In zijn eerste Apostolische Exhortatie Dilexi Te schrijft Prevost de volgende dubieuze regel (Paragraaf 44):
"Voor Augustinus zijn de armen niet zomaar mensen die geholpen moeten worden, maar de sacramentele aanwezigheid van de Heer."
Er is geen voetnoot om het citaat van een vermeende "sacramentele aanwezigheid" te onderbouwen. Augustinus sprak over een echte ontmoeting met Christus in de armen, maar hij noemde deze aanwezigheid niet sacramenteel.
Het toepassen van de term "sacrament" op sociale kwesties werd gepopulariseerd door bevrijdingstheologen zoals Gustavo Gutiérrez, Leonardo Boff en de jezuïet Jon Sobrino ("Los pobres son sacramento de Cristo").
Een soortgelijke theologische vereenvoudiging, vervalsing of leugen werd eerder geuit door een andere jezuïet, namelijk Jorge Mario Bergoglio: "Een arme aanraken, voor een arme zorgen, is in de Kerk een sacrament." Bergoglio, 13 november 2024. NIET DUS!
vrijdag 10 oktober 2025
Leo de Leugenaar schrijft in zijn eerste exhortatie - naast andere heterodoxe uitspraken - een citaat uit de bevrijdingstheologie toe aan de Heilige Augustinus
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
S.E. Mons. Mario OLIVERI - Vescovo emerito di Albenga-Imperia
We Stand In Support of Padre Stefano Manelli
Paus Benedictus XVI
2 Timoteüs 2:3 Neem ook uw aandeel in het lijden als een goed krijgsknecht van Christus Jezus
-------- “Wij zijn de zonen van de Kruisvaarders en we zullen niet terugdeinzen voor de zonen van Voltaire.” -------- -------- “We are the sons of the Crusaders and we shall not recoil before the sons of Voltaire.” ------------------------- -------- “Noi siamo i figli dei Crociati e non indietreggeremo davanti ai figli di Voltaire!” ---------------------------------
1 opmerking:
Nu heb ik weinig zin om de fouten van anderen te verbeteren. Daar is mijn leven te kort voor en zelf maak ik genoeg fouten om me zoet mee te houden.
Ik betwijfel echter sterk dat H. Augustinus ooit iets in die trant gezegd heeft. Vooral omdat in de Augustinusregel armoede een deugd is.
H. Augustinus was geen grote voorstander van privébezit, en volgende in zijn denken wat Cicero in De Re Publica (het gemene best) schrijft; het zijn meestal de grootste idioten die het meeste geld hebben en dat rijkdom, goederen, kennis en kunde in de handen moet zijn van zij die weten wat ermee te doen - voor het gemene best.
Daarmee moet Prevost opassen; aangezien hij Paus is, met de kwaliteit onfeilbaar te zijn, van wie wordt uitgegaan dat hij enorm intellect en kennis van zaken heeft, moet dan zeer voorzichtig zijn - zelfs als hij de onfeilbaarheid niet gebruikt - voor hij zijn mond opentrekt.
Het is het Aartsbisdom van Westminster (yup, die geëxcommuniceerde afvalligen) die een stukje geschreven hebben dat sterk lijkt op wat Prevost hier uit zijn nek slaat en waarin ze tot de conclusie springen dat H. Augustinus gezegd zou hebben:
"Voor Augustinus was een sacrament een uiterlijk en zichtbaar teken van innerlijke en onzichtbare genade."
Als je De Civitate Dei of Grloof, Liefde, en Hoop van Augustinus leest, zou je tot deze veralgemening kunnen komen, maar Augustinus heeft het vooral over de Doop en de Eucharistie. Ook al noemt hij de wedergeboorte (van Christus) of besnijdenis ook sacramenten.
Maar om tot deze veralgemening te komen moet je wel heel breed denken en er veel met de haren bij trekken.
Iets dat H. Augustinus wel in De Civitate Dei schrijft is het volgende.
"Een Offer is het zichtbaar sacrament of heilig teken van een innerlijk offer."
(Dus geen sacrament als uiterlijk teken van innerlijke genade; zoals Prevost schrijft)
Trouwens; heeft men genade voor men sacramenten bedient, of levert het sacrament genade? Volgens Prevost het eerste.
Maar Augustinus spreekt in dit citaat wel over het brandoffer van de Joden en het sacrament van de H. Mis. Als offers.
Westminster dus als inspiratie voor Prevost.
Nog verder oppassen.
De Anglicanen hebben noch priesters, noch sacramenten in de katholieke betekenis. Ze hebben zelfs geen transubstantiatie in hun Mis. Geen biecht. Geen priesterwijding.
Ze hebben wel vrouwelijke en lesbische bischoppen - die geen priester zijn.
Dus; Anglicanen zijn wanhopig op zoek naar 'sacramenten' die leken, (zoals Prevost (als apostaat) er ook een is) ook kunnen bedienen. Dus waarom niet aan (belastingaftrekbare) liefdadigheid doen en aan de armen geven, als sacramenten?
Van H. Augustinus heeft Prevost blijkbaar niet veel kaas gegeten.
Gelukkig is hij beter in het zegenen van bevroren kraanwater om goddelijke tussenkomst af te dwingen, om het klimaat af te koelen.
Nee. De man moet dringend naar de psychiater, die hem Haldol zal voorschrijven om zijn waanzin af te koelen.
Een reactie posten