Hoewel administraties kunnen veranderen, verandert de obsessie om te domineren niet. De wanhopige beslissingen van de VS creëren grote gevaren over de hele wereld. |
Sinds 1945 heeft het Collectieve Westen geen enkele oorlog meer gewonnen. Enige uitzondering is Operatie Desert Storm van 17 januari tot 28 februari 1991 tegen Irak. Maar, dat was eigenlijk geen 'oorlog', maar slechts een veldslag die amper 42 dagen duurde. Het probleem gaat dus veel dieper dan alléén maar Oekraïne of zelfs Oekraïne én Taiwan. Het handelt zich om een fundamenteel en systemisch probleem in heel het Collectieve Westen, namelijk de corruptie aan de top. Dus: de laatste keer dat het Collectieve Westen - zonder Duitsland, maar wél met de hulp van de Sovjet-Unie (23 miljoen doden) - nog een oorlog won, was in 1945 toen Duitsland en Japan werden verslagen in WO II.
Sinds WO II heeft het Amerikaanse regime 297 militaire operaties uitgevoerd. Toch werd geen enkele van die oorlogen gewonnen. De lijst van Amerikaanse invasies van de Amerikaanse Congressional Research Service (inclusief de toename van het aantal invasies) somt ze allemaal op en beschrijft ze in het kort en is getiteld "Instances of Use of United States Armed Forces Abroad, 1798-2022".
Link:
https://web.archive.org/web/20230206033815/https:/crsreports.congress.gov/product/pdf/R/R42738
Die 297 Amerikaanse militaire operaties van de afgelopen 77 jaar waren er meer dan in de periode 1798-1945 – wat een twee keer zo lange periode was, namelijk 147 jaar. En géén van die 297 invasies na 1944 was defensief. Exact 244 van de 297 militaire interventies vonden plaats na het einde van de Sovjet-Unie in 1991 en vóór de Russische invasie van Oekraïne in 2022 (Dus: 244 tégen 1). Exact 175 van de militaire interventies vonden plaats tussen de eerste dag van de 21e eeuw en de dag (24 februari 2022) waarop Rusland Oekraïne binnenviel.
Gedurende die hele tijd was er geen enkele Amerikaanse oorlogsverklaring. Alle 297 militaire interventies waren dus ongrondwettelijk (zonder een officiële oorlogsverklaring van het Congres). De meeste militaire operaties van de VS waren pure daden van agressie, soms zelf om een buitenlandse dictator in het zadel te houden. Nadat de Sovjet-Unie in 1991 ophield te bestaan, gingen alle remmen los en voerde het Amerikaanse regime internationaal de frequentie van zijn militaire operaties op.
De oprichters van Amerika hadden er nochtans op aangedrongen dat er geen "permanent leger" in de VS zou zijn. Totdat de vrijmetselaar Harry S. Truman - en de man van de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki - in 1947 het Department of Defence (DoD) en de CIA oprichtte, was er ook geen staand leger in de VS. Die verandering, door Truman in het leven geroepen, creëerde het militair-industriële complex van de VS, dat nu het land en de wereld bestuurt, namens de Amerikaanse miljardairs. Dit selecte clubje bestaat uit een kleine duizend oligarchen die de wapenfabrieken van de VS controleren.
Eigenlijk zijn alle Amerikaanse presidenten sinds 25 juli 1945 neocons (behalve JFK die vermoord werd), hoewel sommige presidenten erger waren dan andere. Het ergst van allemaal waren Truman, Eisenhower, de beide Bushes, Obama en Biden. De VS een "democratie" noemen, is zonder meer een slechte grap. Het is een kleptocratie. Het Amerikaanse departement van 'Defensie' bijvoorbeeld is het enige van de 15 Amerikaanse, federale departementen dat zo corrupt is, dat het niet eens door het Congres 'gecontroleerd' wordt.
