--- Vox Populi: "Dat is geen crisis meer; maar de ondergang van de Kerk"
Niederländer und Flamen beten neues "Vaterunser"
--- Vox Populi: "Das ist nicht mehr Krise, sondern Ruin der Kirche"
Seit dem Advent beten die Niederländer und die Flamen dasselbe „Vaterunser“. Das neue Gebet, das Jesus Christus selbst lehrte, bringt dem niederländischen Sprachraum nicht nur eine Vereinheitlichung, sondern auch umstrittene Neuformulierungen.
Bisher wurden in den beiden Ländern, in denen niederländisch gesprochen wird, zwei unterschiedliche Fassungen des „Vaterunsers“ gebetet. Wenn den Flamen beispielsweise die „Schulden“ vergeben wurden, wurde den Niederländern die „Schuld“ vergeben.
Nicht gegen diese Vereinheitlichung wohl aber gegen Neuerungen protestieren gläubige Katholiken in den Niederlanden und in Flandern. Die niederländische Tageszeitung Trouw bezeichnete die Neuerungen im November 2016 als eine „kleine liturgische revolutie“ (kleine liturgische Revolution). Die katholische Laieninitiative Vox Populi spricht von einer „ideologisch“ motivierten Neuformulierung. Mit einer Petition protestiert die Initiative gegen die Neufassung. Die Bitte „und führe uns nicht in Versuchung“ (lat. temptationem) wurde bisher mit „bekoring“ (Versuchung) übersetzt, während die Neufassung „beproeving“ lautet, was „Erprobung, Prüfung, Heimsuchung, Test“ heißt. Sinngemäß heißt es nun: „und stelle uns nicht auf die Probe“.
Hugo Bos, der Vorsitzende der niederländischen Lebensrechtsbewegung Stirezo Pro Life, sieht das neue Vaterunser „auf einer Linie mit der Tendenz der Bischöfe, die Sünde und die Versuchung zur Sünde zu ignorieren“. Diese Tendenz sei die Fortsetzung des Holländischen Katechismus von 1965, der systematisch jeden Hinweis auf das Übernatürliche aus der kirchlichen Lehre beseitigte.
Vox Populi ist überzeugt, daß diese „Initiative der belgischen und niederländischen Bischöfe die Verwirrung in der Kirche und folglich auch die Glaubenskrise nur noch vergrößern wird“. Der Katechismus der Katholischen Kirche sage deutlich, daß der letzte Satz des „Vaterunser“ eine Bitte an Christus ist, zu helfen, der Versuchung zur Sünde und dem Bösen zu widerstehen. Es handle sich also nicht um eine Bitte des Menschen an Gott, ihn vor Schmerz und materiellem Leiden zu bewahren.
„Die aktuelle Situation ist nicht mehr eine Krise, sondern der Ruin der katholischen Kirche in den Niederlanden. 600-700 Kirchen sollen bis Ende 2018 aufgelassen werden“, so Vox Populi.
Kardinal Willem Jacobus Eijk, der Erzbischof von Utrecht, erinnerte unlängst daran, daß vor dem Zweiten Vatikanischen Konzil 90 Prozent der niederländischen Katholiken am Sonntag die Heilige Messe besuchten. Heute sind es nur mehr sechs Prozent.
Text: Giuseppe Nardi
Bron: Katholische Info
Link:
http://www.katholisches.info/2017/01/05/niederlaender-und-flamen-beten-neues-vaterunser-vox-populi-das-ist-nicht-mehr-krise-sondern-ruin-der-kirche/
14 opmerkingen:
Ondertussen heeft het artikel op katholisches.info reeds zeer veel commentaar uitgelokt.
Dat men bij de "vernieuwing/verandering" van het Onze Vader door het laten wegvallen van het woord "bekoring" nu één der oudste woorden in het nederlands om zeep lept, spreekt voor zich.
Het oudgermaanse "bi-coran", reeds te vinden in de Wachtendonckse Psalmen, zou naar het commentaar van een brave priester ondertussen in onze tijd een "sexuele connotatie" gekregen hebben- zeer merkwaardig na 1200 (duizendtweehonderd) jaar en dan nog wel in de contreien waar Danneels en vanGheluwe en hun kornuiten zo hun gangen zijn gegaan.
Hier wordt door modernistische ketterse bietekwieten een aanslag op de ziel van de nederlandse taal gepleegd, tegen de Waarheid en de theologische en taalkundige betekenis in.
