Slechts enkele Bergoglio-fans zijn in Firenze komen opdagen...
8 opmerkingen:
Anoniem
zei
Met Bergoglio is dat wat hij niet gezegd heeft altijd het belangrijkste:
Je zou zeggen dat tijdens zijn voordracht op de Conventie van de Kerk in Italië in Firenze er toch een woordje over de synode vanaf gekund had.
Elke mogelijke interpretatie naar het waarom de synode niet vermeld is zal wel correct zijn maar de belangrijkste interpretatie is misschien deze; Bergoglio is verslagen.
En met hetgeen hij wel gezegd probeert hij belachelijk te maken wat er nog belachelijk te maken is, kapot te slaan wat er nog kapot te slaan is, zoals een kleuter die het speelgoed aan de wieg uitgooit, voor hij terug naar Argentinië vlucht.
Dit was het thema van de speech die hij in Firenze gegeven heeft op de 5de Conventie van de Kerk in Italië.
“Humanisme”: de godsdienst van de vrijmetselarij.
“Christus Jezus” versus ‘Jezus Christus’.
Sinds het vroege Christendom was het gebruikelijk om naar Jezus te verwijzen als “Jezus Christus”. Het woord ‘Christus’ is afgeleid van het Grieks ‘Christos’, wat een vertaling van het Joodse ‘Meshiakh’, wat ‘de Gezalfde’ betekende, wat in het simpel Vlaams als ‘Messias’ vertaald wordt. Christenen duiden Jezus aan als ‘Christus’ omdat Hij de langverwachte Messias is, die in het Oude Testament verspeld was. Later werd het gebruik van ‘Christus’ gezien als een naam, maar oorspronkelijk was ‘Christus’ een titel – de verlosser.
Ten eerste: Door ‘Christus’ voor ‘Jezus’ te plaatsen, zoals in “Christus Jezus”, vervalt de titel ‘Christus’ (Verlosser / Messias) in een louter eigen naam en verliest Jezus Zijn betekenis van Verlosser.
Ten tweede: Door de titel voor de naam te zetten, zoals in “Christus Jezus” duidt je op een ‘verlosser’ die ‘Jezus’ heet, zoals in ‘Koning Boudewijn’. Er zijn meerdere koningen, maar deze heet ‘Boudewijn’. Maar met ‘Christus Koning’ (door de titel achter de naam te zetten) bedoel je dat er maar één koning is, en Hij heet ‘Christus’. Indien men “Christus Jezus” zegt, bedoelt men dat er meer verlossers zijn, en deze heet toevallig ‘Jezus’ en Hij is even belangrijk (of onbelangrijk) als al die andere verlossers.
In het kort: Met de titel van zijn speech loochent Bergoglio Jezus als Verlosser.
De volledige titel van de speech was: “Een nieuw humanisme in Christus Jezus” of vrij-vertaald: die religie van de vrijmetselarij die Christus niet als verlosser ziet.
2/6 Bergoglio begon zijn speech met een uiteenzetting over “Geluk” of “Blijdschap” (in het Italiaans: Beatudine) maar eenieder weet dat in religieuze context het woord als “Gezegend” vertaald wordt, zoals in de Acht Zaligheden van de Bergrede (Matt 5) maar de humanistische wijze waarmee Bergoglio over Matt 5 spreekt, doet denken aan de wijze waarop de Torah, het Boek van Mormon, de Koran, of het joods/islamitisch eucumenisme van Bahá'í dit ook doet.
Maar de Bergrede is veel complexer dan dat. De rede staat reeds in hoofdstuk 5 van Mattheus, vlak nadat Jezus zich heeft laten dopen. Het is daarom fundamenteel om Jezus Christus te begrijpen.
In de Bergrede vervult en herinterpreteert Jezus het Oude Testament, en in het bijzonder de Tien Geboden. Vers 20 “Maar Ik zeg u, dat indien jou gerechtvaardigdheid groter is dan wat de Schriftgeleerden en farizeeën je voorhouden, je de hemel niet zal binnentreden.” Vers 21: “De Schriftgeleerden zijn de wetsgeleerden, de Farizeeën hebben er een carrière van gemaakt de Wet van Mozes op de letter te volgen...” “Maar indien je je naaste niet vergeven hebt ...”
