Einde van de Meimaand 2025

 

Goede eerste toespraak van Leo XIV toen hij zei dat "de paus een stapje terug moet doen om Christus op het voorplan te zetten", maar als hij Hem steevast in een hoekje zet tijdens de liturgie, zijn het allemaal woorden in de wind...

'Bisschop' Michael Martin van Charlotte (USA) wil Latijn in Novus Ordo beperken

Na de Tridentijnse Mis volgt nu een vernieuwde aanval op de 'traditionele' Novus Ordo Missae met o.a. een verdere beperking van het gebruik van het Latijn | De Novus Ordo Missae werd volgens de Loge kennelijk nog niet voldoende 'hervomd'!

Traditionis Custodes - Hoeders van de traditie - Over het gebruik van de Romeinse liturgie voorafgaand aan de hervorming van 1970 - Bergoglio de Apostaat - 16 juli 2021

Teneinde de harmonie en eenheid in de Kerk te bevorderen [De Novus Ordo is een schismatieke rite die verdeeldheid zaaide in de Kerk. De verdeeldheid is dus de verantwoordelijkheid van degenen die die 'hervormde' rite hebben ingevoerd!], verleenden mijn geëerde Voorgangers de heilige Johannes Paulus II [De zogenaamde 'heiligheid' van JPII is discutabel! Aangezien Bergoglio géén legitieme paus was is de formele 'heiligverklaring' sowieso nietig.] en Benedictus XVI, met vaderlijke zorg jegens hen die in sommige regio's [De liturgie moet uniform zijn voor de gehele Kerk. Dit heeft niet met "sommige regio's" te maken.] de liturgische vormen aanhingen voorafgaand aan de hervorming [Protestanten 'hervormen' de liturgie, Katholieken niet!] zoals gewenst door het Tweede Vaticaans Concilie [Het Tweede Vaticaans Concilie heeft inderdaad de illusie gecreëerd dat men de liturgie, etc. kan 'hervormen'. Deze notie is echter ketters!], toestemming en reguleerden de mogelijkheid om het Romeins Missaal te gebruiken zoals gepubliceerd door de heilige Johannes XXIII in 1962 [Het Missaal van 1962 is echter niet meer 'goed genoeg'.]. Op deze wijze verlangden zij "de kerkelijke gemeenschap te vergemakkelijken voor die Katholieken die zich verbonden voelen [Het gaat echter niet over een subjectief gevoel. Het betreft wat waar is en wat niet waar is!] met voorgaande liturgische vormen" en niet met andere.

Art. 1 De liturgische boeken die zijn uitgevaardigd door de heilige pausen Paulus VI en Johannes Paulus II [Beiden zijn niet 'heilig'.], in overeenstemming met de decreten van het Tweede Vaticaans Concilie [Indien dit zo is, dan is het Tweede Vaticaans Concilie ketters en schismatiek.], vormen de enige / unieke uitdrukking van de ‘lex orandi’ van de Romeinse ritus [Dit is een flagrante leugen!].

Art. 2 Aan de diocesane bisschop, als moderator, promotor en hoeder van alle liturgisch leven in de particuliere Kerk die hem is toevertrouwd komt de regulering toe van de liturgische vieringen in zijn eigen bisdom [Dus, in elk bisdom is het iets anders. Dit is ketterij en ondermijnt de eenheid van de Kerk. Met andere woorden, elk bisdom 'binnen' de Kerk wordt zo schismatiek.]. Daarom is het zijn exclusieve competentie toestemming te geven voor het gebruik van het Missale Romanum van 1962 in het bisdom, volgens de richtlijnen van de Apostolische Stoel [Een bisschop - ook een échte Paus - heeft geen enkele bevoegdheid over wat wél en niet de Romeinse Ritus zou zijn. De bisschoppen zijn gebonden door de Traditie en kunnen dus niet afwijken van de Traditie zonder in apostasie te vervallen.]. 

Sacrosanctum Concilium - Over de heilige liturgie - Tweede Vaticaans Concilie - 4 december 1963 - Concilies en synodes - Constituties

- Artikel 2 - Het bevorderen van de liturgische vorming en van de actieve deelname 

14 Aan deze volledige en actieve deelname van heel het volk moet bij de vernieuwing [= schismatiek!] en de bevordering van de heilige liturgie de grootste zorg worden besteed [Mij moet eens iemand duidelijk maken hoe de Novus Ordo de heilige liturgie "bevorderd" zou hebben... Dit zijn leugens!]. Ze is immers de eerste en noodzakelijke bron, waaruit de gelovigen de echte christelijke geest moeten putten [Met andere woorden, vóór de vernieuwing putten de gelovigen dus kennelijk niet uit de "echte christelijke geest". Dit is KETTERIJ!]. Daarom moet ze door de zielenherders bij heel hun pastorale activiteit [Liturgie is in eerste instantie niet "pastoraal", maar EREdienst; dienst aan God!] ijverig worden nagestreefd door middel van een aangepaste vorming.


- Artikel 3 - De hervorming van de heilige liturgie [= KETTERIJ EN SCHISMATIEK!!!]

62 Omdat echter in de loop van de tijden sommige elementen in de riten van de sacramenten en sacramentaliën zijn binnengeslopen [Dit gaat dus over de Tridentijnse Ritus en is dus een leugen omdat daar "in de loop van de tijden niets is ingeslopen".], waardoor hun aard en doel in onze tijd minder duidelijk uitkomen [Leugens!], en daarom sommige punten van de riten noodzakelijk moeten worden aangepast [Die noodzaak was er niet en wordt ook niet onderbouwd.] aan de behoeften van onze tijd [Dit is ketterij!], besluit het Concilie, met betrekking tot de hervorming [= protestants!] ervan, het volgende. [...] 


- HOOFDSTUK 7 - De gewijde kunst en de liturgische benodigdheden

128 De canones en kerkelijke bepalingen met betrekking tot het geheel van de uitwendige zaken, bestemd voor de eredienst, vooral met betrekking tot een waardige en passende kerkenbouw, de vorm en de opbouw van het altaar, de waardigheid, opstelling en veiligheid van het tabernakel, de juiste inrichting en versiering van de doopkapel, het juiste aanbrengen van afbeeldingen, decoratie en versiering, moeten samen met de liturgische boeken, overeenkomstig artikel 25, zo spoedig mogelijk worden herzien [Dit betreft dus de wraakroepende 'beeldenstorm' die na het Tweede Vaticaans Concilie plaatsgreep en dus door hét Concilie gewild was en is!]. De bepalingen, die minder goed beantwoorden aan de hervorming [= protestants!] van de liturgie, moeten worden verbeterd of afgeschaft; de bepalingen, die bevorderlijk zijn voor deze vernieuwing [= protestants!], moeten worden gehandhaafd of ingevoerd.

Op dit punt, vooral wat betreft stof en vorm van de liturgische benodigdheden en de gewaden, wordt aan de territoriale bisschoppenconferenties [Dit is alweer schismatiek! De zogenaamde 'bisschoppenconferenties' hebben geen enkele bevoegdheid binnen de Kerk, omdat ze in strijd zijn met de Goddellijke Constitutie van de Kerk! Christus heeft géén 'bisschoppenconferenties' ingesteld.] de bevoegdheid gegeven voor het maken van de nodige aanpassingen, vereist door de plaatselijke behoeften en gewoonten, overeenkomstig artikel 22 van deze Constitutie. [Bla, bla, bla...]

Het is duidelijk dat het Tweede Vaticaans Concilie en de Novus Ordo niet de bedoeling hebben om het Geloof te presenteren zoals het door het Concilie van Trente werd onderwezen. Het vertegenwoordigt, zowel in zijn geheel als in zijn details, een opvallende afwijking van de Katholieke theologie van de Heilige Mis zoals die werd geformuleerd in de 22e zitting van het Concilie van Trente. De canons van de Tridentijnse ritus, die destijds definitief werden vastgelegd, wierpen een onoverkomelijke barrière op tegen elke ketterij - zoals de Novus Ordo - die de integriteit van het Mysterie zou kunnen aantasten.

