 |
| De veertiende eeuw is de Gouden Eeuw voor de orde van de karmelieten. Er worden veel nieuwe kloosters gesticht en er wordt ook veel aandacht besteed aan de intellectuele vorming van de leden. Deze intellectuele bloei ligt echter, samen met het Westers Schisma (1378-1417) en de grote pestepidemie (1347-1354), ook aan de basis van het verval dat de Karmel op vele plaatsen meemaakt vanaf het einde van de veertiende eeuw. De hierbij ontstane misbruiken doen al spoedig verlangen naar herbronning. De meest effectieve herbronning komt tot stand onder de Heilige Theresia van Ávila. De pijlers ervan zijn armoede, gebed en afzondering. In 1568 ontstaat het eerste klooster van de ongeschoeide karmelieten (Ordo Carmelitarum Discalceatorum, OCD); de San José of het klooster van de Heilige Jozef in Ávila. |
1 opmerking:
Een prachtige Fotoserie.
Bijzonder mooi (driemaal afgebeeld) de "alpargates", het schoeisel van de arme mens destijds in Spanje, een open sandaal uit jute en touwtjes.
Onderweg van het oude naar het nieuwe en zeer kleine klooster in Avilà ging Teresa in een kerk binnen, ontdeed zich van haar schoenen, wierp ze weg en trok de alpargates aan.
Een vestimentair detail- en tegelijkertijd het sleutelpunt van de inwendige verandering in de carmelietenorde.
Even duidelik afgebeeld het naakte kruis van de karmel: dat is geen "theologiie van het Kruis" in tegenselling tot een "theologie van het Gloria", maar fundamenteel het dagelijkse beleven van Golgatha.
De Hl. Theresa van Avilà is daarenboven in onze tijden van slapte, apostasie en bietekwieterij van de "herders" meer dan ooit actueel:
in haar verhandeling "Over de manier en de wijze nonnenkloosters te visiteren" schrijft ze zeer duidelijk en direct dat een onberispelijke orde en juiste gerechte leiding noodzakelijk is, met strengheid in de uitvoering: vals medelijden met brave zoetekoekjes en zoeterige vroomheid met folklore is totaal fout (dat kunnen de noordbelgische bastaardkerkers nu eens op hun buik schrijven!);
en "uit verwaarlozing van het tijdelijke plegen grote nadelen voor het geestelike leven te ontstaan". eze laatste zin kan men inderdaad aan de afbraak van het katholieke leven in Vlaandeen onder Suenens, Danneels, VanGheluwe, Bonny, DeKesel, Hoogmartens en Van Looy zien.
Als troost en vaccinatie tegen die pest bekijken we dan deze prachtige foto's hier voor een tweede en een derde keer.
Solo Dios basta!
Een reactie posten