De door 'Kerknet' opgehemelde 'Verklaring van Chieti' is ketters!

De 'Verklaring van Chieti' schrijft: "De bisschop van Rome heeft tijdens het eerste millennium nooit kerkrechterlijke zeggenschap over de kerken van het oosten gehad."

Dit is ketterij!


Enkele voorbeelden om dit aan te tonen:

Uit de Heilige Schrift is bekend, dat Petrus de universele zeggenschap over de Kerk vanuit Jeruzalem uitoefende. Na een tijd heeft Petrus de Zetel naar Rome verplaatst. Iedereen kan dat zelf lezen.

Paus Clemens I (stierf rond 99 n.Chr.) was de derde opvolger van Petrus als Bisschop van Rome. Bekend van hem is de 'Eerste brief van Clemens aan de Christenen van Korinthe' waarin Clemens zijn universele zeggenschap uitoefent in de lokale gemeenschap van Korinthe. Clemens schreef deze brief waarschijnlijk omstreeks 96 n.Chr. In de brief is sprake van een rebellie van een groepje jonge christenen die de ouderlingen van de Kerk in Korinthe hadden afgezet. Clemens betoogt dat de jongeren moesten worden verbannen en de ouderlingen in hun ambt moesten worden hersteld.

Paus Victor I werd rond het jaar 190 tot bisschop van Rome gekozen en had universele zeggenschap over de Kerk. Dit komt tot uiting in de uniformering van de paasviering die tijdens zijn regeerperiode werd doorgevoerd. In Klein-Azië was men nog steeds gewend de avondmaalviering of "Pasen" (afgeleid van Pascha op 14 nisan (een joodse maand) te vieren. (Deze christenen stonden daarom bekend als de quartodecimanen.) Dit werd door Victor I veroordeeld, en verplicht naar de zondag van de stervensweek van Christus verzet. Hiermee kwam er een eind aan de tolerantie ten opzichte van de datum van de paasviering die bestond sinds Pius I de viering te Rome op een zondag zette.


De 'Verklaring van Chieti' schrijft: "Het gezag van de paus als universeel gezag moet begrepen worden tegen de achtergrond van dat van de bisschoppen, zoals dat vorm krijgt in de synodaliteit en de conciliariteit."

Dit is ketterij!


Het Gezag in de Kerk komt Jezus Christus zélf toe, het ene Hoofd van de Kerk.

Wat is de specifieke functie van de Paus in een ecclesiologie van koinonia en met het oog op conciliariteit en gezag? Dit alles is zeer duidelijk gedefinieerd!


Uit de Heilige Schrift:

Mat 16:18  En Ik, Ik zeg u: gij zijt Petrus; en op deze steenrots zal Ik mijn Kerk bouwen, en de poorten der hel zullen haar niet overweldigen.
Mat 16:19  En u zal Ik de sleutels geven van het Rijk der Hemelen. En al wat ge op aarde zult binden, zal ook in de hemel gebonden zijn; en al wat ge op aarde zult ontbinden, zal ook in de hemel ontbonden zijn.


Dit betekent, dat Petrus niet de primus inter pares is, maar wél het zichtbare, onbetwistbare opperhoofd van de Kerk is, bekleed met de universele en absolute macht.

Met andere woorden, de Paus heeft de andere bisschoppen niet nodig om zijn soevereine, absolute macht uit te oefenen en de andere bisschoppen hebben ook géén deel aan de pauselijke macht.

De bisschoppen hebben enkel gedelegeerde macht in hun eigen bisdom.


PASTOR AETERNUS
4e Zitting - Dogmatische Constitutie over de Kerk van Christus
Eerste Vaticaans Concilie

6 - Wie daarom zegt, dat de Heilige Apostel Petrus niet door Christus de Heer tot vorst over alle Apostelen en tot het zichtbare hoofd van de gehele strijdende Kerk is aangesteld, of dat hij slechts een erevoorrang en niet de voorrang van de ware en eigenlijke rechtsbevoegdheid direct en onmiddellijk van onze Heer Jezus Christus zou hebben verkregen, die zij in de ban.

