Het patriarchaat van Moskou is niet tevreden over het werk van de internationale gemengde commissie voor theologische dialoog. Van deze commissie maken leden van de katholieke– en orthodoxe Kerk deel uit. Volgens metropoliet Hilarion leidt de koers die de commissie momenteel vaart niet tot een beter begrip van de verschillen tussen de twee Kerken.
De commissie doet net alsof er geen verschillen tussen beide Kerken bestaan, zegt metropoliet Hilarion, voorzitter van het departement externe relaties van het patriarchaat van Moskou in een interview met het Duitse katholieke persagentschap KNA. Hij denkt dat beide Kerken echter niet van plan zijn om hun tradities op te geven.
Metropoliet Hilarion geeft wel toe dat de relaties tussen de Katholieke– en orthodoxe Kerk verbeterd zijn sinds het pontificaat van Benedictus XVI (2005−2013). Hij hoopt dat de samenwerking tussen beide Kerken concreet vorm krijgt in de verdediging van de christelijke waarden en van de vervolgde christenen in de wereld.
Bron: RKnieuws.net
"De commissie doet net alsof er geen verschillen tussen beide Kerken bestaan, zegt metropoliet Hilarion."
Het 'probleem' zit dus aan de Katholieke kant, die de verschillen banaliseert.
Volgens mij is dat een vorm van relativisme.
maandag 5 augustus 2013
Kritiek van metropoliet Hilarion op de internationale katholieke-orthodoxe commissie of hoe problematisch de 'oecumene' is...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Het klopt dat de ‘katholieke’ oecumene doet alsof er geen verschillen zijn, maar de metropoliet van Moskou is de laatste die het lef mag hebben een katholiek dit aan de neus te hangen, maar door het zeggen duidt hij erop hoe ver de ‘katholieke’ oecumenen bereid zijn hun broek af te trekken.
Hilarion is een politiek beest. De Russische orthodoxe kerk is ontstaan als een ketterij en heeft zich in de tijd van Ivan III Grootprins van Moskou (1432-1505) van de Oosterse Orthodoxe kerk van Constantinopel afgescheurd omdat Ivan III zich niet kon verzoenen met de voorwaarden uit de Concordantia Catholica. De Concordantia is het belangrijkste document uit het Concilie van Firenze dat de Westerse en Oosterse Kerk met elkaar verzoende, en de machtsposities tussen Paus en Keizer bepaalde, hetgeen een einde maakte aan de investituursstrijd. De problemen omtrent investituren bestonden ook in het Oosten. Helaas, kort na het Concilie van Firenze hebben de Ottomanen een oorlogsvloot van Venetië gecharterd waarmee ze Constantinopel aangevallen en vernietigd hebben. De Patriarch van Constantinopel zag dit als hoogverraad vanwege de Paus, want de Patriarch van Venetië had voorkomen mogen hebben dat de Doge van Venetië deze oorlogsvloot geleverd zou hebben. De Patriarch van Constantinopel is na 1453 in Kiev in Ballingschap gegaan en het concordaat voor een wereldkerk heeft zich niet gematerialiseerd.
Toch bleven de voorwaarden uit de Concordantia die de machtsrelatie tussen paus en wereldlijke leiders bepaalden geldig – vooral in Westen. En ook al had de Patriarch van Constantinopel in ballingschap in Kiev en had al problemen met Venetië, en het Concordaat, toch vond Ivan III van Moskou het nodig er een schepje bovenop te doen, door op zijn beurt te verklaren dat hij zich niet met het Concordaat kon verzoenen. Hij zal naar een reden gezocht hebben een schisma af te kondigen tussen de Orthodoxe kerk in Moskou en die van Kiev. Ivan III was een Orthodoxe ketter, omwille van de kabbalistische Sekte van Skhariya de Jood (een Joodse ketter) die het Russische koninklijk hof geïnfiltreerd had vermomd als orthodoxe priester – raadgever van de Ivan III en confident van zijn vrouw.
De Russen en Oekraïners hebben nu nog ruzie over dit schisma. Vooral nu Oekraïne onafhankelijk geworden door val van Sovjet Blok en Kiev aanspraak maakt op de legendes omtrent H. Apostel Adreas, en H. Vladimir de Grote die Oekraïne gekerstend heeft. Kiev ziet zichzelf als HET centrum van de Oosterse Orthodoxe Kerk. Moskou ziet het anders. Een aangezien Hilarion ook ruzie heeft met Rome, is zijn positie ten aanzien van Oecumene met de Westerse Kerk meer dan duidelijk.