Schande!
En de bisschoppen, die zwijgen, maken zich aan deze sluikse aanval mee schuldig.
Amica luto sus: het varken is de vriend van het slijk (Horatius)
Beste,
Weet U ook in welke psalm ik naar het woord 'bekoring' moet zoeken?
Dank.
2Ps. 65,10 (Vulgata):"... bicorodos...": vertaling von "probasti"- op de proef stellen, onderzoeken.
Dezelfde stam als bij "keuze", "kiezen" (afgeleid met rotacisme: r voor s/z)
Destijds neutraal, daarom ook objectief-positief in Ps. 65, 10.
In het Middelnederlands dan van "op de proef stellen", "onderzoeken" zeer vroeg reeds overgeleid naar "aantrekking (door de zonde)", "verleiding", waarbij "aantrekking" parallel gaat met het oudgriekse peirasmos (afgeleid van het einde van een touw, om iets/iemand te tarten); cfr. tentare, tentation.
Overigens algemeen, zonder directe sexuele connotatie.
De etymologische en de Woordenboeken van het Middelnederlands zijn daar zeer uitvoerig.
"Beproeving" komt in de context van het OnzeVader nooit voor- eens te meer moderne uitvindsels der ketterse bastaardkerk.
"Verzoeking" komt eerst relatief laat voor en wel in de aan het duitse taalgebied grenzende streken resp. door de reformatie (Lutherbijbel).
Beste,
Hartelijk dank.
Ik heb het gevonden in de Wachtendonckse Psalmen.
Vuanda becorodos uns got, mit fuire uns irsuohtos also man irsuokit siluer.
Psa 66:10 Toch hebt Gij ons beproefd, o mijn God, Ons gelouterd, als men zilver loutert;
Maar, hier betekent bekoring dus beproeving.
Ik kan er eerlijk gezegd geen touw meer aan vastknopen.
1. Wie heeft eigenlijk die psalmen hernummerd?
2. Hoe moeten we 'bekoring' in het Onze Vader dan begrijpen, aangezien de bisschoppen net hierop spelen. In de Willibrord-vertaling van 1995 is op vele plaatsen bekoring door beproeving vervangen. De bisschoppen verwijzen naar de Willibrord van 1995 en gaan die teksten ook in het nieuwe missaal introduceren. Zo wordt alles door mekaar gehaald.
3. Kortom, hoe moeten wij de vertaling 'bekoring' motiveren?
Hartelijk dank.
Geachte 9 januari 20:13,
1.De Vulgaat en de daarvan afhangende Wachtendonkse Psalmen gebruiken de nummering van de Hl. Hieronymus; de moderne eenheidsvertalingen en de protestanten gebruiken de nummering der masoretische gellerden (joodse telling):
Ps. 1-9 : telling dezelfde
Ps. 10-113: hebreeuwse telling is 1 vooruit (de hebreeuwen delen Ps.9 naar St. Hieronymus in 2 delen: 9 + 10 (door semper/diapsalma van mekaar gescheiden)
Ps. 114+115 (hebr.) komt met Ps. 113 (grieks) overeen.
Ps. 116 komt met de Ps. 114 en 115 (gr.) overeen.
Ps.117- 146: Hebreeuwese telling is weer 1 vooruit
Ps.147: komt met de griekse Ps. 146 en 147 overeen.
148-150: telling identisch.
Ik persoonlijk ga steeds naar de beginwoorden van de betr. Psalm of geef St.-Hieronymus aan.
Geachte 9 januari 20:13,
2. Wulfila schrijft in de gothische Bijbel (Codex Uppsala) bij het Onze Vader:
"...jah ni briggais uns in fraistubnjai..."
"...und nicht bringe uns un Versuchung..."
De "verzoeking" (zo ook in de Staatenbijbel 1638) is
"algemeen: de aanlokking of de verleiding tot een handeling, die wel attractief schijnt maar niet doelmatig is, tegen sociale normen indruist of verboden is (en dit zowel actief (doen) als ook passief(laten);
dit gaat samen met berouw en met schuldgevoelens.
speciaal christelijk: de verlokking, een zonde te begaan.
De kern van iedere verzoeking is het terzijde schiven van Gods geboden, omdat deze als storend
tegenover de aanlokking van de begeerte waargenomen worden...."
