RESTKERK: The Remnant Newspaper over Danneels: ‘In iedere maffia loert een mol, een man met een knagend geweten’
“Deze man vreest niets of niemand, en laat zich niet kennen door kerkelijke doctrine, de Bijbel, of door het Magisterium, al die zaken, waartegenover hij ooit zwoer loyaal te blijven.”
The Remnant Newspaper publiceerde vandaag een artikel dat van kardinaal Godfried Danneels weinig heel laat. Onze Engelstalige vrienden omschrijven Danneels als een mol, die alles op alles heeft gezet om Bergoglio op de Stoel van Petrus te krijgen.
“Op 13 maart 2013 werd op het
Piazza di San Pietro de opvolger van de afgetreden Benedictus XVI aan de Katholieke Kerk voorgesteld, terwijl duisternis over het plein neerkwam.
Ook uitgenodigd om op het balkon plaats te nemen, een luttele armlengte van de nieuwe paus, overzag
kardinaal Godfried Danneels de menigte, die naar Rome was afgezakt om het resultaat van de verkiezing met eigen ogen waar te nemen. Daar, op de
Loggia van de Sint-Pietersbasiliek, stond hij dan, een boodschap de wereld insturend, met zijn veelzeggende, triomferende blik. Bekroond voor zijn nietsontziende loyaliteit en kerkelijke politieke dapperheid, stond hij daar, prominent aanwezig, naast de paus, als een bevestiging van zijn makkers, dat de persoonlijke voorkeur van Danneels uiteindelijk op de Stoel van Sint-Petrus zou plaatsnemen.
De Belgische kardinaal, uitgedost in zijn ceremoniële gewaden, stond daar, als het overwinnende meesterbrein achter de clandestiene groep van Europeaanse prelaten, de groep van
Sankt Gallen, die er al sinds 1996 alles had aan gedaan om een radicaal hervormende paus aan de macht te krijgen. De groep van Sankt Galles had al vroeg een voorkeur voor Jorge Bergoglio uit Argentinië, erop rekenend dat hij de Katholieke Kerk radicaal zou transformeren en moderniseren, volgens hun wens en plan. Ze hielden hun schema en krijgsplan voorzichtig verborgen.
Ze wonnen de bendeoorlog bijna, toen in 2005 Johannes Paulus II stierf. De groep van Sankt Gallen haastte zich, om op het uitgelezen moment hun man te installeren. Maar ze verloren. Hun pauselijk politiek getouwtrek resulteerde in een tweede plaats voor
Bergoglio, die de eer aan de conservatieve kardinaal
Ratzinger moest laten. Mediaverslagen stellen dat de groep van Sankt Gallen na 2006 niet meer is bijeengekomen. Misschien kwamen ze niet meer bijeen in Sankt Gallen, of misschien veranderden ze van naam en ontmoetten ze elkaar ergens anders.
De uitgesproken frustratie en de weinige, precieuze tijd leidden ertoe dat de groep van Sankt Gallen de langverwachte droom van een moderne kerk door zijn vingers zag glippen. Jorge
Bergoglio werd al snel te oud voor het pausschap. Ergst van al, bezette een relatief gezonde Benedictus de Stoel van Petrus, als een onneembare vesting op hun kaart.
Afgezien van de
duivel, is geen vijand meer nietsontziend, dan vadertje tijd.
De klok bleef voorttikken. Het leek erop dat Benedictus zijn positie in de Stoel van Petrus goed wist te verdedigen, zonder dat God moest tussenkomen. De groep van Sankt Gallen kon geen 3 of 4 jaar meer wachten op zijn aardse overlijden. Kardinaal
Bergoglio was trouwens al 76, en weldra zou hij te oud zijn om tot paus te worden verkozen.
Toen gebeurde het ondenkbare. Een
bliksemschicht trof de Sint-Pietersbasiliek.
De bliksem sloeg in, toen Paus Benedictus, de man die verhinderde dat Bergoglio tot paus kon worden verkozen, besliste om de Troon van Petrus achter zich te laten. De langverwachte plannen, ooit gesmeed in
Sankt Gallen, zouden zich achter het conclaafsgordijn ontvouwen.