We moeten daarom niet veel aandacht aan Hilarion besteden, vooral niet omdat voor zover ik het kan nagaan de patriarchen van de Oosterse kerken (Moskou, Constantinopel en Alexandrië) al minstens 100 jaar lang stuk voor stuk grootmeesters van de 33ste graad zijn.
In de marge:
Indien jullie het niet wisten is Femen in Oekraïne ontstaan. Nadat ze het gedenkkruis voor de Holdermoert Genocide omgezaagd hebben, zogezegd als feministisch statement, zijn ze uit Oekraïne moeten vluchten en hebben hun hoofdkwartier in Parijs opgericht. Tja, de Fransen vinden het afslachten van katholieken dan ook heel leuk. Ze kunnen er zelf ook wat van.
Na hun eerste actie in Moskou toen ze een mis gestoord hebben, zijn ze voor het gerecht gedaagd, maar grootmeester Hilarion begreep maar al te goed hun nuttig Femen is in de strijd tegen de Kerk en daarom zijn ze zijn er in het Russisch gerecht zonder kleerscheuren vanaf geraakt. Niet dat ze veel kleren dragen.
Een tweede gedachte die hier gepast is heeft betrekking op de polemiek op dit blog omtrent Katlijn Malfliet. Ik nodig jullie uit iets aandachtiger naar het Dieet van Augburg (1530) te kijken. Augsburg - naast wat je er in de verscheidene boekjes over kan lezen was een bisschoppen synode die bijeengeroepen was door Karel V met als doel de religieuze spanningen in Duitsland te verlichten. Net zoals Modernistisch oecumenische bisschoppen vandaag, probeerden de bisschoppen in Augsburg de Katholieke Geloofsleer met de Lutherse ketterijen te verzoenen. (een verprotestantisering van de Katholieke Geloofsleer dus) En dat in een tijd dat de Lutheranen zelf niet eens wisten wat hun geloofsleer behelsde. Vandaag zouden we het Oecumene noemen – geloofsleren verzoenen zonder te weten wat de geloofsleer behelst, maar aangezien we allemaal vriendjes zijn en omdat de bul Exsurge Domine (1520) ons allen zwaar op de maag ligt, moeten we toch iets doen om onze ziel te redden.
Toch waren de problemen in Augsburg niet zo zeer van theologische aard maar vooral van politieke aard omwille van de Concordantia Catholica, die de machtsverhouding tussen Paus en wereldlijke leiders bepaalde. De wereldlijke leiders rijven liever zelf alle macht in, en willen zich daarom van de Paus gewis maken.
Ze waren zo door hun eigen machtszucht verblind en verdoofd dat ze het gedruis van Moslims die aan de stadspoorten van Wenen aan het rammelen als bijzaak beschouwden – omdat de Moslims nuttig zouden kunnen zijn om de Paus aan te pakken.
Augsburg heeft een averechts effect gehad. Het heeft de Paus eindelijk overtuigd een Concilie af te kondigen, na lang aandringen vanwege de Lutheranen en Moderrnistische bisschoppen die de Katholieke Geloofsleers wensten te verprotestantiseren. Het Concilie van Trente. Eerste programmapunt: bevestiging van Exsurge Domine. Bang, deksel op de neus. Niet dat het de paus- en kerkhaters ontmoedigd heeft,
het gezaag vandaag de dag omtrent vrouwelijke, getrouwde, homoseksuele priesters is al 500 jaar aan de gang. Het wordt tijd dat ‘modernisten’ gaan inzien dat de poorten van hel Haar niet zullen overmeesteren.
Een intelligente en wel-geleerde vrouw van deze tijd zoals Katlijn Malfliet, mocht zichzelf wel een beetje meer bij de tijd brengen, en in gaan zien dat als ze zelf – een vrouw – een machtspositie wil bekleden – die van rector bv. – dat ze haar handen vuil zal moeten maken, want als het over macht gaat, is het hard tegen hard. Er is niemand die je iets zal geven. Macht wordt gegrepen, niet gegeven. Voor vrouwen wordt geen uitzondering gemaakt.
Hilarion ... nomen est omen?
Een reactie posten