd, al was het maar oorspronkelijk geen lezingen vertaald in de volkstaal, plots wel. Of bv. zelfs geen gezongen lezingen in het Latijn meer, zoals in sommige van hun kerken (in andere wel) , soms zelfs voorgelezen door een leek, bv. in Brussel. Heb al meegemaakt: grote delen in het Frans i.p.v. Latijn, in FSSPX kapel: mis voor de kinderen. Of eerst staan bij de gezangen, nu moet je zitten als de priesters (gebruiken uit seminaries worden nu verplicht voor gelovigen: het Credo van de gelovigen wordt staand beleden, wat FSSPX ook beweert) Ook de sedevacantisten zijn zo inconsequent als ze groot zijn: ze zijn tegen de avondmissen, maar volgen wel de hervorming van Pius XII voor de Goede Week.
Ben zelfs eens bij ICSSR gegaan: wat een gedoe was dat: stukken in de volkstaal, een hond op een stoel in de kerk (werkelijk waar, baasje had nog een kussentje mee en inkortingen van de gezangen a volonté.)
Laat één iets duidelijk zijn: ik blijf gehecht aan de Tridentijnse ritus en heb serieuze twijfels bij de NOM, maar wat men er sedert het concilie bij de traditionalisten heeft van gemaakt, heeft nog weinig te maken met een levende traditie. Je merkt gewoon dat de voorbije twintig jaar de traditionele liturgische geest (en dan bedoel ik de geest zoals die eertijds gewoon beleefd werd) heel krampachtig en heel formalistisch is geworden, zoals het wellicht nooit echt was.
Een reactie posten