zaterdag 24 november 2012
Heilige Missen redden zielen uit het vagevuur
Na de dood van een mens wordt de ziel gescheiden van het lichaam en gaat ze naar een zekere bestemming.
De zielen van de overledenen gaan naar de Hemel, het Vagevuur of de Hel. In één van deze drie bovennatuurlijke oorden wachten alle zielen op de ‘Jongste Dag’ wanneer zij met hun verrezen lichamen verenigd zullen worden.
De zielen in het vagevuur zijn van de eeuwige verdoemenis gered maar moeten nog van hun onvolkomenheden worden gezuiverd om Gods licht te kunnen verdragen.
Door gebed en offer helpen de levenden de overledenen om hun uiteindelijke bestemming te bereiken: eeuwig gelukkig zijn bij God.
Omdat de eucharistie geacht werd het meest effectieve middel voor dit doel te zijn, de ondersteuning van het louteringsproces van de zielen in het vagevuur, ontstond het gebruik om meerdere missen voor de zielen in het vagevuur op te dragen.
Iedere mis werd en wordt gedaan voor één zogeheten misintentie, bijvoorbeeld het zielenheil van een gelovige.
De begrafenismis is de eerste mis voor het zieleheil van de overledene.
De priester besprenkelt het lichaam met wijwater en bewierookt het lichaam van de overledene.
De priester wijdt ook de grond op het kerkhof waarin de overledene zal worden begraven.
De Katholieke Leer stelt dus dat het opdragen van een requiemmis het verblijf van geredde zielen in het vagevuur zal bekorten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
9 opmerkingen:
Graag meer gegevens over de precieze inkorting, in dagen als het mogelijk is.
UIT DE CATECHISMUS VAN DE KATHOLIEKE KERK
De zondestraffen
1472 - Om de leer over de aflaten en de praktijk ervan te begrijpen, moet men inzien dat de zonde een dubbel gevolg heeft. Enerzijds leidt de zware zonde tot verbreking van de gemeenschap met God. Daardoor maakt ze ons onbekwaam voor eeuwig leven. Het gemis van het eeuwig leven wordt "eeuwige zondestraf" genoemd. Anderzijds brengt elke zonde, ook een dagelijkse, een ongezonde gehechtheid aan de schepselen met zich mee. Deze gehechtheid heeft een loutering nodig, hetzij hier op aarde, hetzij na de dood in de toestand die vagevuur genoemd wordt. Deze loutering bevrijdt van wat men de "tijdelijke zondestraf" noemt. Deze beide straffen moeten niet beschouwd worden als een soort wraakneming die God van buitenaf oplegt, maar als iets wat uit de aard van de zonde zelf voortvloeit. Een bekering die voortkomt uit een vurige liefde kan een volkomen loutering van de zondaar bewerken, zodat er in feite geen enkele straf meer overblijft.
1473 - Met de vergeving van de zonden en het herstel van de gemeenschap met God is de kwijtschelding van de eeuwige zondestraffen verbonden. Er blijven echter nog tijdelijke zondestraffen over. De christen moet zich inspannen deze tijdelijke zondestraffen als een genade te aanvaarden door het lijden en allerlei beproevingen geduldig te verdragen en de dood sereen tegemoet te gaan, als de tijd daarvoor gekomen is; hij moet er zich op toeleggen de "oude mens" geheel af te leggen en zich te bekleden met de "nieuwe mens" door werken van barmhartigheid en liefde, maar ook door gebed en verschillende boetepraktijken.
Het verkrijgen van de aflaat van God door de Kerk
1478 - De aflaat wordt verkregen door toedoen van de Kerk krachtens haar macht om te binden en te ontbinden, een macht die haar door Christus Jezus verleend werd. Zij spreekt voor een bepaalde Christen ten beste en opent voor hem de schat van de verdiensten van Christus en van de heiligen om van de barmhartige Vader kwijtschelding van de tijdelijke zondestraffen te verkrijgen. Daarbij wil de Kerk deze Christen niet alleen te hulp komen, maar hem ook aansporen tot werken van godsvrucht, boete en liefde.