Wat de duitsers "Versuchung" noemen sedert het einde van het romeinse rijk/de vroegste middeleeuwen, wordt in het middelnederlands totaal juist met "bekoring" uitgedrukt.
Wat nu "op de proef stellen" betreft (eng verwandt met het latijnse "probare": op de proef stellen, en daarvan afgeleid: "op de proef stellen en bij als goed bevonden, ook goedkeuren en/of bevestigen":
God proeft natuurlijk de mens om te zien of hij deugt (Ps. 65 zegt duidelijk:"...Deus meus probasti me..."(...Mijn God, Gij hebt mij op de proef gesteld ...(en mij goed bevonden...)).
Dat werd voor 1200 jaar met "bicorodos" vertaald: "...op de proef gesteld..."("mij de keuze laten maken (tussen goed en kwaad)).
Het is een fundamentele fout van de bastaardkerkers, dat ze menen dat God ons niet op de proef stelt.
Een "beproeving" is iets totaal anders:
de dikke Van Dale geeft als betekenis:
1. proef, toetsing
2. tegenspoed, moeilijke situatie.
In het Onze Vader kan 1. "prief, toetsing" niet gemeend zijn, omdat God ons wel degelijk op de proef stelt (vb. Ps.65: "...Deus probast me...");
Jezus, de grote psalmenbidder en -kenner, heeft deze psalmen van binnen en van buiten gekend en ernaar geleefd, zodat hij zo'n interne tegenstelling niet in het Onze Vader plaatste: juist integendeel!
En "tegenspoed, een moeilijke situatie" is een verleiding, een verlokking, een verzoeking, een bekoring nu juist niet.
Voor een jonge man met veel hormonen is de ontmoeting met eenschutter geklede verleidelijke jonge dame geen "tegenspoed", geen "moeilijke situatie", maar een echte bekoring door de duivel.
Er was geen milligram noodzakelijkheid om het woord "bekoring" door "beproeving" te vervangen:
integendeel, het is theologisch vervalsend en inlullend, typisch voor de wellnessmentaliteit die in de nederlandstalige bastaardkerk heerst: het op de proef stellen en afkloppen op gehalte en kwaliteit wordt vergeten, de eigen pijn en moeilijkheden worden hooggestiliseerd en ketters gezwans geproduceerd.
Wanneer het varken vanGheluwe zich aan zijn neef wou vergrijpen, had Roger vanGheluwe met zekerheid sterke bekoringen voor zijn perversie, maar hij was daarbij zeker niet getormenteerd door "tegenspoed" en ook niet in "een moeilijke situatie".
Overigens typisch dat Danneels, wanneer hij door eigen schuld in de penarie geraakt was- aldus erkelijk in een moeilijke situatie zat, hier dan nog het Onze Vader zou willen ketters veranderen , door te vragen "niet in de beproeving gebracht te worden..." (zijn bekoringen van wellness waren wschl. te aangenaam)
Deze vertalingstruc is geloofsperverterend en ketterij in puuste vorm, en nog wel met de eigen woorden van Onze Heer Jezus Christus.
Beste,
Hartelijk dank voor uw antwoord.
In de Catechismus van de Katholieke Kerk staat:
2847 De Heilige Geest doet ons onderscheid maken tussen de beproeving, die noodzakelijk is voor de groei van de inwendige mens met het oog op een "beproefde deugd" en de bekoring, die leidt tot de zonde en tot de dood. Ook moeten wij onderscheid maken tussen "bekoord worden" en "instemmen" met de bekoring. Door de onderscheiding van de Geest wordt tenslotte de leugen van de bekoring ontmaskerd. Ogenschijnlijk is het voorwerp ervan "goed, een lust voor het oog, aantrekkelijk" (Gen. 3, 6), terwijl de vrucht ervan in werkelijkheid de dood is.
De bisschoppen vervangen dus het woord bekoring door beproeving en gaan dus regelrecht in tegen de Catechismus. Dit is waarschijnlijk de Achilleshiel van de nieuwe vertaling.
Volgens mij zondigen ze tégen de Heilige Geest net omdat ze dit onderscheid niet maken.
Latijn: 2847 Spiritus Sanctus efficit ut discernamus inter probationem, ad interioris hominis progressum necessariam, quaeque « virtutem probatam » intendit, et tentationem quae ad peccatum ducit et mortem.
