Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen / Liefde gaf U duizend namen
Liefde gaf U duizend namen
Groot en edel, schoon en zoet
Maar geen een die 't hart der Vlamen
Even hoog verblijden doet
Als de naam, o Moedermaagd,
Die gij in ons landje draagt.
Schoner klinkt hij dan al d'andren.
Onze Lieve Vrouw van Vlaand'ren (bis).
Waar men ga langs Vlaamse wegen
Oude hoeve, huis of tronk,
Komt men U, Maria, tegen,
Staat Uw beeltenis te pronk
Lacht ons toe uit lindegroen
Bloemenkrans of blij festoen
Moge 't nimmer hier verand'ren
O gij Lieve Vrouw van Vlaand'ren (bis)
Blijf in 't Vlaamse herte tronen
Als de hoogste koningin
Als de beste moeder wonen
In elk Vlaamse huisgezin
Sta ons bij in alle nood,
Nu en in het uur der dood
Ons, Uw kind'ren, en ook d'and'ren
Liefste Lieve Vrouw van Vlaand'ren (bis)
Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen is de titel van een Marialied van Lodewijk de Vocht dat in Vlaanderen wijd verspreid is. Het is ook de naam van het Mariabeeld waaraan het lied is opgedragen. Het lied verenigt Vlaamse gevoelens en Mariadevotie. Tijdens de Meimaand wordt het op menige katholieke Vlaamse school en tijdens parochiale diensten gezongen. De tekst is van priester August Cuppens (1862-1924) en werd getoonzet door Lodewijk de Vocht (1887-1977).
Het lied werd gecomponeerd in 1910 op vraag van de paters jezuïeten van Gent, meer bepaald van pater Jozef Axters. De vraag gebeurde in het kader van de viering van de vijftigste verjaardag van de pauselijke kroning in 1860 van het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen. Dit 2,75 m grote witmarmeren beeld van de Antwerpse beeldhouwer Jan-Baptist De Cuyper (1807-1852) dateert van 1846 en was door jonkvrouw d'Hane-Steenhuyse - de Potter geschonken en geplaatst in de recent gebouwde Jezuïetenkerk in de Posteernestraat in Gent.
1 opmerking:
Het blijft steeds ontroeren.
Ik wil hier alleen kort verwijzen naar het artikel op kavlaanderen.blogspot.be van 09.10.2013:
Dit prachtig beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen was in het kader van de modernistische ontsporing in Vlaanderen vanaf de jaren '50 eerst een paar maal verhuisd en uiteindelijk helemaal vergeten worden.
Het was @The Guardian Angel en kavlaanderen.blogspot.be die dan naar de uiteindelijke plaats van dit verdwenen en vergeten beeld intensief lieten zoeken en het ook vonden.
De vlaamse jezuîeten, zeer lang helemaal niet geînteresseerd, wisten niet eens waar dit beeld terechtgekomen was.
Het waren niet in het minst de vlaamsgezinden in de vlaamse regering, die ervoor zorgden dat dit beeld gekuisd en gerestaureerd werd en weer een eervolle plaats kreeg.
De St.-Barbarakerk der jezuîeten in Gent was ondertussen al een fietsenstalling geworden.
Werkelijk: de fotoreportage op kavlaanderen destijds was de fotografische dcumentatie van het beroemde franse boek (2019 verschenen):"Comment notre monde a cessé d'être chrétien".
Jongens, jullie doen een zeer eervol werk.
Volharden in Uw activiteit!
Een reactie posten