"Conservatief blok brengt paus ernstige nederlaag toe”. Nog tijdens de afsluitende persconferentie van de voorbije synode, afgelopen zaterdagavond, ratelden internationale persbureaus al hun glasheldere conclusie de wereld rond. Het zou ook in heel wat media in eigen land worden herhaald: deze bisschoppensynode draaide uit op een mislukking [Inderdaad!], want paus Franciscus slaagde er dan toch niet in voldoende steun te vergaren om de katholieke kerk [K... K...] te doen bijdraaien in haar weigering van de communie voor gescheiden hertrouwden [Als men de hertrouwde gescheidenen de Communie wil geven, dan moet
men alle ongebiechte zondaren en zij die in permanente staat van zonde
leven de Communie geven.] noch om de homoseksuele mens positief tegemoet te treden [Wat is er zo bijzonder aan 'homoseksuelen'? Zijn ook dieven, verkrachters, oplichters en pedofielen welkom of niet?].
Zelden zag ik feiten zo moedwillig een draai geven en woorden zo uit hun context lichten om ze toch maar in een bepaalde voorgegeven interpretatie te doen passen [Beter opletten Geert! Dit is dagelijkse kost in onze Vlaamse kranten en bij de VRT bijvoorbeeld!]. In het vakjargon heet dat “spinning” en “framing” ["Liegen" en "bedriegen" in het Vlaams.]; communicatietechnieken die pogen de waarheid naar de eigen hand te zetten.
Dat begon trouwens al maanden geleden door in vele voorbeschouwingen de brede agenda van deze buitengewone synode steeds meer te versmallen tot de hiervoor vermelde hot items. Ook binnen de kerk [Kerk!], tot op het allerhoogste niveau aan toe, werd daar – gewild of niet – bij wijlen fors aan meegewerkt door zich in de aanloop naar de synode vooral over deze en aanverwante onderwerpen almaar openlijker en vinniger uit te laten en steeds krassere verwachtingen te creëren; in beide richtingen trouwens [Iemand die het Geloof verdedigt, is een gelovige. Iemand die het Geloof wil veranderen, is een ketter. Volgens Geert mag het een beetje ketterij zijn, maar niet teveel!].
Dan hoeft het nauwelijks nog te verwonderen dat toen het slotdocument werd bekendgemaakt, van de 62 paragrafen tellende tekst slechts die paar alinea’s de aandacht trokken die net over die heikele punten handelen [Het ging trouwens over het gezin. Niet over homoseksuelen. Die paragrafen hadden daar niets verloren.]. Al heel zeker toen snel bleek dat die niet zoals de rest van de aanbevelingen een tweederde, maar “slechts” een gewone meerderheid hadden gehaald.
“Woorden en daden van een verslagen man?”
Nochtans heeft Franciscus sinds hij deze en de volgend jaar te houden synodes aankondigde, zich nog nooit bekend tot welke strekking ook [Grove leugens! Wie heeft Kasper naar de Synode gehaald? Wie heeft de schandaal-kardinaal Danneels naar de Synode gehaald? Dat was toch Bergoglio! Bergoglio heeft duidelijk genoeg gemaakt wat hij wil; een aanpassing van de Leer!]. Of het moest tot deze zijn die van synodevergaderingen opnieuw echte overlegmomenten wilde maken in plaats van de vooraf al compleet gestroomlijnde praatsessies die ze in het verleden al te vaak waren. “Spreek je uit en laat je er vooral niet aan gelegen omdat de paus in jullie midden is” [Bergoglio wil natuurlijk de Traditionele Kardinalen en Bisschoppen identificeren om hen tegen volgend jaar "uit de weg te ruimen"!], drukte hij de synodevaders uitdrukkelijk op het hart bij zijn openingswoord.