Mij is het verschil tussen bekoring en beproeving duidelijk, echter de bisschoppen gebruiken geen theologische argumenten, maar wel taalkundige.
Ze komen dan met het Griekse 'peirasmos'. Dit wordt meestal vertaald door beproeving. Echter, de nieuwe vertaling van het Onze Vader gebeurt in het kader van een nieuwe vertaling van het missaal. De bisschoppen moeten uit het Latijn vertalen en niet uit het Grieks. 'Tentatio' kan ook door beproeving vertaald worden, maar wordt meestal door bekoring vertaald.
Verder staat het ook negatief:
“NIET IN BEKORING KOMEN/LEIDEN” = EEN VASTE UITDRUKKING
Mar 14:38 Waakt en bidt, opdat gij niet in bekoring komt. De geest is gewillig, maar het vlees is zwak.
Mat 26:41 Waakt en bidt, dat gij niet in bekoring komt. De geest is gewillig, maar het vlees is zwak.
Luc 22:40 Daar aangekomen, sprak Hij tot hen: Bidt, dat gij niet in bekoring komt.
Luc 22:46 Hij zeide hun: Hoe kunt gij slapen? Staat op, en bidt, dat gij niet in bekoring komt.
Luc 11:4 En vergeef ons onze zonden; want ook wij vergeven aan allen hun schuld. En leid ons niet in bekoring.
Mat 6:13 En leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade.
En leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade.
Dus, leid ons UIT de bekoring.
Het gaat dus over schuld - bekoring - kwade en uiteindelijk verlossing.
Heeft U nog andere taalkundige argumenten?
Het griekse woord "peirasmos" komt buiten de bijbel bijna niet voor:
slechts een paar vermeldingen (Dioscurides(natuurwetenschappelijk traktaat), inschriften (de Kyraniden), en Syntipas; ook in de Septuagint (Testamentum Josephi 2,7).
Bijbels komt het zeer veel voor:
(hier naar de onovertroffen Walter Bauer, Wörterbuch des Neuen Testaments, de Gruyter 1988):1.:
1. Het examen, de proef, het op de proef stellen (Jesus Sirach 6,7; 27,6 en 7; 1Pt 4,12; Herder v. Hermas 39,7); dit is de op één na zeldenste betekenis.
2.De bekoring, de verlokking tot zonde
met 2a. actief (uiterst zelden- de Hl. Schrift gaat niet over het verlokken tot zonde, maar tot redding van onze ziel; en dit alleen te bereiken door aan de verlokking te weerstaan): Lk 4,13
en met 2b. (passief): het geproefd worden: Jk 1,12 ; de aanvechting, de verleiding van de uiterlijke of de binnenste situatie v.d. ziel, die de mens tot zonde kan voeren (Sirach 33,1; 44,20; 1Makk 2,52; Origines Contra Celsum VIII, 56,9 (!Prachtige lectuur!)
Hier ook het OnzeVader (Mt6,13; Lk 11,4)(Didaché 8,2; Polycarpusbrief 7,2; Acten v. Paulus 8,3)
Verdr ook "eiserchesthai eis peirasmon" in het Commentaar v. Didymus op Genesis 225,8 en in de evangelies: Mt 26,41; Mk 14,38; Lk 22 40 en 46; Eerste Brief a. Titus 6,9;
"in het uur der verlokking"Lk 8,13; Apokalyps 3,10; 2Petrusbrief 2,9; Handel Apost. 15,26; 1 Kor 10,13 en 2e Clemensbrief 18,2.
"de aanvechtingen" bij Lk 22,28 (zo ook Kyraniden en Syntipas); 1Pet 1,6; Jacobusbrief 1,2; 2Pet 2,9 ; hier ook de moeilijk te interpreteren zin Gal 4,14.
Proficiat, nederlandstalige bisschoppen: jullie hebben met je krotterige en vervalsende vertaling nu helemaal de oorsprong van het christelijk geloof verlaten.
3. En dan éénmaal: "de verzoeking", "het op de proef stellen" van God door de mensen, door Onze Heer Jesus Christus uitdrukkelijk verboden bij de bekoring in de woestijn (als citaat bij Deuteronomium 6,16; en 9,22) en gerefereerd bij de Brief a.d. Hebreeên 3,8 (Ps 94,8 en volgende).
Over het nog belangrijkere woord "peirazoo" wil ik morgen nog posten (heden tijdsgebrek).Misschien kan @The Guardian Angel de thread zolang vrijhouden.
