'Traangas' dat metaboliseert, wordt cyanide

Traangas is, in tegenstelling tot de naam, een fijn poeder met deeltjes van minder dan 60 micron. Het doel is tegenstanders tijdelijk uit te schakelen. Voor de Eerste Wereldoorlog experimenteerde het Franse leger met granaten gevuld met ethylbroomacetaat. Traangas in de vorm van xylylbromide werd voor het eerst militair gebruikt in de Eerste Wereldoorlog, op 23 augustus 1914 door de Fransen in Mulhouse in de Elzas. Militair gebruik is na de Eerste Wereldoorlog door de Geneefse conventie verboden. Ook het internationaal Verdrag thermische wapens verbiedt sinds 1997 het gebruik van traangassen in oorlogen.

CN- en CS-traangassen behoren binnen de groep der chemische strijdmiddelen tot de grote klasse der irritantia (prikkelende stoffen) van uiteenlopende samenstelling die onder meer tranenvloed, niezen en hoesten veroorzaken. Bij de technisch ingezette traangassen voor militaire en civiele doeleinden gaat het steeds om chloor- en broomverbindingen. Na de Tweede Wereldoorlog hebben CN- en CS-traangassen bekendheid gekregen onder meer bij het bestrijden van onlusten. De naam 'traangas' is voor deze verbindingen in dubbele zin misleidend. Het gaat niet om gassen maar om vaste stoffen die als aërosolen worden gebruikt, en de werking is niet beperkt tot het opwekken van tranen, maar leidt ook tot misselijkheid en braken. Om de giftige werking wordt CN niet meer gebruikt en is overgeschakeld op het veel krachtiger werkend CS.

CS wordt in het bloed omgezet tot o-chloorbenzaldehyde en ochloorbenzyl-malononitril. Vergiftigingsgevallen met CS hebben overeenkomst met die van een cyanide vergiftiging (van malononitril bijvoorbeeld is het bekend dat het zijn toxiciteit ontleent aan de afsplitsing van cyanide).

Link:

https://www.gazlacrymo.fr/