Even veelzeggend bedankte hij hen bij het slot ervoor dat ze zijn advies zozeer ter harte hadden genomen [Van cynisme gesproken.]. Om vervolgens stevig zowel hen te hekelen die zich “laten opsluiten in de letter van de tekst” [Een zeer grove belediging van de Katholieken.] als zij die “wonden verbinden zonder ze eerst te verzorgen”. De eersten werden weggezet als zij die toegeven aan de bekoring van de zeloten, scrupuleuzen, traditionalisten en intellectualisten ['Mooie' woorden van Bergoglio om de gelovigen te beledigen.]. De anderen als progressieven en liberalen die slechts symptomen bestrijden zonder de wortel van het probleem aan te pakken.
Wat vele commentatoren ook uit het oog verloren: deze synode is slechts een, zij het een heel belangrijke, tussenstap in een veel omvattender en langer proces dat pas volgend jaar in oktober in een nieuwe synode zijn beslag moet krijgen. Dan pas, niet eerder, zien we echt helder waar de reuzentanker waarvan Franciscus het anker moedwillig heeft gelicht opnieuw zal aanmeren [Bergoglio heeft het anker van de Kerk gelicht. Inderdaad. Christus is niet meer van belang voor de post-conciliaire kerk!].
Intussen rijpen de geesten [als een stinkkaas] en is al geruisloos verworven dat tot op de hoogste echelons in de kerk vrijmoedig wordt besproken wat tot amper anderhalf jaar geleden daar al decennia muurvast zat [Wat zat er "muurvast" Geert? De pedo-bisschoppen met hun homo-agenda?].
De enige die dan beslist wat definitief van deze bewogen reis mee aan land wordt gebracht, is de kapitein zelf [Je hebt er niets van begrepen, Geert. Zelfs indien Bergoglio, de paus zou zijn, dan nog kan hij NIETS 'beslissen'! De Paus is inderdaad het hoogste gezag in de Kerk voor zover hij de Traditie en de Ware Leer verdedigt. Wanneer een Paus ook maar één letter aan de Leer verandert, is hij een ketter! Een paus is trouwens niet de 'kapitein', hij is enkel de stuurman. Christus is de kapitein, een paus is de 'vicaris' van Christus.].
Het kan geen toeval zijn dat Franciscus in zijn slotwoord tot de synodevaders ook nog hen hekelde die “zich niet laten verrassen door de God van de verrassing” [Wat is "de God van de verrassing"? Wat een idiote praat is me dat? Eén van de vele goden in het pantheon van Bergoglio met zijn pan-religie?]. Om vervolgens de daad bij het woord te voegen en zeer ongebruikelijk onmiddellijk de besluiten van de synode, inclusief de niet verworven paragrafen, inclusief het stemgedrag, te laten publiceren én deze “Relatio Synode” te verklaren tot de “lineamenta” of het werkdocument van de volgende synode [Dit is misdadig. Waarom een Synode organiseren, wanneer de bisschoppen toch niets te zeggenn hebben en Bergoglio de Synode-besluiten als een ordinaire dictator naast zich neer legt?]. Woorden en daden van een verslagen man? [De Duivel versla je inderdaad niet in één keer!]
Bron: Tertio
De Synode ligt inderdaad op ramkoers met de Traditie en de Leer van de Kerk!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
S.E. Mons. Mario OLIVERI - Vescovo emerito di Albenga-Imperia
We Stand In Support of Padre Stefano Manelli
Paus Benedictus XVI
2 Timoteüs 2:3 Neem ook uw aandeel in het lijden als een goed krijgsknecht van Christus Jezus
-------- “Wij zijn de zonen van de Kruisvaarders en we zullen niet terugdeinzen voor de zonen van Voltaire.” -------- -------- “We are the sons of the Crusaders and we shall not recoil before the sons of Voltaire.” ------------------------- -------- “Noi siamo i figli dei Crociati e non indietreggeremo davanti ai figli di Voltaire!” ---------------------------------
9 opmerkingen:
“Nochtans heeft Franciscus sinds hij .... synodes aankondigde, zich nog nooit bekend tot welke strekking ... “ Dat is eigenlijk wel waar. Bergoglio is waarschijnlijk gemanipuleerd door zijn G8. Hij was een pasagier op die synode. Hij heeft zich niet uitgesproken. De mate waarin hij de synode beïnvloed of gemanipuleerd heeft, is helemaal niet duidelijk.