Een Concilie moet dogma's afkondigen en ketters veroordelen.

Het zogenaamde 'Tweede Vaticaans Concilie' heeft géén van beiden gedaan.

Kortom, het zogenaamde 'Tweede Vaticaans Concilie' was géén Concilie!

De fout die de 'hervormers' gemaakt hebben, is dat ze met de afschaffing van de Tridentijnse Ritus - binnen de tijdsgeest - nog weggekomen waren, maar de hervorming van de Novus Ordo nu - binnen een andere tijdsgeest - is er teveel aan. De blasfemie is ook nooit 'genoeg' voor hen!

Je kan niet beweren dat je het ene door iets anders en beters vervangt en dat dan het betere wéér door iets anders vervangen moet worden. Dit is te vergelijken met de vernietiging van het onderwijs in Vlaanderen. Net omdat we het béste onderwijs ter wereld hadden, moest het veranderd worden.

De 'hervormers' gaan nu nog een versnelling hoger omdat ze weten dat hun tijd op raakt. Nu krijgen ze natuurlijk ook de aanhangers van de Novus Ordo tegen, omdat die gehecht zijn aan hun versie van de Novus Ordo...

En nu gaan we dus nog eens alles veranderen?

Neen. Ik dacht het niet!

VIRI GALILÆI: Onze-Lieve-Heer Hemelvaart - Ascensio Domini

Handelingen 1:10-11

En zie, daar stonden twee mannen bij hen,
in witte klederen gehuld. Ze zeiden: Mannen van Galilea,
wat staat gij naar de hemel te staren?
Jezus, die uit uw midden ten hemel is opgenomen,
Hij zal weer op dezelfde wijze komen,
als gij Hem hebt zien opstijgen ten hemel.
 

Viri Galilaei, ASCENSIONE, Gregoriano, Studio di Giovanni Vianini, Milano, It.

Crux Immissa

Vlaamse 'bisschoppen' perverteren de Heilige Schrift om hun 'woke' visie op alle geopolitieke en andere problemen er in het 'katholiek' onderwijs door te drukken

 
















Na ruim 25 jaar komt er een vernieuwde versie van het leerplan Rooms-Katholieke godsdienst voor het lager onderwijs. Daarin ligt de nadruk op kennis en theorie, met als topprioriteit het aanscherpen van de religieuze geletterdheid [Zou dit waar kunnen zijn?]. Vanuit dat Christelijke perspectief zullen leerlingen leren over hedendaagse thema's als migratie en ecologie [Dit is dan weer te betreuren omdat er niets 'christelijks' aan migratie of ecologie is. Met 'christelijk' bedoelen ze natuurlijk hun woke politieke visie waarmee ze de leerlingen later op linkse partijen willen doen stemmen.].

Er ligt een nieuw godsdienst-leerplan klaar voor het basisonderwijs. Het vorige plan stamde nog uit 1999 en dus was het hoog tijd voor een update [Indien het leerplan destijds zo goed was, dan is een update nu niet zo evident als hier wordt beweerd.]. Het nieuwe leerplan is met zijn 196 pagina's bijzonder uitgebreid en gedetailleerd. De grootste vernieuwing is het aanscherpen van de religieuze geletterdheid [LOL], klinkt het.

Zo moeten leerlingen Bijbelse verhalen als Jonathan en David of de verloren zoon kennen, alsook figuren als Mozes, Ruth of de Heilige Clara [Ik durf dit sterk te betwijfelen of dit ook daadwerkelijk gerealiseerd zal worden. Figuren zoals Lot zullen ook wel niet behandeld worden aangezien dergelijke figuren minder populair zijn bij de Vlaamse 'bisschoppen'.]. Ook de christelijke feestdagen en het klassieke [door de 'bisschoppen' vervalste] Onzevader en Weesgegroet komen onder meer aan bod [Dit is echt een verrassing!].

Tegelijk komen in het leerplan ook actuele thema's aan bod [!!!]: van migratie tot ecologie [Zéér verrassend!], steeds vanuit Christelijk perspectief. Zo zullen leerlingen uit de tweede graad het Bijbelse verhaal van de Uittocht uit Egypte leren kennen als aanknopingspunt voor discussies over klimaat- en oorlogsvluchtelingen vandaag [De Uittocht uit Egypte had niets met klimaat- of oorlogsvluchtelingen te maken.].

Even een reminder voor de Vlaamse 'bisschoppen' en hun paladijnen:

Exodus, het tweede boek van de Bijbel, wordt zo genoemd omdat het de Uittocht van de Israëlieten uit Egypte en hun omzwervingen door de woestijn naar de berg Sinaï beschrijft. Het boek bestaat uit vijf hoofddelen: de gebeurtenissen in Egypte vóór de uittocht met o.a. het eerste Paasmaal (1-12), het vertrek uit Egypte en de tocht naar de berg Sinaï (13-18), de afkondiging van de eerste voorschriften van de Mozaïsche wet (19-31), de afvalligheid van de Joden, de verzoening en vernieuwing van het Verbond (32-34), en de bouw van het tabernakel (35-40).

In de derde graad zullen 10- tot 12-jarigen bijvoorbeeld aan de slag gaan met de parabel over de gastvrijheid van Abraham en Sara, als opstap naar een gesprek over gastvrijheid tegenover vluchtelingen, en leren ze hoe [anti-]paus Franciscus een link legde tussen het milieu en de zorg voor de armen.

De 'parabel' over de gastvrijheid van Abraham en Sara heeft niets met gastvrijheid tegenover vluchtelingen te maken. Het gekleuter van de Vlaamse 'bisschoppen' is werkelijk ongelofelijk! Waar gaat het 'écht over? God verscheen aan Abraham in een droom (Genesis 15:12-21), in een visioen (Genesis 15:1), in mensengestalte met begeleiding (de "Drie Mannen" bij de eik van Mamre - Genesis 18:1-22) en door bemiddelende Goddelijke Boodschappers (Genesis 22:11,15). De bewuste gastvrijheid moet dus niet in verband met 'vluchtelingen' gezien worden, maar het betreft hier de Heilige Drievuldigheid. De Vlaamse 'bisschoppen' veranderen de Triniteit in 'vluchtelingen'. Het is ronduit blasfemisch!

"Alle geopolitieke problemen van vandaag hebben ook een religieus facet", zegt theoloog Jürgen Mettepenningen, die in naam van de 'bisschoppen' meewerkte aan het plan. "Om de wereld te begrijpen, hebben leerlingen dus ook die context nodig." [Ik denk dat héél weinig leerlingen 'de wereld' begrijpen. Wat dat betreft, is het leerplan wat ambitieus. Mettepenningen daarentegen is zelf héél goed in het 'begrijpen van de wereld'. Alleen blijft het daar ook bij. Geloof = NUL!]

Het plan sluit aan bij de nieuwe minimumdoelen voor het basisonderwijs, waar ook kennis centraal staat. "Maar ondanks een grotere focus op kennis, betekent dat niet dat twaalfjarigen straks weer letterlijk uit de Bijbel moeten kunnen citeren", klinkt het. [Wat een niveau! Nu zie je wat voor een idee Mettepenningen heeft over het Pre-conciliaire Katholieke Onderwijs! Deze neo-modernisten zijn héél goed in het projecteren van hun eigen ideeën op een niet bestaande realiteit! En dan nog, wat zou daar mis mee zijn? Wat zou er mis mee zijn, dat straks "twaalfjarigen weer letterlijk uit de Bijbel moeten kunnen citeren"? Mettepenningen ziet dit kennelijk als een zinloze exercitie. Wat écht nutteloos is, is het nieuwe 'leerplan'.]

Vandaag is de populariteit van het Katholieke Geloof afgenomen en is er meer diversiteit, ook in de klas. Daar is het nieuwe leerplan niet blind voor, klinkt het.

"De tijd van godsdienst voor katholieken door katholieken is voorbij", zegt Mettepenningen [Ik weet niet op welke planeet Mettepenningen de voorbije 60 jaar heeft gewoond, maar die tijd is al sinds het Tweede Vaticaans Concilie voorbij! Zijn commentaar is werkelijk wéérzinwekkend, fundamenteel racistisch en vervuld met zwavelachtige haat jegens de Katholieken.]. "In een divers klaslokaal laten we leerlingen in dialoog gaan met het geloof, met elkaar en met zichzelf". [Met andere woorden, Katholiek onderwijs is nutteloos omdat er in hun optiek toch géén Waarheid bestaat, maar alleen maar 'dialoog'.]

En hier zijn dan we bij het échte probleem van het vak 'Rooms-Katholieke godsdienst' en van het zogenaamde 'Katholiek Onderwijs' in het algemeen, en dat is: "Iedereen welkom, behalve de Katholieke leerlingen".

Wat willen de Vlaamse 'bisschoppen' nu écht? "Minder katholiek en méér diversiteit!"

Dit is werkelijk een flagrante ontkenning van de doelstelling en de essentie het Katholiek Onderwijs.

Misschien is dit ook nog een leuk thema voor het leerplan: "Er was géén plaats in de herberg". Net zomin er plaats was voor Christus in de herberg (= in de wereld) is er plaats voor Katholieke leerlingen in het post-conciliaire 'Katholiek Onderwijs' omdat het natuurlijk ook 'van de wereld is' en in dienst staat van de Satan.

Ook is het een hele geruststelling om te vernemen dat de GPS van Jürgen Mettepenningen - in dienst van de Vlaamse 'bisschoppen' (ook bekend als het 'Judassen-convent') - nog steeds perfect werkt en zonder twijfel slechts één bestemming heeft, namelijk de Hel!

Bron: vrtNWS

De 'prima-donna's' hebben een zwavelachtige afkeer van het kruisbeeld:

De beeldenstorm gaat zélfs in het Lateraan onverminderd door!

Leo XIV neemt (namens de Loge?) 'bezit' van de Sint-Jan van Lateranen

Opnieuw de kale plek in het midden van het altaar...

Waarom schuift Leo XIV telkens het kruis aan de kant?

Wat zit daarachter?

De Bijbel, op het altaar.

Voert Leo XIV hier een maçonniek ritueel op?

In een Vrijmetselaarsloge bevindt zich voor de zetels
altijd een kubusvormig 'altaar' waarop de Bijbel ligt.

[Het plaatsen van de Bijbel op het altaar in een kerk
- identiek aan het vrijmetselaarsgebruik -
is niet traditioneel Katholiek.]

Circumambulatie (het lopen rondom het 'altaar' met de klok mee
of naar rechts) is één van de oudste en meest essentiële onderdelen
van het vrijmetselaarsritueel.

Bij een vrijmetselaarsherdenkingsdienst loopt men soms ook
tégen de klok in rond het 'altaar' of naar links. Het tegen de klok ingaan
is een patroon dat het einde van de levensreis symboliseert.

[Circumambulatie was in een kerk pas mogelijk na de introductie
van het volksaltaar. Bij een ad orientem-opstelling is dit onmogelijk!]

De 'viering' van vandaag in het Lateraan laat opnieuw zien tot welke 'simpele' eenvoudigheid de post-conciliaire 'Romeinse ritus' is gereduceerd. De pauselijke liturgie, waaruit de gehele Romeinse ritus (de pauselijke en de presbyteriaanse) is afgeleid, is gereduceerd tot een slappe imitatie van de pauselijke liturgie. Dat wil zeggen, wat het archetype is, is nu afgeleid van hetgeen van het archetype is afgeleid.

Dit alles is een échte omkeeroperatie; een échte contra-natuurlijke operatie. Diakens zijn gereduceerd tot liturgische versierselen. Het altaarkruis blijft inmiddels een lastpost, want waar Christus in de woorden van Leo XIV het middelpunt zou moeten zijn, is het liturgische middelpunt de celebrant / showmaster geworden die iedereen wil zien en die door iedereen gezien en gefotografeerd moet worden.

De (inmiddels begraven) verklaring van het "dicasterium" van de eredienst van enkele jaren geleden, waarin werd herhaald dat zelfs in de 'viering versus populum' de liturgie tot God is gericht, klinkt nu ronduit pathetisch en onderstreept het ongeneeslijke antropocentrische karakter van de Novus Ordo.

De 'actieve deelname' van de (goed-)gelovigen beperkt zich tot het aanschouwen van de celebrant. Iedereen die enigszins op de hoogte is van de geest van de Romeinse liturgie kan niet anders dan misselijk worden van de 'viering' van vandaag in het Lateraan.

De desoriëntatie, verveling en droefheid die op de gezichten van de Orthodoxe vertegenwoordigers te lezen waren, drukt goed uit hoeveel waarde de Romeinse ritus heeft verloren.

Waren de pre-conciliaire, pauselijke liturgieën overdadig? "Laten we de pracht en praal wegnemen en alleen de plechtigheid overhouden" was het antwoord. In plaats daarvan hebben ze de pracht en praal, de plechtigheid, de schoonheid, de waardigheid én heiligheid weggenomen en vervangen door flauwheid.

De samenkomst van lokale buurtcomités hebben inmiddels een groter spiritueel karakter dan een 'viering' in het Lateraan. De gezangen op de minaretten zijn mystieker dan de Romeinse gezangen en rituelen die "naar de geest van het Tweede Vaticaans Concilie" zijn 'hervormd'.

Een Concilie kan niet 'pastoraal' zijn. Een Concilie moet dogma's afkondigen en ketters veroordelen.

Het zogenaamde 'Tweede Vaticaans Concilie' heeft van dit alles NIETS gedaan.

Kortom, het zogenaamde 'Tweede Vaticaans Concilie' was géén Concilie!!!

Het oordeel van het Concilie van Trente over de Novus Ordo en Paulus VI

De eerst Italiaanse 'mis' ooit werd door Paulus VI gevierd op 7 maart 1965,
toevallig de eerste zondag van de vastentijd van dat jaar. De herhaaldelijk
vernielde plaquette die deze gebeurtenis herdenkt (zie hierboven) vermeldt zelfs
dat deze gebeurtenis de liturgische hervorming inluidde die door Vaticanum II
werd afgekondigd. De tekst op de plaquette luidt: "Op 7 maart 1965 verwaardigde
Zijne Heiligheid Paulus VI zich, bij het inluiden van de liturgische hervorming
die door het Tweede Oecumenische Concilie van het Vaticaan werd afgekondigd,
om in deze tempel de eerste mis in het Italiaans te vieren, te midden van de
ontroering en vreugde van een heel volk, voor altijd trouw en dankbaar."

Sessio VII - Decretum de Sacramentis
7de Zitting - Decreet over de Sacramenten
Concilie van Trente
3 maart 1547

Canon 13 over de Sacramenten

Als iemand zegt:

de ontvangen en erkende ritus (ceremonie) van de Katholieke Kerk die gewoonlijk bij de plechtige toediening van de Sacramenten worden gebruikt, kunnen

of te wel veracht,
of te wel zonder zonde door de bedienaar naar believen weggelaten worden,
of te wel door welke herders van de Kerk dan ook, in andere nieuwe veranderd worden,

hij zij verdoemd.

Over de instelling van het priesterschap in het Nieuwe Verbond

Als een gedoopte opzettelijk een dogma in de ware zin van het woord ontkent
of in twijfel trekt, is hij schuldig aan de zonde van ketterij [...]
en is hij automatisch onderworpen aan de straf van excommunicatie".

 

























Sessio XXIII - Doctrina de sacramento ordinis
23e Zitting - Leer over de Heilige Wijding
Concilie van Trente
15 juli 1563

HOOFDSTUK 1 Over de instelling van het priesterschap in het Nieuwe Verbond

Offer en priesterschap zijn naar Gods bevel (ordinatione) zo verbonden, dat beiden in elk Verbond bestaan. Omdat derhalve de Katholieke Kerk in het Nieuwe Testament door instelling van de Heer, het offer van de Eucharistie zichtbaar ontvangen heeft, moet men ook bekennen, dat het nodig is dat er in haar (Nieuwe Testament) ook een nieuw, zichtbaar en uitwendig (externum) priesterschap is, waarin het oude (priesterschap) is overgebracht (translatum). Dat dit echter door dezelfde Heer, onze Verlosser is ingesteld en dat aan de apostelen en aan hun opvolgers in het priesterschap de volmacht is verleend:

om Zijn Lichaam en Bloed te consacreren (consecrandi), op te dragen (offerendi) en uit te delen (ministrandi) en
om zonden te vergeven en niet te vergeven.

dat toont de Heilige Schrift en heeft de overlevering (traditio) van de Katholieke Kerk altijd geleerd.

Aristoteles versus Christus of waarom de staat zich met het onderwijs bemoeit

Voor Christenen kan onderwijs niet 'messiaans' zijn, omdat alleen Christus de mens kan redden. In de traditie van Aristoteles is men ervan overtuigd dat de staat door middel van gestuurd onderwijs de mens kan kneden en 'hermaken'. Deze twee visies sluiten elkaar echter uit. Het is alleen de neiging van de mens om conflicten te vermijden die hem ertoe aanzet Aristoteles en Jezus Christus met elkaar te verzoenen. Daarom moeten we een fundamentelere vraag te stellen: "Waarom bemoeit de staat zich met het onderwijs?"

De oorsprong van het concept van staatscontrole op het onderwijs heeft heidense wortels en wordt het best uiteengezet door Aristoteles in zijn Politica. Voor Aristoteles is de staat "het hoogste (goed) van allemaal, en ... omvat al het overige" (boek I, 1). Hij ziet de mens simpelweg als "het beste dier" en "een politiek dier" (boek I, 2; boek III, 6; enz.). Bovendien "moet de burger gevormd worden naar de regeringsvorm waaronder hij leeft." Bovendien: "We moeten ook niet veronderstellen dat een van de burgers hemzelf toebehoort, want ze behoren allemaal tot de staat en maken er allemaal deel van uit" (boek VIII, 1). Onderwijs moest voor Aristoteles door de staat gereguleerd worden, en voor hem stond dit buiten kijf (boek VIII, 2). Dit zou ons niet moeten verbazen. Alle niet-Bijbelse culturen uit de Oudheid waren radicaal totalitair.

In zijn Ethica Nicomachea versterkte Aristoteles zijn standpunt simpelweg. In Boek VIII bespreekt hij seks als een biologisch fenomeen dat net zo min een kwestie van moralisatie is als honger of dorst. Pogingen om het denken van Aristoteles te kerstenen zijn zinloos. Voor hem was 'God' een idee, géén realiteit, een filosofisch beperkend concept om het idee van een oneindige regressie te vermijden door een eerste oorzaak te veronderstellen.

In de Bijbel stonden priester en profeet buiten de staatscontrole. Paulus zag zichzelf als een ambassadeur van Christus (2 Kor. 5:20); hij vroeg de gelovigen niet om tot de koning te bidden, als de persoon of de instantie van God, maar om voor de koning te bidden, dat hij zich aan God zou conformeren (1 Tim. 2:1-2). De Kerk, als gezant van Christus Koning, stond buiten de staatscontrole. De wortels van het middeleeuwse en moderne conflict tussen Kerk en staat liggen in deze Bijbelse premisse. De wereld van Aristoteles en Plato is een vreemd, totalitair rijk.

We hebben dus twee radicaal verschillende doctrines over de mens: elk is de antithese van de ander. Voor de Christen is de mens een scheppend wezen, geschapen naar het beeld van God (Gen. 1:26-28); voor Aristoteles is de mens op zijn best een politiek dier. Voor de Christen is verlossing alleen mogelijk door het Offer van Christus. Voor Aristoteles is het 'heil' tot in de kern etatistisch en vindt plaats door middel van onderwijs. Voor de Christen kan onderwijs niet 'messiaans' zijn, omdat alleen Christus de mens kan redden. In de traditie van Aristoteles is men ervan overtuigd dat de staat door middel van gestuurd onderwijs de mens kan kneden en 'hermaken'. Deze twee visies sluiten elkaar uit en het is alleen maar de neiging van de mens om conflicten te vermijden die hem ertoe brengt de verzoening tussen Aristoteles en Jezus Christus te proberen!

Deze verzoening is wat iedereen die zijn kinderen naar staatsscholen stuurt, probeert te bereiken. Deze syncretistische inspanning heeft geleid tot de gestage terugtrekking van de Kerk en tot de aanvaarding van vreemde 'evangeliën' zoals het humanisme. Alle pogingen om de twee verlossingsplannen te verenigen zijn gedoemd te mislukken, omdat God God is en Zijn Waarheid onveranderlijk is. Het gaat hier om méér dan alleen de vormen van onderwijs. Het gaat om de fundamentele vraag: "Wie is de redder van de mens, Christus of de staat?"

Time Magazine October 9, 1978 | The September Pope: John Paul I's sudden death stuns and saddens the Christian world - De plotselinge dood van Johannes Paulus I verbijstert en bedroeft de Christelijke wereld...

Over de Rode Schoenen van de Paus

Time Magazine - Cover Story: The September Pope
October 9, 1978 - Vol. 112 No. 15

"Early Friday morning the street cleaners and taxi drivers saw
the light burning in the papal apartment and took some comfort,
perhaps, in the thought that their Pope, like them, was already about
his duties. When the Pope did not appear at Mass time,
Father John Magee, one of his secretaries, assumed the alarm clock
had not gone off and went to knock on the bedroom door.
Receiving no answer, he entered and found John Paul propped up
on pillows in a half-sitting position, with a reading lamp still on
and Thomas a Kempis’ Imitation of Christ open beside him
[Het was echter niet "De imitatie van Christus" die hij aan het lezen was,
maar wél lijsten met namen van Curie-leden die hij wilde vervangen.].
His face bore the sort of smile that had already earned him around
the world the appellation “the smiling Pope,” as if to suggest that
he had effortlessly slipped into eternity."


Time Magazine

(= Spreekbuis van de CIA - maar op hun manier 'goed' geïnformeerd)

Link:

https://time.com/archive/6853830/cover-story-the-september-pope/

Leo XIV benoemt nieuwe vrouwelijke secretaris bij het Dicasterium voor Religieuzen die naar eigen zeggen "de gevestigde kaders wil opblazen"

Paus Leo XIV is met veel ijverigheid zijn geloofwaardigheid op aan het blazen

Paus Leo XIV heeft vandaag zuster Tiziana Merletti, de voormalige algemene overste van de Zusters Franciscanessen der Armen, benoemd tot secretaris van het Dicasterium voor Religieuzen.

Zuster Merletti werd in 1959 geboren in Pineto, Italië, en legde haar geloften af in 1986. Ze heeft een graad in de rechten en een doctoraat in canoniek recht. Momenteel doceert ze canoniek recht aan de Pauselijke Antonianum Universiteit. Waarschijnlijk hebben we met haar weer een lesbienne te pakken.

Canon 129 § 1 van het Wetboek van Canoniek Recht zegt:

"Tot bestuursmacht die krachtens goddelijke instelling in de Kerk bestaat en die ook jurisdictiemacht genoemd wordt, zijn volgens de voorschriften van het recht bekwaam zij die een heilige wijding ontvangen hebben."

Aangezien 'zuster' Merletti geen wijding ontvangen heeft, gaat Leo XIV hier in tégen het Canoniek recht. Zelfs indien hij een legitieme paus zou zijn, dan nog zou hij niet de macht hebben om dit te doen. Punt is, dat een legitieme Paus dit niet zou doen, omdat een Paus niet hervormt of rebelleert!

Dit alles toont nog maar eens aan dat bureaucratieën zoals bijvoorbeeld de Curie alleen maar met zichzelf bezig zijn. Of er nu nu 1, 10, 20 of 100 vrouwen in de Curie worden benoemd, is in feite niet relevant. Of het nu de gay-lobby is of de lesbian-lobby is die er een potje van maken, is niet relevant. Feit is dat de parasiterende, post-conciliaire, kerkelijke overheid zich niet aan haar eigen regels houdt. Dit is diabolische rebellie! Een duidelijk flagrant teken van gebrek aan nederigheid!

De prefect van het Dicasterium voor Religieuzen is al een vrouw: Zuster Simona Brambilla, die in januari 2025 door Bergoglio de Apostaat werd benoemd.

Sommigen waarschuwen dat een dicasterium dat bijna uitsluitend door vrouwen wordt bestuurd wel eens moeite zou kunnen hebben om de specifieke dynamiek van mannelijke instituten te begrijpen.

Er is een "angst dat Zuster Merletti een buitensporige neiging tot 'activisme' vertoont."

Bij verschillende gelegenheden heeft Zuster Merletti een duidelijk "vrouwelijke visie op macht" (wat dat ook moge zijn) naar voren gebracht, waarbij ze waarschuwt tegen "vastgeroeste modellen" en pleit voor "synodale processen".

In een interview met Città Nuova zei ze eens: "Wij vrouwen willen ons steentje bijdragen, ons op een andere manier uitdrukken en processen vooruit helpen met onze eigen gevoeligheid. Ik begrijp dat het moeilijk is om ruimte voor ons te maken, omdat wij de dingen zien op een manier die gevestigde kaders kan opblazen."

De Vlaamse 'bisschoppen' vervalsen - in samenwerking met de protestanten - opnieuw de Heilige Schrift om zo de gelovige jongeren wég te leiden van Christus

Om het eens in 'de taal van de jongeren' te zeggen...

Vanaf eind 2027 zullen de Vlaamse Katholieken en protestanten [In Vlaanderen zijn er amper protestanten.] voor het eerst in 500 jaar dezelfde Bijbelvertaling gebruiken. Het gaat om de NBV21, dat is de nieuwste Bijbelvertaling voor Nederland en Vlaanderen. In de meeste protestantse kerken [De protestanten vormen denominaties of religieuze groeperingen, géén 'kerken'.] wordt de vertaling al gebruikt [!!!], nu volgen ook de katholieke kerken [Over wélke 'katholieke kerken' gaat het hier?]. "De vertaling blijft niet alleen dicht bij de brontekst, maar gebruikt ook hedendaags taalgebruik om de Bijbel dichter bij onze tijd te brengen", zegt Lode Aerts, bisschop van Brugge. [Het is een illusie om te denken, dat hedendaags taalgebruik "de Bijbel dichter bij onze tijd zou brengen". Ten eerste worden de teksten verder vervalst. Ten tweede vormen deze nieuwe teksten een aaneenrijging van ketterijen. Ten derde hebben deze teksten géén enkele officiële status binnen de Kerk en zijn zij in feite waardeloos! Ten vierde speelt er bij het produceren van 'eenheidsworst' een duidelijk commercieel aspect omdat men zo de verkoopcijfers probeert op te krikken. Een wezenlijk aspect van 'bedrog' is namelijk dat je er altijd voor moet betalen!]

Vandaag gebruiken Katholieken bij de eucharistie en andere katholieke vieringen [???] het zogenoemde Lectionarium, de Willibrordvertaling [Die ook al meermaals werd vervalst!]. Dat is een voorleesboek met passages uit de Bijbel, het overgrote deel is afkomstig uit het Nieuwe Testament.

Alleen dateert die Bijbelvertaling van na het 2e Vaticaans Concilie, midden jaren 1960. Het taalgebruik is dan ook gedateerd en de tekst blijft soms te ver verwijderd van de bronteksten, klinkt het bij de Vlaamse bisschoppen [De Vlaamse 'bisschoppen' geven na 50 jaar toe dat de Willibrordvertaling "te ver verwijderd blijft van de bronteksten". Met andere woorden, de Willibrordvertaling was op zich al één grote vervalsing! We moeten onze 'bisschoppen' toch wel 'dankbaar' zijn omwille van het feit, dat zij 50 jaar lang vervalste teksten in de kerk hebben laten voorlezen.]. Daarom is besloten om vanaf de advent 2027 met een nieuw Lectionarium te werken, de NBV21 [Hopelijk bestaat de wereld nog tegen die tijd, zodanig dat de Vlaamse 'bisschoppen' hun snode plannen in de praktijk kunnen brengen. Het is toch werkelijk ongelofelijk om vast te stellen, dat alles wat deze lieden doen erop gericht is om het Christelijke Geloof te vernietigen!]. Het is de nieuwste Bijbelvertaling voor Nederland en Vlaanderen en werd in 2021 uitgebracht door het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap (NBG).

Het is de 1e keer in 500 jaar dat katholieke en protestantse kerken [Nogmaals, het woord 'kerken' is hier totaal misplaatst. Er is slechts één Kerk en dat is de Katholieke Kerk!] in ons land dezelfde Bijbelvertaling zullen gebruiken. "Een historisch moment", noemt Arne Willems, van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap, het. "Hier worden wij echt blij van, dit was ook wat we voor ogen hadden met de vertalingen in 2004 en recent ook in 2023. Eindelijk is er een Bijbelvertaling voor alle christenen in België." [Een veelvoorkomende fout die onze taal is binnengekomen, vooral de afgelopen decennia, is het aanduiden van 'protestanten' als Christenen. Sommigen beweren dat Katholieken en protestanten twee takken van het Christendom zijn. Deze fout is in strijd met de eeuwenoude Leer van de Kerk.]

De nieuwe Bijbelvertaling bevat ook meer hedendaags taalgebruik. "We zijn onder de indruk van de kwaliteit van deze vertaling, die niet alleen dicht bij de brontekst blijft, maar ook hedendaags taalgebruik inzet om de Bijbel dichter bij onze tijd te brengen", zegt Lode Aerts, bisschop van Brugge en bisschop-referent voor liturgie. [Lode Aerts is natuurlijk al snel van iets onder de indruk!]

Zeker nu steeds meer jongeren religie lijken te omarmen, is de vertaling meer dan welkom. "De Willibrordvertaling is sterk verouderd", zegt Willems. "Er werd toen een andere taal gesproken dan vandaag. Het is niet meer dan logisch dat jongeren vandaag de Bijbelteksten ook te horen krijgen in hun eigen taal." [Dit is natuurlijk de truc. De jongeren worden door de Novus-Ordo-sekte gecapteerd om hen zo wég te leiden van Christus!]

KAVlaanderen veroordeelt de nieuwe NBV21-vertaling als zijnde KETTERS!

Wat had je anders van geëxcommuniceerde Vlaamse 'bisschoppen' kunnen verwachten?

Bron: vrtNWS

Wie mag een Christen genoemd worden?

De Heilige Petrus Canisius, die een belangrijke rol speelde in de strijd tegen het protestantisme in Duitsland, schreef in 1555 de eerste catechismus, bekend als de "Catechismus van Petrus Canisius". Deze vraag over wie 'Christen' genoemd mag worden, wordt als volgt beantwoord: "Wie ingewijd is door het Sacrament van de doop van Jezus Christus, waarachtig God en mens, en de heilzame Leer in Zijn Kerk belijdt, en niet zij die zich aan sekten of geloofsovertuigingen houden die vreemd zijn aan de Katholieke Kerk."

Als we teruggaan naar bijvoorbeeld de Baltimore Catechismus, worden we er op een vergelijkbare manier aan herinnerd wat ketterij is en hoe dat een geloofsovertuiging is die vreemd is aan de Katholieke Kerk:

"Zij die niet alles geloven wat God heeft geleerd, zijn ketters en ongelovigen... De ontkenning van slechts één geloofsartikel maakt iemand tot een ketter en schuldig aan doodzonde, omdat de Heilige Schrift zegt: 'Wie de hele wet onderhoudt, maar op één punt zondigt, is schuldig aan alle.' Een geloofsartikel is een geopenbaarde waarheid die zo belangrijk en zo zeker is dat niemand haar kan ontkennen of eraan twijfelen zonder het getuigenis van God te verwerpen. De Kerk geeft heel duidelijk aan welke waarheden geloofsartikelen zijn, zodat we ze kunnen onderscheiden van vrome overtuigingen en tradities, zodat niemand schuldig kan zijn aan de zonde van ketterij zonder het te weten" (Baltimore Catechismus, QQ. 1169, 1171-1172).

Protestanten zijn géén leden van het Christelijk Geloof, omdat ze geloven in ketterijen die rechtstreeks in strijd zijn met de Goddelijke Openbaring, zoals die tot uitdrukking komt in zowel de Heilige Schrift als door het Leergezag van de Kerk. Hoewel ze geldig gedoopt kunnen zijn, staan ​​ze, door hun koppigheid om zich te onderwerpen aan het Katholieke Geloof en te geloven in alles wat de Kerk dogmatisch leert (bijvoorbeeld de theologie van de Sacramenten, de Heilige Mis, de erfzonde en de rechtvaardiging, de leer van de genade, de noodzaak van boete, het gezag van de paus en de bisschoppen, enz.), buiten het Geloof.

Een vals oecumenisme

Deze dwaling heeft zich een weg gebaand naar het Katholieke taalgebruik door een valse geest van oecumene die de Strijdende Kerk in de 20e eeuw heeft besmet – en dat nog steeds doet. Paus Pius XI legde deze dwaling bloot in zijn baanbrekende encycliek over ware religieuze eenheid (Mortalium Animos, 1928). Hij legt uit (nr. 8) hoe velen zich christen noemen, maar een ware Christen moet de ene ware Kerk, gesticht door Christus, en de dogma's die zij onfeilbaar leert, aanvaarden. Hij leert verder dat de poging om een ​​[valse] eenheid te bevorderen onder hen die niet alle waarheden aanvaarden die God via Zijn Heilige Katholieke Kerk heeft geopenbaard, "een vals christendom zal steunen, dat volkomen vreemd is aan de ene Kerk van Christus".

Niettemin is er sinds Vaticanum II een tendens om protestanten 'christenen' en 'gescheiden broeders' te noemen. We weten dat deze laatste term alleen maar wordt gebruikt om de ernst van hun zonden tegen het Eerste Gebod te bagatelliseren. Integendeel, wij hebben de verantwoordelijkheid om alles te doen wat we kunnen om hen tot de Waarheid te brengen.

Er is geen redding buiten de Katholieke Kerk

Omdat er maar één ware Kerk is, gesticht door Christus, namelijk de Katholieke Kerk, is er geen verlossing behalve in die Kerk. Net zoals er geen andere naam onder de hemel is waardoor wij gered worden dan in de Naam van Jezus Christus (vgl. Handelingen 4:12), is er geen andere religie op aarde waardoor wij gered worden dan in de religie die door Christus Zelf is gesticht. De Kerk heeft dit eeuwenlang met gezag bevestigd en het is een dogma van het Geloof.

Paus Eugenius IV bevestigde dit dogma  in 1441 in Cantate Domino op ondubbelzinnige wijze: "De allerheiligste Roomse Kerk gelooft, belijdt en predikt vast dat niemand die buiten de Katholieke Kerk leeft, niet alleen heidenen, maar ook joden, ketters en schismatici, deel kan hebben aan het eeuwige leven; maar dat zij in het eeuwige vuur zullen gaan dat voor de duivel en zijn engelen is bereid, tenzij zij vóór hun dood met Haar verenigd worden; en dat de eenheid van dit kerkelijk lichaam zo belangrijk is dat alleen zij die binnen deze eenheid blijven, door de Sacramenten van de Kerk tot verlossing kunnen profiteren, en alleen zij een eeuwige beloning kunnen ontvangen voor hun vasten, hun aalmoezen, hun andere werken van Christelijke vroomheid en de plichten van een Christelijke soldaat. Niemand, hoe groot zijn aalmoezen ook mogen zijn, niemand, zelfs al vergiet hij zijn bloed in de Naam van Christus, kan gered worden, tenzij hij binnen de schoot en de eenheid van de Katholieke Kerk blijft."

 

Kortom

Katholicisme en Christendom zijn één en hetzelfde. De opvatting dat protestanten 'christenen' zijn, is een valse leer die door de Kerk wordt veroordeeld. Katholieken zijn Christenen, orthodoxen zijn schismatici en protestanten zijn ketters. Dit is gewoon de Waarheid. We bedoelen deze woorden niet kwaadaardig, maar willen er alleen op wijzen dat deze andere groepen geen lid zijn van de Christelijke Kerk en zich moeten bekeren en onderwerpen aan de Kerk van de Heer en het Geloofsgoed. Laten we bidden voor hun bekering!

De Petrus Canisius-vertaling van 1939 is dé Katholieke vertaling

De Petrus Canisius-vertaling of Canisius-vertaling zijn de gebruikelijke benamingen voor de meest normatieve Nederlandstalige Rooms-Katholieke Bijbelvertaling, waarvan de eerste complete uitgave verscheen in 1939. De volledige naam luidt: "De Heilige Schrift, vertaling uit de grondtekst met aantekeningen, in opdracht van de Apologetische Vereniging 'Petrus Canisius' ondernomen met goedkeuring van de hoogwaardige bisschoppen van Nederland".

Tot in de twintigste eeuw las men in Katholiek Vlaanderen en Nederland alleen vertalingen van de Latijnse Vulgaat. Een van die vertalingen was de Leuvense Bijbel, die nog uit de zestiende eeuw stamde. Dat deze zo lang daarna nog werd gebruikt, is te verklaren uit het feit dat de Katholieke Kerk Bijbellezing door gelovigen thuis lange tijd niet aanmoedigde. Andere bekende Vulgaatvertalingen zijn die van Beelen c.s. (1859-1897) en de Professorenbijbel (1894-1910).

In 1906 verzorgde de Apologetische Vereniging 'Petrus Canisius' een uitgave van de Evangeliën en het boek Handelingen van de apostelen. Het werd onmiddellijk populair als het Canisiusbijbeltje. In 1929 werd dit gevolgd door een vertaling van het volledige Nieuwe Testament van de hand van de Nijmeegse dominicaan R.L. Jansen O.P. Onder diens nadrukkelijke leiding liet een groep van zeven vertalers vanaf 1936 het Oude Testament verschijnen, waarna de eerste volledige Canisiusbijbel werd gepubliceerd in 1939. In 1948 verscheen van de gehele vertaling een 2e druk in één deel.

Ten opzichte van de huidige Willibrordvertaling en de oecumenische Nieuwe Bijbelvertaling zou men het taalgebruik van de Canisius-vertaling licht archaïsch kunnen noemen, in dit opzicht ongeveer te vergelijken met de vertaling van het Nederlands Bijbelgenootschap uit 1951. Een opmerkelijk verschil is dat de Canisius-vertaling het tetragrammaton vertaalt door "Jahweh", in plaats van het in protestantse vertalingen meer gebruikelijke "Heer" (zoals nu in de NBV21) of "Here". Verder vallen in het Oude Testament de "typisch Katholieke" namen op: in navolging van de Septuagint en de Vulgaat zijn Hebreeuwse namen die op een -a eindigen vergriekst (bijvoorbeeld Esdras, Jonas, Zacharias tegenover Ezra, Jona en Zacharia). In de nochtans 'katholieke' Willibrordvertaling komen die namen niet (meer) voor.

Deze kenmerken maken dat de Canisius-vertaling nog steeds een grote populariteit geniet bij traditionele Katholieken die hiermee een vertaling in handen hebben van degelijke Katholieke signatuur gevrijwaard van moderne tendensen en oecumenische invloeden.

De Petrus Canisiusvertaling in verschillende digitale versies - Link:

https://gelovenleren.net/portfolio/petrus-canisiusbijbelvertaling/

Rome, 21 mei 2025 | Generale Audiëntie met Leo XIV

Zoek de Katholieke non.

Oproep aan Leo XIV om de neo-modernistische vaudeville te stoppen!!!

Over de "stompzinnige geest aan de KULeuven: Nieuwe rector doet op haar eerste 'werkdag' al meteen zware racistische en andere domme uitspraken

Zéker niet aan de KULeuven.

Je kan je niet voorstellen hoe dom, wereldvreemd
en machtsgeil de meeste 'wetenschappers' zijn.

Om nog maar over hun laffe kuddegeest en geldwolverij te zwijgen!

Severine Vermeire, de nieuwe rector van de KULeuven, wil in haar eerste 100 dagen als rector de werkdruk verlagen en het mentaal welzijn verbeteren aan de universiteit. "Onze tevredenheidsmonitor aan de KULeuven kleurt helemaal rood, dat moét beter", vertelt ze in De Ochtend op Radio 1. Als eerste vrouwelijke rector van de universiteit hoopt ze ook een rolmodel te zijn voor jonge vrouwen.

"De samenleving is ook veranderd, ze is kleurrijk en divers. En het is dan heel belangrijk dat dat ook weerspiegeld wordt in de beleidsstructuren en beleidsorganen." Die weerspiegeling is vandaag niet altijd te zien bij de universiteiten, weet ook Vermeire. Want hoewel 63 procent van de doctoraatsstudenten en wetenschappers aan de KU Leuven vrouw zijn, bestaat het zelfstandig academische personeel maar voor 38 procent uit vrouwen. En maar 3 op de 15 decanen van de universiteit zijn vrouwen. [Wat het administratief personeel aanbelangt, kunnen we alvast mededelen dat velen het Nederlands al niet meer machtig zijn. Vaak wordt er nu al intern in houthakkers-Engels gecommuniceerd. Veel personeelsleden zijn niet bekend met de Vlaamse cultuur en hebben namen die hun emails steevast in de spam-box doen belanden. Nu al moeten emails 5 keer opnieuw verstuurd worden, eer ze eindelijk op hun plek zijn. Zo kan je niet (efficiënt) werken! De 'kleurrijkheid' en 'diversiteit' heeft wel degelijk een serieuze prijs! De kwaliteit en efficiëntie zakt als een steen!]

"Al te vaak zijn raden van bestuur nog te blank en mannelijk", bevestigt Vermeire. [Vermeire moet met haar racistische uitspraken toch eens goed voor ogen houden wie de Universiteit heeft opgebouwd. Teren op het grootse Katholieke verleden is makkelijk, nu mogen de vrouwelijke en ongelovige betweters eens bewijzen dat ze de Universiteit op niveau kunnen houden. Who cares wie er in de raden van bestuur zit? Of dat nu mannen of vrouwen zijn, maakt niets uit, omdat degenen die er niet in zitten daar vet mee zijn! Het gezeur over de werkdruk heeft misschien ook iets te maken met de vervrouwelijking van het personeel? En last but not least, hoef je alvast géén vrouw te zijn om binnen de KULeuven gediscrimineerd te worden. Vraag dat maar eens aan de hetero, gelovige mannen!]. Het is ook een van de redenen dat de professor gastro-enterologie uiteindelijk besloot om zich kandidaat te stellen. "Als je vindt dat er iets mag en moet veranderen, dan moet je niet aan de zijlijn blijven staan. Het is belangrijk dat je dan het roer zelf in handen neemt." [Vermeire weet kennelijk niet dat de stuurman niet de kapitein is! Haar vergelijking loopt al mank. Aan de UCLouvain is er trouwens al een vrouwelijke rector (Françoise Smets). De 'eerste' is in feite al de 'tweede'!]

Leo XIV neemt in een koele sfeer bezit van de Basiliek van Sint-Paulus buiten de Muren | De aanwezigen - gewapend met hun telefoon - reageren vrij gereserveerd

Uit de homilie van Leo XIV vandaag:

Ma vorrei concludere richiamando le parole che, più di mille anni dopo, un altro Benedetto, Papa Benedetto XVI, rivolgeva ai giovani: «Cari amici – diceva – Dio ci ama. Questa è la grande verità della nostra vita e che dà senso a tutto il resto […]. All’origine della nostra esistenza c’è un progetto d’amore di Dio», e la fede ci porta ad «aprire il nostro cuore a questo mistero di amore e a vivere come persone che si riconoscono amate da Dio» (Omelia nella Veglia di preghiera con i giovani, Madrid, 20 agosto 2011).

Maar ik wil graag afsluiten met de woorden in herinnering te roepen die meer dan duizend jaar later, een andere Benedictus, Paus Benedictus XVI, tot de jongeren richtte: "Beste vrienden," zei hij, "God houdt van ons. Dit is de grote waarheid van ons leven en het geeft betekenis aan al het andere [...]. Aan de oorsprong van ons bestaan ​​ligt een liefdesplan van God", en het geloof brengt ons ertoe "ons hart te openen voor dit mysterie van liefde en te leven als mensen die zichzelf door God bemind weten" (Homilie tijdens de Gebedswake met de jongeren, Madrid, 20 augustus 2011)

Benedictus XVI neemt in een zeer uitbundige en zelfs uitgelaten sfeer bezit van de Basiliek van Sint-Paulus buiten de Muren (25-04-2005) | Viva il Papa !!!

Leo XIV bracht vanmorgen een bezoek aan de Dicasterie voor de Bisschoppen, waarvan hij tot aan zijn verkiezing de prefect was, en vierde een Mis in de 'kapel'

Een bloemetje op de plaats van het altaarkruis...

Ze hebben daar kennelijk nog een oude keukenkast gevonden
die als 'altaar' dienst kan doen...

Wel héél erg Novus Ordo!

Wat kan je van een dergelijke anti-katholieke mentaliteit nog verwachten?

Het bloemetje is intussen verdwenen,
maar de 'kapel' is er nog satanischer door geworden.

Het tabernakel is ronduit misselijkmakend!

De lelijkheid toont alleen maar hun haat jegens Christus!

Wat moet dit eigenlijk voorstellen?

Over het pauselijke altaarkruis:

Het Einde der Tijden:
Het Pauselijke altaar in de Sint-Pietersbasiliek te Rome
kreeg op 7 februari 2025 een zeer zware satanische aanval te verduren

Traditioneel, maar ook gebruikelijk binnen de Novus Ordo

Het kruisbeeld is het belangrijkste ornament op het altaar. Het wordt op het altaar geplaatst om de celebrant en het volk eraan te herinneren dat het Slachtoffer dat op het altaar wordt geofferd hetzelfde is als dat aan het Kruis werd geofferd. Daarom moet het kruisbeeld zo vaak als de Mis wordt gecelebreerd op het altaar worden geplaatst (Constitutie Accepimus van Benedictus XIV, 16 juli 1746).

De rubriek van het (Tridentijns) Romeins Missaal (XX) schrijft voor dat het in het midden van het altaar, tussen de kandelaars, wordt geplaatst en groot genoeg is om zowel voor de celebrant als het volk gemakkelijk te kunnen zien (Cong. Sac. Rit., 17 september 1822). Als dit kruisbeeld om welke reden dan ook wordt verwijderd, mag een ander kruisbeeld lager worden geplaatst; maar in dat geval moet het altijd zichtbaar zijn voor iedereen die de Mis bijwoont (ibid.).

We merkten hierboven op dat een kruisbeeld tijdens de Mis op het altaar moet worden geplaatst. Op deze regel zijn er twee uitzonderingen (in een normale 'ad orientem' opstelling):

1. Wanneer de kruisiging het belangrijkste onderdeel is van het altaarstuk of de afbeelding achter het altaar. (We zeggen met nadruk het belangrijkste onderdeel van het altaarstuk of de afbeelding, want als de afbeelding een heilige voorstelt, bijvoorbeeld Sint Franciscus Xaverius met een kruisbeeld in zijn hand of Sint Thomas knielend voor het kruis, is een dergelijke afbeelding, zelfs als het kruis groot is, niet voldoende om de altaarkruisbeeld te vervangen — zie Ephem. Lit., 1893, VII, 408)

en (2) wanneer het Allerheiligste Sacrament is uitgestald.


Het is dan ook terecht dat velen zondag tijdens de inauguratie van Leo XIV (18-05-2025) kloegen over de afwezigheid van het pauselijke, centrale kruisaltaar, dat nu in de vorm van een processiekruis aan één kant van het altaar stond [= de Montini-opstelling]. Het was Paus Benedictus XVI die het centrale altaarkruis weer teruggebracht had in het Vaticaan.

We willen er echter aan herinneren dat:

1. De algemene verordening van het missaal van Paulus VI (Ordinamento Generale del Messale Romano / Algemeen Statuut van het Romeins Missaal / Novus Ordo) bepaalt dat het kruis ook naast het altaar geplaatst kan worden (cfr. OGMR 308);

2. Mons. Ravelli (of Leo XIV???) heeft dus niets nieuws uitgevonden omdat een dergelijke indeling van het altaar in de Sint-Pieter in gebruik is sinds het begin van de jaren zeventig, dus sinds het snode Montini-regime, de grote vernietiger van de Romeinse Ritus en de Traditionele Pauselijke Ceremonies.

Wat zegt OGMR 308?

308. "Bovendien moet er op of naast het altaar een kruis staan ​​met de afbeelding van de gekruisigde Christus, duidelijk zichtbaar voor de ogen van het aanwezige volk. Het is passend dat dit kruis ook buiten de liturgische vieringen bij het altaar blijft staan, om de gelovigen te herinneren aan het reddende lijden van de Heer."

Dit is typisch voor de teksten van het Tweede Vaticaanse Concilie en de tijd daarna.

Hebt u er ook overheen gelezen?

"Bovendien moet er op of naast het altaar een kruis staan ​​met de afbeelding van de gekruisigde Christus"

Dus, er is niets aan de hand... "op of naast"... "op of naast"... "bij het altaar"... Dus: "naast".

Altijd die dubbelzinnigheid! Typisch voor de Post-conciliaire Bastaardkerk!

Zoals altijd binnen de Novus-Ordo-kerk heeft men de keuze en wordt de uitzondering de regel.

Tot slot: Vanwaar komt dit Algemeen Statuut van het Romeins Missaal?

Wie heeft dit bedacht?

"De vernieuwing van het Romeins missaal, die volgens de norm van de decreten van het Tweede Vaticaans Oecumenisch Concilie in onze tijd tot stand gebracht is, heeft er met aandrang voor gezorgd dat alle gelovigen in de viering van de Eucharistie tot die volledige, bewuste en actieve deelname kunnen komen die gevraagd wordt door de aard van de liturgie zelf en waartoe de gelovigen zelf krachtens hun staat het recht en de plicht hebben."

Het merkwaardige is, dat dit Statuut pas in 2002 werd uitgegeven:

Institutio Generalis Missalis Romani
Algemeen Statuut van het Romeins Missaal
Editio typica tertio 2002 / emendata [gewijzigd] 2008
Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
18 maart 2002

Géén naam, géén handtekening... Niets.

Eén ding is zeker: dit is NIET wat de Concilievaders wilden!!!

Daarin boven gaat de Institutio Generalis Missalis Romani in tégen de Traditie en tégen het Magistrium van de Kerk.

Latere Pausen zijn altijd gebonden door eerdere Pausen.

Met andere woorden, men heeft niet de bevoegdheid om iets te veranderen en te doen alsof de oudere wetten niet meer zouden bestaan!!!

Postscriptum

Een aantal jaar geleden was er eens een pastoor in een Vlaamse parochie die plots het idee had gekregen - waarschijnlijk vanwege bepaalde krimpverschijnselen als gevolg van zijn hoge leeftijd - dat hij niet langer de hoge ciborie zou gebruiken, maar voortaan een lelijk, laag hostieschaaltje. De redenering was dat de gelovigen omwille van de hoge ciborie "het pastoorke niet meer zagen staan achter het altaar".

Kijk, als dat het criterium wordt - "het pastoorke zien staan" - dan staat inderdaad de ciborie in de weg, maar ook het altaarkruis en de kandelaars en de bloemen, etc. Met andere woorden, de celebrant zoekt interactie met de gelovigen en wil zoals een stand-up comedian een onbelemmerd zicht op zijn publiek hebben, hetgeen een houding is die fundamenteel anti-katholiek is.

Het 'probleem' zou makkelijk op te lossen zijn, door het volksaltaar vaarwel te zeggen en terug te keren naar het oude hoofdaltaar en de Mis ad orientem te celebreren. Dan zouden de ciborie, het altaarkruis, de kandelaars en de bloemen, etc. niet in de weg staan en zouden de gelovigen met het grootste gemak "het pastoorke toch zien staan" voor het altaar.

Vanuit het Tridentijnse perspectief is deze hele discussie totaal absurd en wijst ze alleen maar op één ding, namelijk een gebrek aan geloof. Men weet niet meer waar men mee bezig is!!!

Want hoe gedraagt men zich in de nabijheid van God?

Mat 17:6 Toen de leerlingen dit hoorden,
vielen ze op hun aangezicht neer, en werden zeer bevreesd.

Mar 9:6 Hij wist niet goed wat hij zeide;
want ze waren met schrik bevangen.

Luc 9:34 Terwijl hij zo sprak, kwam er een wolk,
die hen overschaduwde; en toen de leerlingen hen
de wolk zagen ingaan, werden ze bang.

De Groene Patriarch Bartholomeus van Constantinopel legde vandaag bloemen op de tombe van Bergoglio of hoe de ene CIA-agent de andere CIA-agent eert

Vanmorgen heeft Leo XIV J.D. Vance, vice-president van de Verenigde Staten van Amerika en Marco Rubio, staatssecretaris van de Verenigde Staten ontvangen

Net voor zijn inauguratie zet 'paus' Leo XIV op een héél bijzondere manier Christus centraal, want hij wil zich zo 'onzichtbaar' maken ten voordele van Christus!

Het is nu wel duidelijk dat hij niet de Paus zal zijn
die Rusland zal toewijden aan het Onbevlekte Hart van Maria

Zijn pontificaat zal géén 30 jaar duren...

Foute keuze: Leo XIV draagt de ferula van Paul VI

Joh 21:17  Hij sprak tot hem een derde maal:
Simon, zoon van Johannes, bemint ge Mij?
Petrus werd bedroefd,
omdat Hij hem voor de derde maal had gezegd: Bemint ge Mij?
En hij zeide Hem: Heer, Gij weet alles;
Gij weet toch, dat ik U liefheb.
Jezus sprak tot hem: Weid mijn schapen.

Een gebuisde 'paus' Leo XIV maakt intussen met kruiperige schijnheiligheid (typisch voor bezetenheid) - én in flagrante tegenstelling met wat hij enkele dagen geleden plechtig beloofde - op het altaar, Christus totaal onzichtbaar:

Angstige blik richtig het 'lege' altaar - Ooops géén altaarkruis....

HIER VALT HIJ DOOR DE MAND!!!

Bewieroking van het 'grote niets' of misschien wel het 'Volk van God'
aan zijn zogenaamde 'volksaltaartje'!

Conform de 'pastorale' - doch ketterse - constitutie Gaudium et Spes
(Tweede Vaticaans Concilie) die in de eerste paragraaf van hoofdstuk 1 (12) stelt:
"Gelovigen en niet-gelovigen zijn het er vrijwel over eens,
dat alles op aarde gericht moet zijn op
de mens als zijn middelpunt en als zijn hoogtepunt."

Hier is duidelijk dat hij niet het altaar,
maar wél - vanachter uit - het processiekruis naast het altaar bewierookt...

De verloochening van Christus...

Hij kijkt snel weg, want hij wéét het!

Joh 21:18  Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:
Toen ge jong waart, deedt ge zelf uw gordel aan en zijt ge gegaan,
waarheen ge zelf hebt gewild; maar wanneer ge oud zijt,
zult ge uw handen uitstrekken, een ander zal u omgorden,
en u brengen waar ge niet heen wilt.

Primaire bewieroking van Maria - Madre del Buon Consiglio

Secundaire bewieroking van Christus
op het terzijde geschoven processiekruis!

En dan maar lullen over 'martelaarschap'!

Hij durft nog geen kruis op het altaar te zetten,
waarschijnlijk omdat hij de aanblik niet kan verdragen!

Het valt ernstig te betwijfelen of deze banale, gedesoriënteerde
'viering' wel voldoende zal zijn om de onder Bergoglio
gehalveerde geldstroom van de Katholieke Amerikanen
richting het (virtueel) failliete Vaticaan
weer op gang te brengen!

Hier is alles mee gezegd.