Hieronder staan enkele korte fragmenten uit een interview met de Zwitserse emeritus-hulpbisschop van het Bisdom Chur - Marian Eleganti - over de globalistische politiek:
"Er zijn pogingen gedaan - of er worden nog steeds pogingen ondernomen - om een Nieuwe Wereldorde te vestigen."
"Machtige elites organiseren zich op platforms zoals de Bilderberg-conferentie of het World Economic Forum."
"Vermogensbeheerders zoals BlackRock hebben een budget dat groter is dan het bruto nationaal product van hele landen."
"Nationale parlementen - die ons hét beleid komen verkopen - zijn eerder schaduwfiguren van de donoren op de achtergrond."
"Tegenwoordig maken digitalisering, communicatie en het destructieve potentieel van wapens het mogelijk om misdaden op heel andere manieren te plegen."
"Men kan vele valse verhalen creëren en deze over de hele wereld verspreiden."
"De middelen die de elite tegenwoordig ter beschikking heeft, zijn apocalyptisch."
Monseigneur Strickland stelt de juiste vraag: "Waarom zou Leo XIV een bisschop benoemen wiens staat van dienst openlijk gevierd wordt door degenen die de Morele Leer van de Kerk afwijzen?"
Het is waarschijnlijk een goede zaak voor de helft van de wereldbevolking dat in de Kerk het celibaat bestaat (misschien voor de andere helft ook?), aangezien de 'ketter-kardinaal' Marx niet alleen maar uit zijn bek stinkt!
Is het priesterlijke celibaat discipline of doctrine?
In Ad Catholici Sacerdotii Fastigium legt Pius XI uit dat:
"...de eerste geschreven wetgeving dateert van het Concilie van Elvira in Spanje (circa 300 n.Chr.), hetgeen een nog eerdere ongeschreven praktijk veronderstelt. Deze wetgeving verplicht slechts wat in ieder geval bijna een morele eis genoemd zou kunnen worden die voortvloeit uit het Evangelie en de Apostolische prediking."
Tegen het einde van de vierde eeuw werd het celibaat al toegepast op het subdiaconaat. Dit heeft ertoe geleid dat men het kan beschouwen als een ongeschreven Traditie van Apostolische Oorsprong.
Dit betekent, dat de huidige, gehuwde 'permanente diakens' (die in hoofdzaak 'gebuisde' seminaristen zijn) in zonde leven wanneer ze niet celibatair leven!
Het is duidelijk dat door deze dubieuze situatie 'permanente diakens' niet tot de clerus kunnen behoren. Het permanente diaconaat werd trouwens pas in 1967 ingevoerd door de apostolische brief Sacrum Diaconatus Ordinem van Paulus VI. Men kan zich terecht de vraag stellen wat de waarde van deze brief is? Hier werd een nieuwe praktijk ingevoerd die vreemd is aan het wezen van de Kerk.
Wat zéker is, is dat sinds het Concilie van Elvira een priesterwijding een absoluut verbod op een later huwelijk vestigt. Na de decadentie van de Vroege Middeleeuwen verklaarde het Tweede Concilie van Lateranen (1.139 n.Chr.) dat een dergelijk huwelijk ongeldig zou zijn in de Kerk.
Sint-Thomas van Aquino onderzoekt in zijn Supplementum (q. 53, art. 4) verder of het huwelijk een belemmering vormt voor de heilige wijdingen. Kan iemand die getrouwd is, priester worden? Het antwoord hierop is "ja". Het Concilie van Elvira stelt echter, dat reeds getrouwde geestelijken onthouding moeten betrachten. Dit is dus een praktijk die komt uit de Apostolische tijden en verwijst naar het celibataire, actieve priesterschap bij de Joden.
In de Latijnse Kerk geldt de impliciete gelofte van volmaakte kuisheid voor de geestelijken in de hogere heilige wijdingen (die niet door louter menselijke macht kan worden gebroken). Het is een gehuwde geestelijke niet toegestaan om niet celibatair te leven. Dat wil zeggen, in het algemeen, in tegenstelling tot een buitengewone situatie waarin de Kerk tijdelijk een bestaande situatie gedoogt, met het oog op uitdoving.
Het priesterlijke celibaat is dus wel degelijk doctrinair.
We eindigen hier met het inzicht dat - hoewel de Joodse priesters
volgens de Wet gehuwd waren - de uitoefening van het priesterschap van
deze mannen vereiste, dat zij o.a. in onthouding leefden (= onderdeel van de rituele reinheid)
gedurende de uitoefening van hun actieve, priesterlijke functie in de
Tempel.