(Zoveel vooruit: de "sexuele connotie" (sic kerknet) is reeds sedert de klassieke griekse oudheid een zeer bekende betekenis en komt veelvuldig voor.)
(Deel 2)
In tegenstelling tot het woord "peirasmos" komt het werkwoord "peiraoo" veelvuldig voor in de griekse literatuur en wel zeer dikwijls ook in de oudste tekste.
Le Grand Bailly geeft hier uitvoerig informatie (262 druk, 2000) (Blz. 1505-1506, ongeveer twee kolommen, d.i. ongeveer dertig(30) maal meer als peirasmos).
De betekenis is: proberen, verzoeken, zich moeite te geven om iets te bereiken, uit te lokken, te verlokken, te verleiden... en wel zeer dikwijls en vanin het begin der litaeratuur (Ilias, Odusseia, Hommerische Hymnen, Pindaros, de grote tragici en vooral Herodotos) met een ondertoon van vijandelijkheid ("avec idée d'hostilité");
ook om de gevoelens(vb. " van de vrienden tov. de keizer") aan de tand te voelen (lees: om een opstand/putsch voor te bereiden), om te verleiden ("een volwassen vrouw, een jong meisje, een kleine jongen"(sic)(Lys.92,40; Aristophanes Pl.1067; Platoon Phaedr. 227c; Plut. Galb. 19 etc; passief bij Thucydides 6,54; en bij dieren Plut. M.990c etc.
(Inderdaad wordt hier reeds het hele onappetijtelijke sammelsurium van vanGheluwe en zijn consoorten, van YR en zijn heterosexuele perversies in de gevrouwengevangenis der "Nieuwe Wandeling" in Gent en van de bestialiteiten van Eric Dejaegher bij de eskimo's voorweg genomen).
Walter Bauer (Gr.WöBuch des Neuen Testaments) toont dan verder (-1d.) dat het hier (tweemaal in negatieve zin) over der verlokking tot de zonde gaat;
op de eerste plaats dan ook door de duivel, die "ho peirazoon": de verokker, de bekoorder, de verzoeker heet (Mt 4.3, 1 Th 3.5b; (verder 9 vermeldingen hiervan in het Nieuwe Testament en 4 referenties in de oudchristelijke literatuur (Justinus, Origines, Irenaeus van Lyon,Didaché);
ook Lampe (A patristic greek lexicon) bespreekt dit uitvoerig, waarbij de betekenis van het huidige woord "bekoring" steeds op het voorplan staat.
De nederlandstalige bisschoppen hebben hier eenvoudig bijbeltekstvervalsing begaan om een modernistische apostasie door te voeren:
niet voor niets heet de hier gerefereerde tekst van de Hl. Irenaeus van Lyon "Tegen de ketters".
Het verraad aan de top heet overigens "hoogverraad".
Dat wordt dan ook met de hoogste straf bestraft.
Werkelijk bemerkenswaardig is de bijna totale stilte bij de officieel-kerkelijke instanties bij het protest tegen de vervalsende nieuwe versie van het Onze Vader.
Theologisch wordt er niets verdedigd;
en taalkundig werd deze vernieuwing hier op deze blogsite helemaal in flarden uiteengerafeld.
De modernisten staan in hun blote en hebben zelfs geen vijgeblad meer om hun schaamte te bedekken.
Getorpedeerd en verzonken.
Sedert eergisteren wordt op alle nederlandstalige infomatiekanalen breed bericht over het massieve verzet tegen het nieuwe Onze Vader.
Ook in het buitenland wordt zeer gedegen en uitvoerig bericht.
Het plotse buitensmijten van de hoofdredacteur van het Katholiek Nieuwsblad wegens zijn critische houding tov. Amoris Laetitia en o.a. ook de gedwongen invoering van het nieuwe Onze Vader, werd daar ook bemerkt en zeer critisch gecommenteerd.
Eerst zeer veel lullen over "misericordia" alias barmhartigheid en anderzijds dictatoriaal-pseudoperonistisch het ouwe-getrouwe kerkvolk tyrannizeren, past niet goed tesamen (het gebrek aan coherentie schijnt niet alleen in Rome, maar ondertussen ook in de buitenlandse provincies te heersen).
@ Vorige Anoniem,
Heeft U een link naar de Nederlandse verzetspagina's?
Met dank.
Een reactie posten