In het kort:
Met de Bergrede vervangt Jezus het morele aspect van de Wet van Mozes met de Christelijke Moraal die tot 1962 beleden is. Begoglio, wiens versie van Katholicisme pas in 1965 begint volgt nog steeds het morele aspect van de Wet van Mozes, en dat maakt hem een Jood. Hij ontkent Christus als Verlosser, en dat maakt hem een Jood . Hij ontkent het Nieuwe Verbond, en doet alsof het Oude Verbond nog steeds van kracht is, en dat maakt hem een Jood.
De codewoorden van zijn hoogverraad zijn “geluk” en “blijdschap”. De zaligheden zoals door Jezus verwoord, zijn ‘zaligheden’. Door ‘zaligheden’ met “geluk” en “blijdschap” te vertalen pleegt hij hoogverraad.
3/6 Bergoglio ging verder in speech over “de verleidingen van het pelagiananisme en gnosticisme”, en bekritiseerde beiden, maar voor de verkeerde redenen.
“Pelagiananisme” zoals door Bergoglio geïnterpreteerd is het traditionele katholicisme; mensen die volgens de katholieke moraal leven, naar de Oude Mis gaan, mensen die de H. Rozenkrans bidden etc, zijn door Bergoglio “pelagianisten” genoemd. En in Firenze opnieuw.
Echter, de kern van de ketterij van het Pelagianisme is de ontkenning van het bestaan van de zondeval. Daaruit worden allerlei sub-ketterijen afgeleid. En ik nodig jullie uit even over Pelagianisme te lezen, en je zal zien dat Bergoglio zelf een Pelagianist is, en je zal je op H. Augustinus kunnen verlaten die grondige antwoorden geleverd heeft op de ketterij van het Pelagianisme.
Bergoglio had het ook over de “religie van het Gnosticisme”
In de 17de eeuwse betekenis is Gnosticisme de religie van de Verlichting, de Demiurge, en de onderwereld. Satanisme dus en daarmee liberaal gepraktiseerd door de vrijmetselarij. In de christelijke traditie wordt Gnoticisme geassocieerd met vroeg-christelijke religies, neoplatonisme, hellenistisch judaïsme, Griek-Romeinse mysterie religies etc.
In dit geval is de kritiek vanwege deze anti-paus correct:
Maar hij zei dat “de Kerk zich laat verleiden door pelagianisme en gnosticisme”, ... wel ja ... dat wisten we al, en we weten ook dat Bergoglio de grootste pelagianist en gnosticist in de Kerk is. Echter, de kritiek die hij levert op deze ketterijen is zwak, en grotendeels fout. Het lijkt eerder dat hij die ketterijen promoot door ze vermelden, maar faalt dan, door ze niet correct uit te leggen en niet krachtdadig te veroordelen.
4/6 Berglgio ging verder door even snel St Franciscus, St Philippe Neri, Don Camillo. Zonder veel inhoud, maar raadde de “fictionele priester” hoog aan. Het lijkt mij dat het ideaal van het katholieke geloof van de Kerk van Bergoglio alleen in een roman te vinden is en dat het allemaal satire en fictie is. En daarmee treedt fictie en satire het Magisterium van de Kerk binnen.
En Bergoglio boerde verder en keek niet om, en begon nog maar weer eens over de deugd van de Armoede. Italië moet opgebouwd worden (alsof het in stukken zou liggen). Dat er geen muren of grenzen gebouwd mochten worden, maar dat er “pleinen en veldhospitalen gebouwd moeten worden”. “De Moderne Wereld levert uitdadingen, geen obstakels”.
Een citaat: Bergoglio stelde een “evangelisch minimalisme [voor] door naar de menselijkheid van Christus te kijken en de armen een voorkeursbehandeling te geven”. Opnieuw een ontkenning dat Jezus geen God is.
4/6 Berglgio ging verder door even snel St Franciscus, St Philippe Neri, Don Camillo. Zonder veel inhoud, maar raadde de “fictionele priester” hoog aan. Het lijkt mij dat het ideaal van het katholieke geloof van de Kerk van Bergoglio alleen in een roman te vinden is en dat het allemaal satire en fictie is. En daarmee treedt fictie en satire het Magisterium van de Kerk binnen.
En Bergoglio boerde verder en keek niet om, en begon nog maar weer eens over de deugd van de Armoede. Italië moet opgebouwd worden (alsof het in stukken zou liggen). Dat er geen muren of grenzen gebouwd mochten worden, maar dat er “pleinen en veldhospitalen gebouwd moeten worden”. “De Moderne Wereld levert uitdadingen, geen obstakels”.