Zoals Exodus ons leert, is rituele reinheid een verplichting naar Goddelijk Recht:
Exo 30:17 Nog sprak Jahweh tot Moses: Exo
30:18 Maak ook een bronzen wasbekken met een onderstel van brons,
plaats het tussen de openbaringstent en het altaar en vul het met
water. Exo 30:19 Met dit water moeten Aäron en zijn zonen hun handen en voeten wassen. Exo
30:20 Wanneer zij de openbaringstent binnengaan, moeten zij zich met
het water afwassen, op straffe des doods; of wanneer zij tot het altaar
willen naderen, om hun dienst te verrichten door een vuurofffer voor
Jahweh te branden, Exo 30:21 moeten zij handen en voeten wassen, op
straffe des doods. Dit is voor hen een eeuwige wet, voor hem en zijn
nazaat tot in het verste geslacht.
Leviticus leert ons:
Lev 15:1 Jahweh sprak tot Moses en Aäron: Lev 15:16 Wanneer een man een uitstorting heeft gehad, moet hij heel zijn lichaam baden, en is tot de avond onrein.
Aangezien
de Katholieke Kerk het Nieuwe Israël is, kan men dus onmogelijk beweren
dat de Kerk 'later' iets 'ingevoerd' zou hebben. Het WAS er AL!!!
Aangezien Katholieke priesters permanent hun priesterlijke functie
vervullen, is het duidelijk, dat priesters permanent strikt celibatair
moeten leven (= morele eis!). Het celibaat is dus een kwestie van doctrine - Goddelijk Recht - niet van discipline!
Merk op, dat een eerder aangegaan huwelijk hier dus niets mee te maken heeft.
Voor wat betreft de platvloersheid van een simpele, ongeëduceerde straatvechter zoals Marx:
Het Celibaat is een prachtige eer voor de Kerk, een eer die we als een schat moeten bewaren. Geen enkele andere religie vraagt zoiets van haar bedienaren. Bemerkt dat van alle priesters en bisschoppen die de Kerk hebben verlaten – de ketters – de schismatiekers – de afvalligen – zij vrijwel allemaal de huwelijksband zijn aangegaan. Het is de eer van de Kerk om het celibaat voor haar priesters te hebben gehandhaafd, want welke andere priesters kunnen zeggen dat zij het Lichaam, het Bloed, de Ziel en de Goddelijkheid van Jezus Christus in hun handen dragen? Is het dan verwonderlijk dat de Kerk haar priesters vraagt hun hart niet te delen, geen andere liefde te hebben dan onze Heer Jezus Christus?
Beste Marx, het is niet aan iemand die al met één been buiten de Kerk staat om het celibaat af te schaffen. Leo kan dus niet afschaffen wat God verplicht heeft gesteld!
Prevost is een totale agnost die de 'god van Spinoza' aanhangt.
De 'god van Spinoza' is niet de traditionele persoonlijke God, maar eerder de natuur zélf: "Deus sive Natura" - "God of Natuur".
Dit concept wordt vaak aangeduid als pantheïsme, waarbij de godheid en de natuur als één worden gezien. Spinoza's god is geen schepper die buiten de wereld staat, maar eerder een immanente kracht die in de natuur werkzaam is en alles doordringt.
Klimaatrechtvaardigheid is een politieke ideologie die klimaatverandering presenteert als een kwestie van mensenrechten, ontwikkeling en gelijkheid. De nadruk ligt daarbij op het feit dat degenen die het zwaarst worden getroffen door klimaatverandering, er vaak het minst verantwoordelijk voor zijn.
Klimaatrechtvaardigheid vereist dat degenen die de meeste schade hebben veroorzaakt, financieel verantwoordelijk worden gesteld. Er wordt gevraagd om herstelbetalingen en investeringen in oplossingen voor degenen die hier het zwaarst door zijn getroffen.
Indien het wetenschappelijke bewijs van 'de opwarming van het klimaat door de mens' de wetenschappelijke 'Gold Standard' heeft bereikt, waarom presenteert men dan nooit dat wetenschappelijke bewijs?
De 'antropogene klimaatverandering' is een postulaat dat door de klimaatideologen als fundamenteel wordt aangenomen en - in hun optiek - dus niet bewezen hoeft te worden (omdat er natuurlijk géén bewijs is).
Leone XIV ha voluto ritmare la sua omelia con un invito pressante: “Convertiamoci, anche nella coscienza ecologica. Perché il mondo brucia”.
Leo XIV pepte zijn preek wat op met een dringende uitnodiging: "Laten we ons bekeren, zelfs in ons ecologisch bewustzijn. Want de wereld brandt."
