Jens Van Rompaey - onderzoeker en doctoraatstudent aan de faculteit Theologie en Religiewetenschappen van de zogenaamde 'Katholieke Universiteit Leuven' - stelt: "Zonder leken raakt de Belgische Kerk haar Calimerogevoel niet kwijt"

Johan Bonny stond twee weken geleden voor een keer niet tussen de schapen,
maar wél bij de kalveren en sprak over "wat hij moest opgeven voor zijn roeping":

"Ik was misschien graag vader geworden"

Hij had misschien dan beter ook deze 'roeping' gevolgd.

Jens Van Rompaey schrijft vandaag in een opiniestuk over Bonny in het Katholiek Nieuwsblad:

Bisschop Johan Bonny liet onlangs weten zijn taak als referent voor misbruik binnen de Belgische bisschoppenconferentie fysiek en mentaal niet meer aan te kunnen [Voor de duidelijkheid, Bonny is niet per se als 'referent' gestopt, maar wél als 'officieel aanspreekpunt'. Het verschil is, dat een bisschop-referent niets doet behalve reizen en een 'aanspreekpunt' praat in dit geval met de 'slachtoffers'. Met andere woorden, Bonny kluste wat bij als amateur-therapeut. Een therapeut is iemand die therapie geeft om iemands mentale gezondheid te verbeteren. Eerste punt van aandacht is dat Bonny hiertoe niet was opgeleid. Tweede punt van aandacht is, dat vele would-be heelmeesters de neiging hebben om de problemen erger te maken.]. Dat tekent de onhoudbaarheid van een situatie waarin leken geen kerkelijke verantwoordelijkheden mogen dragen [Hier gaat Jens Van Rompaey al meteen uit de bocht. Nergens in het Kerkelijk Recht staat dat een 'aanspreekpunt seksueel misbruik' een bisschop moet zijn. Was er nu één taak weggelegd voor een leek, dan wat het dit wel. Maar, niet zo in de optiek van Bonny die zich er zélf persoonlijk mee ging bemoeien.].

Bisschop Johan Bonny gooit de handdoek in de ring als aanspreekpunt voor seksueel misbruik. Sommige slachtoffers zullen dat betreuren, anderen zullen dat toejuichen. De toekomst zal uitwijzen of hij aan de juiste kant van de geschiedenis stond. Zoals alle mensen zal hij zowel goed als kwaad aangericht hebben. [Jens Van Rompaey schijnt niet te beseffen dat Bonny dit niet moest doen om een 'goede' bisschop te zijn. Hij had zich er - zoals in vele andere gevallen (remember Romeo Castellucci, etc.) - beter niet mee bemoeid omdat hij vrij naïef is en totaal ongeschikt is om bijvoorbeeld amateur-therapeut te spelen. Dat Bonny "zowel goed als kwaad aangericht zal hebben" is evident. Dat is tegenwoordig het niveau van een doctoraatsstudent Theologie die zich met anti-katholieke concepten als 'synodaliteit' en de vraag 'wat de Kerk van de wereld kan leren' bezighoudt. Het probleem van Bonny is, dat hij - samen met de meeste andere Vlaamse 'bisschoppen' - de leeglopende kerken terug gevuld wilde krijgen met homo’s en lebiennes hetgeen natuurlijk haaks staat op de preventie van 'seksueel misbruik'. Het komt erop aan om de kat niet bij de melk te zetten.]

Wat echter weer als een paal boven water staat is het Calimerogevoel: “Zij zijn groot en ik ben klein”. In bijna al hun communicatie slagen vertegenwoordigers van de Kerk in België er nooit in zich volledig te ontdoen van een verongelijkt gevoel. Het klopt dat bisschoppen veel taken hebben en gemiddeld tot hun 75ste werken, significant langer dan de wettelijke pensioenleeftijd. [Figuren zoals een Godfried 'kardinaal' Danneels of een Roger Vangheluwe hebben nooit een Calimerogevoel gehad. Bonny is gewoon een zéér zwak en kleingelovig figuur. Ik begrijp dus niet wat Jens Van Rompaey (die onze Blog ook leest) hier probeert te zeggen.]