9 - Wie dus beweert, dat niet op grond van de inzetting door Christus de Heer zelf, d.w.z. op grond van Goddelijk Recht, de Heilige Petrus zijn opvolgers van alle tijden in de voorrang over de gehele Kerk zou hebben verheven of dat de Bisschop van Rome niet de opvolger van Petrus zou zijn in deze voorrang, die zij in de ban.

15 - Wie dus zegt, dat de Bisschop van Rome slechts het ambt van opzicht of leiding zou hebben en niet het volledige hoogste gezag van de rechtsbevoegdheid over de gehele Kerk - en wel niet alleen in zaken van geloof en zeden, maar ook terzake van datgene, wat tot de ordening en regering van de over het ganse rond der aarde verbreide Kerk behoort -, of wie zegt, dat hij slechts een groter aandeel, niet evenwel de ganse volheid van dit hoogste gezag zou hebben, of dat dit zijn gezag niet gewoon en onmiddellijk evenzeer over de gezamenlijke en de enkele kerken als over de gezamenlijke en individuele herders en gelovigen zou gelden, die zij in de ban.


HET IS OVERDUIDELIJK, DAT DE 'VERKLARING VAN CHIETI' KETTERS IS, WANT INDIEN DE 'VERKLARING VAN CHIETI' CORRECT ZOU ZIJN, DAN ZOU ER NATUURLIJK GEEN SCHISMA ZIJN!

HET IS NET OMDAT DE ORTHODOXEN HET PRIMAATSCHAP NIET AANVAARDEN, DAT ZE SCHISMATIEK ZIJN!

HET IS DAN OOK ABSOLUTE NONSENS, OM NA 1000 SCHISMA, TE BEWEREN, DAT DE PAUS ZIJN MACHT ZOU ONTLENEN AAN DE BISSCHOPPEN! DIT IS DE TOTALE KETTERIJ!

DE PAUS ONTLEENT ZIJN MACHT DIRECT AAN CHRISTUS!

'Bisschop' Patrick Hoogmartens op bezoek in het dekenaat Vlijtingen-Voeren:

"Dit pastorale bezoek stond in het teken van de 50ste verjaardag van het bisdom Hasselt..." U weet wel: Heusschen, Schruers, Hoogmartens...

Waar in Vlaanderen vindt men nog ijverige waarheidsgetrouwe priesters zoals de twee dappere tachtigjarigen in de Sacramentskerk in Luik? Iedere zondag Tridentijnse, prachtig gezongen H. Missen en iedere dinsdag van 5 u. tot 7 u. uitgebreide Sacramentsaanbidding. Gregoriaans gezongen vespers - vast deel en variërend deel - biechtgelegenheid (de kranige priesters spreken ook Nederlands), Evangelie van de dag, rozenkrans zoals in Banneux, enz. enz. Men is daar zeer goed bezig.

Dan ontmoet men in eigen dorp 'bisschop' Patrick Hoogmartens wiens betoog hoofdzakelijk bestaat uit aan elkaar gerijgde 'suggesties', totaal mediagericht, zijn wereldse afspraken zijn hem meer waard dan de toch extreem 'vernieuwende' sacramentsaanbidding waar hij samen met de deken drie kwartier te laat voor aankomt, om dan ook nog een zeer 'vernieuwende' vertoning te geven bij het hanteren van de monstrans, vermoedelijk bedoeld om 'vuurplekken van vreugde' op te wekken. In de zondags-'mis' presteert hij blijkbaar een krachttoer met een ernstige poging zowaar om drie volle minuten geestelijke taal te spreken in een uiteraard totaal 'socialistische' preek van niet minder dan 22 minuten.

Na de sacramentsaanbidding moet mijn Engelbewaarder me wel geholpen hebben, want ik kon Hoogmartens zowaar volle drie minuten geheel alleen spreken en op mijn vraag over de triestige kwaliteit van de 'gebeden' wist hij niets te antwoorden en begon hij dan nog maar eens te meer op te scheppen over de Wereldjongerendagen in Polen.

