Stop de ongrondwettelijke corona-lockdown

De goedgeïnformeerde burger weet intussen méér over Covid-19 dan de gemiddelde 'expert' die op televisie wordt opgevoerd. Het wordt dan ook hoog tijd dat de mensen zélf weer de verantwoordelijkheid nemen over hoe ze willen omgaan met de risico’s van eventuele besmetting. Op dit moment laten Europese overheden zich weinig meer gelegen liggen aan de burgerrechten. Ze sluiten bedrijven, winkels en scholen, verbieden evenementen en bijeenkomsten, beperken de toegang tot de ‘publieke ruimte’, want wie dacht dat de 'publieke ruimte' van het publiek zou zijn, weet nu wel beter. Er worden grenzen gesloten en overheden leggen zelfs huisarrest op aan de complete bevolking. De politie valt intussen doodleuk huizen en kerken binnen om te controleren of er niet teveel mensen aanwezig zijn en of de social distancing wordt gerespecteerd. In Spanje mag je niet meer in je eigen tuin zitten en niet naar je tweede verblijf. In België trouwens ook niet.

Bij al deze maatregelen wordt geen onderscheid gemaakt tussen burgers die een risico vormen voor anderen en degenen die dat niet doen. Mensen die kunnen aantonen dat ze niet besmet zijn met Covid-19, of weer hersteld zijn en dus niet meer besmettelijk zijn, krijgen dezelfde beperkingen opgelegd als de anderen. Het merkwaardige is dat eerder bij andere besmettelijke ziekten soortgelijke maatregelen niet werden getroffen. De enige reden die voor de huidige draconische maatregelen door de diverse politici worden opgevoerd, is een tekort aan bedden op de intensieve zorg. Dit laatste argument is niet erg overtuigend. Als capaciteit het enige probleem is, dan is dat snel op te lossen door de miljarden die nu over de balk worden gegooid aan méér bedden te besteden.

Het feit dat iemand op straat loopt of in een café zit, kan inderdaad een risico zijn voor anderen, als die persoon besmet blijkt te zijn met een virus. Maar zolang die persoon geen symptomen van een gevaarlijke besmettelijke ziekte vertoont, niet is aangetoond dat hij of zij besmet is met het virus, en geen bewuste handelingen verricht om een virus te verspreiden, beschouwen we zijn of haar aanwezigheid in een café gewoonlijk niet als een vorm van bedreiging. Wie er toch zeker van wil zijn dat hij of zij niet besmet wordt in een café, heeft dan ook de keuze om daar niet naartoe te gaan. Besmet worden met één of ander virus behoort trouwens, net zoals de kans op verkeersongelukken en andere ongevallen, tot de normale risico’s van het leven. Een risicoloze maatschappij is altijd een totalitaire en utopische maatschappij.

Dit betekent dat de totaal zinloze lockdown (zie bijvoorbeeld de situatie in Zweden waar alles onder controle is zonder lockdown) met onmiddellijke ingang kan worden opgeheven, met uitzondering van de mensen die op dit moment aantoonbaar met het virus zijn besmet. Aan die laatste groep zou je quarantaine kunnen opleggen, onder medisch toezicht kunnen plaatsen en met financiële compensatie kunnen voorzien. De rest van de bevolking mag niet langer door de overheid worden gegijzeld en moet nu dus worden bevrijd. Mensen moeten weer zélf kunnen bepalen of ze het risico willen lopen om naar bijeenkomsten te gaan of zich in de openbare ruimte te begeven. Wie zichzelf verder wil blijven opsluiten, mag dat rustig doen.