Gelukkig zaten de goudvissen in de visvijver voor het volksaltaar nog altijd lekker veilig in het water.
Prevost zou zich beter wat zorgen maken over de situatie in Gaza en de vervolging van de Christenen in Israël in plaats van zich belachelijk te maken en zijn tijd te verliezen met het Bergogliaanse, ecologische geleuter!
Prevost tijdens zijn milieuactivistische 'preek' in de tuinen van Castel Gandolfo: "Ik wil eraan toevoegen dat we ook moeten bidden voor de bekering van veel mensen, zowel binnen als buiten de Kerk, die de urgentie van de zorg voor ons gemeenschappelijke huis nog steeds niet erkennen. We zien nog steeds bijna dagelijks zoveel natuurrampen over de hele wereld – op talloze plaatsen, in vele landen – die vaak, althans gedeeltelijk, worden veroorzaakt door menselijke overdaad en onze manier van leven. Dit alles roept ons op om bij een andere gelegenheid na te denken over de vraag of wij zelf deze bekering beleven en hoe hard die nodig is." Eén foto illustreert de huidige situatie in de Kerk. Prevost kijkt met een wazige en lege blik naar een waarschijnlijk niet-geconsacreerde hostie. Michael 'kardinaal' Czerny, die zich doorgaans alleen maar met massa-immigratie en vluchtelingen bezighoudt en die zijn preken laat schrijven door de priesters van de parochies waar hij te gast is, staart met open mond verveeld naar een vliegtuig dat net van Ciampino opgestegen is... Kennelijk is een 'ecologische bekering' erg belangrijk. Een bekering omwille van zijn eigen zieleheil is blijkbaar niet meer aan de orde of iets voor bekrompen Katholieken???
Het probleem is dat sommige mensen niet in dit soort van ecologische prietpraat geloven – laat staan dat ze zouden geloven in papieren lepels en rietjes voor het milieu!
Echter, indien "natuurrampen over de hele wereld – op talloze plaatsen, in vele landen – vaak, althans gedeeltelijk, worden veroorzaakt door menselijke overdaad en onze manier van leven" zou het dan niet beter zijn om met de massa-immigratie naar Europa te stoppen, omdat dit het probleem alleen maar vergroot?
Of is Prevost een aanhanger van de Mathusiaanse Waanzin?
De "Malthusiaanse waanzin" verwijst naar de ideeën van Thomas Robert Malthus over bevolkingsgroei en voedselproductie. Het betreft de angst voor overbevolking en de gevolgen daarvan. Malthus stelde dat er een limiet is aan de bevolkingsgroei - het "Malthusiaans Plafond" - dat wordt bepaald door de beschikbare middelen, voornamelijk voedsel. Malthus beschreef "positieve controles" zoals hongersnood, slechte hygiëne, ziekte en oorlog, die de bevolking in toom moeten houden. Hij pleitte ook voor "preventieve controles" zoals het vermijden van huwelijken en het uitstellen van het stichten van een gezin (zoals de LGBTQ-agenda!).
Misschien ook wat voorbehoedsmiddelen, abortus, euthanasie en zelfmoord? In Italië beginnen de priesters zich al te zelfmoorden, misschien wel op vraag van Prevost? Ook nog wat eugenetica misschien?
Mensen, dit is de agenda van de Rockfellers! Dit is de weg-met-ons-mentaliteit!
Het is bekend, dat de Rockefellers te linken zijn aan pogingen om de wereldbevolking te controleren. De Rockefeller Foundation - een 'filantropische' organisatie - heeft actief bijgedragen aan het bevorderen van geboortebeperking en andere maatregelen om de bevolkingsgroei te verminderen.
De Rockefeller Foundation heeft via haar steun aan organisaties zoals de Population Council en de International Planned Parenthood Federation een actieve rol gespeeld in het promoten van 'gezinsplanning' en reproductieve 'gezondheid' in ontwikkelingslanden (vooral dan het niet-reproduceren!).
Het klopt inderdaad dat er géén bewijs is dat de Rockefeller Foundation een 'geheime agenda' heeft om de wereldbevolking te controleren of te verminderen. De stichtingen die actief betrokken geweest zijn bij het 'bevorderen' van de 'volksgezondheid' en de 'ontwikkeling' in ontwikkelingslanden hadden inderdaad géén 'verborgen agenda', maar deden dit openlijk en zonder schroom uit 'humanitaire overwegingen'.
Dit alles is echter weinig 'katholiek'!!!