Een trotse, op zichzelf gerichte mediafiguur, zonder een zweem van geestelijke beleving... Geestelijke uitstraling: nul. Kortom: een nutteloos schilderij van de intocht van Christus, euh pardon, Hoogmartens, in in het dekenaat Vlijtingen-Voeren, omkranst met alle belangrijke personages van de streek.

Maar de vraag blijft hangen: "Is hij beschaamd om waarachtig getuigenis af te leggen van zijn geloof?"

Bron: Anoniem





Wat zou Hoogmartens met het gemeentebestuur bespreken?

KERKSLUITINGEN???

Mons. Mario OLIVERI, de door Bergoglio afgezette Bisschop van Albenga-Imperia, vandaag in Caravonica, Ligurië

Opnieuw 'blockbuster'-artikel van 'Restkerk': MUST READ!

The Remnant Newspaper en Catholic Family News:

‘Wij beschuldigen paus Franciscus…’ [van ketterij en schisma]

"U hebt reeds een breuk [= schisma] in de Kerkelijke universele discipline veroorzaakt, waarbij enkele bisschoppen eraan vasthouden, ondanks Amoris Laetitia, terwijl anderen, inclusief diegenen in Buenos Aires, een verandering aankondigen puur gebaseerd op de autoriteit van uw schandalige “apostolische exhortatie”. Nog nooit is er zoiets gebeurd in de geschiedenis van de Kerk."

"Katholieken over heel de wereld, en niet enkel “traditionalisten” [vooral zij niet!], zijn overtuigd dat de situatie die Bellarmine hypothetisch voorzag, vandaag een realiteit is [Bergoglio = een ketter. Hij zou dan zijn ambt verliezen.]. Deze overtuiging is het motief voor dit document."

Moge God de rechter zijn van de rechtschapenheid van onze intenties.

Christopher A. Ferrara
Hoofd columnist, The Remnant

Michael J. Matt
Redacteur, The Remnant

John Vennari
Redacteur, Catholic Family News

Bron: Restkerk

Link:

https://restkerk.net/2016/09/24/the-remnant-newspaper-en-catholic-family-news-wij-beschuldigen-paus-franciscus/


Onze positie is net iets anders:

Bergoglio is een atypische conciliaire 'paus', omdat er al een paus was toen hij tot 'paus' verkozen werd. De laatste keer, dat dit in de Kerk is gebeurd, is 600 jaar geleden.

Bergoglio is vanaf het allereerste moment gecontesteerd geweest en het protest wordt alleen maar groter.

Bergoglio is dus géén paus, niet omdat hij ketterijen verkoopt, maar omdat hij ongeldig tot paus werd verkozen.

Merk op, in feite beschuldigen de auteurs géén paus van ketterij, maar een gewone bisschop, om de simpele reden, dat Bergoglio géén paus is.

Met andere woorden, Bergoglio is "de in het wit geklede bisschop" die door Onze-Lieve-Vrouw van Fatima werd voorspeld.

Zeer interessant overzichtsbericht op 'Restkerk':

Paus Benedictus op de vraag of hij de laatste paus is: ‘Alles is mogelijk’

“Wie is de Paus vandaag, en hoeveel zijn er nu juist?” vroeg de Italiaanse journalist Antonio Socci, die bekend staat door zijn geaccentueerde kritiek op paus Franciscus, zaterdag in zijn publicatie voor de krant Libero. Er heerst algemene verwarring in de Kerk en het nieuw interviewboek van Benedictus XVI “De Laatste Gesprekken”, voegt er nog wat mist aan toe in plaats van ze weg te nemen. Socci heeft in 2014/2015 de geldigheid van de verkiezing van paus Franciscus in vraag gesteld, maar nog niet zo lang geleden distantieerde hij zich van deze hypothese, hoewel hij het niet volledig heeft opgegeven zo blijkt. De nog steeds verrassende aftreding van Benedictus XVI stoort hem en andere katholieken nog steeds. Het is een innerlijke rusteloosheid die voortdurend wordt gevoed door het pontificaat van Franciscus.