Bergoglio heeft alleen de gewone gelovigen zwaar beledigd in zijn slotrede. Het feit dat het falen van de synode alleen het gevolg is van het falen van zijn G8 – en niets met de gewone gelovige te maken heeft – maakt deze belediging des ter erger.
Inderdaad. Ze gaan het volgend jaar opnieuw proberen. Met Kardinaal Burke aan de kant geschoven, zou het iets gemakkelijker kunnen worden een 2/3de meerderheid te verwerven. Maar ik geloof ook dat de Trad Kaths ingezien hebben dat ze inderdaad de ketters het zwijgen kunnen opleggen, indien ze het proberen.
Een herhaling van Vat II zal niet meer gebeuren. Dit keer staat er te veel op het spel. Afrikanen en Aziaten hebben vandaag meer zelfvertrouwen dan in de jaren ‘60, toen ze nog over onafhankelijkheid van hun koloniale meesters aan het onderhandelen waren.
Ik dacht altijd dat het pantheon van Bergoglio bestond uit God, Jahweh, El, Elohim, Elyon, Allah, Baha’i, Waheguru, Ek Onkar, Satnam, Nirankar, Akal Purakh, Brahman, Ishvara, Vishnu, Shiva, Ahura Mazda, en al de kami uit het shintoïsme.
Maar inderdaad, de Katholieke God wordt ook tot een pantheon uit elkaar gereten: de God van de Verrassingen, de God van de Liefde, de God van de Vrede, de God van dit en van dat.
Natuurlijk dat de God van de Katholieke Kerk, de God van het alles is. Hij is alles. Hij is omnipotent en immanent. Je moet God geen kwalificaties of specialiteiten toekennen, of God reduceren tot iets waar je de aandacht op wil trekken, of God in een dwangbuis steken ...
Vanmorgen nog heb ik het volgende in een gebeden boekje gelezen:
“ ... omdat God die de Soevereine Waarheid is, die niet kan bedriegen, noch bedrogen worden, al deze dingen geopenbaard heeft aan Zijn Kerk.”
Waarlijk, Bergoglio probeert God te bedriegen.
Eerst en vooral, de pers is bijzonder stil gebleven over de synode. Er is zeker geen mainstream persagentschap dat de synode als een mislukking beschreven heeft. Zelfs de Trad Kaths hebben een laag profiel bewaard. De waarheid is echter dat de paus met zijn G8 van kardinalen de allergrootste nederlaag van eender welke paus ooit geleden heeft. En ze hebben het alleen aan zichzelf te danken.
Verder is Geert De Kerpel even schuldig aan Spinning en Framing: zijn derde alinea beschrijft het proces van de synode alsof het iets is dat vanuit de wereldse pers, de Kerk binnengeslopen is, en het tot de top van de Kerk gehaald heeft. De waarheid is echter dat het van Bergoglio via zijn G8 naar beneden geramd is. Het jargon hiervoor is “Top-Down”. Als de wereldse pers niet geïnteresseerd is, heeft het meer te maken met een verslagenheid en een vrees, voor de gevolgen van het kerkelijk standpunt in de seculiere wereld, omtrent homo’s en echtgescheidenen. De wereld is lang zo tolerant niet als men ons wil doen geloven.
In 2008 heeft John Perazzo in FrontPageMagazine.com een studie gepubliceerd die de overkoepelende standpunten in de pers bestudeerde:
Hij kwam tot de term “Liberal Bias” ; journalisten hebben overwegend liberale standpunten en aangezien de bevolking veel minder liberaal is, vertolkt de pers het standpunt van de bevolking niet.