1479 - Aangezien ook de overleden gelovigen, die zich in de louteringstoestand bevinden, leden zijn van de ene gemeenschap der heiligen, kunnen wij ze, onder andere door voor hen aflaten te verkrijgen, helpen bij het uitboeten van de tijdelijke zondestraffen.
1471 - De leer en de praktijk van de aflaten in de kerk zijn nauw verbonden met de vruchten van het boetesacrament.
"De aflaat is de kwijtschelding ten overstaan van God van tijdelijke straffen voor zonden die, wat de schuld betreft, reeds vergeven werden; de goed ingestelde gelovige kan deze kwijtschelding onder bepaalde welomschreven voorwaarden verwerven door toedoen van de kerk die als beheerster van de verlossing met gezag de schat der voldoeningen van Christus en de heiligen uitdeelt en toepast."
"De aflaat is gedeeltelijk of vol, naargelang hij iemand geheel of gedeeltelijk verlost van de tijdelijke straffen die voor de zonde verschuldigd zijn." Elke gelovige kan de aflaten voor zichzelf verdienen of toepassen op overledenen.
Aflaten of strafvermindering worden niet meer in jaren of dagen uitgedrukt, omdat dit aardse begrippen zijn en omdat de duur van de straf ook niet bekend is. Men spreekt tegenwoordig van een volle of een gedeeltelijke aflaat.
Die eerste Anoniem neemt de houding aan van de hoogmoedige, die alles onmiddellijk en direct wil weten. De nederigheid leert dat wij moeten leren wachten, alles aan God overlaten, en Hem niet willen "controleren"
De Katholieke leer komt neer op het volgende : God is almachtig en volmaakt barmhartig en volmaakt rechtvaardig. "Hoe lang" heeft geen betekenis in de eeuwigheid. De ziel in het vagevuur is als het kind dat met modder besmeerd het huis binnen wil. Moeder stopt het eerst in bad. De zielen in het vagevuur WILLEN zich laten reinigen, alvorens de Hemel binnen te gaan. God is rechtvaardig. Hij "verdeelt" de genade van Zijn Kruisoffer over de zielen, zoals het Hem belieft. We mogen zelf onze intentie maken, voor welke ziel we bidden of offeren, maar uiteindelijk beslist God over de toepassing van de genade. De boodschap aan de mens op aarde is nogmaals : wees nederig en wil niet alles weten en doorgronden, maar geloof en betrouw op God.
Natuurlijk de modieus geworden praktijk van de lijkverbranding en de woorddiensten al dan niet rond een asurne verduisteren deze geloofgegevens.
Crematie is heidens!
crematie in de "moderne" tijd is niet zomaar heidens, maar anti-Katholiek, uit vrijmetselaarshoek. De natuurvolkeren begraven hun doden.
Opnieuw, eerste anoniem vraagt uitleg, waarschijnlijk omdat hij het niet weet. Hij heeft recht op een gedegen uitleg. Op school bv. zal men die niet krijgen – daar krijgt men alleen de politiek correcte uitleg.
Anoniem van 17:40 slaat de nagel wel op de kop. Het is een kanker tegenwoordig dat men dingen te snel wil weten. Dat is ten gevolge van de overvloed van informatie. In plaats van alles te willen weten, moet men een onderscheid leren maken tussen verschillende kwaliteiten informatie – wanneer men informatie met kwaliteit gevonden heeft kan men de rest van de bullshit die je op het internet over dat onderwerp vindt zelf ook wel verzinnen.
Het is daarom veel beter de Mechelse Catechismus zelf eens te lezen in plaats van dit blog. Ik heb de indruk dat over een paar maanden Guardian Angel elke paragraaf wel geciteerd zal hebben maar het is tijdsverlies dit blog te lezen met het doel de catechismus te bestuderen. Ga daarom liever direct naar de bron.
Probeer daarvoor deze link:
http://www.stpiusx.be/index.php?id=47
Afgezien van een link naar de Catechismus vind je daar ook links naar de ‘Ziel’ en ‘Aflaten’ en een hele boel meer.
Spendeer een avond met het lezen van een goed boek, in plaats van twitter of facebook – er is zoveel informatie-‘noise’, dat je echt moet leren het koren van het kaf te scheiden want de dag is gewoon niet lang genoeg alles te absorberen. Trouwens, alles willen absorberen schept verwarring.
Een reactie posten