Het is echter gewoon een feit dat de Kerk zodanig piramidaal, hiërarchisch en klerikaal is opgebouwd [Het schijnt onze Leuvense theoloog volledig te ontgaan dat God het universum schiep in een hiërarchische orde waarover Hij het hoogste gezag heeft. Op dezelfde manier heeft God, in de Goddelijke Persoon van Jezus Christus, Zijn enige ware Kerk gevestigd, waarover Hij Petrus en zijn opvolgers als opperhoofd heeft aangesteld.] dat competente leken de bisschoppen nog altijd niet kunnen ondersteunen [Nergens in het Kerkelijk Recht staat dat een leek een bisschop niet mag ondersteunen.]. Dat wordt zo stilaan toch wel onhoudbaar [Jens Van Rompaey moet toch oppassen om zichzelf niet belachelijk te maken. Het is duidelijk, dat hij niet weet waarover hij hier spreekt.]. Het Rijke Roomse leven is voorbij; de Kerk heeft het zwaar te verduren en de toekomst ziet er allesbehalve rooskleurig uit [Het probleem van de hedendaagse mens is, dat hij geen oog heeft voor de tijddimensie en de veranderingen doorheen de tijd. Alsof de Kerk een probleem zou hebben??? Heeft de wereld niet véél éérder een probleem? Op een dag waarop we het begin van een financiële meltdown beleven, klinken dergelijke generaliserende uitspraken nogal blasé.].

Maar halsstarrig vasthouden aan structuren die al jaren uitgehold of op sterven na dood zijn, kan wijzen op therapeutische hardnekkigheid [Met andere woorden: "Laten we de Kerk maar euthanaseren".]. En hoewel de Kerk bijna per definitie geen progressief instituut is op moreel vlak, is ook zij tegen therapeutische hardnekkigheid [Beste Jens, je moet niet vergeten, dat de Satanisten daar op Golgotha Christus ook hebben proberen te euthanaseren, maar ook dat plannetje is mislukt! Dus, jouw voorstel is helemaal niet zo 'progressief'!].

Een deel van de oplossing is dus simpel [Nu gaat het komen. Ik ben altijd een beetje argwanend wanneer mensen met 'simpele' oplossingen komen.]. Ik zou de Belgische bisschoppen aanraden om de handen uit de mouwen te steken en op alle niveaus competente leken aan te werven. Werf mensen aan met de juiste competenties en expertise en betaal hen naar behoren [Beste Jens, in alle Belgische bisdommen samen zijn er méér dan 2.000 leken benoemd door een bisschop (o.a. in diensten van de bisdommen) en dan hebben we het nog niet over het onderwijs en de zorg, etc. Dus Jens, toch maar oppassen met 'simpele' oplossingen!].

Geef leken ook meer verantwoordelijkheid over de Kerk op alle niveaus [Onder het motto: "Laymen invade the Church to play God". Geen wonder ook! Immers, de Satan zélf doet zich ook voor als een engel des lichts.]. Want zoals Johan Bonny vorig jaar zei dat priesters geen priester worden “om deze stal uit te kuisen” [Is het niet een favoriete beeldspraak van Bergoglio die beweert, dat priesters "herders moeten zijn die naar hun schapen ruiken" en "geworteld moeten zijn in de situatie van hun kudde"? Het uitmesten van de stal hoort hier ook bij. Laat het duidelijk zijn, Jens heeft nog nooit een schaapsstal gezien.], zo zijn de meeste katholieken geen lid van de Kerk om te zien hoe ze toch niks te zeggen hebben en hoe het instituut verder richting de afgrond dendert [Punt is dat je geen Katholiek bent om "iets te zeggen te hebben in de Kerk". Katholiek-zijn betekent, dat je het Volmaakte Leven wil bereiken, dit betekent samen zijn met de Allerheiligste Drie-Eenheid. Deze gemeenschap van leven en liefde met de Drie-Eenheid, de Maagd Maria, de Engelen en alle Gelukzaligen wordt "Hemel" genoemd. De Hemel is het uiteindelijk doel en de verwezenlijking van de diepste verlangens van de mens, de hoogste en definitieve staat van geluk. Leven in de hemel is "bij Christus zijn"! Dit doel wordt veelal bereikt net door niets "te zeggen te hebben in de Kerk".].

De 'beste stuurlui' staan misschien aan wal, maar deze keer kunnen ze er niks aan doen. [De beste stuurlui hadden "deze keer" misschien beter hun mond gehouden!]

Bron: Katholiek Nieuwsblad