In deze - steeds méér duivelse - wereld moeten wij dus niet verbaasd zijn als we in de journaals horen hoe moorden, moordpartijen, oorlogen en haat aan de orde van de dag zijn...
Als een moeder - door middel van abortus - haar eigen kind kan doden, wat blijft er dan voor ons nog anders over dan dat wij elkaar ook maar gaan uitroeien?
"The board’s decision was made after careful consideration, extensive prayer, and a commitment to best serve our donors, readers, and employees, guided by numerous factors aligned with our mission."
Dus:
LifeSiteNews can't handle the Truth.
The Prevost agenda has other plans. They will keep the plan of destruction.
Leo has arrived with a complete Catholic media crackdown.
Met andere woorden: Mat 6:24 Niemand kan twee heren dienen; Gij kunt God niet dienen en de mammon.
Tegenwoordig hebben we het over - laten we zeggen - het oneerlijke gedrag van Bergoglio - ook bekend als 'paus' Franciscus - die, om de beperkingen in Traditionis Custodes te rechtvaardigen, ten onrechte beweerde dat 'de bisschoppen' deze wilden. In werkelijkheid was het vanaf het begin al bekend dat de meerderheid van 'de bisschoppen' erop had gewezen dat het beperken van de 'concessies' uit Summorum Pontificum van Paus Benedictus XVI uit 2007 méér kwaad dan goed zou doen.
Tegenwoordig duiken er documenten op die dit alles bevestigen. Het probleem van leugens, bedrog en oneerlijkheid betreft echter niet alleen het motu proprio Traditionis Custodes van Bergoglio uit 2021. Het bedriegen van de gelovigen is een wijdverbreide modus operandi die de afgelopen decennia op alle niveaus binnen de Kerk werd bedreven. Er is vrijwel geen diocesane curie of bisschop die er géén gebruik van maakt.
Beperken wij ons echter tot de Heilige Stoel, dan zien we soortgelijke oneerlijkheid vooral ook bij Paulus VI, die - om de Liturgische Revolutie die hij ontketende te rechtvaardigen en die hij zelf omschreef als een "ernstige mutatie" - stelt dat deze Liturgische Revolutie voortvloeide uit "de bepalingen van Vaticanum II".
Maar, hoewel de consultatierondes van Bergoglio geheim waren, zijn de concilie-documenten wél openbaar, en iedereen die ze leest, zal zien dat er niet eens een zweem is van een verzoek om de Novus Ordo te creëren. De Concilievaders hebben op geen énkel ogenblik gevraagd om een 'nieuwe liturgie' te creëren. Daarom moest de post-conciliaire, kerkelijke hiërarchie haar toevlucht nemen tot hypocrisie, leugenachtigheid en bedrog!
Paulus VI kon niet anders dan liegen en bedriegen omdat er niets was waaraan hij zich kon vastklampen om de Liturgische Revolutie te verantwoorden. Om bepaalde beslissingen te motiveren, moest men in ieder geval ofwel liegen ofwel de waarheid verhullen. Het is niet voor niets dat in de periode na Vaticanum II niet de wet heerste, maar wél de willekeur. Paulus VI had gewoonweg niet de bevoegdheid om de liturgie te veranderen, maar toch deed hij alsof en verspeelde daardoor zijn zieleheil!
Starre en destructieve ideologie moet liegen en bedriegen om vooruit te komen en te overleven. Ja, de Katholieke Kerk is sinds Vaticanum II gekaapt door een ideologische dictatuur die de gelovigen bedriegt!
Wat echter vooral opvalt, is de onwetendheid. Een angstaanjagende onwetendheid aangaande de liturgie, over de geest ervan en zelfs over haar aard bij priesters, bisschoppen, kardinalen en pausen. Een schandalige, misdadige onwetendheid aangaande de Traditie zélf, een onwetendheid over het principe van de Traditie zelf.
Kortom, wij allemaal verdrinken in onwetendheid en het niet willen wéten!
Het is duidelijk dat het Katholiek Onderwijs in een ontwikkelingsland zoals India vele malen béter is dan wat de Vlaamse Overheid en de voormalig-katholieke scholen - die hun wortels verloochenen - hier voor mekaar krijgen:
Bugnini was de belangrijkste actor in de vernietiging van de riten van de Rooms-Katholieke Kerk, met name in de context van de Liturgische Revolutie die door Vaticanum II en Paulus VI werd ontketend.
Leo verandert het Missaal in een milieuvriendelijk pamflet!
Van de lofprijzing van God naar sacrale greenwashing?
In naam van een vermeende "ecologische bekering" wordt er voortdurend geprobeerd de Christelijke eredienst aan te passen aan de huidige 'noodsituaties' in de wereld.