Danneels en de andere samenzweerders beraamden de snelle verkiezing van de paus-in-wording, de kardinaal van Buenos Aires, met een doordachtheid die weinigen is gegeven. Bergoglio werd verkozen door het College van Kardinalen, en de rest, is
ketterij.
De majestueuze zet van kardinaal
Danneels kon niet onopgemerkt voorbijgaan. De troste prelaat had nood aan publieke erkenning voor zijn meesterlijke verdienste. De Belgische kardinaal verbrak tijdens de voorstelling van zijn biografie de regel van
Omertà, de
zwijgplicht, door er trots over op te scheppen dat de groep van Sankt Gallen Bergoglio had ingewijd. Danneels besloot de persconferentie toen lachend, vermeldend dat de groep van Sankt Gallen als ‘maffia’ het levenslicht had gezien.
Dit geheime complot sleutelde bijna 2 decennia aan de installatie van Jorge
Bergoglio uit Buenos Aires, die de 266ste paus zou worden, om de Katholieke Kerk drastisch te hervormen.
Godfried, de Godfather, was op zoek naar erkenning, daarbij de leuze van de Godfather – ijdelheid is mijn favoriete zonde – demonstrerend.
Wat zegt het over de verkiezing van
Bergoglio, dat een van zijn belangrijkste pionnen zijn achterhoede als maffia omschrijft?
Wat voor man, als prins van de Kerk dan nog, schept erover op lid van de groep van Sankt Gallen, welke hij omschrijft als ‘
maffia’, te zijn?
Wat voor man, een kardinaal, verkondigt met veel trots dat hij en zijn
clandestiene groep van prelaten zichzelf hebben vernoemd naar de gewelddadige, criminele organisatie, die doodt voor geld en macht, die gewone burgers terroriseert en chanteert, en die domineert met behulp van intimidatie en moordende wreedheid?
Wat voor paus laat zichzelf omringen door mannen die erover opscheppen de
maffia te zijn?
Wat voor kerkelijk elect verwijst naar zichzelf als
maffia, de criminele organisatie die de zwakkeren onderdrukt, de luidruchtigen het zwijgen oplegt en de politiek intimideert?
Het is niet de eerste keer dat
Danneels, die Bergoglio tot koning kroonde, probeerde om een slachtoffer te doen zwijgen. In 2010 poogde hij om een tienjarig misbruikschandaal, waarbij zijn vriend en collega-bisschop was betrokken, in de doofpot te steken. Nog erger is dat de
kindermisbruiker,
Roger Vangeheluwe, bisschop van Brugge, in België, de oom van het slachtoffer is. De intimiderende kardinaal wees er tijdens een gesprek met het slachtoffer op dat het stil moest blijven, en ‘om vergiffenis moest vragen’, ‘daarbij eigen schuld bekennend.’
Danneels werd betrapt omdat het slachtoffer de conversatie heimelijk had opgenomen (een succesvolle taktiek die door de overheid tegen de
maffia wordt gebruikt). Danneels verfijnde zijn intimidatietalent de daaropvolgende jaren, maar de machtige kardinaal werd niet bestraft, en kon zo voortwerken aan de verkiezing van Jorge Bergoglio.
Deze man vreest niets of niemand, en laat zich niet kennen door kerkelijke doctrine, de Bijbel, of door het
Magisterium, al die zaken, waartegenover hij ooit zwoer loyaal te blijven. Ondanks die plechtige eed, moedigde
Danneels de koning van België aan om een
abortuswet te ondertekenen. Ondanks die plechtige eed, steunde hij een wetsvoorstel omtrent de goedkeuring van het
homohuwelijk in België. Maar, ondanks de publieke schandalen, kiest Franciscus ervoor om Danneels aan te stellen als zijn persoonlijke vertegenwoordiger op de synode over de familie!
Loyaliteit is de meest geprezen waarde in de
maffia, en blijkbaar ook onder de prinsen van de Kerk.
