en EERBIED van de gelovigen die hun armzalige geloof komen verdiepen en God vinden in hun eigen DAGELIJKS leven
vandaag zijn de "katholieken" niet meer dan heidenen, en ik zie geen verschil in het hun gedrag in leven, politiek en de ethische beslissingen die vandaag moeten genomen worden over leven en dood
daarom ben ik in feite uit die "kerk" gegaan al van 1982 en ik ben niet teruggekeerd
niet alleen omwille van de Mis die veranderd was, maar omwille van de "kerk" die veranderd is en niets meer zegt over goed en kwaad vanop de kansel
het gaat hem om veel meer dan om een eredienst of een toestand van sacraliteit, als de Mis niet meer is dan een feelgood toestand, zoals ook de goddelozen kunnen genieten van sacrale of diepgaande klassieke muziek, dan betekent het niets
ons geloof moet ons leiden naar een diepgaand christelijk GEWETEN van wie we zijn in het aanschijn van God en onze relatie met de wereld over morele kwesties van goed en kwaad en de manier waarop we durven GETUIGEN over goed en kwaad en daarmee onze "vrienden" in de wereld verliezen zoals Jezus ons voorspeld heeft
Wat mij na zoveel tientallen jaren nog steeds ontroert: de diepe ernst en deemoedige concentratie bij de voorbereiding van de Hl. Mis. Beginnend met Psalm 83 Quam dilecta tabernacula, waarvan de eerste vers eveneens bij de kerkwijding en de herdenking ervan (dedicatio ecclesiae) zo heerlijk gezongen wordt; en besluitend met Psalm 129 De profundis. Leitourgia, de juiste stand en dienst vóór de Heer.
Voor mij ligt het oude missaal en vesperboek van mijn moeder, in bruin leer, een beetje versleten en door veelvuldig gebrui een beetje gehavend maar trots de vele tijdverbazend goed bewaard. De prachtige liturgische boekversiering van Dr. Felix Rutten is alleen reeds bekerend. Wanneer men dan ziet en zich herinnert, wat de noordbelgische bastaardkerk aan brol en vunzigheid (ik denk hier aan Roeach3 met zijn pedofilizerende en technisch nu echt krotterige illustraties onder toezicht van Jef Bulckens) geproduceerd heet, moet men wenen.
Zeer ontroerend hoe de kleine jongen devoot bidt me zijn handen tesamen, en dan kort zijn vader toont waar men is. "Jong geleerd is oud gedaan".
Kort in de herinnering: in de eerste weken van zijn "pontificaat" vroeg Bergoglio aan een brave misdienende jongen, die eveneens devoot zijn handen in gebedshouding hield: "Zijn die tesamen geplakt?". Dat was het begin van de peronistische amokloop aan de top van de Kerk- er kwam nog veel meer. Sub tuum praesidium
Ik herinner mij ook aan de foto van de misdienaar in Rome en aan zijn verbouwereerd gezicht. En een paar dagen nadien aan het grijnzende gezicht van de zwitserse gardesoldaat die en passant "een polleke" van Bergoglio kreeg.
S.E. Mons. Mario OLIVERI - Vescovo emerito di Albenga-Imperia
We Stand In Support of Padre Stefano Manelli
Paus Benedictus XVI
Een meditatie over het Heilig Misoffer
2 Timoteüs 2:3 Neem ook uw aandeel in het lijden als een goed krijgsknecht van Christus Jezus
-------- “Wij zijn de zonen van de Kruisvaarders en we zullen niet terugdeinzen voor de zonen van Voltaire.” -------- -------- “We are the sons of the Crusaders and we shall not recoil before the sons of Voltaire.” ------------------------- -------- “Noi siamo i figli dei Crociati e non indietreggeremo davanti ai figli di Voltaire!” ---------------------------------
ONZE VADER
Onze Vader, die in de Hemelen zijt, geheiligd zij Uw Naam, Uw Rijk kome, Uw Wil geschiede op aarde als in de Hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood, en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren, En leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade. Amen.
Arma Christi
SEDE VACANTE 31-12-2022
0 dagen 16 uren 27 minuten 31 seconden sinds de Petrijnse Zetel vacant werd.
4 opmerkingen:
wijze woorden
en EERBIED van de gelovigen die hun armzalige geloof komen verdiepen en God
vinden in hun eigen DAGELIJKS leven
vandaag zijn de "katholieken" niet meer dan heidenen, en ik zie geen verschil in het hun gedrag in leven, politiek en de ethische beslissingen die vandaag moeten genomen worden over leven en dood
daarom ben ik in feite uit die "kerk" gegaan al van 1982 en ik ben niet teruggekeerd
niet alleen omwille van de Mis die veranderd was, maar omwille van de "kerk" die veranderd is en niets meer zegt over goed en kwaad vanop de kansel
het gaat hem om veel meer dan om een eredienst of een toestand van sacraliteit, als de Mis niet meer is dan een feelgood toestand, zoals ook de goddelozen kunnen genieten van sacrale of diepgaande klassieke muziek, dan betekent het niets
ons geloof moet ons leiden naar een diepgaand christelijk GEWETEN van wie we zijn in het aanschijn van God en onze relatie met de wereld over morele kwesties van goed en kwaad en de manier waarop we durven GETUIGEN over goed en kwaad en daarmee onze "vrienden" in de wereld verliezen zoals Jezus ons voorspeld heeft
guido
Wat mij na zoveel tientallen jaren nog steeds ontroert: de diepe ernst en deemoedige concentratie bij de voorbereiding van de Hl. Mis.
Beginnend met Psalm 83 Quam dilecta tabernacula, waarvan de eerste vers eveneens bij de kerkwijding en de herdenking ervan (dedicatio ecclesiae) zo heerlijk gezongen wordt;
en besluitend met Psalm 129 De profundis.
Leitourgia, de juiste stand en dienst vóór de Heer.
Voor mij ligt het oude missaal en vesperboek van mijn moeder, in bruin leer, een beetje versleten en door veelvuldig gebrui een beetje gehavend maar trots de vele tijdverbazend goed bewaard.
De prachtige liturgische boekversiering van Dr. Felix Rutten is alleen reeds bekerend.
Wanneer men dan ziet en zich herinnert, wat de noordbelgische bastaardkerk aan brol en vunzigheid (ik denk hier aan Roeach3 met zijn pedofilizerende en technisch nu echt krotterige illustraties onder toezicht van Jef Bulckens) geproduceerd heet, moet men wenen.
Zeer ontroerend hoe de kleine jongen devoot bidt me zijn handen tesamen, en dan kort zijn vader toont waar men is.
"Jong geleerd is oud gedaan".
Kort in de herinnering: in de eerste weken van zijn "pontificaat" vroeg Bergoglio aan een brave misdienende jongen, die eveneens devoot zijn handen in gebedshouding hield:
"Zijn die tesamen geplakt?".
Dat was het begin van de peronistische amokloop aan de top van de Kerk- er kwam nog veel meer.
Sub tuum praesidium
Ik herinner mij ook aan de foto van de misdienaar in Rome en aan zijn verbouwereerd gezicht.
En een paar dagen nadien aan het grijnzende gezicht van de zwitserse gardesoldaat die en passant "een polleke" van Bergoglio kreeg.
De kruik gaat zo lang te water, tot ze barst.
Een reactie posten