Naast de 749 Amerikaanse binnenlandse militaire bases hebben de VS nu méér dan 900 militaire bases wereldwijd. De VS geven nu ongeveer de helft van het globale militaire budget uit. De exacte cijfers voor het Amerikaanse leger zijn: 1.447,7 biljoen dollar voor dit jaar en 1.510,3 biljoen dollar aangevraagd voor volgend jaar. De frauduleuze 'denktanks' die in DC gevestigd zijn, werken nauw samen met het Amerikaanse regime om het publiek wereldwijd voor de gek te houden. Momenteel besteedt het Amerikaanse regime ongeveer 53% van al haar door het Congres- en presidentieel geautoriseerde (of de zogenaamde "discretionaire") jaarlijkse uitgaven aan haar leger, en slechts 47% van het budget aan alle andere doeleinden samen. Ongeveer 26% van de 1.447,7 biljoen gaat rechtstreeks naar betalingen aan wapenfabrikanten.
Wat is het resultaat van dit alles? Massale, wereldomvattende corruptie georganiseerd door de top van het Amerikaanse regime, en opgelegd aan al haar buitenlandse ‘bondgenoten’, vazalstaten en koloniën, met als kers op de taart de manipulatie van al de reguliere, 'vrije' nieuws-media van het Collectieve Westen (want dit zijn tenslotte allemaal ‘democratieën’). Het enige doel van deze morbide zwendel is de geldtransfer van de 'kleine man' wereldwijd, naar de 1.000 miljardairs die het militair-industriële complex van de VS controleren.
2 opmerkingen:
Eigenlijk zou het geen punt moeten zijn voor een christen als het gaat om zijn reactie op geweld. Hij / zij heeft immers een voorbeeld!
Als hij Christus echt wil volgen, dan betracht hij het zwijgen, geduld en barmhartigheid.
Wie weet immers met zekerheid dat het geweld geen reactie/straf van God is voor zijn/onze afvalligheid van geloofstrouw, humaniteit enz.?
Niet wij hebben dus openlijk te oordelen over de rechtmatigheid van andermans geweld; dat is uitsluitend aan God zelf, en wel aan het einde der tijden! Via het Evangelie van vandaag konden we dat nog eens bewust worden in de parabel van 'het onkruid tussen de tarwe' (Mat. 13, 24-43). Trekt men het spreekwoordelijke onkruid vóór de oogst (einde van de wereld (vs.39)) weg tussen de tarwe, dan loopt men het gevaar dat men de tarwe eveneens uittrekt. Dus: geduld bewaren tot het einde van de wereld. De Mensenzoon zelf zal zijn engelen dan de schifting tussen goed en slecht laten uitvoeren enz.! (vs. 41) Tot het zover komt hebben gelovigen slechts stoïcijns te doen wat goed is: de Wet van God volgen en NIET het wereldse denken en handelen. Satan is onze vijand, en die kunnen wij nooit definitief verslaan; we maken hem slechts driester als we zijn gedragingen gaan kopiëren. Geweld roept altijd geweld op, we zien het in Oekraïne, dus escalatie in destructie en onnodig bloedvergieten. De grootste boef met de meeste of beste middelen wint, maar ten koste van wat? De vrede heeft zo het nakijken.
De koninklijke weg uit het conflict in Oost-Europa bijv. is daarom: onderhandelen o.l.v. een niet betrokken derde én wederzijdse erkenning van schuld c.q. zonden. Tot het zover is moet men geduldig de slagen van de vijand incasseren en verdragen en alle andere reacties achterwege laten.
Moeilijk? Ja, het gaat immers tegen ons werelds denken en doen in. Maar christenen zijn niet van deze wereld. Zij sorteren - als het goed is - altijd voor op het Rijk der hemelen, het Rijk Gods waarin liefde centraal staat! En dat kost soms veel. Zie het leven en einde van Jezus Christus zelf.
@ Vorige Anoniem,
Ik verwijs even naar de post van 25-06-2023
O.-L.-V. VAN FATIMA: "RUSLAND ZAL HET INSTRUMENT VAN DE KASTIJDING ZIJN"
Het is misschien toch goed om eens na te denken waarom we gestraft worden...
Een reactie posten