Andere leden van Sankt Gallen werden beloond voor hun trouw aan Jorge Bergoglio. In het bijzonder de Duitse
kardinaal Walter Kasper, die dienstdoet als de machtige
doctrine-capo onder Franciscus.
De spokende vraag blijf echter ronddwalen: Wat heeft ervoor gezorgd dat Benedictus is afgetreden?
Heeft de maffia van Sankt Gallen ervoor gezorgd dat
Ratzinger is afgetreden?
Deden de Monseigneurs Benedictus een
voorstel die hij niet kon weigeren?
Onderdrukte
de maffia van Sankt Gallen Benedictus?
Chanteerden ze
Benedictus?
Paus Franciscus blijft in de Stoel van Petrus zitten, als het prijshaantje van
de maffia van Sankt Gallen.
In iedere maffia loert een
mol, een man met een knagend geweten.
Iemand weet wat er is gebeurd, toen op die avond een
bliksemschicht de Sint-Pietersbasiliek trof.
Wees niet bang om te praten.”
Bron: Restkerk
Link:
https://restkerk.net/2016/07/01/the-remnant-newspaper-over-danneels-in-iedere-maffia-loert-een-mol-een-man-met-een-knagend-geweten/
Met dank aan 'Restkerk' voor de uitstekende vertaling!
The Remnant: "The Gall of the St. Gallen Mafia"
“Never let anyone know what you are thinking.”
~Mario Puzo, The Godfather
Darkness descended onto Piazza di San Pietro into the evening hours of March 13, 2013, as the successor to the resigned Benedict XVI, was introduced to the Cat holic Church.
Invited onto the balcony, a mere arm’s length from the new Pontiff, Cardinal Godfried Danneels surveyed the massive crowd during the announcement of the papal election of Jorge Bergoglio. There, on the Loggia of St. Peter’s, he stood, sending a message with his smug triumphant gaze.
Rewarded for his unstinting loyalty and ecclesial political prowess, he stands prominently with the Pontiff, as an acknowledgement from his peers that Danneels’ handpicked choice is finally elevated to the Chair of St. Peter.
Decked out in his ceremonial scarlet, Belgian Cardinal Danneels proudly stood as the victorious mastermind behind the clandestine St. Gallen group of European prelates who plotted since 1996 to elect a radical reformer pope. Early on, the St. Gallen group identified their prime papal contender as Jorge Bergoglio of Argentina, confident that he would radically transform and modernize the Catholic Church in their image and likeness. They kept their scheme and racket carefully under wraps.
They nearly won the turf war in 2005 when John Paul II died. The St. Gallen group scrambled for their opportunity to install their man, yet fell short. Their papal politicking tallied a second place papal ballot finish for Bergoglio, but ultimately he lost out to the conservative Car dinal Ratzinger. Media reports state that the St. Gallen group never met after 2006. Perhaps, they never met again in St. Gallen, or possibly they changed their name and met elsewhere.
Frustration was building. They were running out of precious time, as the St. Gallen group aged and, more importantly, Jorge Bergoglio was rapidly growing too old for papabile. The dream of modernizing the Church was slipping through their ecclesial fingers. Worst of all, a relatively healthy Benedict occupied the Chair of Peter as an impenetrable impediment to their plans.
Apart from the devil, there is no more unforgiving enemy, than random Father Time.
The clock was ticking. Without divine intervention, Benedict appeared firmly ensconced in the Seat of Peter. The St. Gallen Prelates couldn’t wait another 3 or 4 years for his earthly demise. Besides Cardinal Bergoglio was already 76, and soon, he would be too old to be elected Pope.
Then, the unthinkable happened. Lightening struck St. Peter’s.
“You can’t hide the thunderbolt. When it hits you, everybody can see it. Christ, man, don’t be ashamed of it, some men pray for the thunderbolt. You’re a very lucky fellow.” ~Mario Puzo,The Godfather
Lightning struck, when Pope Benedict, the man who had stood in the way of Bergoglio’s papal fortunes, abdicated the throne of Peter. With a crack of thunder out of the dark blue sky, the long-awaited plans of St. Gallen would enfold behind the conclave curtain.