Maar, Leo vergeet dat de Liturgie niet geboren is om te reageren op sociaal-politieke behoeften.
Van nature betreft de Liturgie Aanbidding, Dankzegging, Offer en Smeekbede.
Het is géén - en mag dat ook nooit worden - verzameling van ecologische goede bedoelingen, geparfumeerd met wat wierook.
Gelukkig wordt deze waanzin in quarantaine geplaatst binnen de schismatieke Novus Ordo Missae om verdere contaminatie te voorkomen!
«Tutto il mondo si cambia e la religione no? Non si produce fra la realtà della vita e il cristianesimo, quello cattolico specialmente, una difformità, un distacco, un’incomprensione reciproca, una mutua ostilità. L’una corre, l’altro sta fermo: come possono andare d’accordo? Come può pretendere il cristianesimo d'influire oggi sulla vita? Ed ecco la ragione delle riforme intraprese dalla Chiesa, specialmente dopo il Concilio.»
Paolo VI, 2 luglio 1969
"De hele wereld verandert, maar de religie niet? Er is géén verschil, géén afstand, géén wederzijds onbegrip, geen wederzijdse vijandigheid tussen de realiteit van het leven en het Christendom, in het bijzonder het Katholieke Christendom. De ene loopt, de andere staat stil: Hoe kunnen ze dan met elkaar overweg? Hoe kan het Christendom beweren het leven vandaag de dag te beïnvloeden? En dit is de reden voor de hervormingen die de Kerk heeft doorgevoerd, vooral na het Concilie."
Paulus VI, 2 juli 1969
Met andere woorden: "If you can't beat them, join them!" Het gezegde: "Als je ze niet kan verslaan, sluit je dan bij ze aan!" betekent dat wanneer je geconfronteerd wordt met een situatie of groep die je niet kan overwinnen, is het vaak beter om je bij hen aan te sluiten of je aan te passen aan hun gewoonten in plaats van te blijven vechten tegen hen. Dit impliceert dat samenwerking of assimilatie een voordeligere aanpak kan zijn dan aanhoudend conflict.
Dit zijn dan de illusies van een verwijfd episcopaat!
De zogenaamde 'historische' ontmoeting van 'paus' Paulus VI en 'Patriarch' Athenagoras in Jeruzalem op 5 en 6 januari 1964 was een PSYOP van de CIA
De theologisch verwarde Robert Francis Prevost die kennelijk - zoals uit zijn mededeling van zaterdag bleek - een grote fan van Paulus VI en Patriarch Athenagoras is, kan de bovenstaande snoezelmomenten wel smaken. Echter, "Hypocrisie-zonder-grenzen" betekent dat iemand zich op een uiterst schijnheilige manier gedraagt, zonder rekening te houden met de context of de gevolgen van zijn daden. Het is een situatie waarin iemand iets beweert of voorwendt, terwijl zijn overtuigingen of motivaties eerder omgekeerd zijn, maar deze uiterlijke poppenkast toch zonder enige gêne of schaamte probeert vol te houden.
Weinigen beseffen dat het zogenaamde 'Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel' een quasi dependance is van het Amerikaanse regime. Deze onwetendheid is verrassend, aangezien veel Grieks-orthodoxe leiders daar nogal trots op zijn. In 1942 schreef Athenagoras Spyrou – de aartsbisschop van Amerika voor het Grieks-orthodoxe patriarchaat – aan een agent van het Office of Strategic Services / het Bureau voor Strategische Diensten (= Voorloper van de CIA): "Ik heb drie bisschoppen, driehonderd priesters en een grote en wijdverspreide organisatie". "Iedereen die onder mijn bevel staat, staat onder het uwe. U kunt hen bevelen geven voor elke dienst die u nodig heeft. Er zullen geen vragen worden gesteld en uw instructies zullen getrouw worden uitgevoerd."
Hierna werd de band tussen aartsbisschop Athenagoras en Amerika steeds hechter. Op 28 januari 1947 had Athenagoras een besloten, vertrouwelijke ontmoeting met president, vrijmetselaar en massamoordenaar Harry Truman en enkele belangrijke Griekse functionarissen. Drie weken later gaf Athenagoras Truman een stukje van het Ware Kruis, wat leidde tot een beroemde foto van Athenagoras die Trumans hoofd kuste.
Toen er een nieuwe patriarch van Constantinopel verkozen diende te worden, bleef deze zaak dan ook niet zonder de interesse van Amerikaanse inlichtingendienst en ook niet onopgemerkt door de Times, die schreef: "De Amerikanen hebben geen officiële steun uitgesproken voor aartsbisschop Athenagoras, hoewel de Amerikaanse militaire inlichtingendienst de race op de voet volgt."