Een citaat: Bergoglio stelde een “evangelisch minimalisme [voor] door naar de menselijkheid van Christus te kijken en de armen een voorkeursbehandeling te geven”. Opnieuw een ontkenning dat Jezus geen God is.
“... een blijde Kerk met het gezicht van een moeder die begrijpt, begeleid, lief-heeft”, en hij riep elke aanwezige op om “over deze Kerk te dromen, erin te geloven, te vernieuwen met vrijheid”. Maar hij voegde eraan toe dat het zijn plaats niet was om hen te vertellen ze deze “droom” moesten verwezenlijken.
Dat de “blijdschap” over de zaligheden handelt heb ik reeds uitgelegd.
Dat de Kerk een Moeder is, klopt, maar het is geen biologische moeder met een gezicht.
Eerder in zijn speech gaf Bergoglio een totaal verbasterde versie van het concept “Imago Dei”. In het belsuit van zijn speech wordt duidelijk wat hij bedoelde: hij had het over het gezicht van een biologische moeder. En niet over de middeleeuwse interpretatie van het “Imago Dei” dat christenen oproept naar het voorbeeld van God (Jezus Christus) te leven.
De Kerk is een droom volgens Bergoglio, iets dat niet bestaat. Door het satische en fictieve Don Camillo als ideale priester voor stellen had hij eerder al over verzinselen gepromoot.
En vraag hem niet die gedroomde Kerk te leiden, ook al veronderstelt hij de topjob in de Kerk op Aarde te bekleden. Hij zal zijn aftreden aan het voorbereiden zijn.
S.E. Mons. Mario OLIVERI - Vescovo emerito di Albenga-Imperia
We Stand In Support of Padre Stefano Manelli
Paus Benedictus XVI
Een meditatie over het Heilig Misoffer
2 Timoteüs 2:3 Neem ook uw aandeel in het lijden als een goed krijgsknecht van Christus Jezus
-------- “Wij zijn de zonen van de Kruisvaarders en we zullen niet terugdeinzen voor de zonen van Voltaire.” -------- -------- “We are the sons of the Crusaders and we shall not recoil before the sons of Voltaire.” ------------------------- -------- “Noi siamo i figli dei Crociati e non indietreggeremo davanti ai figli di Voltaire!” ---------------------------------
ONZE VADER
Onze Vader, die in de Hemelen zijt, geheiligd zij Uw Naam, Uw Rijk kome, Uw Wil geschiede op aarde als in de Hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood, en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren, En leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade. Amen.
Arma Christi
SEDE VACANTE 31-12-2022
0 dagen 16 uren 27 minuten 31 seconden sinds de Petrijnse Zetel vacant werd.
8 opmerkingen:
Met Bergoglio is dat wat hij niet gezegd heeft altijd het belangrijkste:
Je zou zeggen dat tijdens zijn voordracht op de Conventie van de Kerk in Italië in Firenze er toch een woordje over de synode vanaf gekund had.
Elke mogelijke interpretatie naar het waarom de synode niet vermeld is zal wel correct zijn maar de belangrijkste interpretatie is misschien deze; Bergoglio is verslagen.
En met hetgeen hij wel gezegd probeert hij belachelijk te maken wat er nog belachelijk te maken is, kapot te slaan wat er nog kapot te slaan is, zoals een kleuter die het speelgoed aan de wieg uitgooit, voor hij terug naar Argentinië vlucht.
1/6
“Een nieuw humanisme in Christus Jezus”
Dit was het thema van de speech die hij in Firenze gegeven heeft op de 5de Conventie van de Kerk in Italië.
“Humanisme”: de godsdienst van de vrijmetselarij.
“Christus Jezus” versus ‘Jezus Christus’.
Sinds het vroege Christendom was het gebruikelijk om naar Jezus te verwijzen als “Jezus Christus”. Het woord ‘Christus’ is afgeleid van het Grieks ‘Christos’, wat een vertaling van het Joodse ‘Meshiakh’, wat ‘de Gezalfde’ betekende, wat in het simpel Vlaams als ‘Messias’ vertaald wordt. Christenen duiden Jezus aan als ‘Christus’ omdat Hij de langverwachte Messias is, die in het Oude Testament verspeld was. Later werd het gebruik van ‘Christus’ gezien als een naam, maar oorspronkelijk was ‘Christus’ een titel – de verlosser.
Ten eerste:
Door ‘Christus’ voor ‘Jezus’ te plaatsen, zoals in “Christus Jezus”, vervalt de titel ‘Christus’ (Verlosser / Messias) in een louter eigen naam en verliest Jezus Zijn betekenis van Verlosser.
Ten tweede:
Door de titel voor de naam te zetten, zoals in “Christus Jezus” duidt je op een ‘verlosser’ die ‘Jezus’ heet, zoals in ‘Koning Boudewijn’. Er zijn meerdere koningen, maar deze heet ‘Boudewijn’. Maar met ‘Christus Koning’ (door de titel achter de naam te zetten) bedoel je dat er maar één koning is, en Hij heet ‘Christus’. Indien men “Christus Jezus” zegt, bedoelt men dat er meer verlossers zijn, en deze heet toevallig ‘Jezus’ en Hij is even belangrijk (of onbelangrijk) als al die andere verlossers.
In het kort:
Met de titel van zijn speech loochent Bergoglio Jezus als Verlosser.
De volledige titel van de speech was: “Een nieuw humanisme in Christus Jezus” of vrij-vertaald: die religie van de vrijmetselarij die Christus niet als verlosser ziet.
2/6
Bergoglio begon zijn speech met een uiteenzetting over “Geluk” of “Blijdschap” (in het Italiaans: Beatudine) maar eenieder weet dat in religieuze context het woord als “Gezegend” vertaald wordt, zoals in de Acht Zaligheden van de Bergrede (Matt 5) maar de humanistische wijze waarmee Bergoglio over Matt 5 spreekt, doet denken aan de wijze waarop de Torah, het Boek van Mormon, de Koran, of het joods/islamitisch eucumenisme van Bahá'í dit ook doet.
Maar de Bergrede is veel complexer dan dat. De rede staat reeds in hoofdstuk 5 van Mattheus, vlak nadat Jezus zich heeft laten dopen. Het is daarom fundamenteel om Jezus Christus te begrijpen.
In de Bergrede vervult en herinterpreteert Jezus het Oude Testament, en in het bijzonder de Tien Geboden. Vers 20 “Maar Ik zeg u, dat indien jou gerechtvaardigdheid groter is dan wat de Schriftgeleerden en farizeeën je voorhouden, je de hemel niet zal binnentreden.” Vers 21: “De Schriftgeleerden zijn de wetsgeleerden, de Farizeeën hebben er een carrière van gemaakt de Wet van Mozes op de letter te volgen...” “Maar indien je je naaste niet vergeven hebt ...”
In het kort:
Met de Bergrede vervangt Jezus het morele aspect van de Wet van Mozes met de Christelijke Moraal die tot 1962 beleden is. Begoglio, wiens versie van Katholicisme pas in 1965 begint volgt nog steeds het morele aspect van de Wet van Mozes, en dat maakt hem een Jood. Hij ontkent Christus als Verlosser, en dat maakt hem een Jood . Hij ontkent het Nieuwe Verbond, en doet alsof het Oude Verbond nog steeds van kracht is, en dat maakt hem een Jood.
De codewoorden van zijn hoogverraad zijn “geluk” en “blijdschap”. De zaligheden zoals door Jezus verwoord, zijn ‘zaligheden’. Door ‘zaligheden’ met “geluk” en “blijdschap” te vertalen pleegt hij hoogverraad.
3/6
Bergoglio ging verder in speech over “de verleidingen van het pelagiananisme en gnosticisme”, en bekritiseerde beiden, maar voor de verkeerde redenen.
“Pelagiananisme” zoals door Bergoglio geïnterpreteerd is het traditionele katholicisme; mensen die volgens de katholieke moraal leven, naar de Oude Mis gaan, mensen die de H. Rozenkrans bidden etc, zijn door Bergoglio “pelagianisten” genoemd. En in Firenze opnieuw.
Echter, de kern van de ketterij van het Pelagianisme is de ontkenning van het bestaan van de zondeval. Daaruit worden allerlei sub-ketterijen afgeleid. En ik nodig jullie uit even over Pelagianisme te lezen, en je zal zien dat Bergoglio zelf een Pelagianist is, en je zal je op H. Augustinus kunnen verlaten die grondige antwoorden geleverd heeft op de ketterij van het Pelagianisme.
Bergoglio had het ook over de “religie van het Gnosticisme”
In de 17de eeuwse betekenis is Gnosticisme de religie van de Verlichting, de Demiurge, en de onderwereld. Satanisme dus en daarmee liberaal gepraktiseerd door de vrijmetselarij. In de christelijke traditie wordt Gnoticisme geassocieerd met vroeg-christelijke religies, neoplatonisme, hellenistisch judaïsme, Griek-Romeinse mysterie religies etc.
In dit geval is de kritiek vanwege deze anti-paus correct:
Maar hij zei dat “de Kerk zich laat verleiden door pelagianisme en gnosticisme”, ... wel ja ... dat wisten we al, en we weten ook dat Bergoglio de grootste pelagianist en gnosticist in de Kerk is. Echter, de kritiek die hij levert op deze ketterijen is zwak, en grotendeels fout. Het lijkt eerder dat hij die ketterijen promoot door ze vermelden, maar faalt dan, door ze niet correct uit te leggen en niet krachtdadig te veroordelen.
4/6
Berglgio ging verder door even snel St Franciscus, St Philippe Neri, Don Camillo. Zonder veel inhoud, maar raadde de “fictionele priester” hoog aan. Het lijkt mij dat het ideaal van het katholieke geloof van de Kerk van Bergoglio alleen in een roman te vinden is en dat het allemaal satire en fictie is. En daarmee treedt fictie en satire het Magisterium van de Kerk binnen.
En Bergoglio boerde verder en keek niet om, en begon nog maar weer eens over de deugd van de Armoede. Italië moet opgebouwd worden (alsof het in stukken zou liggen). Dat er geen muren of grenzen gebouwd mochten worden, maar dat er “pleinen en veldhospitalen gebouwd moeten worden”. “De Moderne Wereld levert uitdadingen, geen obstakels”.
Een citaat: Bergoglio stelde een “evangelisch minimalisme [voor] door naar de menselijkheid van Christus te kijken en de armen een voorkeursbehandeling te geven”. Opnieuw een ontkenning dat Jezus geen God is.
4/6
Berglgio ging verder door even snel St Franciscus, St Philippe Neri, Don Camillo. Zonder veel inhoud, maar raadde de “fictionele priester” hoog aan. Het lijkt mij dat het ideaal van het katholieke geloof van de Kerk van Bergoglio alleen in een roman te vinden is en dat het allemaal satire en fictie is. En daarmee treedt fictie en satire het Magisterium van de Kerk binnen.
En Bergoglio boerde verder en keek niet om, en begon nog maar weer eens over de deugd van de Armoede. Italië moet opgebouwd worden (alsof het in stukken zou liggen). Dat er geen muren of grenzen gebouwd mochten worden, maar dat er “pleinen en veldhospitalen gebouwd moeten worden”. “De Moderne Wereld levert uitdadingen, geen obstakels”.
Een citaat: Bergoglio stelde een “evangelisch minimalisme [voor] door naar de menselijkheid van Christus te kijken en de armen een voorkeursbehandeling te geven”. Opnieuw een ontkenning dat Jezus geen God is.
5/5
En tot slot zie hij:
“... een blijde Kerk met het gezicht van een moeder die begrijpt, begeleid, lief-heeft”, en hij riep elke aanwezige op om “over deze Kerk te dromen, erin te geloven, te vernieuwen met vrijheid”. Maar hij voegde eraan toe dat het zijn plaats niet was om hen te vertellen ze deze “droom” moesten verwezenlijken.
Dat de “blijdschap” over de zaligheden handelt heb ik reeds uitgelegd.
Dat de Kerk een Moeder is, klopt, maar het is geen biologische moeder met een gezicht.
Eerder in zijn speech gaf Bergoglio een totaal verbasterde versie van het concept “Imago Dei”. In het belsuit van zijn speech wordt duidelijk wat hij bedoelde: hij had het over het gezicht van een biologische moeder. En niet over de middeleeuwse interpretatie van het “Imago Dei” dat christenen oproept naar het voorbeeld van God (Jezus Christus) te leven.
De Kerk is een droom volgens Bergoglio, iets dat niet bestaat. Door het satische en fictieve Don Camillo als ideale priester voor stellen had hij eerder al over verzinselen gepromoot.
En vraag hem niet die gedroomde Kerk te leiden, ook al veronderstelt hij de topjob in de Kerk op Aarde te bekleden. Hij zal zijn aftreden aan het voorbereiden zijn.
Ik zou zo zeggen:
V R S N S M V - S M Q L I V B
Bergoglio is een anti-paus die de anti-christ verkondigt!
Een reactie posten