In het nieuw artikel stelt Socci opnieuw de geldigheid van het officiële aftreden van Benedictus in vraag, en ook de nog meer verrassende stap, om een voordien onbekende figuur in te voeren, namelijk een “emeritus paus”. Is Benedictus nog steeds Paus? Hoe kunnen er twee pausen zijn? Deze vragen rijzen niet enkel bij Socci, want ook leidende canonisten hebben gewaarschuwd voor de introductie van deze figuur. Zo’n vragen werden gesteld door Kardinaal Walter Brandmüller, een nauwe vertrouweling van Benedictus XVI, en die het “op pensioen gaan” niet goedkeurt. Daarom waarschuwde de kardinaal afgelopen juli voor de institutionalisering van een “papa emeritus”, mede omdat er groepen zijn in de Kerk die Benedictus nog steeds zien als de legitieme paus, en dit is een gevaarlijke explosieve kracht met het risico van schisma die in de lucht hangt.

Vandaar dat Socci al van in 2013 zijn bezorgdheid over het ongewone aftreden en het daaropvolgende conclaaf in diverse artikels duidelijk maakte. Ondertussen onderzocht de canonist Stefano Violi de verklaring of “Declaratio” waarmee Benedictus zijn aftreden aankondigde, en hij kwam tot de conclusie: “Benedictus ging akkoord om het ministerium (de bediening) te verlaten: niet het pausschap onder de bepalingen van Bonifatius VIII, noch de munus (het ambt zelf) volgens Canon 332 §2, maar het ministerium, of zoals verklaard in zijn laatste audiëntie: de actieve uitoefening van het ministerie.

Zijn persoonlijke secretaris, Aartsbisschop Georg Gänswein, kondigde afgelopen mei in zijn toespraak in de Gregoriana aan wat Benedictus XVI nu verder zet in zijn interviewboek. Gänswein ging zelfs nog verder in detail. Gänsweins toespraak, die door de meeste media werd gecensureerd, sloeg volgens Socci “bij de Romeinse Curie in gelijk een atoombom.”

Een duplicatie van het ambt is niet toegestaan!

Bron: Restkerk

Link:

https://restkerk.net/2016/09/23/paus-benedictus-op-de-vraag-of-hij-de-laatste-paus-is-alles-is-mogelijk/

Santuário do Bom Jesus do Monte - Braga - Portugal

Pater Pio celebreert de Heilige Mis op 5 mei 1956

Thérèse de Lisieux et Jésus

En voor de puristen onder ons:

Sainte Thérèse de l’Enfant-Jésus et de la Sainte-Face

SERRA SAN BRUNO - Laghetto di San Bruno

Bezoek van het 'Bistum Sankt Clemens in Saratow' aan Paus Benedictus XVI

Für den Papst i.R. Benedikt XVI. mit Liebe aus Russland. (17.09.2016)

Link:

http://kath-ru.blogspot.be/2016/09/ohne-viele-worte.html

Monastero conventuale dei Santi Stefano e Bruno (Certosa di Serra San Bruno)

Le monastère de la Grande Chartreuse

Le monastère de la Grande Chartreuse (Isère - France)

De Abdij van Averbode

Ernest Claes en z'n omgeving

Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van Scherpenheuvel

Francis Kardinaal Arinze over het persoonlijk gebed

El Monasterio de San Lorenzo de El Escorial - Timelapse

Basílica i Temple Expiatori de la Sagrada Família - Timelapse

Paus Benedictus XVI op 4 september en ook nog steeds springlevend...

De Bastaardkerk in het 'bisdom' Luik:

L'abbé Guy Balaes (Herve) en l'abbé Eric de Beukelaer - (c) photo diocèse de Liège

De 'massa' op het Sint-Pietersplein op 15 augustus 2016

Volgens Rome Reports:



















En volgens de officiële live-feed:

Link Rome Reports:




Link live-feed:




Wat kan Bergoglio nu doen om de bezoekersaantallen te laten stijgen?

De zogenaamde 'abdicatie' van Paus Benedictus XVI loopt uit op een klucht!

Giuseppe Sciacca, de Secretaris-Generaal van de Hoogste Rechtbank van de Apostolische Signatuur (= de Raad van State van de Kerk), Auditeur-generaal van de Apostolische Kamer en een gerenommeerd canonist zegt: "Een gedeeld pausschap kan niet bestaan."

Sciacca: “Non può esistere un papato condiviso”

Le domande aperte dopo la rinuncia di Benedetto XVI: il segretario della Segnatura apostolica, noto canonista spiega che la distinzione tra «munus» e «ministerium» non regge nel caso del Pontefice

De «munus» (= het ambt) en het «ministerium» (= de uitoefening/de bediening van het ambt) kunnen niet door twee personen gedeeld worden.

Dit is contra de 'Gänswein-hypothese', die in feite de 'Benedictus-hypothese' is!!!

Sciacca: "Vorrei cominciare col dire che la distinzione tra munus e ministerium è impossibile nel caso del Papa".

"Ik wil graag beginnen met te zeggen, dat het onderscheid tussen munus en ministerium in het geval van de paus onmogelijk is."


CODEX IURIS CANONICI
Codex van het Canonieke recht

331 De Bisschop van de Kerk van Rome, in wie het door de Heer alleen aan Petrus, de eerste van de Apostelen, verleende en aan diens opvolgers over te dragen ambt voortbestaat, is het hoofd van het Bisschoppencollege, Plaatsbekleder van Christus en Herder van de gehele Kerk hier op aarde; daarom bezit hij krachtens zijn ambt de hoogste, volledige, onmiddellijke en universele gewone macht in de Kerk, die hij altijd vrij kan uitoefenen.

Met andere woorden, de munus en het ministerium zijn verenigd in één persoon: dé Paus. 

Twee pausen tegelijkertijd is dan ook onmogelijk, aangezien er maar één het hoofd kan zijn!

Bron: Vatican Insider

Link:

http://www.lastampa.it/2016/08/16/vaticaninsider/ita/inchieste-e-interviste/sciacca-non-pu-esistere-un-papato-condiviso-kKGyLX287uo1i5GZKpCZhP/pagina.html

Double Friendly Fire Against the “Pope Emeritus”

First Cardinal Brandmüller, then Bishop Sciacca. The one an illustrious historian, the other a luminary of canon law. Both of the circle closest to Ratzinger. But both absolutely opposed to his continuing to have himself called pope.

Bron: Chiesa.espressonline.it

Link:

http://chiesa.espresso.repubblica.it/articolo/1351363?eng=y&refresh_ce

Neue Breitseite gegen „emeritierten Papst“ – Kirchenrechtler Sciacca: „Juristisch und theologisch unhaltbar“

(Rom) Der selbstgewählte und von Papst Franziskus akzeptierte Status eines „emeritierten Papstes“ ist in „doppeltes Freundfeuer“ geraten, so der Vatikanist Sandro Magister. Benedikt XVI. wählte bei seinem unerwarteten Amtsverzicht einen bisher in der Kirchengeschichte nie dagewesenen „Mittelweg“, den Kritiker als „unhaltbare Halbherzigkeit“ bezeichnen. Er verzichtete auf das Petrusamt, für das er auf Lebenszeit erwählt worden war, behielt aber Kleidung, Namen und Anrede bei. Eine Vorgangsweise, die gerade unter jenen Personen, die ihm besonders nahestehen, zunehmend auf Kritik stößt. Es gab in der zweitausendjährigen Kirchengeschichte mehrere Päpste die zurückgetreten sind. Nur einer, Coelestin V. (1294), tat es vor Benedikt XVI. freiwillig. Keiner der zurückgetretenen Päpste behielt jedoch in irgendeiner Form den Status eines Papstes bei. In der Regel wurden sie wieder Kardinäle wie zum Zeitpunkt vor ihrer Wahl oder wurden, falls sie diesen Rang zuvor noch nicht hatten, zu Kardinälen ernannt. Sie wurden nach ihrem Tod auch nicht als Päpste begraben, sondern als Kardinäle. Dem deutschen Papst weniger freundlich gesinnte Kirchenvertreter applaudierten 2013 lautstark dem Amtsverzicht. In Rom waren aber schon damals Stimmen zu hören, die besagten, Benedikt XVI. wolle zwar nicht mehr Papst sein, aber als Papst begraben werden. Die Frage loderte unter der Asche weiter. Als am 20. Mai Benedikts langjähriger Sekretär, Kurienerzbischof Georg Gänswein, in einer Rede an der Gregoriana von einem „erweiterten Papsttum“ mit „zwei Päpsten“, einem „amtierenden und einem kontemplativen“ Papst, brach die Diskussion über den Status von Benedikt XVI. mit neuer Wucht auf. Von einem „Fabulieren“ sprachen Kritiker, die als Benedikt-Freunde bekannt sind, und meinten damit die Gänswein-Aussagen. Die neue Diskussion offenbarte, wie sehr die Wunde des Amtsverzichts von Benedikt XVI. auch dreieinhalb Jahre danach noch schmerzt. Vor allem aber werden die Vorbehalte gegen den Status eines „emeritierten Papstes“ immer deutlicher formuliert. Den ersten Schritt setzte der Kirchenhistoriker Kardinal Walter Brandmüller, ein ausgewiesener Freund und enger Weggefährte Benedikts XVI., den dieser in den Kardinalsrang erhoben hatte (siehe dazu Kardinal Brandmüller: Figur eines „emeritierten“ Papstes birgt „große Gefahren“ für Einheit der Kirche). Nun folgte ein anderen Vertrauter des deutschen Papstes, der italienische Kurienbischof und Kirchenrechtler Giuseppe Sciacca. Der Jurist Sciacca ist seit 16. Juli Sekretär der Apostolischen Signatur, und damit deren stellvertretender Leiter. Er ist zudem Consultor der Glaubenskongregation. Am 8. September wird Peter Seewalds Gesprächsbuch mit Benedikt XVI. in den Buchhandel kommen. Ab heute ist die italienische Monumentalbiographie von Elio Guerriero über den deutschen Papst erhältlich (siehe „Diener Gottes und der Menschheit“ – die neue Biographie über Benedikt XVI.). Das darin abgedruckte Interview, das La Repubblica und der Osservatore Romano vor wenigen Tagen bereits im Vorabdruck veröffentlichten, konzentriert sich weitgehend auf den Amtsverzicht. Benedikt XVI. wird Raum gegeben, noch einmal seinen Schritt zu erklären. Erneut nannte dieser ausschließlich das Schwinden seiner Kräfte als einzigen Grund. Damit widersprach er seinem Nachfolger Franziskus, der in einem am 3. Juli von der argentinischen Tageszeitung La Nacion veröffentlichten Interview betont hatte: „Sein Rücktritt hatte mit nichts Persönlichem zu tun. Es war eine Regierungshandlung, seine letzte Regierungshandlung“ (siehe Spektatuläres Interview von Papst Franziskus: War Benedikt XVI. „das Problem“ der Kirche?). Beide Päpste, so Magister, sind sich aber darin einig, die in der Kirchengeschichte beispiellose neue Figur eines „emeritierten Papstes“ einführen zu wollen, für die es „weder historische noch theologische noch juridische“ Vorbilder gibt. Im Vorwort für Guerrieros Benedikt-Biographie schreibt Papst Franziskus: „Für die Kirche ist die Präsenz eines emeritierten Papstes neben dem amtierenden eine Neuheit. [...] Sie bringt auf besonders evidente Weise die Kontinuität des Petrusamts zum Ausdruck, ohne Unterbrechung, wie die Glieder derselben Kette die durch die Liebe zusammengeschweißt sind.“ Wie bereits erwähnt, ging Kurienerzbischof Gänswein noch viel weiter im „Fabulieren“ einer Kirche mit „zwei Päpsten“. „Man weiß aber nicht, bis zu welchem Punkt Ratzinger die öffentlich vertretenen, gewagten Thesen seines Sekretärs teilt“, so Magister. „Immer deutlicher wird hingegen, daß einige der kompetentesten und bedeutendsten Persönlichkeiten aus dem Kreis jener, die dem ehemaligen Papst am nächsten stehen, diese Thesen strikt ablehnen.“ Kardinal Brandmüller sprach sich im Juli „mit harten Worten“ nicht nur gegen die Figur eines „emeritierten Papstes“ aus, sondern auch gegen die seit 2013 offiziell in der Kirche behauptete These von der großen und positiven Bedeutung des Rücktritts. Eine Position, die in der katholischen Kirche weltweit zahlreiche Anhänger hat, von denen der Rücktritt im Zusammenhang mit der darauf folgenden Wahl von Papst Franziskus als „Katastrophe“ gesehen wird. Nun meldete sich in einem Interview mit dem Hofavatikanisten Andrea Tornielli auch Kurienbischof Giusepe Sciacca zu Wort. Der renommierte Kirchenrechtler zerlegte regelrecht, in dem am 25. August von Vatican Insider veröffentlichten Interview, die Figur eines „emeritierten Papstes“ und erbrachte den Nachweis, daß der Status eines „papa emeritus“ für einen Papst, der abgedankt hat, sowohl juristisch als auch theologisch unhaltbar ist. Schiacca wörtlich: „Es kann kein gemeinsames Papsttum gegeben“. Schiacca und Joseph Ratzinger sind seit vielen Jahren engbefreundet. Eine freundschaftliche Beziehung, die auch nach der Abdankung aufrecht blieb. Sciacca zerpflückte nun vor allem die von Gänswein vertretene These, Benedikt XVI. habe nur auf einen Teil seines Papsttums verzichtet, nämlich den „aktiven“ Teil, während der weiterhin den „passiven“, „kontemplativen“ Teil des Papsttums ausübe. Es gebe nur einen Papst, so Sciacca, weshalb auch sonst niemand, die Betonung liege auf niemand, irgendeinen Anteil am Papsttum habe. Es gebe nur ein entweder oder, das habe Benedikt XVI. auch gewußt, als er seinen Schritt setzte. Der Jurist „läßt vom ‚emeritierten Papst‘ nichts übrig“, so Magister. Auch Sciaccas Kritik beschränkt sich aber, wie zuvor schon jene von Kardinal Brandmüller, nicht auf die Figur eines „emeritierten Papstes“. Auch Sciacca äußert Bedenken zum Amtsverzicht selbst.

"Es kann weder ein gemeinsames noch ein geteiltes Papsttum geben"

"Een gemeenschappelijk of een gedeeld pausschap kan niet bestaan"

Bron: Katholisches.info

Link:

http://www.katholisches.info/2016/08/30/neue-breitseite-gegen-emeritierten-papst-kirchenrechtler-sciacca-juristisch-und-theologisch-unhaltbar/


Conclusie:

Het is duidelijk, dat men in Rome ten einde raad is.

Er kwam steeds meer bewijs, dat de zogenaamde 'abdicatie' van Paus Benedictus ongeldig was. Om dit te maskeren, is men met de hypothese van een 'verruimd' pausschap gekomen. Een mooie 'nieuwigheid', maar een theologische onmogelijkheid!

Twee personen zouden tegelijkertijd het pausambt bekleden. De ene passief en de andere actief. Tegen deze absurde stelling komt nu reactie van de hoogste prelaten binnen de Kerk.

Wat Kardinaal Brandmüller en Giuseppe Sciacca nog niet zeggen, is dat een dergelijke hypothese ketterij is.

De 'abdicatie' van Paus Benedictus XVI is ongeldig!

Er was in 2013 géén Sede Vacante!

Het Conclaaf van 2013 is ongeldig!

Bijgevolg is Bergoglio een usurpator en een anti-paus!