Danneels and his St. Gallen co-conspirators quickly and skillfully engineered the election of their designated pope-in-waiting, the Cardinal of Buenos Aires. Bergoglio was elected Pope by the College of Cardinals, and the rest, is heresy.
Having successfully engineered their papal takeover, Cardinal Danneels couldn’t contain his bravado. The pompous prelate needed public credit for his masterful plot. At the release of his biography, the Belgian Cardinal broke the cardinal (‘scuse the pun) rule of Omertà, the strict code of silence, by proudly bragging that the St. Gallen group anointed Bergoglio. Daneels laughingly disclosed at the book press conference that the St. Gallen group was dubiously christened by the group as the “mafia.”
For nearly 2 decades, this secret cabal schemed and plotted to install Jorge Bergolio of Buenos Aires as the 266th pontiff to drastically reform the Catholic Church.
Godfried, the Godfather sought acclaim for the Bergoglio election, thus demonstrating the famous line of the Godfather, “vanity is my favorite sin.”
What does it say about the papal selection of Bergoglio that one of his chief promoters characterizes the papal plotters as mafia?
What kind of man, a Prince of the Church, no less, flippantly brags about being a member of the St. Gallen group which he describes as the ‘mafia’?
What kind of man, a Cardinal, proudly proclaims that he and his clandestine group of prelates named themselves after the violent criminal organization that kills for money and power, terrorizes and blackmails ordinary citizens, and dominates with murderous savagery and intimidation?
What kind of papabile surrounds himself with supporters who boast that they are the mafia?
What manner of high Church officials call themselves the mafia, after the criminal organization that strong arms the weak, silences the vocal, and flexes political muscle with intimidation?
It’s not the first time that Danneels, the Bergoglio kingmaker and St. Gallen Don, tried to silence a victim. In 2010, he attempted to cover up years of sex abuse involving his close friend and fellow bishop. Worse yet, the child abuser was the victim’s uncle, Roger Vangheluwe, Bishop of Bruges, Belgium. In the meeting with the victim, the intimidating Cardinal Danneels directed the abuse victim to remain silent about the abuse and “ask for forgiveness” and to “acknowledge your own guilt.”
Danneels got caught covering up this clergy sex scandal when the victim secretly recorded the conversation (a successful government tactic often used against the mafia). Over the years, Danneels honed his intimidation skills to silencing victims and covering up clergy abuse. Yet the powerful Cardinal suffered no consequences and continued to plot and scheme for the election of Jorge Bergoglio as Pope.
This man fears no one and is not constrained by Church doctrine, biblical teaching or the Magisterium, all of which he swore to uphold in his episcopal vows. Despite that solemn vow, Danneels encouraged the Belgian King to sign an abortion law and supported a gay marriage amendment in Belgium. Yet, despite Danneels’ public scandals, Francis chooses him as his personal representative to the Synod on the Family!
Loyalty is the most prized virtue in the Mafia, “Loyalty is everything, Loyalty is royalty,” apparently, also among the Princes of the Church.
Others of the St. Gallen members have been rewarded for their loyalty to Jorge Bergoglio: in particular, German Cardinal Walter Kasper who serves as powerful doctrinal capo in the Francis papacy.
The haunting question still lingers: what caused Pope Benedict to abdicate?
Did the St. Gallen Mafia put heat on Ratzinger to step down?
Did the Mafia Monsignors make Benedict an offer he couldn’t refuse?
Did the St. Gallen Mafia strong arm Benedict?
Did they blackmail Benedict?
Pope Francis remains in the Seat of Peter, as the hand picked choice of the St. Gallen Mafia.
In every mafia, there lurks a mole, a man with a nagging conscience.
Someone knows what happened the night that lightening struck St. Peter’s.
Be not afraid to speak.
Bron: The Remnant
Link:
http://remnantnewspaper.com/web/index.php/articles/item/2610-the-gall-of-the-st-gallen-mafia
