Misschien denken de Vlaamse modernisten, dat het gebruik van de Rozenkrans na het Tweede Vaticaans Concilie werd afgeschaft. Echter, er werd helemaal niets afgeschaft!
Of misschien denken deze 'verlichte' en 'moderne' geesten wel dat de Rozenkrans iets is voor 'jonge idioten' om 'kardinaal' André Vingt-Trois van Parijs te parafraseren!
Gelukkig ontdekken steeds meer jongeren de kracht van het Rozenkransgebed!
1 opmerking:
Ik had dit al voorspeld in mijn commentaar van 10 Oktober, op de blog post “Mgr. Luc Van Looy: ‘bisschop’ sinds 2004”, waarin ik antwoordde op een discussie over volksdevotie versus de ‘officiële’ Vlaamse Kerk.
De aanleiding van mijn commentaar was een artikel in Kerk&Leven van 5 oktober 2011: “Elders bidden ze voor ons”, waarin Kerk&Leven opriep om geld aan Missio te geven. Ik nodig jullie uit dit artikel te lezen. In het kort zegt het dit:
De titel: “Elders bidden ze voor ons”. Dus, wij moeten niet bidden, want elders zullen ze wel voor ons bidden, zolang we Missio geld geven, i.a.w.: geef geld voor Zielsvrede en Verlossing.
Eerste zin: “Oktober is traditioneel de campagnemaand van Missio,...” (En ook de Rozenkransmaand)
Samengevat raaskalt het artikel verder in de zin van: Missio probeert aan ontwikkelingshulp te doen, maar de plaatselijke bevolking wil geen grootse projecten, ze willen catechese, de bijbel leren, en leren bidden. En dat Missio er moeite mee heeft aan catechese te doen. (Wie is hier Wie aan het bekeren?) Het artikel vermeld alleen de problemen van Missio terwijl er geen enkel succesverhaal aangehaald wordt.
Dit alles zijn de wijze woorden van de ‘verlichtte geest’ aan het hoofd van Missio; Michel Coppin.
Dan staat er een foto bij dat artikel, van een Mariabeeld (met Rozenkrans) in de woonkamer van een familie (zonder vader blijkbaar) in een (onbepaald) ontwikkelingsland. Die foto, samen de openingszin “Oktober is traditioneel de campagnemaand van Missio,...” , samen met de inhoud van het artikel wat grotendeels over het falen van Missio gaat maar toch de vermetelheid heeft om geld te vragen, maakt dit artikel surreëel.
En dat zou mij moeten overtuigen daar geld aan te geven.
Het enigste waar ik van overtuigd ben is dat als Missio - bij wijze van spreken - op olifantenjacht zouden gaan, ze geen olifant konden raken, zelfs als ze er bovenop zaten.
En ik zal jullie het volgende feit geven: ontwikkelingshulp is niets meer dan het opkopen van bedrijven in ontwikkelingslanden, en dan mogen wij ons spaargeld investeren in “emerging markets”. Ontwikkelingshulp heeft niets met liefdadigheid of evangelisatie te maken heeft.
En Michel Coppin kan niet eens verbergen dat Missio - als deel van de vierde-pijler ontwikkelingshulp - ook maar een grammetje beter is dan de bi-laterale en multi-laterale ontwikkelingshulp van de overheid en de Wereldbank respectievelijk. Het is niets meer dan het opkopen van de plaatselijke economie.
Missio heeft zich totaal van haar doelstellingen afgescheurd. Het doet niet meer aan evangelisatie, het is niet langer katholiek, het doet zelfs geen liefdadigheid, en is alleen nog maar uit op het geld en het kan niet eens de leugens formuleren dit te verdoezelen. Maar hetgeen ze wel zeggen zijn desalniettemin leugens.
Niet te verwonderen dat de gelovigen naar Pius X moeten om nog iets te horen dat wel steek houdt, of dat je naar Pius X moet om nog een rozenkrans te mogen bidden, zonder “idioot” genoemd te worden, of dat je naar Pius X moet om niet belogen te worden.
Een reactie posten