Dit was echter een understatement aangezien Generaal George Marshall, toen de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, persoonlijk lobbyde voor Athenagoras als de volgende Oecumenische Patriarch. De machtige Grieks-Amerikaanse zakenman Spyros Skouras (20th Century Fox), die Marshall tijdens dit proces raadpleegde, schreef: "Generaal Marshall aarzelde in zijn hoedanigheid van minister van Buitenlandse Zaken niet om Zijne Heiligheid te steunen en dankzij zijn inspanningen en invloed besloot de Heilige Synode aartsbisschop Athenagoras tot patriarch te kiezen, en de Turkse regering stemde in met zijn verkiezing."
Athenagoras werd dus op 1 november 1948 verkozen tot Oecumenisch Patriarch van Constantinopel, de zogenaamde 'spirituele leider' van het Oosters-Orthodoxe Patriarchaat.
Na zijn verkiezing, maar voordat hij de Verenigde Staten verliet, ontmoette Athenagoras opnieuw president Truman. Mogelijk bood Truman tijdens deze ontmoeting aan om Athenagoras naar Istanbul te laten vliegen met een door de Amerikaanse overheid beschikbaar gesteld vliegtuig. Er wordt algemeen aangenomen dat dit in werkelijkheid het presidentiële vliegtuig was, met de vreemde naam "The Sacred Cow" / "De Heilige Koe". Andere berichten beweren dat het vliegtuig slechts een Amerikaans militair vliegtuig was (misschien wel de Enola Gay?), niet het presidentiële. Hoe dan ook, de boodschap was duidelijk: Athenagoras en Amerika zaten op één lijn.
Dit doet denken aan het volgende... Bij de terugkeer van ayatollah Khomeini uit Parijs (Teheran, 1 februari 1979) werd Khomeini ook door de piloot van het Air France-toestel (en de Franse geheime dienst) de trap af geholpen. Door bijvoorbeeld de Dalai Lama, de spirituele leider van Tibet en de fysieke belichaming van de onafhankelijkheid van Tibet, te redden, zorgde de CIA er ook voor dat de leider van de Tibetaanse onafhankelijkheidsbeweging in leven bleef. Hierdoor kon Tibet zijn lobbyactiviteiten bij de VN voortzetten. Etc, etc, etc...
Athenagoras was een groot voorstander van het Amerikaanse 'exceptionalisme' en moedigde Washingtons militaristische buitenlandse beleid aan. Zo deed de Amerikaanse consul in Istanbul verslag van een gesprek met Athenagoras in 1951: "Zoals gebruikelijk sprak hij uitgebreid over zijn overtuiging dat de Verenigde Staten nog eeuwenlang in het Nabije Oosten moesten blijven om de missie te vervullen die God hun had gegeven: vrijheid, welvaart en geluk schenken aan alle mensen."
Eén van de belangrijkste dingen die je over Athenagoras moet weten om hem te kunnen begrijpen, is dat hij een absolute liefde voor Amerika had – de mythos van Amerika – waar Amerika volgens hem voor stond. Hij geloofde in een door God bepaalde, bijna 'messiaanse' bestemming voor de Verenigde Staten.
Maar, Athenagoras was niet zomaar een Amerikanist, hij stond ook bekend als een 'vernieuwer', zoals 'liberale orthodoxen' of ook Paulus VI worden genoemd. In 1964 ontmoette hij de modernistische 'paus' Paulus VI in Jeruzalem en samen schaften ze officieel - doch onwettig - de wederzijdse excommunicaties af die hun voorgangers in 1054 hadden ingesteld. Dit gebaar leidde tot verontwaardiging in de Orthodoxe wereld. Athenagoras werd ervan beschuldigd het Orthodoxe geloof in gevaar te brengen ter wille van een papieren unie met Rome. De Katholieken bleven echter lekker verder slapen!
De huidige oecumenische patriarch - de 'groene patriarch' Bartholomeüs - is uit hetzelfde hout gesneden als Athenagoras. Hij stond dicht bij 'paus' Franciscus en Leo. Zij delen allen een passie voor massa-immigratie en milieuactivisme. Net als Athenagoras heeft Bartholomeüs een nauwe band met het Amerikaanse regime – een 'partnerschap' dat wederzijds voordelig is gebleken.
