Het 'geheim' van Taizé: de vermenging van pseudo-spiritualiteit en seksuele energie

Na het Tweede Vaticaans Concilie waren vele priesters en bisschoppen radeloos. Waarschijnlijk zijn velen van hen door de veranderingen na het Concilie onherstelbaar getraumatiseerd geraakt. De Katholieke Kerk boerde alleen maar achteruit… Wat zou een eventuele remedie kunnen zijn?

Vele bisschoppen en priesters dachten, dat na het Concilie, het protestantse, of eerder nog, het gereformeerde Taizé de stervende, autoritaire, patriarchale en irrelevant geworden Katholieke Kerk nieuw leven zou kunnen inblazen.

De veilige en beproefde Katholieke Leer werd verlaten voor een nieuw experiment: Taizé.

Vijftig jaar later zien we plots wat een blunder van formaat dit was. Bruusk ontwaken we in een orgie van geseksualiseerd Taizeaans boeddhisme waar alles rond seks, drugs en rock ’n roll draait.

Zonder enige specifieke kennis of analyse van de theologie van Broeder Roger hebben duizenden de Taizeaanse ‘spiritualiteit’ omarmd als ‘authentieke spiritualiteit’.

Hoewel de inhoud van Taizé op het eerste zicht ‘christelijk’ lijkt, is de Taizeaanse methodiek in zijn geheel zen-boeddhistisch.

Opvallend is dat Taize, Thich Nhat Hanh en Tantra heel veel overeenkomsten hebben.

Tantra heeft als specifiek ideaal om problemen en obstakels niet uit de weg te gaan, maar verantwoordelijkheid te nemen voor het eigen leven en daarom moeilijkheden en geconditioneerde emoties direct te confronteren en te overwinnen. De geestelijke groei ontstaat door al de eigenschappen en neigingen te transformeren en te richten op het hogere spirituele doel. Om dit doel te bereiken zijn allerlei meditatievormen en ideatie-methoden ontwikkeld. Bij de oefeningen kan gebruik worden gemaakt van mantra's (klanken), yantra's (vormen) en ideaties op persoonlijke aspecten van het ‘kosmisch bewustzijn’ om zo de microkosmos (individueel bewustzijn) op het hoogste doel, de macrokosmos te helpen richten.

Een mantra is een gedicht, woord, uitspraak of een lettergreep die het midden houdt tussen een spreuk met magisch effect en een 'gebed'. In vele gevallen wordt de mantra herhaald en is hij bedoeld als een continue recitatie (chant).

Taize, Thich Nhat Hanh en Tantra hebben dus dit gemeen: (1) het zichzelf bevrijden van alle dogma's, (2) het verwerpen van een Geopenbaarde Waarheid en (3) de nadruk op het ego dat openstaat voor ontmoeting, liefde, ontwaken en transcendentie.

Het is goed om te beseffen dat alle boeddhisme uiteindelijk atheïsme is!

Taizé promoot een esoterische ‘spiritualiteit’ zonder persoonlijke God.

Voor een ‘goede’ Katholiek bestaat er slechts één geopenbaarde Waarheid. Oecumene is een gruwel. Maar, in Taizé wordt oecumene gebruikt als een middel om twijfel te zaaien.

Oecumene is het dunne uiteinde van de wig van het relativisme. Het relativisme dat uiteindelijk tot spirituele en morele wanorde leidt.

Voor elk rationeel denkend mens is oecumene echter een doodgeboren kind. Hoe zou men onverzoenbare leerstellingen met elkaar kunnen verzoenen?

Anderen moeten zich tot het Ware Geloof, het Katholieke Geloof, bekeren en daar is alles mee gezegd. Maar, zo denkt Taizé niet!

De zoektocht naar ‘authentiek Christendom’ is nog steeds voor veel jongeren de drijfveer om naar Taizé te gaan. Maar, ‘authentiek Christendom’ is niet het doel, niet de zorg en niet de bekommernis van Taizé!

De vaak eenvoudige liederen van Taizé met hun magische meertaligheid roepen een pseudo-spiritueel gevoel van gemeenschap op bij bijna iedereen die deelneemt, ongeacht hun confessionele overtuiging.

Het zijn altijd korte liederen die gewoonlijk, zoals boeddhistische mantra’s, vele malen achter elkaar gezongen worden. Vaak zijn de liederen één of twee regels lang, vierstemmig of in canon en worden ze begeleid door gitaar of orgel met eventueel enkele solo-instrumenten.

De gedachte achter de eindeloze herhalingen van deze liederen is, dat het lied als een pseudo-gebed in het onderbewustzijn een plaats moet vinden. Het is een soort van high-worden door middel van voortdurende herhaling.

Taizé is een soort van quasi slaaponderwijs of hypnopaedia, gecombineerd met allerlei technieken van Vedische soma-drogering, met het gevolg dat iedereen elkaar ‘lief’ vindt.

Er is een goede reden voor het feit dat Taizé zélf zoveel jeugd aantrekt. De jeugd voelt zich gedreven door de wil om te ontdekken wat de echte, verborgen betekenis is van de religieuze praktijken waarmee ze zijn opgegroeid. Taizé biedt hun die verklaring niet, omdat Taizé uiteindelijke anti-katholiek en zelfs niet christelijk is. Maar, in Taizé ervaren ze wel veel liefde en eenheid.