Tussen 90% en 97% van journalisten zijn pro-choice. Veel meer dan de bevolking waar ze voor schrijven.
Tussen 6% en 8% van journalisten gaan naar de kerk. Veel minder dan de bevolking waar ze voor schrijven.
Tussen 67% en 76% vindt dat er niet in het openbaar (bv. scholen) gebeden mag worden. (ik noem dat intolerantie van het concept religie)
86% van journalisten denkt dat de Academia moreel en ethiek moeten bepalen.
Meer dan 50% van journalisten gaan akkoord dat overspel getolereerd moet worden – onder voorwaarden - 15% vindt dat het nooit kan.
In 1981 zagen 65% van journalisten zichzelf als Liberaal, terwijl 17% zich conservatief noemde
In 1992 : 44% Liberaal, 22% conservatief
In 1996 : 80% Liberaal
In 2004 : 86% Liberaal
Liberale journalisten en schrijvers kenmerken zich door:
- streeft uitsluitend zijn eigen doel na - beschouwd de politieke benoeming als een betekenisvolle prestatie
- een tendens de aandacht te trekken - praat te luid, overschreeuwt de gesprekspartner en vloekt indien nodig
- een hoge opinie / feiten ratio - praatziek
- onderbreekt een gesprek vaker dan een conservatieve journalist en eist het laatste woord
- geobsedeerd met hun collega's - vooral de conservatieven
- veinzen aanstoot om kritiek te verstommen - bv. gebed in het openbaar - het geeft aanstoot aan anders-gelovigen.
- twee maten, twee gewichten - racistische opmerkingen van Joe Biden of Hillary Clinton zijn OK, maar niet OK wanneer een conservatief hetzelfde zegt
- onvermoeibaar doordrammen over liberale theorieën: klimaatsverandering, evolutie
- noemen liberale theorieën “objectief” en “correct” terwijl conservatieve ideeën “subjectief” en “verkeerd” zijn
- eindeloos lof prijzen van atheïstische en liberale wetenschappers, beschrijft hen als "genie", zwijgt conservatieve wetenschappers dood
- weet alles over alles - probeert zich voor te stellen als een autoriteit en expert, zelfs wanneer hij niet weet waar het over gaat
- opteren voor meer bureaucratie om een probleem op te lossen, in plaats van competitieve acties
- eist antwoorden op vragen; vooral op vragen die ze zelf niet zouden beantwoorden
- gebruikt termen als "controversieel", "samenzweringstheorie", “hypocrisie”, “hate-speech”, “intellectueel oneerlijk”, “extreem”, “radicaal” om conservatieve standpunten te weerleggen, beschrijft conservatieve debat partner als “kwaad”
- zucht diep wanneer men hen met problemen presenteert die door liberalen veroorzaakt zijn – maar geeft dan de schuld aan conservatieven
- constant herschrijven van historische feiten – sorry – historische opinie
- obsessie met ingebeelde schaarste en immanente doemscenario's – bv: documentaires over vulkanen, aardbevingen en klimaatsverandering, kometen
- obsessie met gelijke kansenbeleid; Mozart TV moet popmuziek ook een plaats geven
- maakt kwalificaties: bv. uit de Rechten van het Kind. "Alle kinderen hebben recht op... ongeacht huidskleur, religie, afkomst ..." - waarom de kwalificaties van ras en geloof wanneer ze al gezegd hebben dat het op "ALLE kinderen" van toepassing is.
