Het RKLF wilde in Tertio (nr. 763) de encycliek verdedigen tegen enkele bedenkingen in de open brief van Mgr. J. Bonny (1 sept. 2014).
Als antwoord publiceerde Tertio hierop onmiddellijk een uitgebreide tekst van prof. Paul Defoort: "Verkramptheid zal de Kerk niet redden".
Een explosie van emotionele aanklachten met zware slogans van verwijten als “sofismen”, “reductionisme”, “19de eeuwse bourgeois-moraal”, “achterhoedegevecht tegen anticonceptie” én een niet begrijpen van Vaticanum II en van Humanae vitae. De professor suggereert dat 90 % van de 1.200 concilievaders (het waren er 3.058!) zonder meer een herziening van de veroordeling van contraceptie zouden gewenst hebben en dat ze de ongeziene crisis voorspeld zouden hebben indien contraceptie niet goedgekeurd zou worden. Hij spreekt verder van de “onbestaande neveneffecten van anticonceptie”, een uitspraak die nu uit de mond van een professor gynaecologie ongetwijfeld heel veel geld kan opbrengen vanwege de farmaceutische industrie!Nochtans, in de classificatie van de kankerverwekkende stoffen voor mens en dier (volgens WGO 2005!) staan oestrogenen en progestagenen (in alle hormonale anticonceptiva aanwezig) samen met asbest en andere, in de gevaarlijkste categorie gerangschikt.
Anticonceptiva die in feite abortiva worden, wuift hij weg door te verwijzen naar de miljoenen zaadcellen die telkens verloren gaan. Dat zouden voor hem potentiële abortussen zijn! Ook de sociale gevolgen voor de gezinnen en het huwelijk zelf ontgaan hem. Dat het huwelijk in een versneld tempo afgebrokkeld is en vervangen door een vrijblijvend samen wonen, met alle dramatische gevolgen van dien, daar heeft hij nog niets van gemerkt.
Prof. em. A. Vermeulen (endocrinologie, Gent) schreef nochtans jaren geleden al over contraceptie: “Geen enkele medische ontwikkeling heeft onze maatschappij zo ingrijpend beïnvloed...” In een vaste leer van de Kerk blijkt prof. Paul Defoort evenmin te geloven en ook niet te begrijpen dat de kernboodschap van Humanae vitae wel degelijk de onveranderlijke kerkelijke Leer is, zonder dat zulks uitdrukkelijk gezegd wordt. Kortom, de hetze tegen de encycliek van bijna een halve eeuw geleden is helemaal weer terug.
Nochtans heeft de Gezinssynode van 2014 in haar eindrapport (nr. 58) inmiddels heel uitdrukkelijk gesteld dat Humanae vitae dient herontdekt te worden en de natuurlijke methoden van geboorteregeling in het kader van een juist begrepen verantwoord ouderschap aangeleerd (aanvaard met 167 voor en 9 stemmen tegen).
Humanae vitae wees de weg naar nieuwe perspectieven. De natuurlijke wetenschappelijke methoden van vruchbaarheidsbeheersing, zoals het Sensiplan® in België en Nederland, zijn inmiddels algemeen wetenschappelijk erkend. En voor een degelijke morele verantwoording beschikken we nu over de nieuwe inzichten van “de theologie van het lichaam” van Johannes Paulus II, waarvan de bekende Amerikaanse politieke en sociale activist, Georges Weigel, beweert dat deze visie waarschijnlijk een keerpunt zal worden, niet alleen in de Katholieke theologie maar in de geschiedenis van het moderne denken.
Als de huidige sfeer in Vlaanderen blijft hangen, zal dit wel heel moeilijk worden. Het tijdperk van de contraceptieve cultuur loopt in ieder geval ten einde. Het avontuur van “de pil’ die het aards paradijs van het huwelijksgeluk en van de totale seksuele bevrijding beloofde is voorbij. De fantastische voordelen vind je alleen nog in de propagandafolders van de farmaceutische industrie. Na een halve eeuw is het experiment mislukt en de “veilige contraceptie” een mythe gebleken.
De voormalige grootmeester van de loge in Frankrijk, Pierre Simon, had goed begrepen dat de contraceptie voor hem, zoals voor Archimedes, het steunpunt zou zijn waarmee hij de wereld kon opheffen. Voor hem betekende het alle heersende menselijke en vooral christelijke waarden grondig opruimen. Het is hem helaas vrij goed gelukt.
En toch, we beleven nu het einde van de contraceptie en het begin van Humanae vitae. Leve de toekomstgerichte visie van Humanae vitae!
P.D.M.