De zogenaamde 'Oecumenische Patriarch' is echter slechts de 'spirituele' leider van de Orthodoxie. Hij heeft echter slechts directe jurisdictie over een paar duizend Orthodoxe Christenen in Turkije. De rest van de Grieks-orthodoxe wereld is autocefaal, oftewel zelfbesturend. Dit betreft het patriarchaat van Griekenland, het patriarchaat van Cyprus en de Amerikaanse metropolen (of bisdommen), etc. Velen verwachten leiderschap van Bartholomeüs, maar zij staan niet rechtstreeks onder zijn gezag. Met andere woorden, er is dus helemaal niets 'Oecumenisch' aan de 'Oecumenische Patriarch'. Het is ook vermeldenswaard dat een grote meerderheid van de Orthodoxe Christenen wereldwijd tot de Russisch-Orthodoxe traditie behoort. Moskou verwacht daarom géén betekenisvol 'leiderschap' van Bartholomeüs, eerder integendeel!
Bartholomeüs is dus niet de "paus" van de Orthodoxie, hoewel hij dat wel zou willen, én zich gesteund weet door de post-conciliaire pausen van Rome die doen alsof hij dat wél zou zijn.
De afgelopen decennia heeft de niet-zo-oecumenische patriarch dan ook gewerkt aan het consolideren van de macht over de verschillende Grieks-orthodoxe patriarchaten. Deze inspanning is het meest vruchtbaar gebleken in de Verenigde Staten vanwaar ook zijn opvolger zal komen.
Het versterken van de positie van het Oecumenisch Patriarchaat binnen de wereldwijde Orthodoxie dient twee doelen. Ten eerste vermindert het noodzakelijkerwijs de invloed van Constantinopels rivaal, het Patriarchaat van Moskou. Washington beschouwt namelijk de Russisch-orthodoxie als een instrument voor 'Kremlin-propaganda' en daarom een legitiem doelwit voor contraspionage. Ten tweede zijn de modernistische 'oecumenische' patriarchen - net zoals de post-conciliaire pausen - bereidwillige 'partners' in Washingtons campagne om liberale, democratische waarden wereldwijd (met bommen) te verspreiden.
Het is echter ironisch dat de Trump-administratie er ook een pro-Constantinopel-agenda op na houdt, aangezien het Oecumenisch Patriarchaat openlijk en trots verbonden is met de Democratische Partij.
"Eucharistomen" is een Grieks woord dat "wij danken" betekent.
Het is een werkwoord, met name de eerste persoon meervoud tegenwoordige tijd actieve vorm van het werkwoord "eucharisteo".
In de context van de Katholieke Kerk is het verbonden met de Eucharistie en het danken voor het Heilig Sacrament.
De Latijnse zin uit de Liturgie "gratias agens benedixit fregit deditque" kan worden vertaald als "na dank te hebben uitgesproken, zegende Hij, brak en gaf".
Hij heeft het Kruis, het Lijden en al het kwade van de wereld omgezet in Dankzegging en zo in Zegen.
Hij geeft ons vandaag het Brood van het Ware en Eeuwige Leven, dat de wereld overwint dankzij de kracht van Zijn Liefde.
Robert Francis Prevost ontving vandaag een delegatie van het schismatieke Oecumenische Patriarchaat van Constantinopel.
Hij verwelkomde deze delegatie die volgens Prevost "de zuster-Kerk van Constantinopel vertegenwoordigt" en herhaalde een paar keer het idee van de "zuster-Kerken van Rome en Constantinopel".
Vervolgens prees hij de uitwisseling tussen de "twee Kerken".
In een theologisch erg rommelige toespraak gaf Prevost te kennen dat hij wenste "te volharden in de inspanning om de volledige zichtbare gemeenschap tussen onze zuster-Kerken te herstellen".
In tegenstelling tot de overtuigingen van Prevost belijdt de Geloofsbelijdenis van de Kerk slechts "ÉÉN KERK".
Met andere woorden, de Katholieke Kerk is NU en ALTIJD ÉÉN!
Het Oecumenische Patriarchaat van Constantinopel is slechts een schismatiek patriarchaat!
Formele ketterij, in de context van de Katholieke Kerk, verwijst naar het bewust en opzettelijk vasthouden aan een leerstelling die in strijd is met de officiële dogma's van de Kerk, terwijl men zich bewust is van deze tegenstrijdigheid. Het is dus niet zomaar een foutieve overtuiging, maar een actieve en bewuste afwijking van de Kerkelijke Leer.
"De agent beweert dat er een nieuwe 'black swan'-gebeurtenis op handen is... Dit is een geënsceneerde route naar de Derde Wereldoorlog. Het gaat over een potentieel nucleair vlampunt voor de deur van Europa."