- maakt kwalificaties om moreel alles goed te praten: Overspel moet kunnen – onder bepaalde voorwaarden. Pedofilie mag – onder bepaalde voorwaarden. Euthanasie mag – onder bepaalde voorwaarden. De voorwaarden kunnen veranderen, maar de afwezigheid van moraal blijft
- aanvaardt de parodie op een conservatief standpunt als het feitelijke conservatieve standpunt
En maakt graag TV programma’s over tovenaars, buitenaardse wezentjes, bovennatuurlijke verschijnselen, weerwolven, zombies, en mensheid-reddende technologieën. Kijk eens naar Children’s BBC. Letterlijk, die kunnen over niets anders praten.
Bij het lezen van dit artikel van Geert de Kerpel brak ik in bulderend gelach uit.
Nadat sedert een jaar in alle persorganen een journalistieke veldtocht voor de uitreiking van de communie aan de in nieuwe verbinding levende gescheidenen en voor de erkenning van de homovernindingen wed gevoerd, nadat Kasper op uitdrukkelijke wens van Franciscus als enige spreker een grote redevoering op het toenmalige consistorie mocht houden, nadatbBonny zijn ondertussen wereldberucht papier in de 4 hemelsrichtingen stuurde en door een geconcerteerde actie alles in meerdere talen tegelijk in de grote internationale gazetten verscheen (en ik ben er persoonlijk van overtuigd dat dit papier voor het NIET door Bonny geschreven wird- het stilistisch verschil met "Een houtskoolvuur mit vissen" is te groot), nadat Franciscus dan nog zeer lovend zegde dat Kasper "een theologie op de knieên" had gepreekt,nadat in de eerste anderhalf weken van de synode met alle vuile trucs gewerkt en gesjoefeld werd, en dan in de laatste dagen (nb. op 16.10.2014) de grote openlijke demonstratie van trouw aan de katholieke leer in de traditie door de eeuwen heen geleverd wird (NB in aanwezigheid van Franciscus, totaal apathisch) en tot op 18.10.2014 onklaar was of er nog een afscheidswoord van de Pontifex max. zou gehouden worden, kortom: na deze slag van Cannae wil Geert de K. ons vertellen dat er helemaal geen veldslag gewezen is.
Allemaal uitgevonden!
Jongens, jongens, ze worden met de dag onnozeler!
Het is de Kerpel zelf die hier met "Spinning and framing"/ liegen en bedriegen bezig is.
Inderdaad zegt hij niet (of weet het niet-het komt voor de lezer uiteindelijk op hetzelfde neer)dat in de eerste week slechts 1 (één) van de 253 bijdragen alleen over de homoseksualiteit ging (0,395 %); en dat na het weekeinde, met bewerking door aartsbisschop Bruno Forte, de relatio disceptata opeens voor 30 %(dertig procent!) hierover ging, zodat Kardinaal Erdö zich hiervan met publiek protest distancieerde en dat verreweg de meeste deelnemers aan de synode zich hieraan niet herkenden.
De tekst was overigens allang van te voren geschreven.
De teksten van de circuli minores zouden ook niet gepubliceerd worden- Kardinaal Baldisseri werd overigens daarom uitgejouwd; het was Kardinaal Pell die dan intervenieerde en op de publicatie androng, en die dan bijgesprongen werd door een dapperre en wijze aarstbisschop*, die vroeg daarover te laten stemmen- met geweldig veel instemming door een zeer grote rij hoge prelaten.
Afrika, Aziê, Oceaniê, Noordamerika, Polen, de Orientalen: allen protesteerden openlijk en luid.
Bijzonder opmerkelijk detail: ook Kardinaal Parolin gezelde zich bij de protesterenden. Kard. Baldisseri, intussen zeer bleek en totaal verslagen, keek de Pontifex maximis aan, die, apathisch het groot verweer ziende en totaal ten einde raad, zijn instemming voor de publicatie gaf.
De rest is bekend.
Kasper was reeds afgereisd, Maradiaga was er niet, de weinig moedige Schönborn deed in zijn broek, van Danneels'inzet hier is niets bekend.
Maar wat de Kerpel toch had moeten schrijven: de dappere aartsbisschop* was (natuurlijk!) Msgr. AB Léonard- eer aan wie de eer behoort!
