Volgens het document zette de paus in de periode 2008-2009 170 priesters uit hun ambt omdat ze in opspraak waren gekomen door kindermisbruik. In 2011-2012 steeg dat tot 400 priesters.
Het document was een deel van de verdediging die het Vaticaan donderdag wilde gebruiken bij het VN-Comité voor de Rechten van het Kind van de Verenigde Naties. Uiteindelijk kwamen de cijfers echter niet aan bod in het pleidooi van Silvano Tomasi, de permanente waarnemer van de Heilige Stoel bij de Verenigde Naties.
Tomasi verklaarde onder meer dat heel wat kerkelijke instellingen zich hebben geëngageerd om de bescherming van kinderen te verzekeren en dat het Vaticaan alle relevante internationale verdragen ter bescherming van het kind heeft geratificeerd.
Bron: De Standaard
Link:
http://www.standaard.be/cnt/dmf20140117_00934785?utm_source=facebook&utm_medium=social&utm_term=dso&utm_content=article&utm_campaign=seeding
OOK KAVLAANDEREN HEEFT DE DOCUMENTEN KUNNEN INKIJKEN:
 |
6 opmerkingen:
@ Anoniem,
Het betreft hier waarschijnlijk de Franstalige seminaries.
Van een 'toevloed' van buitenlandse seminaristen in de Vlaamse seminaries heb ik geen weet.
Dit geldt, zoals gezegd, wel in zekere mate voor de Franstalige seminaries.
Voorbeeld:
BRUSSEL (RKnieuws.net) — In het lopende academiejaar volgen 82 kandidaat-priesters, waarvan 20 eerstejaars, een opleiding in de Franstalige seminaries in ons land. Dat zijn er 21 meer dan vorig jaar. Het aantal Nederlandstalige seminaristen bedraagt dit jaar 20, waarvan 6 in het eerste jaar. Dat meldt Kerknet.
Het bisdom Luik telt 4 seminaristen (geen eerstejaars), het bisdom Doornik 5 (3 eerstejaars), het bisdom Namen 29 (9 eerstejaars) en het aartsbisdom Mechelen-Brussel 44 (18 eerstejaars). De seminaristen van het bisdom Namen en van het aartsbisdom Mechelen-Brussel zitten verspreid over twee seminaries: het interdiocesane Séminaire Notre-Dame d’Espérance in Namen, waar ook de seminaristen van de andere Franstalige bisdommen hun opleiding volgen, en de twee vestigingen van het seminarie Redemptoris Mater van de Neocatechumanele Weg in Namen en in Brussel. Het seminarie Redemptoris Mater in Namen telt 17 seminaristen (4 eerstejaars), dat in Brussel 19, dat ook 4 eerstejaars telt.
Vooral de seminaries van de 'Neocatechumanele Weg' tellen vele buitenlandse seminaristen.
Wat de vlamingen betreft:
van de 3 salesianen in opleiding in Vlaandren zijn er 2 uit Azie, die in Leuven hunopleiding doen, en de vlaming zelf werd naar Rome gestuurd.
Een late roeping wird direkt naar Breda gestuurd (zeer wenselijk na de catastrofe van het CPRL onder Danneels/Michel Ghesquière +(het Centrum voor priesterkandidaten op rijpere leeftijd in Antwerpen (1985-1999)ontwikkelde zich zeer snel maar totaal getolereerd door Godfried &co tot de hotteste homoclub van Antwerpen);
en in Tongerlo studeren 2 norbertijnen en 2 trappisten met mogelijks een derde praemonstratenserkandidaat.
De seminaries in Brugge en in Leuven zijn minimaal gevuld en worden met argusogen bekeken.
Hoopvol stemt echter dat de ordespiritualiteit en -ernst toch jonge mensen lokt- de zedig zwijgende jezuieten, franciscanen en dominicanen zijn klaarblijkelijk niet zeer attractief: Zeer goed, mannen!
Suenens en Danneels hebben er toch een geweldige rotzooi van gemaakt; en Toon Osaer Staat altijd nog aan de top van Halewijn en indirekt van kerknet.
Hij denkt waarschijnlijk:"...in saecula saeculorum".
Het is inderdaad zo, dat zij die tot een orde toetreden dit vaak doen, omdat ze zeker niet naar de diocesane seminaries in Vlaanderen wensen te gaan.
Hoe kunnen wij hier van een missionaire Kerk spreken als de bisdommen hun grenzen afsluiten om buitenlandse priesters missionarissen binnen te laten.
Nu spreken de bisdommen van een groei naar nieuwe parochies!!!!
Maar de paradox is dat de groei naar nieuwe parochies een gevolg is van de krimp van de geloofsgemeenschap en alzo geen roepingen kunnen verwachten.
Een reactie posten