Met andere woorden, het geheim van Taizé is, dat het een pseudo-sacrale viering van seksuele energie is.

Deze seksuele energie wordt gekanaliseerd via de Taizeaanse rituelen en in de muziek. Maar, deze seksuele energie manifesteert zich nog veel duidelijker in de hele kamp- en spelletjes-sfeer die de pseudo-religieuze activiteiten omringt.

Vergelijk dit met de pseudo-religieuze gevoelens van Jérôme in Gide’s La Porte Etroite of van Renzo in i Promessi Sposi:

“Ik bleef naast haar staan, terwijl zij bleef knielen. Ik was in het geheel niet in staat om dit nieuwe verlangen van mijn hart uit te drukken, maar ik drukte haar hoofd tegen mijn hart en tegen haar voorhoofd mijn lippen, waardoor mijn ziel weggleed. Dronken van liefde, met medelijden, met een onzekere mengeling van enthousiasme, ontkenning en deugd, deed ik met al mijn kracht een beroep op God, en offerde ik mijzelf op, niet in staat om enig ander doel in mijn leven te bedenken dan om deze persoon te beschermen tegen angst , tegen het kwade, en tegen het leven. Uiteindelijk ben ik ook op mijn knieën gevallen, in gebed, en houd ik haar tegen me aan ...”

“Mijn Heer, U weet dat ik hem nodig heb om U lief te hebben. Geef hem aan mij, opdat ik U mijn hart geef. Vergeef me dit onvergeeflijke gebed, maar ik ben niet in staat om zijn naam van mijn lippen te verwijderen, noch om het lijden van mijn hart te vergeten. Zelfs al zou ik niet in staat zijn om mijn gebed te formuleren, zou U Zich dan ook maar iets minder bewust zijn van het brandende verlangen van mijn hart?”

Deze perverse vermenging van pseudo-spiritualiteit en seksuele energie is waarschijnlijk het grote geheim van Taizé.

Deze rationalisering, die totaal niets met het Christelijke geloof te maken heeft, wordt ook vaak aangehaald door de slachtoffers van seksueel misbruik in een pastorale relatie.

Deze vermenging van pseudo-spiritualiteit en seksualiteit wordt duidelijk gepromoot door Taizé. Het is de totale en banale bandeloosheid, de chaos, de anarchie en het ontbreken van wat voor structuur dan ook, die de jongeren aantrekt. Taizé is een experiment; een spannend spelletje!

Vandaar dat elk jaar weer 200.000 jongeren naar Taizé trekken, maar dat in het Taizé-gebed dat in onze Katholieke kerken georganiseerd wordt, de jongeren veelal ontbreken wegens niet spannend genoeg.

De zoektocht naar ‘authentiek christendom’ is het alibi voor Taizé, maar uiteindelijk draait het in hoge mate om een ontlading van seksuele energie.

Taizé sluit dus naadloos aan op de hippiecultuur van de jaren 1960. De tijd waarin Taizé uiteindelijk opgebloeid is.

Deze perverse vermenging van pseudo-spiritualiteit en seksualiteit in Taizé heeft niets met het Christelijke geloof te maken. De vermenging van beiden is eerder anti-christelijk en zelfs satanisch, maar past perfect binnen een boeddhistische hippiecultuur.

De hippiecultuur is een jeugdcultuur, subcultuur en tegencultuur populair onder tieners en twens en kwam op in het midden van de jaren 60.

De hippiemuziek was in de hippiecultuur een belangrijk element. Behalve dat de hippies constateerden dat protestliederen uitstekend gebruikt konden worden om zich te distantiëren van de rest van de maatschappij, gingen hippies ervan uit dat de sfeer die muziek schept, mensen samen kan brengen.

De leefwijze van de hippie was gericht op vrijheid, spontaniteit, creativiteit en plezier. De vrijheid omvatte ook seksuele vrijheid, waarbij seksuele taboes werden doorbroken en de vrije liefde (ook buiten vaste relaties om) werd bedreven. De hippie probeerde zijn geest te verrijken en tot nieuwe inzichten te komen. Enerzijds via geestverruimende middelen (drugs), die werden gezien als een methode om het bewustzijn van mensen te verbeteren. Anderzijds ook met behulp van oosterse pseudo-religie en pseudo-spiritualiteit.

HET IS NET DIT WAT WE IN TAIZE ZIEN!!!

TAIZE STAAT VOOR BOEDDHISTISCHE HIPPIECULTUUR… NIETS MEER OF MINDER.

HET LIJKT WEL ALSOF ONZE BISSCHOPPEN WERELDVREEMD ZIJN OM DEZE WAANZIN ACTIEF TE PROMOTEN!!!


TAIZE VERMENGT PSEUDO-SPIRITUALITEIT EN AMOR [= DE ZINNELIJKE BEGEERTE]

HIERUIT BLIJKT DAT TAIZE ANTI-KATHOLIEK IS, ANTI-CHRISTELIJK EN ZELFS SATANISCH!!!


HET CHRISTELIJKE GELOOF IN HET ALGEMEEN EN HET KATHOLICISME IN HET BIJZONDER PRIJST DE CARITAS [= DE ONBAATZUCHTIGE, WELWILLENDE ZELFOPOFFERING]


HEIDENS = AMOR >< CARITAS = KATHOLIEK