Merci mon Éminence!
Na de onnozeliteiten van Tertio nu echte informatie:
Een paar dagen ontbrandee op einige conservatieve blogsites de vraag wat bij dit ganse Debakel de Paus Emeritus hiervan dacht resp. hiertegen deed of zegde; en met zeer veel ontgoocheling in de postings.
Ten onrechte!
1. Op 10 oktober 2014 schreef P.Benedictus XVI een zeer vriendelijke groet aan de pelgrims der groep "Summorum pontificum", voor welke Kard. Burke een tridentijnse mis in de Sint-Pietersdom opdroeg.(De foto's hiervan eveneens op kavlaandeen.blogspot)
Het groetwoord is te zien in origineel op www.katholisches.info", zeer uitvoerig gecommenteerd, en te lezen in Die Tagespost v. Di., 28 Oktober 2014 Blz.4.
Hier wordt alles geprezen en voor goed bevonden en gewaardeerd, wat door Franciscus eerst verguisd en aan diggelen geslagen werd.
2.Op 18 october 2014, ter gelegenheid van de opening van het academisch jaar 2014-2015, in de fris gerestaureerde Aula Magna v.d. Pauselijke Universiteit Urbaniana, die tot de Kongreg.v.d. missionering der volkeren behoort (zeer vele afrikanen en aziaten, ook zeer veel Polen), las AB Georg Gänswein, de persoonlijke secretaris v. Paus Benedictus XVI, een grote boodschap van deze voor:
(Tagespost Samstag 25.Okt.2015 Blz.9)(roratecaeli.blog v. 25 oct.2014): hier wordt, gebaseerd op de Constitutie v.h. 2e Vat. Concilie Dei Verbum, de enige met dogmatische inhoud en inplicatie, en op het decreet "Ad Gentes" (waaraan J. Ratzinger meewerkte), de ganse Bergoglio-onzin van de laatste 18 maanden getorpedeerd.
De reactie op deze zeer lange tekst is totnutoe zeer bescheiden- het effect ervan, omdat fundamenteel, doorslaande.
Tertio zal hierover wel in alle talen zwijgen, en kerknet eveneens.
Sursum!
Geert de Kerpel heeft in de jaren 80 godsdienstwetenschappen aan de KUL gestudeerd- en heeft daarbij natuurlijk de ganse kliek om Jef Bulckens leren kennen.
Vanaf 1993 was hij dan de woordvoerder van de gentse bisschop Luysterman, die dan in het ophefmakende schandaal van het godsdienstboek Roeach 3 met zijn pedofilizerende afbeeldingen een zeer slechte figuur sloeg:
toen bij het vinnig en luid protest van oprechte katholieke ouders, aangevoerd door de onvervaarde en hoog te lovende Alexandra Colen, de vlaamse bisschoppen confereerden om een beslissing over het verder gebriuik van dit boek te nemen, stemden Vandenbergh en de bisschop van Hasselt met "neen", Danneels en vanGheluwe met "ja", en Luystergem onthield zich (dat toont duidelijk zijn gebrek aan onderscheiding van goed en kwaad).
Door de stem van Danneels als voorzitter van de vlaamse bisschoppenconferentie dubbel te laten tellen, werd dit schandalig boek nog verder gebruikt, onder zeer veel publieke herrie, tot het in 1999 door de congregatie van de geloofsleer ondanks veel tegenstribbelen door Danneels afgeschoten werd.
Geert zal zich wel aan niets kunnen herinneren, Godfried eveneens niet, Jef Bulckens ook niet, Bert Roebben evenmin, enfin: een troep met collectieve amnesie.
Tertio zou toch beter bij zijn eigen medewerkers eens goed moeten onderzoeken en epureren.
De Kerk in Vlaanderen kann er alleen wel bij varen.
Een reactie posten