Zestig jaar lang al is de positie van het altaarkruis tijdens de pauselijke missen symptomatisch voor de omstandigheden van het post-conciliaire katholicisme.
Het altaarkruis komt en gaat, en toont de besluiteloosheid en aarzeling over alles en nog wat binnen de post-conciliaire Bastaardkerk aan. Een ware schizofrenie!
Vandaag stond het kruis - in de vorm van een lelijk, modernistisch gedrocht - wéér eens in het midden van het altaar - tussen de zogenaamde Paulus-VI-kandelaren. Eerder stond het altaarkruis onder Prevost steevast aan de zijkant van het altaar.
Soms staat het altaarkruis naar het westen gekeerd, dan staat het weer naar het oosten gekeerd. Soms staat het kruis hoog, soms staat het kruis weer laag.
Het Vaticaan - waar middelmatigheid inmiddels de norm is geworden - heeft veel weg een doordeweekse parochiekerk in Vlaanderen met steggelende parochianen en een tegendraadse pastoor.
Het voortdurende komen en gaan van het altaarkruis doet vermoeden, dat degenen die verantwoordelijk zijn voor de positie van het kruis op het altaar, letterlijk niet weer weten waar ze het kruis moeten neerzetten, omdat de ongelovigen, de satanisten of de (pseudo-)vrijmetselaars die daar de plak zwaaien, het altaarkruis alleen maar als érg irritant ervaren.
Het kruis dat symbool staat voor het Katholieke Geloof en de Zuiverheid is hét ultieme teken van het Christendom en van God zélf.
Het kruis moet het kwade afweren net zoals in de populaire cultuur waar het kruis de vampiers - die als wezens van de duisternis worden beschouwd - kan afweren.
Het geschuif met het kruis laat alleen maar de gedegenereerde staat zien, waarin de zielen van deze ellendige lieden zich bevinden!
Het kruisbeeld is een échte, levendige herinnering aan het lijden van Christus, Zijn dood, Zijn overwinning op het kwade én Zijn Verrijzenis.
Het is een herinnering aan de immense marteling en het Offer dat Jezus voor ons heeft ondergaan.
Het is een herinnering aan Gods onmetelijke liefde en genade voor Zijn Schepping, die de ergste dood stierf om ons van onze zonden te redden.
Ja, het kruisbeeld kan gezien worden als een gruwelijke afbeelding van Christus' dood, maar dit is belangrijk omdat het ons de visuele herinnering geeft die nodig is om ons de zwaarte van onze zonden te herinneren.
Gelovige Katholieken mogen nooit vergeten dat de zonden van de mensheid - zelfs die van degenen die nog niet begaan zijn - Christus aan het kruis hebben genageld.
Het kruisbeeld is onze dagelijkse herinnering hieraan.
De hemelse mededeling "ganse naties zullen vernietigd worden" verwijst naar een onderdeel van de Boodschappen van Onze-Lieve-Vrouw te Fátima.
Tijdens de verschijningen die drie kinderen - Lucia, Francisco en Jacinta - in Fátima zagen, werd een duistere toekomst voorspeld, waarin "volkeren zullen vernietigd worden".
De verschijningen waarschuwen voor de gevolgen van het negeren van de Boodschappen van Fátima en het niet toewijden van Rusland aan het Onbevlekte Hart van Maria.
------------------------------- Fátima is géén herinnering. Fátima is een missie. Fátima is géén geschiedenis. Fátima is levend Evangelie, geschreven in de tranen van een Moeder.
S.E. Mons. Mario OLIVERI - Vescovo emerito di Albenga-Imperia
We Stand In Support of Padre Stefano Manelli
Paus Benedictus XVI
Een meditatie over het Heilig Misoffer
2 Timoteüs 2:3 Neem ook uw aandeel in het lijden als een goed krijgsknecht van Christus Jezus
-------- “Wij zijn de zonen van de Kruisvaarders en we zullen niet terugdeinzen voor de zonen van Voltaire.” -------- -------- “We are the sons of the Crusaders and we shall not recoil before the sons of Voltaire.” ------------------------- -------- “Noi siamo i figli dei Crociati e non indietreggeremo davanti ai figli di Voltaire!” ---------------------------------
ONZE VADER
Onze Vader, die in de Hemelen zijt, geheiligd zij Uw Naam, Uw Rijk kome, Uw Wil geschiede op aarde als in de Hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood, en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren, En leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade. Amen.
Arma Christi
SEDE VACANTE 31-12-2022
926 dagen 11 uren 45 minuten 25 seconden sinds de Petrijnse Zetel vacant werd:
